شیری- ساخت راه های روستایی در نیمه شمالی خراسان شمالی بیشترین عقب ماندگی را دارد.

مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده ای خراسان شمالی در این باره گفت: با این که 43 درصد راه های روستایی خراسان شمالی آسفالت است اما در نیمه شمالی استان جنس خاک، موقعیت جغرافیایی و افزایش هزینه های ساخت راه باعث شده است، بیشترین عقب ماندگی را در این بخش داشته باشیم.

«شهامت» افزود: اکنون 71 درصد روستاهای بالای 20 خانوار و 84 درصد راه های این روستاها آسفالت شده است. وی اظهار کرد: تاکنون 21 پل مهم در استان شناسایی و از این تعداد 14 پل تعیین تکلیف و از این تعداد 4 پل ساخته و تکمیل شده و 10 پل در حال ساخت است.وی با بیان این که به دنبال کمک های انجمن خیران راه ساز کشور به ویژه در بخش سیمان هستیم، اضافه کرد: برای ساخت و تکمیل 2 پل در شهرستان راز و جرگلان و احداث راه های روستایی، خیران بیش از 10 میلیارد تومان مشارکت کرده اند.

علی نیا- «جمشید عین بیگی» رئیس شورای اسلامی شهر بجنورد روز گذشته در جلسه علنی پارلمان محلی توضیحاتی را درباره شائبه های ایجاده شده برای انتخاب شهردار بجنورد ارائه داد و اظهار کرد: در فضاهای مجازی و حقیقی گفته می شود انتخاب شهردار بجنورد تحت تاثیر فشارهای اطرافیان بوده، اما تاکنون اقداماتی که برای انتخاب شهردار بجنورد انجام شده است به صورت اجباری نبوده و هیچ یک از اعضا تحت فشار قرار نگرفته اند و رأی گیری طبق ارزیابی های نهایی انجام شده است.

وی افزود: عده ای اکنون شائبه هایی را برای گزینه انتخاب شده شهردار بجنورد مطرح می کنند، اما تا زمانی که شهردار وارد میدان عمل نشود نمی توان در مورد عملکردش سخنی گفت و نباید پیش از موعد درباره شهردار بجنورد قضاوت کنیم.

وی با اشاره به این که مردم و شهر ما نیاز به آرامش و امید دارند، تصریح کرد: نگاه ما برای انتخاب شهردار بر این بوده است که عامل خیر، برکت، گشایش، سرعت بخشیدن به امور شهری باشد و قطع یقین ایرادهایی در مسیر کار متوجه جمع خواهد شد و به طور حتم ما از خطا بری نخواهیم بود. وی با اشاره به این که مرکز استان عقب ماندگی های زیادی دارد، ادامه داد: شهر بجنورد در تراز مرکز استان هایی که باید باشد، نیست و با مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند که باید راهکارهایی برای بهبود شرایط اندیشیده شود.رئیس شورای شهر نبود منابع پایدار را یکی از معضلاتی یاد کرد که تاکنون هر کسی ورود کرده نتوانسته این مشکل را حل کند.

عین بیگی افزود: هر قدمی که اعضای شورای شهر بجنورد بر می دارند برای این است که گره ای از مشکلات مردم باز شود. وی ادامه داد: ما چک سفید امضا به کسی ندادیم که دوستان دغدغه داشته باشند، روند کاری که قانونی انجام می شود، مشخص است و در هر مرحله ای اگر متوجه اشکالی شویم قطعا برنامه برای آن پیش بینی شده است.

رئیس شورای اسلامی شهر بجنورد گفت: ما 5 گزینه در برنامه داریم، قطعا گزینه اول و دوم نشود گزینه های سوم، چهارم و پنجم هستند و اکنون شهر را به فردی از جنس خود نیروهای شهرداری سپرده ایم و شهر بدون مدیر نیست و با سرپرست در حال انجام کار است. وی اضافه کرد: ما از شهردار برای آینده بجنورد مطالباتی داریم و باید پاسخگو باشد، چنان چه از مسیر و برنامه ترسیم شده عدول کند، قطع یقین استیضاح می شود.«مغروری» عضو شورای شهر بجنورد و رئیس کمیسیون برنامه و بودجه در ادامه صحبت های رئیس شورای شهر بجنورد در مورد شائبه های ایجاد شده درباره انتخاب شهردار گفت: بحث هایی در انتخاب شهردار پیش آمده است که باید بگویم انتخاب شهردار طبق دادن فراخوان در چند مرحله انجام شده است و در نهایت با رأی گیری نهایی «رحمانی» به عنوان شهردار بجنورد انتخاب شد. وی با اشاره به این که رحمانی در آخرین جلسه دفاعیه خود برنامه هایی را اعلام کرد که قابلیت دفاع داشت، افزود: در مرحله نهایی نجفی یکی از 2 گزینه نهایی شهردار بجنورد درخواست هایی داشت که مورد قبول اعضا قرار نگرفت، به عنوان نمونه خبر رسیده بود که او تقاضای حدود 40، 50 میلیون  تومان حقوق و پاداش ماهانه و همچنین درخواست دیگری مبنی بر ورود تیم 4، 5 نفره با خودش به بجنورد داشت که مورد قبول قرار نگرفت.

 وی همچنین اضافه کرد: در بررسی های میدانی که در نیشابور همکاران ما در شورا انجام داده بودند، متوجه شدند ایشان 2 بار استیضاح شدند و حتی استعفا کردند و در نهایت به این جمع بندی رسیدیم که با توجه به شرایط بجنورد رحمانی بهتر می تواند در مدیریت شهری خدمت کند و 8 نفر از اعضای شورای شهر به رحمانی رأی دادند.

