گروه سلامت- یک متخصص روانپزشکی، راهکارهایی را برای کاهش اضطراب دانشجویان خوابگاهی مطرح کرد. دکتر «جمال شمس» با اشاره به این که زندگی در خوابگاه، علاوه بر مزیت‌هایی که دارد گاهی می‌تواند باعث اضطراب دانشجویان به خصوص نوورودی‌ها شود، اظهارکرد: این مسئله برای دانشجویانی که از شهر خود فاصله‌ زیادی دارند و تازه وارد دانشگاه شده‌اند، چالش برانگیزتر است. وی با بیان این که بروز اضطراب بین بسیاری از دانشجویانی که از خانواده و شهرشان فاصله می‌گیرند و وارد محیط جدیدی می‌شوند رایج است، اظهار کرد: این نوع اضطراب به خصوص در سال اول دانشگاه بیشتر است. متخصص روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این که اضطراب نوورودی‌ها معمولاً طبیعی است ولی در عین حال راهکارهایی هم برای کاهش آن وجود دارد، خاطرنشان کرد: اضطراب در دانشجویان خوابگاهی احساسی بیش از عصبی بودن یا نگرانی است. علامت‌هایی که معمولاً در این مدت نمایان می‌شود بدون مداخلات صحیح تأثیری طولانی مدت و منفی بر عملکرد آنان دارد. دکتر «شمس» با اشاره به این که عصبی بودن یا ناراحتی برای بازه‌های زمانی طولانی، زنگ خطری برای ضرورت انجام مداخلات درمانی است، عنوان کرد: ناتوانی در حفظ تمرکز، نگرانی غیر قابل‌کنترل، اختلالات خواب یا بی‌خوابی، از دست دادن کلاس‌های درس یا انجام ندادن تکالیف، گوشه‌گیری و دوری از خانواده، دوستان و همکلاسی‌ها، تغییر در عادات غذایی، چرخه‌ افکار منفی و اضطراب در مقابل مسائل عادی از جمله موارد نیازمند مداخله توسط روانشناسان است. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان این که استرس بخشی از زندگی است و همه‌ افراد گاهی نگرانی و استرس را تجربه می‌کنند، گفت: با این حال، زمانی که واکنش‌ها به استرس، کم‌کم مانع عملکرد طبیعی شما می‌شوند، یک استرس ساده می‌تواند به اضطراب دائم تبدیل شود. وی توصیه کرد: اگر بتوانید دوستان جدیدی پیدا کنید که آن‌ها هم شرایط مشابهی با داشته باشند، احساس می‌کنید که یک حامی دارید که شما را درک می‌کند؛ البته این کار در ظاهر ساده است ولی ممکن است برای کسی که تازه وارد دانشگاه در یک شهر جدید شده، سخت باشد. دکتر «شمس» توضیح داد: مرحله‌ تازه‌ای از زندگی که آن را تجربه می‌کنید، برای بسیاری از همکلاسی‌های شما جدید است و به آن عادت ندارند؛ هر تجربه‌ جدیدی می‌تواند باعث ایجاد اضطراب شود، بنابراین برای این که اضطراب خود را کاهش دهید عضو گروه‌ها و باشگاه‌های دانشگاه شوید و در کارهای داوطلبانه مشارکت کنید. به گفته وی، پیدا کردن دوست جدید که با شما همفکر باشد ممکن است طول بکشد بنابراین ناامید نشوید و ادامه دهید، ضمن این که برای پیدا کردن گروه‌های دوستی جدید تلاش می‌کنید، ارتباط خود را با خانواده و دوستان قدیمی حفظ کنید. بر اساس تحقیقات انجام شده، حفظ ارتباط‌های قدیمی برای کاهش استرس بسیار مهم است. این متخصص روانپزشکی با اشاره به این که محققان دریافته‌اند که با افزایش استرس روزانه دانشجویان، احساس تنهایی و افسردگی آن‌ها نیز افزایش می‌یابد و کمتر احساس شاد بودن می‌کنند، تاکید کرد: ارتباط با والدین، عامل مهمی در بهبود شرایط روحی دانشجویان در طول گذار به دوران جدید زندگی است. اگر احساس دلتنگی می‌کنید حتماً با خانه تماس بگیرید و اگر در ابتدا بیشتر از حد معمول نیاز دارید که با والدین خود در تماس باشید، نباید به خاطر آن شرمنده باشید. دکتر «شمس» با توصیه نسبت به تغییر محیط خوابگاه برای احساس راحتی بیشتر، افزود: اگر بتوانید فضای اتاق خود در خوابگاه را طوری بچینید که احساس کنید در خانه هستید، تا حد زیادی استرستان را کاهش می‌دهید. اگر فضای اتاق گرم و دنج باشد و احساس آرامش خانه را داشته باشد، کمک می‌کند که بهتر بخوابید و کمتر احساس دلتنگی کنید. وی توصیه کرد: به طور مثال عکس‌هایی که شما را به یاد خانه و روزهای شادتان می‌اندازد در معرض دید بگذارید، مطمئن شوید که تخت راحتی برای خوابیدن دارید. تا جایی که می‌توانید اتاق را مرتب و از به‌هم‌ریختگی آن جلوگیری کنید و خوراکی‌هایی را که دوست دارید میل کنید. تمرین خود مراقبتی از دیگر مواردی بود که این عضو هیئت علمی دانشگاه به آن اشاره کرد و ادامه داد: خودمراقبتی برای افراد مختلف، معنای متفاوتی دارد. خودمراقبتی مجموعه‌ای از کارهایی است که باعث می‌شود شما از نظر جسمی و روحی، احساس بهتری داشته باشید تا با عوامل استرس‌زا بهتر کنار بیایید؛ به عنوان نمونه می‌توانید ورزش کنید؛ ورزش کمک می‌کند که استرستان را مدیریت کنید، خواب بهتری داشته باشید و بهره‌وری و اعتماد به‌ نفس خود را افزایش دهید. حتی یک پیاده‌روی کوتاه هم می‌تواند مفید باشد. دکتر «شمس» با بیان این که داشتن خواب آرام و باکیفیت می‌تواند از افزایش استرس و اضطراب پیشگیری کند، افزود: بی‌خوابی روی تمرکز شما در دانشگاه و درس خواندن اثر منفی دارد، بنابراین در اتاقتان در خوابگاه، فضایی راحت و آرام برای خوابیدن ایجاد کنید و اگر سروصدا و نور مانع خوابیدن راحت می‌شود از گوش‌گیر و چشم‌بند خواب استفاده کنید. وی با توصیه دانشجویان برای تماشای فیلم‌های مورد علاقه درجهت کاهش اضطراب، ادامه داد: در خوابگاه، سرگرمی‌های همیشگی خود را فراموش نکنید. گاهی همراه با دوستان خود یک فیلم کمدی ببینید. تحقیقات نشان داده است که خندیدن می‌تواند استرس شما را تا حد زیادی کاهش دهد و فیلم کمدی بهترین روش برای خندیدن و گذراندن وقت با دوستان است. به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه، اگر استرس و اضطراب شما ناشی از شلوغ بودن برنامه‌ کاری نباشد، یک روش عالی برای کاهش استرس، سرگرم نگه داشتن خودتان است. معمولاً وقتی احساس غم و افسردگی دارید اولین کاری که می‌کنید منزوی شدن است درحالی که انزوا بدترین کار در این شرایط است.

