بی خیالی های کرونایی در کوچه و بازار
علوی
با آزادسازی فعالیت های اقتصادی و برخی مشاغل، بعضی از مردم با خیال راحت قدم به خیابان ها گذاشته اند؛ یکی دست فرزند خردسالش را گرفته و به بهانه این که 20 روز در خانه مانده، راهی پارک شده است. پیرزنی به بهانه دلتنگی و نداشتن آذوقه در خانه راهی خیابانها شده آن هم شلوغ ترین خیابان های مرکز شهر که به گفته سرپرست دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی بیشترین میزان شیوع کرونا در محدوده میدان شهید تا خیابان شریعتی جنوبی(دو چنار) است. در خیابان ها چنان غلغله ای است که گویا برخی مردم می خواهند تلافی خرید نکردن در آستانه نوروز را در بیاورند هر چند در این بین عده زیادی بدون توجه به حرف مسئولان به خیابان ها رفتند و خریدهای خود را انجام دادند و شاید باعث گسترش این ویروس منحوس شده باشند. از هفته گذشته اگر چه فعالیت مشاغل با ریسک متوسط آزاد شد و بحث فاصله گذاری هوشمند اجتماعی پیش آمد اما در خیابان ها و کوچه های شهر اثری از فاصله گذاری اجتماعی نیست.
برخی صاحبان مشاغل سعی کردند راهکارهایی را برای کاهش گسترش این ویروس بیندیشند و دست نوشته هایی را روی در و دیوار مغازه شان نصب کرده اند اما اجناسی که در معرض دید خریداران قرار گرفته و از دید رهگذران پنهان نمانده است در معرض آلودگی بیشتری قرار دارد. لباس ها و پارچه های فله ای که در خیابان ها و سر در برخی مغازهها آویزان شده است بسیار در معرض آلودگی قرار دارد به طوری که بعضی از رهگذران جنس پارچه ها را لمس میکنند و شاید ویروس را مهمان پارچه ها و دستان خود کنند.
برخی دیگر از اجناس عرضه شده در بعضی از مغازه ها از این موضوع در امان نیستند؛ مواد غذایی فله ای، کشمش، خرما، حبوبات، کشک، قره قروت و ترشی جات فله ای که هم در معرض گرد و غبار هستند و هم در معرض ویروس کرونا، به همین راحتی و سادگی می توانند ویروس را منتشر کنند.
در این میان برخی مغازه داران کار خود را بی عیب و نقص می دانند زیرا معتقدند کد بهداشتی دریافت کرده اند. از یکی از پارچه فروشان می پرسم چه تمهیداتی برای خرید مطمئن مردم اندیشیده است که می گوید: اجناس من پارچه های فله ای هستند که روزانه تعداد زیادی از مردم برای خرید آن ها می آیند، به پارچه ها دست می زنند، آن ها را ورانداز می کنند و از میان ده ها پارچه ای که دست می زنند یکی، دو تا را انتخاب می کنند و امکان ضد عفونی کردن پارچه ها وجود ندارد. فروشنده دیگری هم بر همین عقیده است و می گوید: باید مردم خودشان مراقب باشند و از ماسک و دستکش برای در امان ماندن از این ویروس استفاده کنند.
وقتی به یکی از خریداران میان سالی که به راحتی و بدون هیچ گونه ترسی به همه اجناس دست می زند، با همان دست چادرش را می گیرد و ماسک و دستکش ندارد، می گویم چرا چنین رفتاری دارد و از خود مراقبت نمی کند؟ اظهارمی کند: من مراقب هستم که دستم را به بدنم نزنم، از طرف دیگر حتماً میزان این بیماری کم شده است که به مردم اجازه داده اند به راحتی در خیابان ها رفت و آمد کنند.
توجیه و حرف های مردم در این روزها تأمل برانگیز و گاهی بجاست. عده ای رعایت می کنند و عده زیادی هم رعایت نمی کنند و اگر وضع به همین منوال پیش رود معلوم نیست کی بتوان از شر این ویروس خلاص شد. به چند مغازه مختلف دیگر که سر می زنیم، می بینیم برخی از آن ها تا حدی موارد بهداشتی را رعایت می کنند. وقتی وارد یک طلافروشی می شویم، به دلیل این که ماندگاری این ویروس روی فلز طلا بیشتر است و مشتریان در معرض آلودگی هستند، می بینیم زمانی که نمونه ای را برای مشتری می آورند، آن را ضد عفونی نمی کنند ولی وقتی مشتری بخواهد آن را پرو کند از او می خواهند دستش را با ژل، ضد عفونی کند. هر چند برخی از آن ها در تلاش هستند موارد بهداشتی را رعایت کنند اما گاهی رعایت نکردن این ریزه کاری ها می تواند باعث بروز مشکلات جبران ناپذیری شود.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با اشاره به نقش حمایت کننده مردم می گوید: مردم نقش پر رنگی در کمک به کادر درمان دارند و اگر حمایت همه جانبه نباشد، خدمات سلامت دچار مشکل می شود و ممکن است حالت فرسایشی پیدا کند.
دکتر «هاشمی» با بیان این که از مردم انتظار داریم همانند روزهای گذشته همراهی و همکاری لازم را داشته باشند، خاطرنشان می کند: متصدیان اصناف باید ورود و رفتارهای غیر بهداشتی را اصلاح کنند و به دیگران متذکر شوند تا با همکاری همه جانبه بتوانیم بیماری را کنترل کنیم.
وی اظهارمی کند: امیدواریم با رفتارهای آگاهانه، مراقبت های بهداشتی، اصلاح رفتارها و در خانه ماندن بتوانیم از مدافعان سلامت حمایت کنیم.