گروه سلامت- یک متخصص بیماری‌های عفونی و  عضو هیئت علمی دانشگاه، برخی نکته های مهم درباره سرماخوردگی را مطرح و درباره آن ها توضیحاتی داد. دکتر «افشین منیری» با بیان این که درباره سرماخوردگی و علل رایج ابتلا به آن باورهای مختلفی وجود دارد، اظهارکرد: برخی از این باورها درست و برخی دیگر اساساً غلط است. وی با اشاره به این که تشخیص تفاوت بین آنفلوانزا و سرماخوردگی می‌تواند دشوار باشد، بیان کرد: سرماخوردگی تقریباً همیشه بدون ایجاد هیچ گونه مشکل جدی برطرف می‌شود، درحالی‌که آنفلوانزا می‌تواند عارضه‌های جدی‌تری مثل عفونت ریه ایجاد کند. وی افزود: تشخیص آنفلوانزا در اوایل بیماری می‌تواند به شما کمک کند تا به طور متناسبی آن را درمان کنید و احتمالاً از عارضه‌های ثانویه‌ آن جلوگیری کنید. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی هشدار داد: اگر فرزند شما به علت یک بیماری زمینه‌ای، ریسک بالایی برای ابتلا به عارضه‌های ثانویه دارد، تشخیص سریع آنفلوانزا ممکن است فرصتی برای درمان بهتر را فراهم کند. دکتر «منیری» با تاکید بر این که استفاده خودسرانه از آنتی‌بیوتیک برای درمان سرماخوردگی یا آنفلوانزا اقدامی کاملاً بی‌ربط خواهد بود، توضیح داد: آنتی‌بیوتیک‌ها باکتری‌ها را می‌کشند و سرماخوردگی و آنفلوانزا توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شوند و ویروس‌ها دسته‌ای از میکروب‌ها هستند که هیچ مشابهتی به باکتری‌ها ندارند. متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به این که برخی والدین نگران به پزشکان فشار می‌آورند که برای کمک به بهتر شدن حال فرزندشان آنتی‌بیوتیک تجویز کنند، خاطرنشان کرد: واقعیت این است هیچ آنتی‌بیوتیکی از آموکسیی‌سیلین‌ها گرفته تا آزیترومایسین به بهبود سرماخوردگی یا آنفلوانزا کمکی نخواهد کرد، نکته این جاست که اثربخش نبودن تنها دلیل عدم استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های غیرضروری نیست چرا که داروها می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایندی مانند اسهال و دل‌پیچه هم داشته باشند و باکتری‌های عامل بیماری به تدریج می‌توانند نسبت به داروها مقاوم شوند و این درمان عفونت‌های باکتریایی واقعی را دشوارتر می‌کند.

 دکتر «منیری» ادامه داد: از سوی دیگر، اگر کودک شما به علت سرماخوردگی یا آنفلوانزا دچار عارضه‌ ثانویه‌ای شود که شامل عفونت ریوی و باکتری‌ها باشد، آن‌وقت ممکن است آنتی‌بیوتیک مفید واقع شود؛ برای مثال، اگر او دچار عفونت گوش، برونشیت یا سینه‌پهلو شود آنتی‌بیوتیک (با نظر پزشک) می‌تواند اثربخش باشد. وی در توضیح این که فقط ویروس سرماخوردگی می‌تواند شما را به سرماخوردگی مبتلا کند، اضافه کرد: سرد بودن بدن به خودی‌خود نمی‌تواند شما را بیمار کند، اما سرد و خیس شدن بدن می‌تواند موجب فعال شدن یک ویروس خفته یعنی ویروسی که در حال حاضر در سیستم بدن شما وجود دارد بشود و باعث شروع علامت‌های بیماری شود. به گفته دکتر «منیری»، محققان معتقدند که سرد شدن بدن باعث می‌شود که رگ‌های خونی موجود در بینی منقبض شوند و این اتفاق، رسیدن خون گرم تامین‌کننده گلبول‌های سفید را که با عفونت مبارزه می‌کنند قطع می‌کند. وی افزود: بسیاری از مردم حامل میکروب‌های سرماخوردگی هستند اما سرد شدن بدن می‌تواند دفاع در مقابل اثرات قرارگیری در معرض میکروب را دشوارتر کند، بنابراین به مقدار معمول لباس بپوشید، خود را خشک نگه دارید و سایر توصیه‌های افراطی را کنار بگذارید.