 وی افزود: برای سرگرم کردن خودتان می‌توانید در فعالیت‌های دانشگاهی و خوابگاهی شرکت کنید؛ مثلاً عضو یکی از تیم‌های ورزشی شوید. دکتر «شمس» با اشاره به این که دانشجویان پیش از ورود به دوره دانشجویی باید واقع‌بین باشند، ادامه داد: باید این مسئله را بدانید که درس‌های دانشگاه با درس‌های دوران مدرسه بسیار متفاوت است. بسیاری از مباحث درسی را باید خودتان دنبال کنید و مطالعه‌ بیشتری در مورد آن داشته باشید. هیچ اشکالی ندارد اگر بخواهید در دانشگاه بلندپروازی کنید ولی در مورد برنامه درسی و حجم کاری که دارید، واقع‌بین باشید. این متخصص روانپزشکی با اشاره به این که دانشجویان موقع انتخاب واحد به خصوص برای ترم‌های اول نباید زیاده‌روی کنند، ادامه داد: وقتی برنامه‌ تحصیلی شلوغی داشته باشید، چه در طول ترم و چه در موقع امتحانات، به شدت احساس خستگی می‌کنید و اضطراب شما افزایش پیدا می‌کند. یکی از دلایل اضطراب در دانشجویان خوابگاهی همین برنامه‌ درسی شلوغ و به‌هم ریختن تعادل بین درس و زندگی شخصی است، موقع انتخاب واحد به امتحانات، حجم درس‌ها، تعداد روزهایی که باید سر کلاس حاضر شوید و حجم کارهای عملی دقت کنید و یک برنامه‌ واقع‌بینانه بریزید و حتماً زمانی را برای استراحت دادن به خودتان در نظر بگیرید. وی با تاکید بر این که گاهی اوقات شدت اضطراب در دانشجویان نوورودی به قدری زیاد می‌شود که به تنهایی و با تغییر عادت‌ها، از پس آن برنمی‌آیند، خاطرنشان کرد: در این شرایط باید از کمک مشاور استفاده کنید. در بیشتر دانشگاه‌ها مراکز مشاوره وجود دارد که با کمال میل آماده‌ کمک به دانشجویان هستند. توصیه اکید این است که اگر فکر می‌کنید راهکارهای  ذکر شده برایتان کافی نیستند، حتماً با مشاور صحبت کنید.