نخستین گزارش رسمی «خط فقر» در ایران، از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتشر شد. بر اساس این گزارش نمره فقر در کل کشور 22 درصد و این نمره در کل استان 35 درصد و خراسان شمالی پس از سیستان و بلوچستان دومین استانی است که زیر خط فقر قرار دارد. در بین شهرستان های استان راز و جرگلان با نمره 57 درصد رتبه اول و بالاترین نمره فقر در استان و گرمه با نمره 27 درصد رتبه آخر و پایین ترین نمره فقر در استان را دارد؛ عدد فقر برای بجنورد نیز 30 درصد مشخص شده است.

بر اساس این گزارش 49.7 درصد از مجموع خانوارهای یارانه بگیر استان فاقد درآمد ثابت (فاقد بیمه اجتماعی و مستمری بازنشستگی) و 61.2 درصد از خانوارهای روستایی و 49.2 درصد از خانوارهای شهری استان دارای چنین شرایطی هستند. بالاترین رتبه مربوط به راز و جرگلان است و 65.1 درصد از خانوارهای این شهرستان فاقد درآمد ثابت هستند که 35.01 درصد از متوسط کشوری بیشتر است.همچنین طبق این گزارش در مجموع 62 هزار و 161 خانوار در کل استان تحت پوشش نهادهای حمایتی هستند که 20.7 درصد از کل خانوارهای یارانه بگیر را شامل می شوند. از سوی دیگر 115 هزار و 209 خانوار در کل استان در 3 دهک پایین قرار دارند که 38٫4 درصد از کل خانوارهای یارانه بگیر را شامل می شوند.

منظور از خط فقر، حداقل هزینه ‌های ماهانه افراد در سراسر کشور برای تامین نیازهای ضروری است. مطابق بررسی این گزارش، خط فقر سرانه سال ۱۳۹۹ معادل یک‌‌ میلیون و ۲۵۴هزار تومان است. همچنین خط فقر در این سال، برای خانوارهای3 نفره، ۲‌میلیون و ۷۵۸ هزار تومان و برای خانواده ‌های 4 نفره این رقم برابر ۳میلیون و ۳۸۵ هزار تومان برآورد شده است. بررسی داده‌ ها نشان می‌دهد، خط فقر در سال ۹۹ نسبت به سال قبل از آن رشد ۳۸درصدی داشته که مهم‌ترین عامل افزایش خط فقر در سال ۹۹ تورم بالا در 2 بخش خوراکی‌ ها و مسکن بوده است. 

همچنین بر اساس داده ‌های هزینه و درآمد، در سال ۹۸ یک‌ سوم خانوارهای ایرانی زیر خط فقر قرار داشته‌اند؛ موضوعی که به آن «نرخ فقر» گفته می‌شود. براساس این گزارش، تورم و رکود اقتصادی ناشی از تحریم‌ ها و کرونا، باعث سخت ‌تر شدن معیشت مردم شده است و دهک ‌های کم ‌درآمد بیشترین فشار را تحمل می‌کنند.

 

شیری- با این که خراسان شمالی سالانه حدود 25 تن کشمش تولید می کند اما هنوز زیرساخت های لازم را برای صادرات و رقابت در بازارهای جهانی ندارد و همین مسئله باعث شده است این محصول با وجود هزینه های بالای تولید با قیمت بسیار ناچیزی در بازار عرضه شود.

در همین باره یکی از تولیدکنندگان کشمش که به گفته خودش 4 هکتار سطح زیر کشت انگور دارد، می افزاید: با این که برای تولید انگور و کشمش علاوه بر زحمت زیاد هزینه های بالایی را متحمل می شویم اما همچنان برای فروش کشمش با مشکل مواجه هستیم.وی عمده مشکل فروش و صادرات کشمش را نبود صنایع بسته بندی مناسب و پایین بودن کیفیت آن نسبت به دیگر استان ها می داند و می افزاید: اگرچه هنوز زمان برداشت انگورهای کشمشی فرا نرسیده است اما همچنان دغدغه بازار فروش را داریم چون هر سال به دلیل نبود بازار مناسب، محصولات را با قیمت های بسیار پایینی به واسطه ها می فروشیم ضمن این که قیمت تضمینی آن خیلی پایین است.وی اظهارمی کند: افزایش هزینه های تولید و پایین بودن قیمت فروش، توان اقتصادی تولیدکنندگان را کاهش می دهد.

یکی دیگر از تاکداران در این باره می گوید: سال های قبل کشمش فقط در بازارهای داخل کشور عرضه می شد و صادرات انجام نمی شد ضمن این که قیمت تضمینی آن با قیمت بازار آزاد فاصله زیادی داشت.وی اظهارمی کند: اگرچه متولیان امر با اجرای طرح فراز در تاکستان ها سعی در بهبود وضعیت تولید و فروش انگور و کشمش دارند اما این طرح سال ها طول می کشد تا جواب بدهد و تاکداران هر سال متضرر می شوند.

وی اضافه می کند: با این که خراسان شمالی رتبه پنجم تولید انگور را دارد و بخش زیادی از این تولیدات به کشمش تبدیل می شود اما کشت های سنتی و هزینه های بالای تولید باعث شده است، نه تنها در بازارهای جهانی بلکه در بازار داخل کشور هم توان رقابت نداشته باشند.وی با بیان این که 90 درصد باغداری در استان سنتی است، خاطرنشان می کند: در باغداری سنتی، هزینه های فصلی بسیار بالا و از سوی دیگر نرخ فروش به دلیل نبود بسته بندی های مناسب بسیار پایین است.

یکی دیگر از تاکداران در این باره می گوید: به دلیل وضعیت نامناسب تولید کشمش و نبود شرکت های خوشنام در استان، حتی توان رقابت را با استان هایی که به نوار مرزی نزدیک هستند، نداریم.

