شیری
یکی از دغدغه های مسئولان در بحث اقتصاد و توسعه استان، جذب سرمایه گذار و ترغیب او برای ایجاد طرح های جدید است اما فراز و فرودهای پیش رو و دست اندازهای سرمایه گذاری، باعث انصراف تعدادی از سرمایه گذاران شده است.
یکی از سرمایه گذاران که پس از فراز و نشیب های زیادی بالاخره توانسته است یک واحد صنعتی را راه اندازی کند، می گوید: با این که دست اندرکاران تلاش زیادی برای جذب سرمایه گذار کردند اما نبود زیرساخت های لازم و محرومیت استان در شاخص های اقتصادی مسئله ای است که باید در این راستا در اولویت رفع قرار گیرد.
«محمودیان» می افزاید: با این که علاوه بر طی کردن هفت خان رستم، هزینه های زیادی را برای راه اندازی یک واحد صنعتی متقبل شده ام اما نبود نیروی متخصص یکی دیگر از مسائلی است که متأسفانه هزینه های اضافه ای را به سرمایه گذار تحمیل می کند چون گاهی تا رسیدن نیروی متخصص ناگزیر به تعطیلی خط تولید می شویم.
وی اظهار می کند: برای جذب سرمایه گذار و توسعه صنعتی در استان باید ابتدا زیرساخت های حمل و نقل زمینی، هوایی و ریلی فراهم شود تا سرمایه گذار دغدغه بازار فروش را نداشته باشد.
یکی دیگر از سرمایه گذاران که او نیز مدت زیادی در مرحله واگذاری زمین معطل مانده است، می گوید: با این که در ابتدای کار، طرح ایجاد اشتغال و توسعه اقتصادی استان را به سازمان صمت ارائه کردم و با این طرح موافقت شد و از آن جایی که از قبل زمین داشتم سرمایه گذاری را آغاز کردم اما متأسفانه پس از مدتی مانع ادامه کارم در آن زمین شدند و هنوز هم موفق به دریافت زمین جدید نشده ام.
یکی دیگر از سرمایه گذاران نیز می گوید: در حالی که خراسان شمالی از نظر صنعتی فضای بسیار زیادی برای کار دارد اما اجرای سلیقه ای قوانین باعث دلسردی و بی رغبتی سرمایه گذاران می شود.
او ادامه می دهد: سرمایه گذارانی هم که موفق به راه اندازی واحد صنعتی خود می شوند در مسیر بدهی بانکی و سرمایه در گردش که تسهیلات کمتر از 18 درصد سود تخصیص داده نمی شود، دچار چالش می شوند و ادامه فعالیت با این شرایط توجیه اقتصادی ندارد.
وی می افزاید: در حالی که برای حمایت از سرمایه گذار، بارها به جلسات و کارگروه های مختلف دعوت شده ایم اما همچنان سنگ اندازی برخی دستگاه ها ادامه دارد و به همین دلیل تاکنون سرمایه گذاران زیادی، طرح شان را در دیگر استان ها اجرا کرده اند.
رئیس خانه صنعت و معدن خراسان شمالی که او نیز ضعف و مشکلات این بخش را در نبود مزیت های رقابتی و وجود تداخلات قانونی می داند، می گوید: سرمایه گذاران در ابتدا شرایط محیطی و زیرساخت های لازم در آن بخش را می سنجند و در صورتی که امکانات موردنظر و زیرساخت های لازم فراهم نباشد به طورحتم سرمایه شان را در آن مکان هزینه نمی کنند و به دنبال مکان و فضایی می گردند که سرمایه شان قابل برگشت باشد.
«حیدریان» اظهار می کند: متأسفانه گره های کوری که گاهی در مسیر سرمایه گذاری ایجاد می شود، باعث می شود سرمایه گذار تا مرز انصراف پیش برود و دلیل این وضعیت شناخت نداشتن برخی دست اندرکاران در این حوزه است.
وی اضافه می کند: مزیت های رقابتی استان باید به گونه ای ارائه شود که سرمایه گذار ترغیب به سرمایه گذاری شود چون صدور بی رویه مجوز هیچ گونه رقابتی را ایجاد نمی کند.
وی می گوید: چند سال پیش قرار بود طرح هایی در برخی شهرستان ها احداث و راه اندازی شود اما هیچ کدام به سرانجام نرسید و این وضعیت نشان دهنده این است که طرح ها توجیه نداشته است.
وی همچنین به بازار فروش نیز اشاره می کند و می گوید: با نسخه یکسان نمی توان بازار فروش تولیدات در بخش های مختلف را فراهم کرد ولی متأسفانه در این بخش هم نسخه های یکسان اشتباهی پیچیده می شود که سرمایه گذاران با ورود به کار دچار مشکل می شوند.
وی ادامه می دهد: تزریق تسهیلات تا زمانی که مشکل اصلی را برطرف نکند، تنها باری بر دوش تولید کنندگان و سرمایه گذاران می گذارد.