 مصرف گوشت قرمز فرآوری شده و ابتلا به دیابت نوع 2 

مطالعه روی 2 میلیون نفر نشان می دهد که مصرف گوشت قرمز فرآوری شده با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 افزایش مرتبط است. به گزارش دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، تجزیه و تحلیل داده های 1.97 میلیون شرکت کننده که به تازگی منتشر شده است، نشان می دهد که مصرف گوشت به ویژه مصرف گوشت قرمز فرآوری شده و گوشت قرمز فرآوری نشده، با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است. تولید جهانی گوشت در دهه های اخیر به سرعت افزایش یافته و مصرف گوشت از میزان توصیه شده در راهنماهای غذایی در بسیاری از کشورها فراتر رفته است. تحقیقات قبلی نشان می داد که مصرف بیشتر گوشت قرمز فرآوری شده و گوشت قرمز فرآوری نشده با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است، اما نتایج متغیر و قطعی نبوده است. گوشت طیور مانند مرغ، بوقلمون یا اردک اغلب به عنوان جایگزینی برای گوشت فرآوری شده یا گوشت قرمز فرآوری نشده در نظر گرفته می شود، اما مطالعات کمتری ارتباط بین مصرف گوشت طیور و دیابت نوع 2 را بررسی کرده است. برای تعیین ارتباط بین مصرف گوشت فرآوری شده، گوشت قرمز فرآوری نشده و گوشت طیور و دیابت نوع 2، گروهی  با مسئولیت محققان دانشگاه کمبریج از پروژه جهانی InterConnect برای تجزیه و تحلیل داده های 31 گروه مطالعاتی در 20 کشور استفاده کردند. تجزیه و تحلیل گسترده آن ها عواملی مانند سن، جنسیت، رفتارهای مرتبط با سلامت، دریافت انرژی و شاخص توده بدن را در نظر گرفت. محققان دریافتند که مصرف مرتب 50 گرم گوشت فرآوری شده در روز(معادل 2 برش ژامبون) با 15 درصد  خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع 2 در 10 سال آینده مرتبط است. مصرف 100 گرم گوشت قرمز فرآوری نشده در روز(معادل یک استیک کوچک) با 10 درصد خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط بود. مصرف مرتب  100 گرم گوشت طیور در روز با 8 درصد خطر بیشتر همراه بود، اما زمانی که تجزیه و تحلیل های بیشتر برای بررسی یافته ها در سناریوهای مختلف انجام شد، ارتباط مصرف طیور ضعیف تر شد، در حالی که ارتباط خطر ابتلا به دیابت نوع 2 با مصرف  گوشت قرمز فرآوری شده و فرآوری نشده باقی ماند. به گفته پروفسور «نیتا فروحی» از واحد اپیدمیولوژی شورای تحقیقات پزشکی(MRC) دانشگاه کمبریج، این جامع ترین شواهد تا به امروز را در مورد ارتباط بین مصرف گوشت فرآوری شده و گوشت قرمز فرآوری نشده و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در آینده را ارائه می دهد. نتایج این مطالعه  از توصیه ها  برای محدود کردن مصرف گوشت فرآوری شده و گوشت قرمز فرآوری نشده در جامعه برای کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 حمایت می کند. در حالی که یافته های این مطالعه نسبت به اطلاعات قبلی در دسترس، شواهد جامع تری را در مورد ارتباط بین مصرف گوشت طیور و دیابت نوع 2 ارائه می دهد، با این حال این ارتباط قطعی نیست و به بررسی بیشتر نیاز دارد.

