ورزشکاران معلول پشت دروازه حق کشی
اسدی
ورزش، عرصه موفقیت ها و ناکامی ها و البته تنگناها و مشکلات است. ورزشکاران هر کدام به نوعی با مشکلات ورزشی دست و پنجه نرم می کنند. کمبودهای ورزشی همیشه از چالش هایی بوده که بر سر راه ورزشکاران قرار گرفته است، از کمبود و گرانی تجهیزات گرفته تا هزینه هایی که همیشه بر دوش ورزشکاران است.
در این کارزار قشر خاص و ویژه ای از ورزشکاران هستند که به آن ها توجه لازم نشده است. مشکلات آن ها در استانی همچون خراسان شمالی، بیشتر و بزرگ تر است. معلولان همان قشر خاصی هستند که مورد بی مهری قرار گرفته اند. عرصه ورزش برای آن ها تنگ تر است و بسیاری از آن ها حتی نمی توانند به دلیل نبود امکانات به رشته ورزشی مورد علاقه خود بپردازند.
«سهرابی» از ورزشکاران نونهال استان است. او در رشته تیراندازی با کمان فعالیت می کند و به گفته وی تمام هزینه های تامین تجهیزات در این رشته ورزشی برعهده خانواده اوست. این دختر نوجوان می گوید: من برای رفت و آمد به سایت تیراندازی با کمان از ویلچر استفاده می کنم اما این رفت و آمد همیشه برای من مشکلاتی ایجاد می کند زیرا مجموعه شهید علیدخت برای ورزشکاران ویلچری مناسب سازی نشده است.او با بیان این که من و دو معلول ویلچری دیگر از سایت تیراندازی با کمان بجنورد استفاده می کنیم، ادامه می دهد: البته رفت و آمد به زمین تخصصی تیراندازی تا چند وقت قبل محدودیت هایی داشت اما به لطف مسئولان هیئت شرایط کمی بهتر شده است ولی تا رسیدن به نقطه مطلوب هنوز فاصله وجود دارد.
وی با اشاره به میزبانی اصفهان در المپیاد استعدادهای برتر کشور، اضافه می کند: مسابقات اصفهان در سالن چند منظوره برگزار شد که کاملاً برای جانبازان و معلولان مناسب سازی شده بود و بدون کمک و به تنهایی می توانستم کارهایم را انجام دهم. وقتی آن سالن را با امکانات این شهر مقایسه می کنم متوجه کم توجهی ها می شوم.
او می گوید: برای تیراندازی با کمان به ویلچر ورزشی این رشته نیاز دارم اما نه تنها این وسیله پیدا نمی شود بلکه اگر هم باشد قیمت نجومی دارد و امکان خرید برای من وجود ندارد.به گفته «سهرابی» او بدن سازی تخصصی تیراندازی با کمان نیز کار می کند اما هیچ باشگاهی برای ورود معلولان مناسب سازی نشده است و خانواده اش برای بردن او به سالن ورزشی سختی های بسیاری را تحمل می کنند.
«شیرین» یکی دیگر از معلولان استان است که علاقه مند به تنیس است؛ او می گوید: بارها برای دیدن تنیس به زمین تنیس شهربازی رفته ام اما در این رشته ورزشی جایی برای جانبازان و معلولان وجود ندارد زیرا تجهیزات لازم برای معلولان نیست و زمین نیز استانداردهای لازم را برای ورود معلولان ندارد یا از حداقل امکانات بهرهمند است.یک کارشناس تربیت بدنی می گوید: امکانات ورزشی در کشور برای معلولان ضعیف است، متأسفانه سالن های ورزشی که در گذشته ساخته شدهاند دو منظوره نیستند و رفت و آمد معلولان را در این سالن ها مدنظر قرار نداده اند اما باید در مجوزهای صادر شده برای سالن هایی که به تازگی ساخته میشوند این موضوع لحاظ شود تا معلولان سهم بیشتری از ورزش داشته باشند.
کم توجهی و بیتوجهی بعضی از دستگاه ها به ورزش جانبازان و معلولان، دسترسی نداشتن آسان به امکانات ورزشی، دشواری در رفت و آمد جانبازان و معلولان، کمبود شدید اماکن و تجهیزات ورزشی ویژه، بالا بودن هزینه ورزش معلولان و ضعف در فرهنگ سازی باعث شده ورزش معلولان همچنان مشکلات سنتی خود را داشته باشد و آنگونه که باید رشد نکند.
اما متولی اصلی رسیدگی به مشکلات ورزشی این قشر از جامعه چه کسی است؟ متولی اصلی ورزش در کشور وزارت ورزش و جوانان است و این وزارت خانه موظف است شرایط را برای تمام قشرهای جامعه فراهم کند. در هیچ جای قانون نوشته نشده که وزارت ورزش و جوانان اولویت اصلی و ابتدایی خود را فراهم کردن شرایط ورزش برای افراد سالم و توانمند قرار دهد و باید دید دستگاه ورزش در استان ها به افراد سالم و معلولان یکی باشد و در ساخت زیرساخت های ورزشی و خرید تجهیزات، معلولان نیز دیده شوند.
اما معاون ورزش اداره کل ورزش و جوانان خراسان شمالی می گوید: در ساخت سالن های ورزشی جدید، رفت و آمد و استفاده معلولان از فضا مد نظر قرار می گیرد و این سالن ها به طور قطع دو منظوره خواهد بود اما سالن های کنونی قدیمی است که به سازی هایی انجام شده یا به، به سازی برای رفت و آمد معلولان نیاز دارد که مورد توجه قرار می گیرد.«بروحی» ادامه می دهد: تامین تجهیزاتی مانند ویلچر ورزشی از عهده این اداره کل خارج است و باید از هزینه های شخصی تامین شود.