 این متخصص بیماری‌های عفونی با اشاره به این که افراد صد در صد سالم هم تسلیم ویروس‌های سرماخوردگی می‌شوند، خاطرنشان کرد: در یک پژوهش انجام‌شده، حدود ۹۵ درصد از داوطلبانی که ویروس سرماخوردگی در بینی‌شان وارد شد، به ویروس آلوده شدند، با این حال، تمام افرادی که به یک ویروس سرماخوردگی آلوده می‌شوند، در عمل سرما نمی‌خورند و فقط حدود ۷۵ درصد از داوطلبانی که آلوده شدند، علامت‌های سرماخوردگی را نشان دادند. به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه، برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد که ایمنی کمتر بدن، برای مثال به علت داشتن یک بیماری مزمن یا استرس می‌تواند علامت‌های سرماخوردگی را بدتر کند، اما یک کودک سالم هم به راحتی می‌تواند به یکی از حداقل ۲۰۰ ویروس مختلفی که باعث سرماخوردگی می‌شود آلوده شود. 

وی با اشاره به این که واکسن آنفلوانزا از ویروس‌های غیرفعال یعنی کشته‌شده ساخته شده و غیرممکن است که کسی از یک ویروس مرده بیمار شود، اضافه کرد: اما اگر هر کدام از عوارض جانبی ابتلا به آنفلوانزا مثل تب، درد، سوزش، ورم یا قرمزی در محل تزریق واکسن را داشتید، بدانید این علامت‌ها در واقع واکنش‌هایی به تزریق واکسن هستند. دکتر «منیری» ادامه داد: واکسینه شدن در برابر آنفلوانزا به همان اندازه که برای بزرگسالان مهم است، برای کودکان نیز اهمیت دارد، بیشتر پزشکان، تزریق سالانه‌ واکسن آنفلوانزا از سن شش ماهگی برای تقریباً همه افراد، از پیر و جوان و کودک را توصیه می‌کنند، که ترجیحاً در اواخر شهریور و اوایل مهرماه می‌تواند تزریق شود تا زمان کافی برای ایمن‌سازی بدن پیش از شروع کامل فصل آنفلوانزا وجود داشته باشد. وی با بیان این که کودکان زیر پنج سال به طور ویژه نسبت به آنفلوانزا آسیب‌پذیر هستند، ادامه داد: آن ها ریسک بالایی برای ابتلا به عارضه‌های ثانویه جدی ناشی از آنفلوانزا مانند عفونت‌های شدید ریه را دارند. این عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان این که بسیاری از افراد بر این باورند که خوردن مکمل ویتامین C با دیدن اولین نشانه سرماخوردگی، مکیدن قرص‌های مکیدنی «روی» یا زینک همزمان با شروع گلودرد یا تقویت سیستم ایمنی بدنشان با مکمل‌های گیاهی، همیشه جواب می‌دهد، توضیح داد: یافته‌های اندکی برای پشتیبانی از هر کدام از این درمان‌ها وجود دارد و مشکل این جاست که پژوهش‌های زیادی نیز وجود دارند که اثربخشی آن ها را رد می‌کنند. در داروخانه‌ها داروهای بدون نسخه زیادی را پیدا می‌کنید که بر این مکمل‌ها متکی هستند، اما این واقعیت معروف و محبوب بودن آن ها به معنای اثربخشی یا ایمن بودن آن ها نیست، بنابراین قبل از دادن هر نوع مکمل غذایی در هر شکلی به فرزندتان، با پزشک او صحبت کنید. 