 

 

چه ارتباطی بین ویتامین ها و آلزایمر وجود دارد؟

ویتامین ها و مواد معدنی مختلف ارتباط زیادی با پیشگیری از بیماری آلزایمر دارند. بیماری آلزایمر (AD)یک اختلال نورودژنراتیو پیشرونده است که عمدتاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و منجر به از دست دادن حافظه، کاهش شناختی و اختلالات رفتاری می‌شود. با افزایش شیوع آلزایمر در سراسر جهان، محققان در حال بررسی عوامل مختلفی هستند که ممکن است بر شروع و پیشرفت آن تأثیر بگذارند. در میان این عوامل، تغذیه، به ویژه مصرف ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص، مورد توجه قرار گرفته است زیرا می‌تواند نقش مهمی در سلامت مغز و تأثیرگذاری بر توسعه و مدیریت آلزایمر داشته باشد. دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، این موضوع را منتشر کرده است که چه ارتباطی بین ویتامین ها و آلزایمر وجود دارد؟

 

 

اهمیت تغذیه در سلامت مغز

مغز یکی از فعال‌ترین اعضای بدن از نظر متابولیکی است و نیازمند تأمین مداوم مواد مغذی برای حفظ عملکردهای خود از جمله انتقال‌دهنده‌های عصبی، ترمیم سلولی و دفاع در برابر استرس اکسیداتیو است. رژیم‌های غذایی غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و چربی‌های سالم، مانند رژیم‌های مدیترانه‌ای وDASH با عملکرد بهتر شناختی و کاهش نرخ زوال شناختی مرتبط بوده‌اند. این رژیم‌ها، طیف وسیعی از مواد مغذی ضروری از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی را فراهم می‌کنند که برای حفظ سلامت مغز حیاتی هستند. سوءتغذیه یا شرایطی که متابولیسم مواد مغذی را مختل می‌کند، مانند چاقی و دیابت نوع 2، به عنوان عوامل خطر قابل توجهی برای آلزایمر شناخته شده‌اند. این شرایط می‌تواند منجر به کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی کلیدی شود که ممکن است فرآیندهای پاتولوژیکی را که به آلزایمر کمک می‌کنند، مانند استرس اکسیداتیو، التهاب و تجمع پروتئین‌های سمی مانند آمیلوئید بتا (A)و تاو هایپر فسفریله را تشدید کنند.

