گروه ورزش
کبدی را از کودکی در بازی های کودکانه مان به یاد داریم، این بازی جذاب و پرطرفدار که نمی توان گفت هیجانی کمتر از فوتبال و فوتسال دارد روی خوشی به علاقه مندانش نشان نمی دهد و انگار ورزشی ها به این کمبودها عادت کرده اند؛ انگار این ورزش طلسم شده است و قرار نیست چشم انتظار تکانی دوباره باشیم و از روزهای اوجش فاصله گرفته است.
ورزشی که در استان نام آشنا و باعث کوچ لژیونرهای بسیاری شده است.
با «غدیر قدیمی» بازیکن سابق کبدی استان که مربیگری تیم کبدی نوجوانان را در کارنامه دارد گفت و گو کردیم که از روزهای خداحافظی کبدی کاران استان خبر داد و روزی که با این ورزش خداحافظی کرد.
او که 2 ماهی است به مربیگری کبدی نمی پردازد و تمرینات نوجوانان تعطیل شده است، می گوید: پراکندگی ورزشکاران را داریم و شاید دیگر امکان جمع شدن ورزشکاران مستعد در این رده سنی پیش نیاید.«قدیمی» که در بازی های گوانگژو به خاطر نداشتن مرخصی شرایط اعزامش مهیا نشد، عطایش را به لقایش می بخشد و از این ورزش خداحافظی می کند.
خاک خورده کبدی سال 92 به عضویت تیم ملی درمی آید و در مسابقات داخلی با مصدومیت مواجه می شود.
2 سالی مربیگری تیم استان را بر عهده می گیرد و در لیگ دسته یک با عنوان نایب قهرمانی کبدی استان را به کشور معرفی می کند.
به گفته وی، با حمایت نشدن این ورزش کبدی از روزهای اوج خود فاصله گفت و هم اکنون دست و پا شکسته اسمی از آن باقی مانده است.
وی حمایت نکردن از این ورزش را از مهم ترین عواملی ذکر می کند که آن را به حاشیه برده است؛ استعدادهایی که سوخته یا به سایر استان ها کوچ کرده یا در نهایت برای همیشه با این ورزش خداحافظی کرده اند.
وی از «روح ا... ایزانلو» و «مرتضی قشلاقی» یاد می کند که در کبدی حرفی برای گفتن داشتند و در اردوی تیم ملی حضور یافتند و هم اکنون در تیم های سایر استان ها بازی می کنند.
«قدیمی» پیشنهاد می دهد: برای توسعه کبدی باید از پایه این ورزش را راه اندازی کرد زیرا خراسان شمالی ورزشکاران بااستعدادی دارد و برای شروع دوباره باید کبدی را از رده سنی نوجوانان آغاز کرد.
وی مهم ترین مشکلات کبدی استان را نبود بستر مناسب برای فعالیت و نداشتن زمین استاندارد بیان و خاطرنشان می کند: پیش از این در خانه کاراته تمرین می کردیم که به خاطر تمرینات مان که با کفش انجام می شد متاسفانه اجازه تمرین مستمر به تیم داده نشد.