وی خاطرنشان کرد: در اولین سال رفتن به مهدکودک، بچه‌ها واقعاً بیشتر از بچه‌هایی که در خانه نگه داشته می‌شوند، احتمال ابتلا به سرماخوردگی دارند، اما طبق پژوهشی که روی تعداد زیادی کودک انجام شد، خطر ابتلا به این عارضه وقتی کودک همچنان رفتن به مهدکودک را ادامه می‌دهد، کاهش می‌یابد و پس از یک سال حضور در مهد، این کودکان دیگر نسبت به کودکانی که در خانه می‌مانند احتمال و ریسک بیشتری برای ابتلا به سرماخوردگی ندارند. دکتر «منیری» با اشاره به این که قرارگیری زودهنگام در معرض میکروب‌ها ممکن است در بلندمدت منافعی نیز داشته باشد اضافه کرد: پژوهش‌ها بیانگر این موضوع است که بچه‌هایی که در سن پیش‌دبستانی در مهدکودک‌های بزرگ‌تری حضور داشتند، در سال‌های بعد یعنی تا سن ۱۳ سالگی، سرماخوردگی‌های کمتری داشتند که از قرار معلوم به این دلیل است که بدن آن ها نسبت به شایع‌ترین ویروس‌های سرماخوردگی ایمن شده بود. وی توضیح داد: این درست است که ویروس‌های سرماخوردگی از طریق هوا پخش می‌شوند، به ویژه هنگامی که شخصی بیمار سرفه یا عطسه می‌کند، اما این تنها یکی از راه‌هایی است که ویروس مربوطه، قربانی بعدی خود را از طریق آن پیدا می‌کند. وی ادامه داد: ویروس‌ها همچنین می‌توانند در دستان شما باشند، اگر شما چیزی را که ویروس روی آن است، مانند تلفن، اسباب‌بازی یا دست دوستتان لمس کنید، ویروس‌هایی که به دست شما می‌چسبند به راحتی می‌تواند از راه‌هایی وارد بدنتان شوند، به عنوان مثال، اگر چشم‌ها یا بینی خود را یا راه‌های ورودی دیگر بدنتان را لمس کنید، ویروس‌های سرماخوردگی معمولی می‌توانند تامدتی روی پوست یا سطوح دیگر زنده بمانند. وی به باور غلطی که برای کاهش علامت‌های سرماخوردگی بین بسیاری از بزرگسالان است اشاره کرد و افزود: بسیاری بر این باورند که داروهای بدون نسخه برای کاهش احتقان بینی، آبریزش بینی و سرفه به خصوص برای کودکان زیر شش سال موثر است و عوارض جانبی مضری هم ندارد. اگر فرزند شما زیر شش سال است می‌توانید علامت‌های بیماری مثل تب را با استامینوفن اطفال و درمان‌های خانگی ایمن تسکین دهید ولی تجویز دارهای ضداحتقان فقط برعهده پزشک کودک شماست. این متخصص بیماری‌های عفونی هشدار داد: داروهای بدون نسخه می‌تواند برای کودک شما خطرناک باشند، به ویژه هنگامی که به اشتباه، مقداری بیش از دز توصیه‌شده به کودک خورانده شود که در این مورد نیز لازم است با پزشک کودک مشورت کنید. علاوه بر اثرات جانبی مانند خواب‌آلودگی یا بی‌خوابی، ناراحتی معده و خارش یا کهیر، بچه‌ها می‌توانند دچار اثرات جانبی جدی مانند ضربان قلب سریع، تشنج و حتی مرگ شوند.