 

 

 نقش ویتامین‌ها در بیماری آلزایمر

ویتامین   A 

ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است که برای عملکردهای مختلف بدن، از جمله بینایی، پاسخ ایمنی و ارتباط سلولی ضروری است. در زمینه سلامت مغز، ویتامین A نقش مهمی در تنظیم تولیدA دارد، پپتیدی که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر تجمع می‌یابد و پلاک‌ها را تشکیل می‌دهد. تحقیقات نشان داده‌اند که کمبود ویتامین A می‌تواند منجر به افزایش تولیدAو فسفریلاسیون پروتئین تاو شود که هر دو از ویژگی‌های پاتولوژیک کلیدی آلزایمر هستند. مطالعات حیوانی نشان می‌دهد که مکمل ویتامین A یا مشتقات آن مانند اسید رتینوئیک می‌تواند این اثرات را کاهش دهد و احتمالاً پیشرفت آلزایمر را کُند کند. علاوه بر این، خواص آنتی‌اکسیدانی ویتامین A به محافظت از نورون‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو کمک می‌کند که بیشتر نقش آن در نوروفیزیولوژی را تأیید می‌کند.

ویتامین C 

ویتامین   Cکه به عنوان اسید اسکوربیک نیز شناخته می‌شود، یک آنتی‌اکسیدان محلول در آب است که نقش حیاتی در محافظت از سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو - که یک عامل اصلی در نورودژنراسیون در آلزایمر است - ایفا می‌کند. ویتامین C در چندین عملکرد مغزی، از جمله سنتز انتقال‌دهنده‌های عصبی، تشکیل کلاژن و دفاع ایمنی دخیل است. مطالعات نشان داده‌اند که سطوح بالاتر ویتامین C در مغز و مایع مغزی نخاعی با کاهش آسیب اکسیداتیو و کاهش خطر زوال شناختی مرتبط است. برخی تحقیقات نیز نشان می‌دهند که ویتامین C ممکن است تولید A  و فسفریلاسیون تاو را کاهش دهد و احتمالاً توسعه آلزایمر را کاهش دهد. با این حال، در حالی که خواص آنتی‌اکسیدانی ویتامین C به خوبی مستند شده است، شواهد در مورد تأثیر مستقیم آن بر پیشگیری از آلزایمر همچنان متناقض است، با برخی مطالعات که ارتباط ضعیفی را نشان می‌دهند.

ویتامین   D 

ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی است که برای هموستاز کلسیم، عملکرد ایمنی و نوروفیزیولوژی ضروری است. این ویتامین در پوست در پاسخ به تابش نور خورشید سنتز می‌شود و همچنین می‌توان آن را از منابع غذایی یا مکمل‌ها به دست آورد. سطوح پایین ویتامین D با افزایش خطر اختلالات شناختی و آلزایمر مرتبط بوده است. این ارتباط به دلیل نقش ویتامین D در تنظیم سطح کلسیم در مغز، کاهش التهاب و بهبود پاکسازی A در نظر گرفته می‌شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند که مکمل ویتامین D می‌تواند تجمع A را کاهش داده و عملکرد شناختی را بهبود بخشد، به ویژه در افرادی که سطوح پایه ویتامین D آن ها پایین است. با این حال، مطالعات دیگری نتوانسته‌اند ارتباط معناداری پیدا کنند و این نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتری برای روشن کردن رابطه بین ویتامین D و آلزایمر مورد نیاز است.

