سیما وحدانی
ورزش آبا و اجدادی استان که همیشه در گود زینل خان اسفراین غوغا به پا می کند چندان بستری برای پرورش چوخه کاران استان ندارد. نداشتن فضای اختصاصی برای تمرین و از همه مهم تر نداشتن مسابقه ای در سطح آسیا و جهان باعث شده است کمتر ورزشکار جویای نامی بتواند در این رشته ورزشی سال ها تن به رقابت دهد.
چوخه کاران بعد از کسب چندین مدال و قهرمانی کشوری به سمت و سوی دیگر رشته هایی که امکان رقابت در آسیا و جهان را دارند، می روند و از این ورزش خداحافظی می کنند و چه خداحافظی تلخی است وقتی که این همه ظرفیت و توان در این رشته ورزشی به بار ننشیند و شاهد مدال آوری چوخه کاران در دیگر رشته ها نظیر کوراش و جودو باشیم.
بسیاری از قهرمانان جودو و کوراش در خراسان شمالی هم اگر به شروع فعالیت شان اشاره کنند عموماً ابتدای کار چوخه کار بوده اند و دلیل موفقیت خود را فعالیت در رشته ورزشی چوخه بیان می کنند.
«علی مردانی» از چوخه کاران صاحب نام گودهای چوخه در رقابت های ۱۴فروردین گود زینل خان اسفراین است؛ پهلوان اسفراینی که در گودهای این خطه صاحب عنوان بوده و در رقابت ها حرفی برای گفتن دارد. وی 2 سال قهرمان و 2 سال نیز عنوان دار سومی رقابت های ۱۴فروردین گود زینل خان بود. «مردانی» به نبود این رشته ورزشی در رقابت های آسیایی و جهانی اشاره می کند.
به گفته وی، رقابت در سطح استان و کشور چوخه کاران را اقناع و راضی نمی کند و باید زمینه رقابت های جهانی و آسیایی چوخه فراهم شود.
نبود دلسوز و حامی
وی نداشتن دلسوز و حامی را از مهم ترین عوامل پیشرفت نکردن این ورزش می داند و کشتی باچوخه را جزو ورزش هایی معرفی می کند که توسط خیران و عموم مردم مدیریت مالی می شود.
نداشتن امنیت شغلی
وی به مشکل ورزشکاران که نداشتن شغل و امنیت شغلی است، اشاره می کند و می افزاید: دو بار عمل جراحی داشتم و رباط صلیبی پای خود را عمل کردم و فشارهای زیادی را برای قهرمانی متحمل شدم اما همه این ها تنها به رقابت های ۱۴فروردین ختم می شود و امکان رقابت در آسیا و جهان را نداریم و این مهم ترین دلیل خداحافظی من از این رشته ورزشی جذاب و مهیج است.
چوخه سالن اختصاصی نیاز دارد
«مردانی» با بیان این که در سالن کشتی اسفراین تمرینات مستمر خود را پیگیری می کنند، می افزاید: تنها به 2 جلسه تمرین در هفته در سالن کشتی اکتفا کردیم، تمرینات هوازی خود را نیز در بیرون از سالن انجام می دهیم و این ورزش نیاز دارد بیشتر مورد توجه قرار گیرد و سالن اختصاصی داشته باشد.
وی استقبال از این رشته ورزشی را قابل توجه می داند و در خصوص اشتغال قهرمانان اسفراین تاکید می کند: مقام آوران در دو کارخانه مشغول به کارند و خوشبختانه در زمینه اشتغال ورزشکاران قهرمان تمهیدات لازم اندیشیده شده است.
وی انتظار حمایت بیشتر مسئولان از قهرمانان این رشته ورزشی را دارد.
وی یادآور می شود: نداشتن رقابت های جهانی و آسیایی چوخه، سبب شده ورزشکاران از این رشته ورزشی خداحافظی و در دیگر رشته ها نظیر کوراش و سامبو فعالیت کنند.
این ورزشکار ۲۸ساله که در کودکی در مراسم و میادین مختلف با چوخه آشنا شد، آرزوی روزهای بهتر را برای این ورزش سنتی دارد؛ رشته ای که خوشبختانه خراسان شمالی ورزشکاران مستعدی در آن دارد و همواره سکوهای کشوری به نام آوران استان تعلق می گیرد.