یک متخصص تغذیه تاکید کرد: رژیم «کتوژنیک» عوارض زیادی دارد بنابراین برای افرادی که با سایر رژیم‌های معمولی می توانند کاهش وزن داشته باشند توصیه نمی شود. دکتر «گلبن سهراب» با بیان این که رژیم کتوژنیک یا کتون زا نوعی رژیم غذایی خاص با چربی زیاد است، گفت: رژیم کتوژنیک برای فردی تجویز می شود که قبلاً با رژیم مقداری کاهش وزن را تجربه کرده اما در حال حاضر با رژیم های معمولی نمی‌تواند وزن خود را کاهش دهد. وی اضافه کرد:  در موارد پیش دیابتی، مقاومت به انسولین و تخمدان پلی کیستیک تجویز رژیم کتوژنیک برای یک دوره کوتاه مدت می تواند مفید باشد. وی افزود: رژیم کتوژنیک یک برنامه غذایی شامل 70 درصد چربی، 20 درصد پروتئین و 10 درصد کربوهیدرات است؛ به عبارت دیگر در این رژیم مصرف کربوهیدرات بسیار محدود می شود و چربی افزایش می یابد تا بدن به جای قند از چربی برای تامین انرژی استفاده کند. به گفته عضو هیئت علمی دانشکده علوم تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در این رژیم به دلیل این که بدن وارد فاز کتوزیس می شود، روزهای اول فرد یک کاهش وزن زیادی را تجربه می کند که  دلیل آن از دست دادن مقدار زیادی از آب بدن است. دکتر «سهراب» با اشاره به این که میزان کاهش وزن اولیه در این رژیم در افراد مختلف فرق دارد گفت: در بلند مدت از نظر کاهش وزن این رژیم نیز تفاوت چندانی با سایر رژیم‌های لاغری ندارد.  وی کتوزیس را یک فرآیند طبیعی متابولیک در بدن بیان کرد که در این فرایند به جای کربوهیدارت و گلوکز برای تامین انرژی چربی های اشباع شده و ذخیره شده در اجزای بدن سوزانده می شود. این متخصص تغذیه  با بیان این که در رژیم کتوژنیک بسیاری از انواع مواد غذایی از برنامه غذایی حذف می‌شوند، گفت: در این رژیم مصرف انواع قندهای ساده، شکر، گروه نان و غلات، لبنیات به جز پنیر، انواع میوه ها، سبزی‌های نشاسته ای مثل سیب زمینی و هویج و سس‌های قرمز مجاز نیست. به گفته وی، فرد در این رژیم  مجاز است از انواع روغن ها ترجیحاً روغن های سالم تر، گوشت‌ها و تخم مرغ، انواع مغز به میزان محدود و سبزی‌های برگ سبز به مقدار محدود استفاده کند؛ همچنین می‌تواند خامه، کره و مقداری پنیر نیز در برنامه غذایی خود داشته باشد. دکتر «سهراب»، عدم تامین مواد مغذی مورد نیاز بدن و افزایش خطر بروز کمبود آن ها را مهم ترین عارضه رژیم‌‌های کتوژنیک بیان کرد. این متخصص تغذیه از دیگر عوارض این رژیم به سرگیجه و احساس خستگی اشاره کرد که باعث می شود فرد نتواند فعالیت بدنی مناسبی داشته باشد و از سبک زندگی سالم فاصله می گیرد. وی یبوست شدید را از دیگر عوارض این نوع رژیم برشمرد که به دلیل حذف یک سری مواد مغذی ایجاد می‌شود. این متخصص تغذیه ادامه داد: این مواد باعث رشد باکتری‌های مفید دستگاه گوارش می شوند و عدم رشد باکتری‌های مذکور باعث تغییر فلور طبیعی روده و در درازمدت یبوست‌های شدید می شود.به گفته وی، افرادی که چند ماه از رژیم کتوژنیک پیروی می‌کنند دچار یبوست‌ شدید می‌شوند که نیاز به اقدامات درمانی برای بازگشت فلور طبیعی روده دارند. وی آنفلوانزا و راش‌های پوستی خیلی شدید را از دیگر عوارض رژیم های کتوژنیک بیان کرد و گفت: رژیم کتوژنیک برای افرادی که می توانند با سایر رژیم‌های  معمولی لاغر شوند توصیه نمی شود زیرا این رژیم عوارض زیادی در بردارد و در واقع سبک یا روش صحیح تغذیه ای را رعایت نمی کند. دکتر «سهراب» یکی از عللی را که باعث اقبال عمومی بالا نسبت به این نوع رژیم شده است عدم وجود کالری شماری برشمرد که در آن اجباری نیست کالری مورد مصرف فرد دائماً شمارش شود. وی با اشاره به این که در این رژیم تولید کتون بادی‌ها در بدن باعث سرکوب کردن و کنترل اشتها می شود، گفت: این موضوع باعث می شود فرد کمتر احساس گرسنگی کند که یکی از دلایل مهم علاقه افراد به این رژیم است. همچنین در هفته های اول کاهش وزن بیشتری نسبت به رژیم های معمولی تجربه می کنند که این موضوع نیز برایشان خوشایند است. این عضو هیئت علمی دانشگاه به افرادی که تمایل به استفاده از رژیم کتوژنیک دارند تاکید کرد حتماً با مشورت یک متخصص تغذیه اقدام کنند تا رژیم علمی و صحیح برای آن ها طراحی و با تجویز مکمل‌های مناسب از بروز عوارض کمبود مواد مغذی پیشگیری شود.

سندرم استرس پس از سانحه یا «پی‌تی‌اس‌دی» اختلالی است که برخی افراد پس از مشاهده یا تجربه یک واقعه‌ تلخ به آن دچار می‌شوند. از علامت‌های این اختلال می‌توان به اجتناب فرد از محرک‌هایی که آن واقعه را تداعی می‌کنند، خاطرات مزاحم که زندگی روزمره و الگوی خواب را مختل می‌کنند، نوسانات خلقی و تغییرات رفتاری اشاره کرد. به گزارش ایسنا، حدود ۷۰ درصد جمعیت جهان با رویدادهای آسیب‌زننده در زندگی‌ مواجه و ۷ درصد به اختلال استرس پس از سانحه دچار می‌شوند. یکی از نشانه‌های اصلی استرس پس از سانحه، اجتناب یا کناره‌گیری است. دو نوع اجتناب مرتبط با پی‌تی‌اس‌دی عبارتند از: اجتناب رفتاری و اجتناب عاطفی.

