از پشت پنجره اتاق شهردار و حاشیه فرودگاه تا کوچه ها و خندق فراموش شده
تعداد بازدید : 6
قاب هایی از بی تفاوتی شهرداری به بجنوردی ها
علی اصغر خسروی- به خندق پشت ساختمان شهرداری بجنورد نگاه می کنم که زباله و لجن در آن نیشخند می زند. قصد دارم به خیابان ها و محلات مختلف شهر سری بزنم تا راوی بی واسطه از وضعیت این روزهایشان باشم. نخستین مسیر،چند متر آن طرف تر از پشت پنجره اتاق شهردار بجنورد درخیابان هجرت است.
از کنار پارک این خیابان که گذر می کنم، آسفالت نشدن بخشی از خیابان مجاور مرکز فرهنگی، هنری توی ذوق می زند؛ وضعیتی که چندین ماه پیش هم که از آن جا عبور می کردم همین گونه بود؛ این یعنی شهرداری فراموش کرده است این نقطه را که محل رفت و آمد کودکان و نوجوانان و والدینشان به این مرکز فرهنگی، هنری است، آسفالت کند. در کوچه ها و خیابان های آن محله تا شیرآب و نزدیکی فرودگاه، می توان صحنه های مختلفی از آسفالت زخمی و ناهموار معابر و زباله های رها شده در کوچه ها و به خصوص بین شمشادها را دید. یک صحنه عجیب را در خندق مجاور فرودگاه بین المللی بجنورد می توان مشاهده کرد؛ خندق پر از لجن و علف های هرز است و صحنه بسیار زشتی را ایجاد کرده است، آن هم کجا؟ در کنار فرودگاه، جایی که به جز شهروندان، مهمانانی که از نقاط مختلف به مرکز خراسان شمالی می آیند ممکن است چشمشان به آن بیفتد و با چنین صحنه ای مورد استقبال قرار گیرند؛ یعنی آقای شهردار این خندق را ندیده است؟!
کمی آن سوتر، در خیابان «تابش»، قاب های مختلفی از بی تفاوتی خدمات رسانی به شهروندان بجنوردی را می توان مشاهده کرد؛ از کوچه های فراموش شده که چشم انتظار آسفالت هستند تا زباله هایی که زیر گرما رها شده است؛ آن جا که یکی از اهالی می گوید پس چرا قیرهای فراوانی که شهرداری گفته بیشتر از سال های قبل دریافت کرده اند، در این کوچه های خاکی استفاده نشده است؟ می گوید: لکه گیری آسفالت کوچه ها و خیابان ها که دردی را دوا نمی کند در حالی که کوچه های این محله اصلا آسفالتی ندارد. وضعیت محله ما را حداقل شما ببینید چون از شهرداری که خبری نیست!
چند متر آن طرف تر، با صحنه ای بسیار عجیب تر رو به رو می شوم. ابتدا با خودم فکر می کنم راه را گم کرده ام و به خارج از شهر رفته ام، اما نه، در داخل شهر هستم! با خندقی جنگل مانند رو به رو می شوم که بوی مشمئز کننده ای از آن، مشام را می آزارد. این جا کجاست؟ حاشیه خیابان جانباز یک؛ چند صد متر آن طرف تر، میدان قائم(عج)، ساختمان فرمانداری و چند اداره کل قرار دارد. یعنی واقعاً شهرداری این خندق را تاکنون ندیده و آن را فراموش کرده است؟ یعنی آقای شهردار، گذرش به این خندق نیفتاده است؟ این حجم از بی تفاوتی شهرداری به یک مسیل، قابل باور نیست.
با هم قاب هایی از آن چه ماجرای آن را خواندید، مرور می کنیم؛ قاب هایی از بی تفاوتی شهرداری بجنورد به شهروندان؛ تصاویری که خودشان حرف می زنند.در شماره های آینده، قاب های دیگری از نقاط مختلف شهر را به نظاره خواهیم نشست.