پرداخت هزینه برای ورزش در هوای آزاد
سیما وحدانی
بی سر و سامانی و خانه به دوشی برخی رشته های ورزشی این روزها شاید برای بعضی ها آب ندارد اما انگار برای برخی ها نان دارد!
تعطیلی اماکن ورزشی بهانه ای شد تا تمرینات در فضاهای آزاد تشدید شود و فضاهای بازی که روزگاری محل فعالیت هیئت های ورزشی خانه به دوش بودند، حالا به عنوان مکانی درآمدزا برای برخی ادارات معرفی می شوند و برای تمرینات شان باید هزینه حضور در این فضاها را پرداخت کنند.
عصرها شهربازی و سایر پارک های بجنورد با وجود تعطیلی، مملو از دوچرخه سوارانی است که لا به لای توپ والیبالیست ها و بدمینتون بازان ویراژ می دهند. عموم شهروندان نیز بستنی به دست در حال پیاده روی و دو هستند یا دورهمی در فضای باز را ترجیح می دهند و به شلوغی پارک ها می افزایند؛ انگار نه انگار که روزانه چند بیمار کرونایی دار فانی را وداع می گویند.
برخی رشته های ورزشی استان که پیش از این فضایی برای تمرین نداشتند نیز پای ثابت تمرین در پارک ها بوده اند و بدون کمترین امکاناتی مجبورند در سایه سنگین بی مهری مسئولان، برای تمرین بجنگند.اما این روزها انگار تمرین در پارک ها نیز پولی شده است، برخی ورزشکاران می گویند که شهرداری برای فعالیت آن ها در پارک تقاضای پرداخت مبلغی اجاره کرده است.
ورزشکاری که برای تمرین هوازی در برخی ساعت های روز به پارک مراجعه می کرد این روزها به خاطر ممانعت از تمرین در این فضا بلاتکلیف مانده است.یکی از مربیان استان که برای بخشی از تمرینات هوازی ورزشکاران را به پارک می برد از قوانینی گلایه می کند که قرار است برای تمرینات هوازی آن ها در پارک وضع شود؛ او می گوید: کرونا آسیب جدی به مربیان زده است و درآمدزایی آن ها را به صفر رسانده که با تشکیل کلاس ها در فضای آزاد قصد داریم بخشی از مشکلات مالی مان برطرف شود در حالی که برای فضای آزاد نیز باید اجاره پرداخت کنیم.
یک مربی دیگر که برگزاری دوره های آموزشی خود را به همراه برخی تمرینات قدرتی، سرعتی و هوازی در پارک انجام می دهد این شرایط را موقتی بیان می کند و از مسئولان می خواهد کمی همراهی با ورزشکاران را پیشه کنند.
یکی دیگر از مربیان نیز معتقد است که تشکیل فضایی استاندارد حتماً مورد استقبال مربیان قرار می گیرد به شرطی که زیرساخت های استاندارد برای انجام ورزش فراهم شود نه این که افراد در پارک نیز مجبور به پرداخت هزینه باشند.
شب در شهربازی بجنورد خبری از روشن شدن چراغ های پارک نیست و مطابق قوانین با تاریکی همراه خواهد بود. در فضای سمت راست خروجی پارک، چراغ های زمین تنیس خاکی به خاطر این که جزو رشته های بی برخورد است، روشن می شود و تمرینات تنیس بازان در هنگام خروج عموم شهروندان چشم نوازی می کند. دوچرخه سواران بسیاری بدون ماسک تمام فضای پارک را رکاب می زنند و توپ های بدمینتون بازان و والیبالیست ها در سیاهی شب دیگر به چشم نمی خورد، انگار بساط شان کم کم در حال جمع شدن است و اسکیت سواران نیز در میدان پارک پا می زنند و نمی دانند تکلیف شان چه خواهد بود؛ می توانند در بین ازدحام جمعیت و شلوغی پارک پا بزنند یا باید از نداشتن فضای ورزشی گلایه کنند؟