ویتامین E 

 ویتامین E یک گروه از ترکیبات محلول در چربی با خواص آنتی‌اکسیدانی قوی است. این ویتامین نقش حیاتی در محافظت از غشای سلولی در برابر آسیب اکسیداتیو ایفا می‌کند و به طور گسترده‌ای برای پتانسیل خود در تأخیر زوال شناختی در آلزایمر مورد مطالعه قرار گرفته است. سطوح بالاتر ویتامین E در خون با کاهش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط بوده است. برخی از کارآزمایی‌های بالینی نشان داده‌اند که مکمل ویتامین E می‌تواند پیشرفت زوال شناختی را در افراد مبتلا به آلزایمر خفیف تا متوسط، به ویژه در مراحل اولیه بیماری، کُند کند، با این حال، نتایج متناقض بوده‌اند و بایستی توجه داشت که دُزهای بالای ویتامین E با افزایش خطر عوارض جانبی، مانند خونریزی، همراه بوده است که نیاز به توجه دقیق به دز را نشان می‌دهد.

ویتامین‌های گروهB  

ویتامین‌های گروه B، از جمله تیامین(B1)، نیاسین(B3)، پیریدوکسین (B6)و کوبالامین(B12)، ویتامین‌های محلول در آب هستند که نقش‌های ضروری در متابولیسم انرژی، ترمیم DNA و سنتز انتقال‌دهنده‌های عصبی ایفا می‌کنند. کمبود ویتامین‌های گروه B با زوال شناختی و افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط بوده است. به عنوان مثال، سطوح پایین ویتامین B12 و فولیک اسید(B9)  با سطوح بالای هموسیستئین مرتبط است که یک عامل خطر شناخته‌شده برای آلزایمر است. هموسیستئین بالا می‌تواند منجر به آسیب عروقی و افزایش تولید A شود. برخی مطالعات نشان داده‌اند که مکمل ویتامین‌های گروهB، به ویژه فولیک اسید،  B6 و B12، می‌تواند سطوح هموسیستئین را کاهش دهد و عملکرد شناختی را در افراد مسن بهبود بخشد. با این حال، شواهد کاملاً یکسان نیستند و تحقیقات بیشتری برای تعیین استفاده بهینه از ویتامین‌های گروه B در پیشگیری و درمان آلزایمر مورد نیاز است.

 

 نقش مواد معدنی در بیماری آلزایمر

روی 

روی یک عنصر کمیاب ضروری است که در فرآیندهای بیولوژیکی متعددی از جمله عملکرد ایمنی، سنتز DNA و انتقال سیگنال‌های عصبی نقش دارد. روی نقش پیچیده‌ای در آلزایمر دارد، زیرا کمبود و یا مقادیر زیاد آن می‌تواند تأثیر منفی بر عملکرد مغز داشته باشد. روی برای عملکرد صحیح چندین آنزیم در دفاع آنتی‌اکسیدانی مغز لازم است. سطوح پایین روی با زوال شناختی و افزایش حساسیت به استرس اکسیداتیو مرتبط است. از سوی دیگر، روی بیش از حد، می‌تواند تجمع A را افزایش دهد و به تشکیل پلاک‌های آمیلوئیدی در مغز کمک کند. حفظ سطوح متعادل روی از طریق رژیم غذایی یا مکمل، ممکن است به کاهش خطر آلزایمر کمک کند، اما مکانیسم‌های دقیق و سطوح بهینه نیازمند تحقیقات بیشتر است.

آهن 

آهن یکی دیگر از عناصر کمیاب ضروری است که برای حمل و نقل اکسیژن، متابولیسم انرژی و سنتز انتقال‌دهنده‌های عصبی حیاتی است. با این حال همانند روی، آهن نیز در آلزایمر نقش دوگانه‌ای دارد، زیرا کمبود و یا مقادیر بالای آن، می‌تواند مضر باشد. در حالی که آهن برای عملکرد طبیعی مغز ضروری است، مقادیر بیش از حد آن می‌تواند منجر به تولید رادیکال‌های آزاد شود و به استرس اکسیداتیو و نورودژنراسیون کمک کند. مطالعات نشان داده‌اند که تجمع آهن در مغز با افزایش رسوب A، هایپرفسفریلاسیون تاو و زوال شناختی مرتبط است. مدیریت سطوح آهن از طریق رژیم غذایی یا درمان کیلاسیون (که شامل استفاده از عوامل متصل‌شونده به آهن اضافی و حذف آن است)، می‌تواند یک استراتژی بالقوه برای پیشگیری یا کند کردن پیشرفت آلزایمر باشد.

