علوی
خاطرات مان زنده و ماندگار است، گویا همین دیروز بود که پشت نیمکت های چوبی مدرسه نشسته بودیم و مدیر وارد کلاس ها می شد.
او رو به بچه ها درباره دهه فجر توضیح می داد و وقایع تاریخی آن را برمی شمرد و در آخر اضافه می کرد که برای زنده نگه داشتن این انقلاب بزرگ باید جشن هایی را در مدرسه برپا کنیم و از بچه ها می خواست بنا بر وسع مالی خانواده شان مبلغی را برای خرید وسایل تزیینی مانند شرشره بیاورند یا خودشان شرشره و هر آن چه که برای تزیین کلاس ها و سالن مدرسه مناسب است، تهیه و به مدرسه هدیه کنند.
از آن روزهایی که ما دهه شصتی ها به مدرسه می رفتیم سال ها گذشته است اما هنوز هم وقتی این روزها از راه می رسد، شور و شوقی وصف ناپذیر وجودمان را فرا می گیرد و دل های مان از سینه پر می کشد.
در آن زمان، یکی که از همه قد بلندتر بود روی نیمکت می رفت و با «پونز» یک سوی شرشره رنگی را روی یک دیوار و آن سویش را روی دورترین دیوار کلاس نصب می کرد.
«رحیمی» یکی از دهه شصتی ها می گوید: یادش به خیر، برای تزیین کلاس گروهی را تشکیل می دادیم که اعضای آن حق داشتند از بچه ها پول جمع کنند و یک روز با هم قرار می گذاشتیم و برای خرید به چند فروشگاه لوازم تحریر می رفتیم و با سلیقه هم وسایلی را برای تزیین کلاس می خریدیم.
این شهروند که اکنون پزشک است، ادامه می دهد: آن موقع تصور می کردیم مدیریت کردن این کار، اقدام خیلی بزرگی است و به همین دلیل به همکلاسی های دیگرمان چندان اجازه دخالت کردن را نمی دادیم هر چند گاهی وقت ها از نظرات شان بهره مند می شدیم اما بیشتر اعضای گروه باید نظر می دادند که البته معلم پرورشی بر کارمان نظارت و ما را راهنمایی می کرد. به گفته وی، تزیین کلاس ها برای ایام ا... دهه فجر به رقابتی بین دانش آموزان تبدیل شده و همه تلاش مان این بود که کلاس زیباتری داشته باشیم و حتی دیوارها را تمیز می کردیم.
یکی دیگر از دانش آموزان هم بیان می کند: با آغاز جشن های دهه فجر، در انتهای سالن مدرسه میز بزرگی گذاشته می شد و هر روز دانش آموزان یک کلاس موظف بودند برنامه هایی را برای دانش آموزان دیگر اجرا و آن ها را با مفاهیم انقلاب و دهه فجر بیشتر آشنا کنند.
«کریم زاده» ادامه می دهد: سرآمد همه برنامه ها قرائت قرآن بود و پس از آن یک نفر به عنوان مجری برنامه ها را برای بچه ها اعلام می کرد.
یادم می آید چقدر دوست داشتم یکی از برگزار کنندگان این جشن باشم و چون روال آن موقع در مدرسه ما این طور بود که بیشتر از بچه های زرنگ و درس خوان برای این منظور استفاده می شد هر سال در برنامه ها حضور داشتم و هر بار دلم غنج می رفت از این که معلمانم ته صف و روی صندلی ها می نشستند و مرا تماشا می کردند.
وی بیان می کند: همه این اقدامات شادی بخش بود و این جشن ها درس بزرگ انقلاب را به زبانی شیوا و شیرین به ما آموزش می داد.
یکی از معلم های قدیمی هم از حرکت های خودجوش بچه ها در دهه های گذشته به ویژه 60 و 70 سخن می گوید و می افزاید: در دهه های گذشته از شبکههای مجازی، تبلیغات گسترده و برنامه های تلویزیونی خبری نبود و آموزش و پرورش وظیفه اصلی تبیین انقلاب را برای دانش آموزان به شیوههای مختلف برعهده داشت و برپایی جشنهای دهه فجر فرصت مناسبی برای این کار بود.
معاون پرورشی یک مدرسه غیر دولتی که تمایلی به ذکر نام خود ندارد، اظهارمی کند: همه تلاش خود را به کار گرفته ایم تا فعالیت های مدرسه را در مناسبت های مختلف غنی سازی کنیم که دهه فجر یکی از مهم ترین برنامه های ماست.
به گفته وی، در این راستا از دانش آموزان کلاس های بالاتر کمک گرفته می شود تا آن ها در شناساندن بیشتر این ایام مشارکت داشته باشند.