  اجتناب رفتاری | اجتناب رفتاری، اجتناب یا دوری‌گزینی جسمی یا فیزیکی از افراد، مکان‌ها، صداها یا بوهای مرتبط با رویداد آسیب‌زاست.

  اجتناب عاطفی |اجتناب عاطفی، دوری‌گزیدن از افکار و احساساتی است که با رویداد آسیب‌زا مرتبطند. شاید شاهدان متوجه نشوند که فرد مبتلا به «پی‌تی‌اس‌دی» از فکر یا احساس خاصی اجتناب می‌کند. گاهی حتی فردی که آسیب‌هایی مانند آزار عاطفی را پشت سر گذاشته است متوجه نیست که به رفتارها و روش‌های تدافعی متوسل می‌شود. روش‌های مقابله‌ای و دفاعی اجتنابی گاهی نیز به شکل سوءمصرف مواد مخدر یا اختلال در خوردن بروز می‌کند.

 خاطرات مزاحم | عوامل و نشانه‌های مداخله‌گر و مزاحم از جمله نشانه‌های بارز در اختلال «پی‌تی‌اس‌دی» است که معمولاً به شکل تجربه‌ خاطرات مزاحم یا کابوس‌ها ظاهر می‌شوند. افراد مبتلا به این اختلال، معمولاً نفوذ ناخواسته این خاطرات را نمی‌توانند کنترل کنند. این خاطرات مزاحم اغلب با تحریکات حسی مانند بو، تصاویر یا صداهایی که تداعی‌کننده محل آسیب‌دیدگی‌ هستند از راه می‌رسند.

 نوسانات خلقی |افراد مبتلا به «پی‌تی‌اس‌دی» اغلب با نوسانات خلقی مواجهند و در کنترل احساساتشان مشکل دارند. آن‌ها با افکار منفی درباره خودشان و جهانی که در آن زیست می‌کنند، دست به گریبانند و همین امر موجب احساس ترس و بیگانگی از دیگران می‌شود و تا حد زیادی تمایل آن‌ها برای مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، افراد مبتلا به «پی‌تی‌اس‌دی» ممکن است واکنش‌پذیری هیجانی بالاتری نشان دهند. این موضوع می‌تواند به تحریک‌پذیری، انفجار خشم، رفتار بی‌پروا و همچنین وحشت‌زدگی منجر شود.

 تغییرات رفتاری | تغییرات رفتاری مرتبط با استرس مزمن،‌ اضطراب، افسردگی و ترس اغلب با «پی‌تی‌اس‌دی» همراه‌ هستند. اغلب افراد مبتلا به این اختلال، در حالت هوشیاری به سر می‌برند که زندگی روزمره و الگوی خوابشان را مختل می‌کند. به گزارش ایندیپندنت، ناتوانی این افراد در آرام‌شدن باعث ایجاد تغییرات رفتاری در آن‌ها می‌شود،‌ بنابراین به شرکت در برخی فعالیت‌های اجتماعی مانند جمع‌شدن با خانواده و دوستان تمایلی ندارند و رفتارهای اجتماع‌گریزی بروز می‌دهند. «پی‌تی‌اس‌دی» همچنین با رفتارهای پرخطر مانند ‌هیجان‌طلبی مرتبط است. نشانه‌های اختلال استرس پس از سانحه می‌تواند در طول زمان از نظر شدت متفاوت باشد. در ابتدا ممکن است پس از پشت سر گذاشتن آسیب، احساس آرامش به وجود آید، اما شدت «پی‌تی‌اس‌دی» در گذر زمان و با یادآوری خاطرات از طریق محرک‌های مختلف تغییر می‌کند. در صورت تشدید نشانه‌های «پی‌تی‌اس‌دی»  و بروز افکار آسیب‌رسان، باید از متخصص و پزشک مشورت بگیرید.

یک متخصص گوارش کودکان درباره خطر بلع مواد سوزاننده توسط کودکان هشدار داد و گفت: بلع مواد سوزاننده در اکثر موارد به صورت ناآگاهانه و بی احتیاطی والدین توسط کودکان استفاده می شود. دکتر«هادی جعفری تبار» در آستانه سال جدید و خانه‌تکانی، با اشاره به این که مواد سوزاننده در واقع به دو صورت اسیدی و بازی است، اظهار کرد: به طور کلی بازها از اسیدها خطرناک ترند و این مواد در منازل به عنوان لوله باز کن، جرمگیر، جوهر نمک و غیره استفاده می‌شود.