مس 

مس در واکنش‌های آنزیمی متعددی از جمله دفاع آنتی‌اکسیدانی و سنتز انتقال‌دهنده‌های عصبی دخیل است. مانند آهن، عدم تعادل مس می‌تواند منجر به استرس اکسیداتیو شده و به پاتوژنز آلزایمر کمک کند. تحقیقات نشان داده‌اند که اختلال در هومئوستاز مس، چه به دلیل کمبود و یا بیش بود آن، می‌تواند منجر به افزایش تولید و تجمع A شود. سطوح بالای مس در مغز با زوال شناختی و افزایش خطر پاتولوژی آلزایمر مرتبط بوده است. بنابراین، حفظ تعادل مناسب مس از طریق رژیم غذایی یا مکمل، ممکن است در مدیریت خطر آلزایمر مهم باشد.

منیزیم  

منیزیم یک ماده معدنی حیاتی است که در بیش از 300 واکنش بیوشیمیایی در بدن از جمله موارد مرتبط با عملکرد عصبی، تولید انرژی و ترمیم DNA نقش دارد. سطوح پایین منیزیم با افزایش خطر آلزایمر مرتبط بوده است، زیرا کمبود منیزیم می‌تواند منجر به افزایش استرس اکسیداتیو، التهاب و تولید A شود. برخی مطالعات پیشنهاد می‌کنند که مکمل منیزیم ممکن است خطر زوال شناختی و آلزایمر را با حمایت از عملکرد عصبی سالم و کاهش آسیب اکسیداتیو، کاهش دهد. با این حال، شواهد هنوز در حال تکامل است و تحقیقات بیشتری برای تأیید مزایای منیزیم در پیشگیری و درمان آلزایمر مورد نیاز است.

سلنیوم 

سلنیوم یک عنصر کمیاب ضروری است که بخشی از چندین آنزیم آنتی‌اکسیدانی مانند گلوتاتیون پراکسیداز را تشکیل می‌دهد که از سلول‌ها در برابر آسیب اکسیداتیو محافظت می‌کنند. کمبود سلنیوم با افزایش استرس اکسیداتیو و نورودژنراسیون مرتبط بوده است که هر دو از عوامل کلیدی در آلزایمر هستند. برخی مطالعات نشان می‌دهند که مکمل سلنیوم ممکن است خطر آلزایمر را با تقویت دفاع آنتی‌اکسیدانی مغز و بهبود عملکرد شناختی کاهش دهد. با این حال، مانند سایر ریزمغذی‌ها، شواهد قطعی نیستند و تحقیقات بیشتری برای تعیین سطوح بهینه سلنیوم برای سلامت مغز مورد نیاز است.

 

