علوی
از اوایل اسفند شیوع ویروس کرونا باعث تعطیلی مدارس، مراکز آموزشی و موسسات فرهنگی شد. از آن موقع تاکنون بیشتر دانش آموزان خانه نشین شده اند و هر کدام سعی کرده اند با شیوه های مختلف روزهای بلند خود را طی کنند. برخی پای تلویزیون نشستند و بعضی با انواع بازی های رایانه ای خود را مشغول کردند. بیشتر بچه ها در حصار چاردیواری های امروزی اسیر شدند و از فعالیت های بدنی و ورزشی بازماندند. تحمل این روزها نه فقط برای بزرگ ترها بلکه برای بچه ها که پر جنب و جوش هستند، دشوار است و از سرگرمی ها و تفریح های خود مانند رفتن به پارک، وقت گذرانی در گیم نت ها، کلاس های ورزشی و هنری بازماندند. البته در چند وقت اخیر و به دنبال اجرای دستورات ستاد ملی پیشگیری از کرونا همه مشاغل پر خطر با رعایت پروتکل های بهداشتی بازگشایی شدند اما هنوز فعالیت آن ها به طور رسمی آغاز نشده است.
بسیاری بر این باور بودند که این ویروس مهلک و مرموز با گرم شدن هوا به طور کلی نابود می شود و آن موقع همه با خیال راحت به تفریح های تابستانی خود می پردازند یا می توانند فرزندان شان را مانند سال های گذشته در کلاس های مختلف ثبت نام کنند اما به دلیل همه گیری و شیوع بیشتر این ویروس در روزهای اخیر دوباره نگرانی خانواده ها برگشته است و از سوی دیگر نمی دانند با بلاتکلیفی فرزندان خود در روزهای گرم تابستان چه کنند؟ این شرایط برای آن هایی که در شهر محل سکونت خود غریب هستند و از دیار دیگری بنا به دلایل مختلف نقل مکان کرده اند، بسیار سخت تر است زیرا برای نگهداری فرزندان کوچک خود دچار گرفتاری و مصایب زیادی می شوند.
هر چند برخی کلاس های فرهنگی و هنری زمزمه بازگشایی می کنند اما به گفته برخی والدین، ترس از همه گیری کرونا باعث شده است امسال از فرستادن فرزندان شان به کلاس های اوقات فراغت چشم پوشی کنند. البته به جز مشکلات و مخاطراتی که ممکن است بازگشایی کلاس ها به دنبال داشته باشد، بحث هزینه های بالای آن ها مطرح است.
چنان که یکی از والدین اظهارمی کند: 2 هفته گذشته درصدد آن بودم تا فرزندم را به یک کلاس هنری بفرستم البته تعداد شاگردان کلاس برایم خیلی مهم بود و سعی داشتم دخترم را در کلاسی که تعداد شاگردان کمتری دارد، ثبت نام کنم.
وقتی با مسئول برگزاری کلاس صحبت کردم نرخ بسیار بالایی را اعلام کرد، برای هر جلسه تک نفره حدود 150 هزار تومان و برای هر جلسه 2 نفره 100 هزار تومان هزینه دریافت می شد البته تعداد هنرجویان بیشتر از 2 نفر نیست. وی که خود را معرفی نمی کند، می افزاید: پرداخت این هزینه برای هر جلسه بسیار سنگین است و انتظار می رود بر این موضوع نظارت و قیمت ها کمی تعدیل شود.
یکی از والدین که از اصرارهای فرزندش و بی حوصلگی او در این روزهای کرونایی به تنگ آمده است، بیان می کند: پسرم تابستان های گذشته به کلاس های ورزشی متعددی می رفت و بقیه اوقات خود را در گیم نت ها سپری می کرد اما حالا که مدتی است کلاس ها و باشگاه های ورزشی تعطیل شده اند و از سوی دیگر گیم نت ها خدماتی ارائه نمی دهند، بسیار بی حوصله شده است.
مادری که به تازگی فرزندش را در کلاس موسیقی ثبت نام کرده است، بیان می کند: پسرم تک فرزند است و در مدت قرنطینه و پس از آن به دلیل جلوگیری از ابتلا به کرونا به هیچ عنوان از خانه بیرون نیامد به همین دلیل درصدد بودم سرگرمی مناسبی برایش ایجاد کنم؛ البته سرگرمی یا کلاسی که شکل خصوصی داشته و به جز مربی فرد دیگری حضور نداشته باشد. «کریمی» ادامه می دهد: او را در کلاس موسیقی ثبت نام کردم و گویا انرژی تازه ای گرفته و طی روز در خانه سرگرم است. مادر دیگری بیان می کند: یک دخترم کلاس هفتم و دیگری کلاس چهارم است و به دلیل آپارتمانی بودن منزل مسکونی مان گاهی اوقات فقط به پیلوت ساختمان می روند و خود را با دوچرخه سواری سرگرم می کنند.
یک جامعه شناس درخصوص اهمیت داشتن اوقات فراغت مناسب برای بچه ها اظهارمی کند: ماندن طولانی مدت کودکان در خانه و نداشتن فعالیت های بدنی، فرهنگی، ورزشی و هنری آن ها را به سمت انجام بازی های رایانه ای و تماشای طولانی مدت تلویزیون سوق می دهد. پرخاشگری از جمله آسیب های بازی های رایانه ای است که کودکان و نوجوانان را تهدید می کند. از سویی تماشای بیش از حد بازی های رایانه ای موجب اعتیاد کودکان به این گونه بازی ها می شود.
«مهدوی» ادامه می دهد: متأسفانه توجه کودکان و والدین به بازی های سنتی و محلی بسیار کم شده است. کودکان و نوجوانان ترجیح می دهند بیشتر وقت خود را در دنیای فناوری و دیجیتال بگذرانند و با بازی های رایانه ای سرگرم شوند، هر چند اکنون بازی های گروهی و دسته جمعی وجود ندارد اما می توان با رعایت موارد بهداشتی این بازی ها را انجام داد و برای بچه ها تنوع ایجاد کرد.
وی با اشاره به این که ساعت ها نشستن بدون تحرک و جابه جایی مقابل بازی های رایانه ای می تواند مشکلات بینایی و اسکلتی، افت تحصیلی، ایجاد روحیه انزواطلبی، تقویت حس پرخاشگری، تنبل شدن ذهن و تأثیر منفی بر روابط خانوادگی را به همراه داشته باشد، اضافه می کند: والدین باید در هنگام استفاده از بازی های رایانه ای نظارت جدی بر کار فرزندان شان داشته باشند و نحوه استفاده صحیح از این بازی ها را به آن ها آموزش دهند و منتظر نمانند مسئولان در این خصوص اقدامی انجام دهند.