 وی افزود: بازها به طور کلی خطرناک‌تر از اسیدها هستند چرا که اولاً اسید بسیار تند و بدبوست و کودک مقدار کمتری از آن را می‌خورد، ولی بازها را به میزان بیشتری می‌خورند و ثانیا اسید نکروز انعقادی ایجاد می‌کند که کمتر در بافت نفوذ می‌کند ولی بازها نکروز میعانی ایجاد و تا عمق بیشتری در بافت نفوذ می‌کنند. متخصص کودکان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به این که کودکان زیر پنج سال به شدت نسبت به محیط اطراف خود کنجکاو هستند، اظهارکرد: کودکان سعی دارند با اجسام پیرامون خود بازی کنند یا آن را در دهان خود بگذارند، بنابراین والدین باید هوشیار باشند و برای پیشگیری از بروز برخی آسیب‌ها و حوادث احتمالی محیط امنی برای کودک مهیا کنند. این عضو هیئت علمی دانشگاه گفت:  متاسفانه گاهی سهل انگاری والدین و افزایش کنجکاوی کودکان موجب بروز مسائلی از قبیل سوختگی از طریق مصرف مواد قلیایی و اسیدی می‌شود. وی ادامه داد: نکته مهم این است که ارتباط دقیق بین میزان آسیب دهان و آسیب مری وجود ندارد یعنی این که ممکن است دهان سالم باشد یا آسیب کمی دیده باشد ولی مری، معده یا دستگاه گوارش آسیب جدی دیده باشد. 

دکتر «جعفری تبار» درباره داروهای میخچه و شوینده‌های سبزی به والدین هشدار داد: این داروها را دسترس کودکان قرار ندهید چرا که این مواد دارای ترکیبات شیمیایی هستند و سوزانندگی شدیدی ایجاد می‎کنند. وی به والدین توصیه کرد: زمانی که متوجه مصرف مواد قلیایی و اسیدی توسط کودکان شدید سریعاً کودک را به مراکز درمان ارجاع دهید و از اقدامات خودسرانه پرهیز کنید زیرا هر گونه اقدام اضافی می‌تواند آسیب بیشتری را بر جای بگذارد. دکتر «جعفری تبار» خاطرنشان کرد: انواع و اقسام اجسام خارجی وجود دارند که کودکان با توجه به سن و شرایط سنی خود آن ها را می بلعند. وی درباره بلع اجسام خارجی توسط کودکان اظهارکرد: اجسام خارجی که توسط کودکان بلع می‌شوند معمولاً انواع سکه‌ها، قطعات اسباب‌بازی، تیله‌ها و هسته میوه‌ها هستند. این متخصص گوارش کودکان با بیان این که سن شایع کودکانی که اجسام خارجی را می‌بلعند شش ماهگی تا سه سالگی و در موارد کمتری پنج سالگی است، اضافه کرد: کودکانی که دچار مشکلات تکاملی و عصبی هستند نیز ممکن است اجسام خارجی را بیشتر از همسالانشان ببلعند. وی ادامه داد: بلع برخی اجسام خارجی خطرناک است، مثلاً باتری‌های کوچک سکه‌ای که در اسباب‌بازی‌ها و چراغ قوه‌ها گذاشته می‌شوند می‌تواند در مری گیر کنند و کمتر از یک ساعت باعث سوراخ شدن آن و عوارض جدی برای کودک شود. وی توصیه کرد: نباید اسباب‌بازی‌ها، ساعت‌های مچی و وسایلی را که از این باتری‌ها دارند در دسترس کودکان سنین پایین قرار داد زیرا در صورت بلعیده شدن به آندوسکوپی نیاز دارد بنابراین اگر والدین نسبت به این موضوع شک کردند باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنند. دکتر «جعفری تبار» تصریح کرد: آهن‌ربا یکی دیگر از اجسام خارجی خطرناک است که در صورتی که توسط کودکان بلعیده شود می‌تواند موجب گیر کردن قسمتی از روده یا معده توسط آن شود که در نهایت سوراخ شدن روده یا معده را در پی دارد و باید با عمل جراحی سنگین خارج شود و در این مورد نیز توصیه می‌شود کودکان زیر چهار سال به آهن‌ربا دست نزنند. وی بلعیدن اجسام نوک تیز مانند سوزن، سوزن ته‌گرد و سنجاق قفلی را عاملی برای سوراخ شدن مری، معده و روده دانست که باید برای درمان، کودک را آندوسکوپی کرد.