تحقیقات بیشتری نیاز است

این مطلب به نقش‌های مهم ویتامین‌ها و مواد معدنی در حفظ سلامت مغز و تأثیر بالقوه آنها بر توسعه و پیشرفت بیماری آلزایمر اشاره می‌کند. در حالی که برخی مطالعات از استفاده از ویتامین‌ها و مواد معدنی خاص به عنوان بخشی از یک استراتژی پیشگیرانه علیه آلزایمر حمایت می‌کنند، شواهد همیشه همسان نیستند و تحقیقات بیشتری برای روشن کردن اثربخشی آن ها و تعیین رویکردهای درمانی مناسب مورد نیاز است. تغذیه متعادل، که شامل مصرف کافی این ریزمغذی‌های ضروری است، می‌تواند به عنوان یک استراتژی مکمل، در مدیریت و پیشگیری احتمالی از بیماری آلزایمر عمل کند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی از غربالگری رایگان ۳ سرطان شایع در جمعیت تحت پوشش این دانشگاه خبر داد و گفت: با هدف پیشگیری و تشخیص زودهنگام سرطان، طی یک سال 113 هزار و 322 خدمت غربالگری سرطان های پستان، دهانه رحم و روده بزرگ به جمعیت تحت پوشش دانشگاه ارائه شده است. دکتر «محمدرضا اکبری» اضافه کرد: تشخیص زودهنگام سرطان‌های پستان، روده بزرگ و دهانه رحم در مراکز و شبکه‌های بهداشت روستا و شهرها و پایگاه‌های سلامت دانشگاه‌ به‌صورت رایگان انجام می‌شود و افراد مشکوک به این سه سرطان به سطوح بالاتر ارائه خدمت در مراکز تشخیصی و درمانی معرفی می‌شوند.

 

رئیس گروه بیماری‌های واگیر دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی درباره زمان طلایی تزریق واکسن آنفلوآنزا توضیح داد. «فضل‌ا... پسندیده» اظهار کرد: بهترین زمان برای تزریق واکسن آنفلوآنزا از اواخر شهریور تا اوایل آبان ماه است که در این زمان، ایمنی لازم را در بدن ایجاد می‌کند. وی اضافه کرد: افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند، برای کودکان دو سال به بالا و افراد بالاتر از ۶۵ سال، مادران باردار و افرادی که به بیماری‌های مانند ایدز و سرطان مبتلا هستند توصیه می‌شود این واکسن را تزریق کنند. وی گفت: تزریق واکسن آنفلوآنزا به معنی این نیست که فرد به این بیماری مبتلا نمی‌شود، بلکه واکسن سبب می‌شود تا اگر فردی به آنفلوآنزا مبتلا شد از مرگ یا بستری شدن در آی‌سی‌یو پیشگیری شود. وی بیان کرد: عوارض واکسن آنفلوآنزا اغلب خفیف تا متوسط است و طی یک تا دو روز برطرف می‌شود. وی ادامه داد: شایع‌ترین عوارض واکسن غیرفعال شامل تب، خستگی، سردرد، بدن درد، تهوع و آبریزش بینی است.

 

مدیر واحد تجهیزات و ملزومات پزشکی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی از جمع آوری ۲۲۵۸ عدد انواع تجهیزات پزشکی بدون مجوز از سطح عرضه خبر داد. «حامد بهارلو» اظهارکرد: از ابتدای سال جاری، طی بازدید کارشناسان تجهیزات پزشکی تعداد 33 قلم انواع ملزومات پزشکی غیر مجاز از واحد های عرضه کننده و توزیع کننده ملزومات پزشکی استان کشف شد. وی افزود: این اقلام شامل انواع سرنگ های تزریق، اسکالپ وین، سرنگ انسولین، نخ جراحی، تیغ جراحی و غیره است که به دلیل نداشتن برچسب اصالت  جمع آوری شدند. وی تصریح کرد: در مجموع این اقلام شامل 2258 عدد با ارزش حدودی ۶۳ میلیون ریال بود که ابتدا از نظر سطح خطر تفکیک و با حفظ شرایط بهداشتی امحا شد. «بهارلو» خاطرنشان کرد: لازم است عموم مردم تجهیزات و ملزومات پزشکی مورد نیاز خود را از واحدهای صنفی ثبت شده در سامانه IMED  تهیه و در زمان خرید به تاریخ تولید و انقضای آن توجه کنند. وی افزود: تمام تجهیزات و ملزومات پزشکی با کیفیت و معتبر، دارای برچسب اصالت و ضروری است قبل از خرید کد UID نوشته شده روی برچسب اصالت را از طریق سامانه TTAC استعلام نمایند.