در گفت و گو با فعالان ادبی مطرح شد:
تعداد بازدید : 90
بی مهری به انجمن های ادبی
مرتضوی
اگرچه در سال های اخیر شاهد رونق فعالیت های ادبی به واسطه تعدد محافل ادبی در مرکز استان هستیم و نمی توان از نقش و اهمیت این محافل در کشف و پرورش استعدادهای شعری غافل شد، اما به نظر می رسد این محافل آن طور که باید از عهده رسالتی که بر دوش دارند برنیامده اند و تقریباً افرادی ثابت در رویدادها و محافل مختلف ادبی حضور پیدا می کنند؛ مسئله ای که از نگاه فعالان عرصه شعر استان سد بزرگی برای همدلی و مشارکت شاعران مختلف با دیدگاه های متفاوت در امور شعری است. به باور فعالان ادبی، شورای شعر استان می تواند نقشی اثرگذار در سامان دهی محافل ادبی داشته باشد و در صورتی امکان پذیر است که ساز و کار این شورا عوض شود تا بتواند بازخورد لازم را داشته باشد.
«میثم مهرنیا» از فعالان ادبی استان بر این باور است که انجمن های ادبی در بجنورد از نظر کمی وضعیت خوبی دارند و پذیرای شاعران جوان و پیش کسوت در جلسات خود هستند، اما در بعد کیفی با ضعف هایی رو به رو هستیم و خلائی که وجود دارد بیشتر مربوط به مباحث علمی است.وی ادامه می دهد: به نظر می رسد برخی انجمن ها باید رویکرد متفاوتی را در قالب مباحث جدی و تئوریک در حوزه شعر و در راستای ارتقا و رشد شاعران در نظر بگیرند.
وی در اختیار قرار داشتن فضای ادبی میان چند نفر را از گلایه های شاعران اعلام و اضافه می کند: شرکت انجمن ها در برنامه های مناسبت های مختلف سبب می شود حوزه تصمیم گیری ها تنها در اختیار یکی، دو نفر باقی نماند و تمام شاعرانی که دانش ادبی دارند و کار با کیفیت ارائه می دهند وارد تصمیم گیری ها شوند.
این شاعر جوان تصریح می کند: این ذهنیت متاسفانه سال هاست در بین بسیاری از شاعران به وجود آمده که تصمیم گیری در مورد شعر توسط یک یا دو نفر انجام می شود و این سوءتفاهم سد بزرگی برای همدلی و مشارکت شاعران مختلف با دیدگاه های متفاوت در امور شعری شده است.وی با اظهار تاسف از این که سال هاست اجازه شعر خوانی از بسیاری شاعران تراز اول استان گرفته شده و تریبون کمتر در اختیار آن ها قرار گرفته است، می گوید: این مقوله در ضعف انجمن ها اثرگذار بوده است.
«مهرنیا» با بیان این که ظرفیت های تازه در حوزه های مختلف هنری در انجمن ها ظهور و بروز می کنند و مسئولان انجمن ها می توانند به خوبی به معرفی ظرفیت ها بپردازند، تصریح می کند: این زمانی اتفاق می افتد که انجمن های ادبی در برپایی شب شعرها و جشنواره ها حضور فعال و پررنگی داشته باشند.
وی خاطرنشان می کند: متأسفانه بخش زیادی از انرژی مسئولان صرف برپایی جشنواره ها و مسابقات شعری می شود، در حالی که شاعران بیش از جشنواره به فرصت های شعرخوانی نیاز دارند تا بتوانند اثر ارائه دهند.
در واقع ارائه اثر توسط یک شاعر بزرگ ترین مشوقی است که یک نهاد فرهنگی می تواند به او اهدا کند.
او البته بر برگزاری ماهانه شب شعر با توجه به وجود ظرفیتی به نام محافل ادبی در استان تاکید و اظهار می کند: قرار نیست تمام مسائل شعر استان توسط چند نفر حل و درباره آن تصمیم گیری شود، می توان شب های شعر را به انجمن های ادبی واگذار کرد. وی خاطرنشان می کند: سیاست درست این است که شورای شعر و مسئولان تصمیم گیرنده درباره انجمن های ادبی، کار را به انجمن ها بسپارند و اجازه دهند انجمن ها از این طریق پویایی بیشتری به دست آورند و احساس کنند می توانند تصمیم گیرنده باشند و کاری را بر عهده بگیرند.
یکی دیگر از فعالان عرصه شعر استان اگرچه تعدد جلسات را در پویایی جریان شعر بسیار اثر بخش می داند و ایجاد فضای رقابتی با یکدیگر را از مزایای برگزاری چنین محافلی بیان می کند، اما بر این باور است: تغییر در ساختار برخی محافل و نگاه اصولی و حرفه ای، لازمه غنی شدن این محافل و پایه و اساس شکل گیری هر محفل ادبی است.وی که حاضر به درج نامش نیست، می گوید: اگر شورای شعر حکم نظارت بر محافل شعر و برنامه ریزی منسجمی را در این راستا داشته باشد، شاهد اتفاق های بهتری در این محافل خواهیم بود.
«ابوطالب شیرین» از دیگر فعالان ادبی استان با بیان این که محافل ادبی رونق سابق را ندارد و رویکرد شعر فرق کرده است و دیگر برای حضور در انجمن ها انگیزه وجود ندارد، تصریح می کند: کم رنگ شدن ارتباط انجمن ها با مدارس در این مقوله دخیل است و به نظر می رسد باید پلی میان انجمن های ادبی و آموزش و پرورش زده شود تا شاهد رونق انجمن ها باشیم.وی همچنین بر برنامه ریزی مدون و تشکیل کارگروه و آسیب شناسی در این زمینه تاکید می کند و آن را راهکاری برای رونق محافل ادبی می داند.«نقویان» در زمره اعضای شورای شعر استان به نقش انجمن های ادبی در شکوفایی استعدادها اشاره می کند و از بازخوردهای جلسات برخی انجمن های ادبی که موجب شناسایی شاعران خوبی شده است، سخن می گوید.وی یکی از اشتباهات تاریخی خود را عضویت در شورای شعر استان بیان می کند و می افزاید: این شورا بسیار ضعیف و فرمایشی است که هیچ گونه بازخوردی ندارد، مگر این که ساز و کار آن عوض شود.
وی به نقش کم رنگ شورای شعر در روند فعالیت ها و رویدادهای ادبی می پردازد.وی خاطرنشان می کند: به نظر می رسد باید یک فرد دلسوز به عنوان متولی وجود داشته باشد. در واقع مشاوره دهندگان باید افرادی دلسوز و متعهد باشند و کار به افراد متخصص سپرده شود.