وی اضافه می کند: متأسفانه در خراسان شمالی به ویژه در اطراف شهرستان شیروان تعداد باغداران حرفه ای خیلی کم است و عمدتاً کشاورزانی هستند که در کنار کشت های سالانه باغ هم دارند.

وی اضافه می کند: سالانه به طور میانگین حدود 25 تا 30 تن کشمش از تاکستان های استان تولید و به دلیل نبود بازار مناسب به واسطه ها عرضه می شود.

وی معتقد است: اگرچه متولیان امر برای صادرات کشمش در سال های اخیر تلاش کردند و صادرات انجام می شود اما کشمش منطقه خراسان شمالی به دلیل نبود زیرساخت های مناسب قابلیت رقابت ندارد و با وجود زحمات زیاد، با کمترین قیمت عرضه می شود.

در این میان رئیس انجمن خبرگان کشاورزی خراسان شمالی می گوید: سیستم تولید کشمش کشور سنتی است، بنابراین اگر اعتباراتی در زمینه به روز شدن تولید کشمش تخصیص داده شود، به طور حتم خراسان شمالی می تواند در بازارهای جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد.

«علی کاظمی» می افزاید: با توجه به این که کشور ترکیه را در همسایگی داریم، از نظر مکانیزاسیون برداشت های بالاتری نسبت به ما دارد، به همین دلیل با شرایط موجود حتی نمی توانیم با آن رقابت کنیم.

وی اظهارمی کند: قیمت جهانی عدد ثابتی است و نمی توانیم رقابت کنیم، از کیفیت محصول بهتری برخوردار هستند و بسته بندی مرتبی دارند که لازم است تجدید نظری در تولیدات مان داشته باشیم.

به گفته وی، سرمازدگی باغ ها در برخی سال ها و نداشتن یک سال درآمد از عوامل بازدارنده تولید با کیفیت انگور و متعاقب آن کشمش است.

وی خاطرنشان می کند: با شرایط موجود علاوه بر حمایت از تاکداران و داشتن ارقام مقاوم به سرما، در بحث انبارداری و بسته بندی محصولات باید چاره اساسی اندیشیده شود.وی اظهارمی کند: الان صادرات کشمش با قیمت ارزان انجام می شود چون صنایع بسته بندی و کارهای صادراتی را به خوبی نمی توانیم انجام دهیم.

«کاظمی» با بیان این که هزینه های تولید بسیار بالا و نرخ فروش بسیار پایین است، ادامه می دهد: به عنوان مثال برای کار در یک هکتار باغ سنتی حداقل 10 تا 15 روز زمان می گذاریم و حدود 15 میلیون تومان هزینه می کنیم اما اگر باغ ها مکانیزه باشد تنها با یک ساعت زمان و 300 هزار تومان هزینه می توانیم تولید بالا و در بازارهای جهانی امکان رقابت داشته باشیم.

رئیس سازمان جهادکشاورزی خراسان شمالی هم می گوید: در بخش های زراعی مقداری به دلیل خشکسالی کاهش تولیدات داشتیم اما بسیاری از محصولات قابلیت صادرات را دارند و اکنون در بحث انگور و کشمش با وجود خشکسالی ها تولید نسبتا خوبی داریم.

«یوسفی» می افزاید: با توجه به فعالیت تجار و بازرگانان در بحث کشمش می توانیم این محصول را هر سال در برنامه صادراتی داشته باشیم.

وی می افزاید: در استان سالانه 180 هزار تن انگور  و حدود 25 تن کشمش تولید می کنیم که قابلیت صادرات را دارد. وی مراودات مالی را یکی از مهم ترین مشکلات تجار و بازرگانان در بحث صادرات ذکر و خاطرنشان می کند: اگر بخش صادرات تسهیل شود، می توانیم به صادرات محصولات کشاورزی شتاب بیشتری بدهیم.

با این که در چند روز از هفته گذشته به واسطه اجرای قرنطینه سراسری بازار تعطیل شد و مشاوران املاک می گویند به سمت تعطیلی کسب و کار خود پیش می روند اما قیمت خودرو حتی در قرنطینه روند صعودی داشت و از ثبات قیمت در این بازار خبری نبود. قیمت در فضای مجازی بسیار شگفت انگیز بود و حتی دیده شد که قیمت پراید به 150 میلیون تومان رسید.یکی از شهروندان که می گوید مدت هاست به دنبال خرید خودروست اما به دلیل ثبات نداشتن بازار از خرید جا مانده است، اضافه می کند: متاسفانه خودرو به ویژه در فضای مجازی به سلیقه دلالان قیمت گذاری می شود و این قیمت های غیر واقعی موجب شده است که مصرف کننده واقعی از بازار خارج شود زیرا دیگر توان خرید ندارد.یکی از مشاوران خودرو می گوید: در چند روز گذشته که قیمت خودروهای داخلی با نوساناتی همراه شد، تعداد زیادی از خودروها با افزایش قیمت روبه‌رو شدند و قیمت خودروی پراید ۱۱۱ به ۱۴۹ میلیون تومان رسید.

وی می افزاید: قیمت خودروهای پژو نیز افزایش داشته و این به دلیل حضور دلالان و واسطه هاست.گفته می شود: قیمت‌گذاری دستوری خودرو، سال‌هاست به یکی از مشکلات در این بازار تبدیل شده زیرا  در حالی که خودروسازان ناچارند از قیمت‌ های دستوری شورای رقابت برای خودروهای پر طرفدار پیروی کنند، همین خودروها با سود بالا توسط دلالان به مردم فروخته می‌شوند و سود اصلی به جیب آن ها می‌رود.

با اعلام نتایج قطعی آزمایش های انجام شده طی 24 ساعت منتهی به ظهر روز گذشته، متاسفانه 13 نفر از بیماران مبتلا به کرونا در استان فوت شدند.رئیس دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با بیان این مطلب اظهارکرد: در همین مدت با بستری 183 بیمار جدید 906 بیمار دارای علایم بیماری کووید 19 در بیمارستان های استان بستری بودند.

