انگار ضد یخ می خورند!
تعداد بازدید : 12
تار و پود مدهای عجیب و غریب
مهسا کیانی
در هوای استخوان سوز این روزهای زمستان، پسری را در خیابان می بینم که قسمت هایی از شلوارش پاره است و می لرزد! البته پوشیدن این لباس ربطی به اوضاع مالی بدش ندارد بلکه برعکس چون می خواهد از مدهای عجیب و غریب عقب نیفتد، لباس لاکچری پاره پوشیده است!
در این روزهای سرد افرادی را هم می بینیم که شلوارشان گویا آب رفته است و سرما روی آنها تاثیری ندارد؛ انگار ضد یخ خورده اند!
در گذشته از آن جایی که درآمد خانواده ها پایین بود و تعداد فرزندان زیاد، برخی افراد لباس های «سالم» فرزندان بزرگ ترشان را تن کوچک ترها می کردند. فرزندان کوچک تر هم که چون لباس های شان زهوار دررفته و کوتاه شده بود، چاره ای نداشتند جز این که قبول کنند و این لباس ها را بپوشند؛ البته اگر پوشیدن لباس های پاره و کوتاه در آن زمان مد بود، نه خانواده ها نگران بودند که حتماً باید برای فرزندان شان لباس تازه بخرند و نه فرزندان کوچک تر مجبور بودند لباس های بزرگ ترها را بپوشند و این گونه لباس های شان طبق مد روز بود! مورد دیگری که خیلی این روزها در خیابان به چشم می خورد، تردد افراد با شلوارهای ورزشی است! البته به غیر از افرادی که از باشگاه خارج می شوند، عده ای گویا روی شلوار ورزشی به عنوان یک لباس رسمی برای تردد در خیابان حساب باز کرده اند! حالا این پرسش ایجاد می شود که آیا عده ای به مغازه ها مراجعه و از فروشندگان درخواست لباس پاره می کنند؟! به فروشنده می گویند لباس شان چقدر پاره باشد؟ چرا وقتی لباس های کهنه شان در خانه است و می توانند از همان ها استفاده کنند، دوباره برای خرید لباس های پاره اقدام می کنند؟!
برای بررسی نحوه خرید و فروش این گونه لباس ها و سلیقه برخی افراد به چند فروشگاه مراجعه کردم. بوتیکی نظرم را جلب کرد، پسر نوجوانی به همراه مادرش برای خرید مراجعه کرده بود؛ از پسر اصرار برای خرید لباس پاره و از سوی مادر پافشاری برای منصرف کردن او از تصمیم اش. وقتی با مادر در مورد لباس مد نظر پسرش صحبت کردم، متوجه شدم، مجبور شده به خواسته او تن دهد. او در این باره گفت: سعی می کنم پسرم را برای خرید لباس همراهی کنم چون امکان دارد چیزی بخرد که مناسب نباشد. او با بیان این که مجبورم چیزی را که مد نظر فرزندم است، بخرم، افزود: اگر در برابر خواسته او مقاومت کنم، با دوستانش برای خرید مراجعه می کند به همین منظور خودم برای خرید لباس با او می روم، چون تا جایی که بتوانم او را از خرید لباس های نامناسب منصرف کنم.
وارد مغازه دیگری شدم که چند جوان در حال بررسی اجناس بودند، منتظر ماندم تا کارشان تمام شود، بعد از رفتن آن ها با فروشنده در این باره صحبت کردم که گفت: با آن که لباس های پاره مد است ولی من آن ها را برای فروش نمی آورم و به همین علت بعضی از مشتریان دست خالی از مغازه ام خارج می شوند، مانند همان هایی که رفتند!
چند نفر پشت ویترین مغازه ای در مرکز شهر در حال نگاه کردن به لباس های تن مانکن ها بودند، کنارشان ایستادم، از یک لباس خیلی تعریف می کردند. برایم جالب بود ببینم چه شکلی است؛ یک شلوار پاره بود که مطمئن بودم حتی بهتر از آن را در کمد لباس شان دارند و می خواستند چند صد هزار تومان برای خرید آن هزینه کنند! سوالی که برایم پیش آمد این بود که این افراد کجا می خواهند این لباس ها را بپوشند؟ آیا اصلاً روی شان می شود آن ها را تن شان کنند؟!
