گروه ادب و هنر
حماسه های پهلوانی را که می خوانند دلت قرص می شود به داشتن تاریخی با عظمت؛ تاریخی که اگر نوشته نمی شد چه بسا مثل بسیاری از پهلوانی ها فراموشی به سراغش می آمد.
شاهنامه بخشی از تاریخ و هویت ماست؛ تاریخی که عظمت مرام پهلوانی را به ما گوشزد می کند. چند وقتی است که محفل شاهنامه خوانی در بجنورد شکل گرفته تا در دنیای مجازی و روزمرگی های بی امان، دمی خاطرت را با روایت های دلگشایش عجین کند.
اکنون که درگذر از روزگاران، از کرسی های گرم و پرده نقالی دور شدیم هنوز نوایی هست که ما را با صدای خش دار پدربزرگ ها که از شعله های آتش سیاوش و نبردهای رستم و سهراب می گفتند گره بزند و حال دل مان را خوش کند تا مصداق این بیت شویم که «هر آن کس که شه نامه خوانی کند، چه مرد و چه زن پهلوانی کند».
«نظری» از دوستداران و علاقه مندان به کتاب و کتاب خوانی است که از نخستین روزهای شکل گیری محفل شاهنامه خوانی در آن حضور داشته و برگزاری محفل شاهنامه خوانی را در ترویج فرهنگ مطالعه مهم و بسیار اثرگذار می داند و می گوید: حضور کودکان و نوجوانانی که بخش هایی از نظامی گنجوی و لیلی و مجنون را از حفظ می خوانند و به نقالی می پردازند، نشان از تاثیر این حرکت فرهنگی است که زمینه را برای شکوفایی و پرورش استعدادهای ادبی فراهم کرده است.
او بررسی شاهنامه از زوایای مختلف به لحاظ تاریخی و حماسی را از اتفاق های خوب این محفل ذکر و بیان می کند: به طور قطع کم کم این محفل جای خود را باز می کند و موجب تسری آن به خانه ها می شود.
«نظری» از این محفل به عنوان یک حرکت خوب کتاب خوانی یاد می کند.
یکی دیگر از علاقه مندان به محافل ادبی، نفس این حرکت را بسیار خوب می داند و استقبال پرشور علاقه مندان را نشان فرهنگ مداری مردم این خطه به حساب می آورد و می گوید: این محفل در مدت کوتاه توانسته بابی شود برای آشنایی خانواده ها با ادبیات کهن.او که حاضر به درج نامش نیست، به مقایسه محافل شاهنامه خوانی درگذشته می پردازد و از این که بار علمی این محفل کم و جای تحلیل های مختلف ادبی، سیاسی و اجتماعی در آن خالی است سخن می گوید و ادامه می دهد: انتظار می رود حداقل از ترجمه های تحت اللفظی پرهیز و با پرداختن به پارادوکس ها و صحبت درباره محتوای ادبی بر غنای محفل افزوده شود.
با این همه او از تاثیرگذاری این محفل غافل نمی شود و جذب کودکان و نوجوانان به این محفل را حرکتی اثر بخش برای عجین شدن نسل امروز با ادبیات، تاریخ و هویت ایران زمین می داند و آشنایی با نحوه درست شاهنامه خوانی را از دلایل مهم حضور خود در این محفل بیان می کند.
یکی دیگر از علاقه مندان به ادبیات، خواندن حماسه هایی از جنس پهلوانی را بسیار لذت بخش می داند و از این که شاهنامه خوانی می تواند هویت اصیل ایرانی را به ما بازگرداند، سخن می گوید و معتقد است: وجود این محافل در دنیای پر هیاهوی امروز به ما یادآوری می کند که از هویت اصلیمان فاصله نگیریم و در زندگی روزمره حماسه ها و پهلوانی ها را فراموش نکنیم.
«اصغرپور» از دیگر فعالان ادبی و فرهنگی است. او با اشاره به این که جلسات شاهنامه خوانی به صورت پراکنده در سال های گذشته برگزار می شد اما به طور مستمر و پیوسته به شاهنامه نمی پرداخت، می گوید: در این محفل به شاهنامه از همان ابتدا پرداخته شده است و به واسطه طرح مباحث مختلف همچون اسطوره نوعی کلاس درس محسوب می شود. وی حضور گسترده و پرشور علاقه مندان از گروه های مختلف سنی را اتفاقی مثبت می داند.اگر چه این محفل ادبی از ایتالیا و در میان ایرانی های مقیم این کشور کلید خورد و حالا 2 ماهی می شود که در بجنورد شکل گرفته است، اما به گفته دکتر «سپهری» که به همراه همسرش دکتر «کیوانلو» گرداننده و پایه گذار محفل ادبی «مهرگان» است، خوشبختانه این محفل توانسته در مدت زمان کوتاه جای خود را در میان دوستداران تاریخ و ادبیات باز کند.
دکتر «سپهری» با بیان این که این محفل تنها با هدف ترویج فرهنگ مطالعه در جامعه آن هم با بهره گیری از ادبیات ایران زمین شکل گرفته است، اظهار می کند: معتقدم بی توجهی به متون کهن و غنی ایرانی اجحاف در حق شاعران و نویسندگان است.
وی به روند برگزاری این محفل هم اشاره می کند و بهره گیری از استادان مختلف و پرهیز از استاد محوری و همراه شدن استادان رشته های مختلف تاریخ، فلسفه و روان شناسی برای واکاوی و پرداختن به جنبه های مختلف شاهنامه در کنار پهلوانی خوانی را از برنامه های در نظر گرفته شده در این نشست اعلام می کند.
وی یادآور می شود: حضور گروه های سنی مختلف و حتی اعضای خانواده در این محفل بیانگر خلأ چنین محافلی در این سال ها و نیاز مبرم و اساسی مردم فرهنگ دوست ما به چشیدن جرعه ای از تاریخ و هویت ایران زمین است.
او خواندن ابیاتی از شاهنامه توسط کودکان و نوجوانان در این نشست را بستری برای ترغیب افراد برای عجین شدن با زبان فارسی می داند، آن هم در زمانه ای که بیشتر خانواده ها به فراگیری زبان خارجی اهمیت می دهند.
او با بیان این که به دنبال دانش افزایی و آگاهی افراد هستیم و تلاش می کنیم با گسترش شاهنامه خوانی بخش کوچکی از زکات علم مان را بپردازیم، می افزاید: در واقع می خواهیم حداقل دو ساعت در هفته از هر دغدغه ای دور شویم و در نهایت آرامش هم یاد بگیریم و هم یاد بدهیم.