دکتر سید احمد هاشمی افزود: متاسفانه تعداد موارد ابتلا و بستری به قدری افزایش یافته که دیگر تخت خالی وجود ندارد و بیمارستان ها در حالت بحرانی قرار دارند. وی گفت: شدت بیماری زایی همراه با تاخیر در مراجعه بیماران به مراکز درمانی و خود درمانی سبب افزایش میزان بستری و مرگ و میر شده است. وی افزود: از مردم درخواست می کنیم شدیدا به رعایت پروتکل ها پایبند باشند و به محض شروع علایم بیماری به در دسترس ترین پزشک مراجعه کنند و زمان طلایی درمان را از دست ندهند.

گروه خبر- در روزهای گذشته تعدادی از بیماران بیمه شده تامین اجتماعی در زمان مراجعه به مطب برخی از پزشکان مجبور به پرداخت هزینه آزاد شدند که علت آن را تکمیل سقف پذیرش بیماران اعلام کرده اند. در این همین باره یکی از شهروندان تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی که به فوق تخصص غدد در بجنورد مراجعه کرده بود، گفت: متاسفانه چند روز گذشته منشی یکی از پزشکان فوق تخصص غدد اعلام کرد ظرفیت پذیرش ما برای بیمه شدگان تامین اجتماعی 80 نفر است و بیشتر از سقف تعیین شده پذیرش نداریم.

 «سبحانی فر» با اشاره به این که گفتن این جمله از سوی منشی پزشک در این شرایط اقتصادی تعجب برانگیز بود، افزود: هرماه مجبوریم حق بیمه تامین اجتماعی پرداخت کنیم این در حالی است که نمی توانیم از خدمات پزشکان دلخواه مان استفاده کنیم.

وی تصریح کرد: به علت تعیین سقفی که برای پزشکان گذاشته اند مجبور شدم 85 هزار تومان حق ویزیت پرداخت کنم این در حالی است که با قبول کردن دفترچه تامین اجتماعی هزینه کمتری باید پرداخت می کردم. 

درهمین باره، مدیر درمان تامین اجتماعی خراسان شمالی گفت: هیچ سقفی برای پزشکان طرف قرارداد بیمه تامین اجتماعی گذاشته نشده است و آنان می توانند تمام بیمارانی را که به آنان مراجعه می کنند و دارای بیمه تامین اجتماعی هستند، پذیرش کنند.

 دکتر «جهان نیا» افزود: همه پزشکان مجاز هستند بیماران را پذیرش کنند و در صورت امتناع پزشکان از قبول دفترچه بیماران می توانند به دفتر اسناد پزشکی تامین اجتماعی مراجعه کنند یا با شماره 1420 تماس بگیرند و موضوع را اطلاع دهند.

وی تصریح کرد: برخی از فوق تخصص ها نمی خواستند قرارداد ببندند که با رایزنی های انجام شده تحت پوشش تامین اجتماعی قرار گرفتند و مشکلی برای پذیرش بیماران تحت پوشش تامین اجتماعی وجود ندارد.

مرتضوی

تعزیه میراثی کهن است که ریشه در آیین و مذهب دارد و جلوه ای از فرهنگ ایرانی به شمار می رود. هر چند هنر تعزیه، در طول زمان تغییراتی کرده اما هنوز هم جزو اصیل ‌ترین و با سابقه‌ ترین هنرهای ایرانی و اسلامی به شمار می‌رود و به جرئت می توان گفت هیچ نمایشی همچون تعزیه شاهد پیوند صحنه و تماشاگر نیست. 

تعزیه خوان ها و تعزیه گردان ها همیشه در تاریخ به دنبال این بودند تا با به نمایش گذاشتن وقایع حماسه کربلا طریقت حق جویی، شجاعت، ایثار و از خودگذشتگی شهدای دشت نینوا را در ذهن مردم زنده نگه دارند و ارزش های انسانی را به نسل کنونی منتقل کنند.

 هر چند خراسان شمالی در زمره استان هایی است که تعزیه در آن قدمتی دیرینه دارد، اما چند سالی است که این میراث کهن و ارزشمند رونق چندانی در این استان ندارد و شیوع کرونا و خارج شدن این هنر از حالت مردمی و نگاه دولت به آن، غربت آن را دوچندان کرده است و  باید مرثیه ای برای این میراث کهن نوشت.

«جعفر ابراهیمی» از هنرمندان عرصه تعزیه که بیش از 60 سال از عمر خود را در تعزیه خوانی سپری کرده است، دل پری از وضعیت هنر تعزیه در استان دارد و معتقد است: تعزیه تا زمانی خوب بود که روی سن نیامده بود.

او از سنگ اندازی برخی دستگاه ها برای اجرای تعزیه در مناسبت ها سخن می گوید و می افزاید: در زمان شهادت سردار شهید «سلیمانی» قصد داشتم تعزیه «حمزه سید الشهدا» را در گوشه ای از این شهر اجرا کنم که با اما و اگرهایی رو به رو شدم و متاسفانه در نگاه برخی، تعزیه هنری آیینی نبود.

 وی که دستی در نوشتن نوحه و مجالس تعزیه دارد، اظهار می کند: در هنر تعزیه نمی توان به بخش هایی از آن دست برد.

«ابراهیمی» از مسئولان گلایه دارد و بر این باور است که فعالیت تعزیه به شکل میدانی است و قرار گرفتن تعزیه در دل انجمن نمایش بر فعالیت های این هنر سایه افکند.  