وارد مغازه دیگری شدم که یک دختر نوجوان برای خرید لباس به همراه مادرش حضور داشت، البته از رنگ و جنس لباس های پشت ویترین و داخل مغازه نمی توانستم حدس بزنم، دست دوم فروشی است یا خیر؟ بعد از تعریف فروشنده تازه متوجه شدم این لباس ها مد است! مادری که از منصرف کردن فرزندش برای نخریدن لباس های مد نظرش عاجز شده بود، غرولندکنان گفت: ما اگر لباس مان اتو نداشت، روی مان نمی شد آن را در خیابان بپوشیم یا با لباس نامناسب حتی تا سرکوچه نمی رفتیم ولی متاسفانه الان به گونه ای شده است که احساس می کنم بعضی از نوجوانان و جوانان با لباس های خانه در ملأعام حضور می یابند؛ لباس هایی با تصاویر شخصیت های کارتونی، کوتاه، پاره و رنگ و رو رفته و جوراب های تا به تا!امروزه در نوع پوشش افراد تضاد زیادی دیده می شود؛ عده ای لباس کوتاه می پوشند که اگر فرض را بر مد نگذارید تصور می کنید لباس سال های گذشته شان را پوشیده اند و عده ای دیگر لباس های گشاد می پوشند که در تن شان زار می زند و در آن ها گم می شوند و این فکر به ذهن خطور می کند که آن را برای سال های بعدشان خریداری کرده اند. همان طور که در خیابان راه می رفتم و به ویترین مغازه ها نگاه می کردم، چند پسر جوان که از رو به رویم می آمدند، نظرم را جلب کردند؛ شلوار یکی از آن ها پاره و علاوه بر آن لباس کاموایی اش سوراخ بود! یکی شلوار ورزشی در خیابان پوشیده بود و 2 نفر دیگر لباس های گشاد با تصاویر شخصیت های کارتونی بر تن داشتند. جالب این جا بود که از پارگی و نامتناسب بودن لباس های شان احساس خوبی داشتند و این از نحوه ژست گرفتن آن ها، کاملاً مشهود بود.البته درست است که هر فردی سلیقه ای دارد و باید به آن احترام گذاشت ولی این هم حد و مرزی دارد! در این میان هستند افرادی که با ظاهری آراسته در اجتماع ظاهر می شوند و این آراستگی مطمئناً هزینه اش از مدهای نامتعارف کمتر است.در همین باره با یک دانشجوی دکترای جامعه شناسی گفت و گو کردم که اظهارکرد: از مواردی که می توان در بحث مد به آن اشاره کرد، تنوع طلبی، خودنمایی، فاصله گرفتن از هنجارها و ارزش های اجتماعی، چشم و هم چشمی، تاثیر همسالان و دوستان و تشخص طلبی است.
دکتر «علی عاقل» با بیان این که برخی نوجوانان و جوانان بیشتر به تقلید از مدهای غربی تمایل دارند، افزود: از جمله آسیب های استفاده از لباس های نامناسب در خیابان، ایجاد مزاحمت است که برخی ناهنجاری ها را به دنبال دارد.
وی با اشاره به این که استفاده از این گونه لباس ها باعث به وجود آمدن فرهنگ نامناسب می شود، اضافه کرد: در صورت تداوم این موضوع بی بند و باری در جامعه رواج می یابد.
دکتر «عاقل» با اشاره به این که مدهایی که با الگوها و ارزش های اجتماعی ما هیچ گونه همخوانی ندارند، آسیب های جدی را به فرهنگ ما وارد می کنند، خاطرنشان کرد: فضای مجازی که امروزه مردم به ویژه جوانان و نوجوانان از آن استفاده می کنند می تواند در انتقال مد از مکانی به مکان دیگر موثر باشد. چیزهایی که در کشورهای دیگر استفاده می شود توسط این فضا در اختیار جوانان و نوجوانان مان قرار می گیرد و برخی به دنبال جدیدترین مدها هستند و سعی می کنند با تقلید از نحوه پوشش افراد مشهور خود را شبیه آن ها کنند.وی خاطرنشان کرد: برخی تولید کنندگان از طریق فضای مجازی سعی می کنند نیازهای کاذبی را که با ارزش های اجتماعی و فرهنگ ما همخوانی ندارد، جایگزین نیازهای اساسی کنند.