 او البته به این موضوع که شیوع کرونا بر روند فعالیت هنرمندان این هنر آیینی تاثیر گذاشته است، اشاره می کند و می افزاید: متاسفانه در این 2 سال اجازه تعزیه خوانی به هنرمندان و فعالان این رشته داده نشد که موجب دلسردی فعالان این عرصه شده است. «جعفری» با اشاره به این که از زمانی که تعزیه در سالن ها اجرا شد، بسیاری از رسم و رسوم موجود در آن  همانند استفاده از اسب و جنگیدن در دل میدان فراموش شد، تصریح می کند: در واقع  تعزیه رونق نداشت و متاسفانه با این وجود فعالان این هنر آیینی سرخورده شدند و تعزیه در این خطه غریب مانده است.

«قاسم مهرنیا» از مداحان اهل بیت(ع) و علاقه مندان به هنر تعزیه، از رونق تعزیه در سال های نوجوانی و جوانی اش می گوید تا جایی که تعزیه خوان های دوره گرد، به این خطه سفر و مجلس اجرا می کردند. 

او از سوی دیگر به تبیین اجرای تعزیه در روز عاشورا همزمان با حرکت هیئت ها می پردازد و اظهارمی کند: در تعزیه بیان وقایع کربلا از ابتدای شهادت حر تا شهادت امام حسین(ع) به تصویر کشیده می شد.

 وی از ساکنان روستاهای فیروزه و بدرانلو به عنوان  فعالان این هنر یاد می کند و با توجه به این که تعزیه هنری فاخر است، حضور جوانان برای حفظ این هنر را ضروری می داند و می گوید: باید به این هنر توجه بیشتری شود تا پیش کسوتان داشته های شان را به جوانان منتقل کنند و این هنر ارزشمند حفظ شود.

یک کارشناس فرهنگی و از علاقه مندان به هنر تعزیه در استان از این که خراسان شمالی یکی از مراکز مهم تعزیه خوانی و مرثیه گویی در کشور است و بر اساس مدارک موجود از جمله نسخه های شبیه خوانی، دست کم از دوره قاجار هیئت های مذهبی در تکایا، میادین و گذرگاه های شهری و روستایی استان در ایام محرم و صفر به تعزیه خوانی اقدام می کردند، سخن می گوید و می افزاید: متاسفانه تقابل سنت و مدرنیته در قرن اخیر بسیاری از سنت های اصیل بومی، مذهبی و ملی ما را به حاشیه رانده که یکی از این سنت ها تعزیه خوانی است.

وی پیدایش رسانه های جمعی همچون رادیو و به ویژه تلویزیون و جدیدتر از این ها تکنولوژی فضای مجازی را در تغییر سلیقه و دگرگون کردن نظام فکری و رفتاری مردم تاثیرگذار می داند به گونه ای که سبب شده است هنرهای سنتی همچون تعزیه کم رنگ شود.

از نگاه این کارشناس فرهنگی، هنر تعزیه خوانی به دلیل سرشت قدسی و آمیختگی با حُب اهل بیت(ع)  قدری کمتر از برخی رشته های هنری دستخوش تغییر شده و بیشتر اصالت خود را حفظ کرده است و توانسته حافظ و پاسدار گوشه‌هایی از موسیقی اصیل ایرانی باشد.

 او البته این را هم متذکر می شود که در قیاس با دوره اوج و شکوه تعزیه خوانی، این هنر نمایشی و مذهبی، پایگاه اجتماعی و فرهنگی سابق خود را ندارد.

 او تعزیه را هنر خودجوش مردمی می داند و معتقد است: برای حفاظت از آیین ها و مراسمی از این دست که اصولاً پایگاه مردمی دارند، بهتر است دولت و نهادهای رسمی به صورت غیرمستقیم حمایت کنند تا بر محتوای آن‌ها تاثیر نگذارد.

او می گوید: به دلیل این که یکی از کارکردهای فرهنگی مهم تعزیه، به تصویر کشیدن واقعه کربلا و انتقال پیام بزرگ عاشورا در ابعاد کلان است، بنابراین بدون حمایت دولت این کار دشوار و حمایت های معنوی از گردانندگان این مجالس و معرفی و آموزش درست شرکت کنندگان در این مراسم معنوی از وظایف دستگاه های فرهنگی است.

یک پژوهشگر فرهنگ عامه با بیان این که ریشه هنر تعزیه را در حکومت آل بویه باید جست و جو کرد زیرا نخستین کسانی بودند که به بازسازی تراژدی حادثه کربلا پرداختند و نخستین رگه های تعزیه در این دوران شکل گرفت، اظهار می کند: این هنر با افت و خیزهای فراوانی همراه و دوران صفویه اوج این هنر در ایران بود اما در دیار خراسان، هنر تعزیه قریب به 100  سال قدمت دارد مگر این که در پشت نسخه های تعزیه خوانی بتوانیم به نام نویسنده نسخ و زمان آن پی ببریم.«رستمی» ادامه می دهد: البته در برخی از نسخ دست نویس حدود200 سال این هنر در این خطه قدمت دارد؛ نسخی که نسل به نسل منتقل یا در مساجد و حسینیه ها نگهداری شده است.

وی به تاثیرگذاری هنر تعزیه در خراسان  می پردازد و به گزارش های موجود درخصوص سفر و حضور افرادی از نواحی سمنان و شاهرود برای تماشای تعزیه، گرفتن نسخ و چگونگی اجرای این هنر در خراسان اشاره می کند و معتقد است: وجود رگه های قوی تر تعزیه در این خطه باعث شده افرادی از این مناطق به خراسان شمالی سفر کنند.

وی همچنین از این که با نسخ متعددی در هنر تعزیه گردانی مواجه هستیم شامل ریزترین مباحثی که در کتاب های  تاریخی و تعزیه و مستندسازی های مربوط به آن تا روزگار اخیر که بازخوانی و بازتعریف هایی در مورد آن صورت گرفته است، سخن می گوید و اظهار می کند: رنگ تحریف و خرافه در آن‌ها بسیار بالاست و به لحاظ زمینه شعری چندان قوی نیستند مگر این که از قالب های تعزیه قوی همچون محتشم کاشانی، وحشی بافقی و ... بهره  گرفته باشند و در برخی از موارد کم می توان به سرایندگان این اشعار پی برد، مثلا در خراسان از ترکیب بند شاعر اسفراینی، آذری استفاده های خوبی شده است و بهترین نمونه ها را می توان در این مورد دید.

 وی رواج  2 زبان ترکی و فارسی در هنر تعزیه خراسان شمالی را از ویژگی های این هنر برمی شمرد و می افزاید: با وجود قدمت 400 ساله قوم کرمانج، زبان کردی و کرمانجی در نسخ تعزیه دیده نمی شود.

این پژوهشگر از قلعه خان، آشخانه و بدرانلو به عنوان قوی ترین مراکزی  که در محدوده خراسان با آن مواجه هستیم و رگه های قوی از این هنر را می توانیم مشاهده کنیم، نام می برد و اضافه می کند: یکی از جلوه های قوی و غنی تعزیه در روستای قراجه بجنورد است و نسخی که وجود دارد تا 170  سال قدمت دارد.

 «رستمی» همچنین از مرحوم کربلایی «غلامرضا دلیر» در زمره  مخالف خوان های قدری که نقشی در اصلاح و بازسازی نسخ تعزیه داشت، یاد می کند و ادامه می دهد: بعد از او این هنر در میان «محمد حسین زمانی» و موافق خوان هایی در خانواده های «پوستی»، «آذری»، «محمد حسین یساولی» در بدرانلو و مرحوم «فیض ا... عباس زاده» رواج داشته است و با توجه به جشنواره ای شدن این آیین در سال های اخیر می توان به «ابراهیم جعفری» به عنوان یکی دیگر از  تعزیه خوان ها اشاره کرد.

 او هر چند بر این باور است که تعزیه خوانی در برخی مناطق از جمله بدرانلو و  قلعه خان رشد خوبی داشته است، اما بر ضرورت بازنگری و بازخوانی درخصوص تکیه بر استخوان بندی این هنر به عنوان سنت هنری و ایجاد نوآوری هایی که بتوان با شیوه ای مدرن نمایش میدانی و خیابانی از آن استفاده کرد در کنار دخالت دادن شیوه ای نوین که می تواند به قوام و دوام این هنر کمک کند، تاکید دارد.

سیما وحدانی

 تیم «اترک بجنورد» روزهای پر فراز و نشیبی را برای دومین سال پیاپی در لیگ دسته 2 فوتبال کشور سپری می کرد و فوتبالیست ها با وجود رقم های قرارداد پایین و استرس بالای مسابقات به جدال با تیم های قدرتمند برای حفظ سهمیه می پرداختند اما این روزها ترس از دست دادن سهمیه ای را دارند که به سختی برای حفظ آن تلاش کردند.

شاید اگر روزهای نخست مسابقات، بی دغدغه وارد میدان می شدند و تنها دغدغه شان بازی خوب بود می توانستند نتایج بهتری را کسب کنند اما تلاش سایر تیم ها برای بستن قرارداد با بازیکنان استان و مجاب کردن آن ها و از همه مهم تر شایعه فروش اترک سبب شد چندان فعالیت آن ها روی ریل موفقیت قرار نگیرد و هنوز هم  بیم و امید در خصوص این تیم وجود دارد و با حمایت مسئولان می توان جان دوباره ای به این تیم بخشید تا بازیکنان با خیال آسوده در فصل جدید بتوانند گل های پر افتخاری را برای کسب نتیجه به ثمر برسانند.

سرمربی تیم اترک بجنورد که 2 سال پیاپی مربیگری این تیم را بر عهده دارد، از شایعاتی که سبب شد تمرکز تیم از دست برود و نتایج را جور دیگری عوض کند می گوید.

«حسن سروری» تصریح می کند: این سهمیه از استان خارج نخواهد شد و قطعاً امسال مقتدرتر در لیگ دسته 2 برای کسب امتیاز به میدان خواهیم رفت.

وی از مهم ترین مشکلات این تیم در سال دوم حضور خود به دریافتی کم بازیکنان  اشاره می کند که سبب شد سایر تیم ها به بازیکنان شاخص این تیم پیشنهاد های اغوا کننده دهند.

وی از دیگر مشکلات این تیم به برگزاری مسابقات زیر نور اشاره می کند که سبب شد به استادیوم 19 مهر عزیمت کند و می افزاید: متاسفانه نداشتن دستگاه چمن زنی در حالی که موضوع ساده ای به نظر می رسد اما تا مدت ها این تیم را دچار حاشیه کرد.

وی یادآور می شود: در 2 تا 3 بازی در شروع نیم فصل دوم نتوانستیم نتیجه مطلوبی را کسب کنیم و بازی ها را واگذار کردیم تا این که به شرایط عادت کردیم و نتایج بهتر در حال کسب شدن بود که امیدیه  از بازیکنان غیر مجاز استفاده کرد و امتیاز برخی از تیم ها بالا رفت و همین امر جایگاه اترک را تا حدی متزلزل و موضوع فروش امتیاز تیم اترک بجنورد را دچار شوک کرد و بازیکنان دلسرد شدند.

وی به اعضای این تیم که حدود 50 درصد از بازیکنان بومی را تشکیل داده بودند، اشاره می کند و می افزاید: بازیکنان غیر بومی نیز از شهرهایی نظیر مشهد، قوچان، گنبد و تهران بودند.

«سروری» معتقد است: هر چه ثبات تیم بیشتر باشد  می توان بازیکنان بومی بیشتری را جذب کرد و پرورش داد.

وی به کیفیت بالای  بازی بازیکنان در سال سوم و انتظار هم استانی ها برای حضوری قدرتمندتر اشاره می کند.

وی  بزرگ ترین مشکل ورزش خراسان شمالی را حضور نیافتن صنایع استان در ورزش می داند که متاسفانه در استان چندان دین شان را به ورزش ادا نمی کنند.

«سروری» در ادامه از فعالیت تعدادی از فوتبالیست های استان در مدارس بدون مجوز خبر می دهد که امکان حضور در لیگ مدارس فوتبال و فستیوال های کشوری را ندارند.

به گفته وی، حمایت هیئت از رده های سنی پایه به گونه ای است که امید می رود در سال های آتی بتوانیم بازیکنان شاخصی را پرورش دهیم و تیم هایی متشکل از بازیکنان بومی و مستعد را در لیگ های معتبر کشور داشته باشیم.

 

سیما وحدانی- بوکسورهای خراسان شمالی که سال ها بدون داشتن زیرساخت مناسب تنها به عشق بوکسور شدن به کمبودها مشت زدند این روز ها، حرفه ای شدن شان را در محرومیت ها جشن می گیرند. هم اکنون 50 درصد اعضای تیم ملی نیروهای مسلح متشکل از بوکسورهای خراسان شمالی هستند.

«محمد نورانی» بوکسور هم استانی که این روزها خود را مهیای حضور در رقابت های قهرمانی ارتش های جهان می کند، 25 شهریور به همراه اعضای تیم ملی به رقابت های قهرمانی ارتش های جهان در روسیه اعزام خواهد شد.

«نورانی» از سال 94 بوکس را زیر نظر «مجید حصاری» آغاز کرد و 2 دوره نایب قهرمانی کشور در رده سنی جوانان، قهرمانی شمال شرق و حضور در رقابت های آسیایی انتخابی المپیک جوانان در سال 97 را در کارنامه دارد.

 

 

او که هم اکنون تمرینات فشرده ای را برای حضور در رقابت های بوکس ارتش های جهان در روسیه دارد، تمرینات خود را در اردوی تیم ملی نیروهای مسلح انجام می دهد.

وی از تمرینات این تیم طی 2 مرحله خبر می دهد که نیمی از ترکیب تیم ملی را بازیکنان استان تشکیل داده اند و این نشان می دهد بازیکنان استان توانمندی بالایی برای قهرمانی دارند.

به گفته وی، بازیکنان استان در وزن های 64،57،75،91 و مثبت 91 کیلوگرم به رقابت می پردازند.او «میثم قشلاقی» را جزو استعدادهای استان معرفی می کند که راه را برای قهرمانی سایر ورزشکاران باز کرده است.«نورانی» از دیگر بوکسورهای مطرح استان نظیر «امیر صحرایی» و «محمد وحدانی» یاد می کند که  کارنامه پر برگ و باری از قهرمانی و در کشور حرفی برای گفتن دارند.وی از مهم ترین مشکلات بوکسورهای استان به مسائل مالی اشاره می کند که همواره گریبان گیر این ورزش است.

وی می گوید: با وجود زیرساخت های ضعیف اما مدال آوری و توانمندی ورزشکاران استان بالاست و تنها حمایت از آن ها می تواند کسب مدال های شان را در مسابقات معتبر مسجل کند. وی مهم ترین هدف خود را حضور در تیم ملی و المپیک بیان می کند.

 

 

مدیرکل راهداری و حمل و نقل جاده ای خبر داد:

عقب ماندگی ساخت راه های روستایی در نیمه شمالی استان

حمله پلنگ این بار به گله گوسفندان اهالی ایزمان

هیچ کسی حق ندارد از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند

نجفیان- هر فردی که در این شرایط به حضورش نیاز است چه دولتی ‌‌و چه خصوصی حق ندارد، از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند. این مطلب را حجت الاسلام «اسدا.. جعفری» رئیس کل دادگستری استان در نشست ستاد بحران اسفراین با موضوع کرونا اعلام و بر حضور همه مدیران دستگاه های اجرایی در محل کار و آماده باش آن‌ها در شرایط کرونایی تاکید کرد.وی با بیان این که رفع مشکل مردم از همه فعالیت ها، مهم تر و‌ واجب تر است، افزود: مدیر یک دستگاه اجرایی باید خدمات را برای مردم آسان کند.وی هر گونه قاچاق دارو، تجهیزات و امکانات سلامت را جُرم دانست و گفت: دستگاه قضایی با قاطعیت با این افراد برخورد می کند.وی با اشاره به این که در شرایط کنونی بحران کرونا از اولویت های اصلی کشور است، افزود: همه مسئولان فعال در بخش دولتی، خصوصی یا مراکز مختلف خدماتی موظف هستند برای تأمین سلامت مردم به میدان بیایند.حجت الاسلام جعفری هدف از سفرهای شهرستانی خود را تقدیر از مدافعان سلامت و افرادی که در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های ستاد مبارزه با کرونا فعال هستند، دانست.

 

شیری- با این که خراسان شمالی سالانه حدود 25 تن کشمش تولید می کند اما هنوز زیرساخت های لازم را برای صادرات و رقابت در بازارهای جهانی ندارد و همین مسئله باعث شده است این محصول با وجود هزینه های بالای تولید با قیمت بسیار ناچیزی در بازار عرضه شود.

در همین باره یکی از تولیدکنندگان کشمش که به گفته خودش 4 هکتار سطح زیر کشت انگور دارد، می افزاید: با این که برای تولید انگور و کشمش علاوه بر زحمت زیاد هزینه های بالایی را متحمل می شویم اما همچنان برای فروش کشمش با مشکل مواجه هستیم.وی عمده مشکل فروش و صادرات کشمش را نبود صنایع بسته بندی مناسب و پایین بودن کیفیت آن نسبت به دیگر استان ها می داند و می افزاید: اگرچه هنوز زمان برداشت انگورهای کشمشی فرا نرسیده است اما همچنان دغدغه بازار فروش را داریم چون هر سال به دلیل نبود بازار مناسب، محصولات را با قیمت های بسیار پایینی به واسطه ها می فروشیم ضمن این که قیمت تضمینی آن خیلی پایین است.وی اظهارمی کند: افزایش هزینه های تولید و پایین بودن قیمت فروش، توان اقتصادی تولیدکنندگان را کاهش می دهد.

یکی دیگر از تاکداران در این باره می گوید: سال های قبل کشمش فقط در بازارهای داخل کشور عرضه می شد و صادرات انجام نمی شد ضمن این که قیمت تضمینی آن با قیمت بازار آزاد فاصله زیادی داشت.وی اظهارمی کند: اگرچه متولیان امر با اجرای طرح فراز در تاکستان ها سعی در بهبود وضعیت تولید و فروش انگور و کشمش دارند اما این طرح سال ها طول می کشد تا جواب بدهد و تاکداران هر سال متضرر می شوند.

وی اضافه می کند: با این که خراسان شمالی رتبه پنجم تولید انگور را دارد و بخش زیادی از این تولیدات به کشمش تبدیل می شود اما کشت های سنتی و هزینه های بالای تولید باعث شده است، نه تنها در بازارهای جهانی بلکه در بازار داخل کشور هم توان رقابت نداشته باشند.وی با بیان این که 90 درصد باغداری در استان سنتی است، خاطرنشان می کند: در باغداری سنتی، هزینه های فصلی بسیار بالا و از سوی دیگر نرخ فروش به دلیل نبود بسته بندی های مناسب بسیار پایین است.

یکی دیگر از تاکداران در این باره می گوید: به دلیل وضعیت نامناسب تولید کشمش و نبود شرکت های خوشنام در استان، حتی توان رقابت را با استان هایی که به نوار مرزی نزدیک هستند، نداریم.

وی اضافه می کند: متأسفانه در خراسان شمالی به ویژه در اطراف شهرستان شیروان تعداد باغداران حرفه ای خیلی کم است و عمدتاً کشاورزانی هستند که در کنار کشت های سالانه باغ هم دارند.

وی اضافه می کند: سالانه به طور میانگین حدود 25 تا 30 تن کشمش از تاکستان های استان تولید و به دلیل نبود بازار مناسب به واسطه ها عرضه می شود.

وی معتقد است: اگرچه متولیان امر برای صادرات کشمش در سال های اخیر تلاش کردند و صادرات انجام می شود اما کشمش منطقه خراسان شمالی به دلیل نبود زیرساخت های مناسب قابلیت رقابت ندارد و با وجود زحمات زیاد، با کمترین قیمت عرضه می شود.

در این میان رئیس انجمن خبرگان کشاورزی خراسان شمالی می گوید: سیستم تولید کشمش کشور سنتی است، بنابراین اگر اعتباراتی در زمینه به روز شدن تولید کشمش تخصیص داده شود، به طور حتم خراسان شمالی می تواند در بازارهای جهانی حرفی برای گفتن داشته باشد.

«علی کاظمی» می افزاید: با توجه به این که کشور ترکیه را در همسایگی داریم، از نظر مکانیزاسیون برداشت های بالاتری نسبت به ما دارد، به همین دلیل با شرایط موجود حتی نمی توانیم با آن رقابت کنیم.

وی اظهارمی کند: قیمت جهانی عدد ثابتی است و نمی توانیم رقابت کنیم، از کیفیت محصول بهتری برخوردار هستند و بسته بندی مرتبی دارند که لازم است تجدید نظری در تولیدات مان داشته باشیم.

به گفته وی، سرمازدگی باغ ها در برخی سال ها و نداشتن یک سال درآمد از عوامل بازدارنده تولید با کیفیت انگور و متعاقب آن کشمش است.

وی خاطرنشان می کند: با شرایط موجود علاوه بر حمایت از تاکداران و داشتن ارقام مقاوم به سرما، در بحث انبارداری و بسته بندی محصولات باید چاره اساسی اندیشیده شود.وی اظهارمی کند: الان صادرات کشمش با قیمت ارزان انجام می شود چون صنایع بسته بندی و کارهای صادراتی را به خوبی نمی توانیم انجام دهیم.

«کاظمی» با بیان این که هزینه های تولید بسیار بالا و نرخ فروش بسیار پایین است، ادامه می دهد: به عنوان مثال برای کار در یک هکتار باغ سنتی حداقل 10 تا 15 روز زمان می گذاریم و حدود 15 میلیون تومان هزینه می کنیم اما اگر باغ ها مکانیزه باشد تنها با یک ساعت زمان و 300 هزار تومان هزینه می توانیم تولید بالا و در بازارهای جهانی امکان رقابت داشته باشیم.

رئیس سازمان جهادکشاورزی خراسان شمالی هم می گوید: در بخش های زراعی مقداری به دلیل خشکسالی کاهش تولیدات داشتیم اما بسیاری از محصولات قابلیت صادرات را دارند و اکنون در بحث انگور و کشمش با وجود خشکسالی ها تولید نسبتا خوبی داریم.

«یوسفی» می افزاید: با توجه به فعالیت تجار و بازرگانان در بحث کشمش می توانیم این محصول را هر سال در برنامه صادراتی داشته باشیم.

وی می افزاید: در استان سالانه 180 هزار تن انگور  و حدود 25 تن کشمش تولید می کنیم که قابلیت صادرات را دارد. وی مراودات مالی را یکی از مهم ترین مشکلات تجار و بازرگانان در بحث صادرات ذکر و خاطرنشان می کند: اگر بخش صادرات تسهیل شود، می توانیم به صادرات محصولات کشاورزی شتاب بیشتری بدهیم.