اشتغال بانوان از نمایی دیگر
تعداد بازدید : 68
دغدغه هایی در مسیر اداره و خانه
علوی
تازه از راه رسیده است، هنوز لباس هایش را از تنش درنیاورده که فرزند کوچکش از او می خواهد کمی با هم بازی کنند، کمی مکث می کند و از او می خواهد چند لحظه صبر کند. همان طور که لباس هایش را درمی آورد سری به آشپزخانه می زند، سینک ظرفشویی پر از ظرف های نشسته ظهر است. کمی به کارهایش سرعت می دهد تا بتواند قبل از بازی با فرزندش ظرف ها را بشوید و خانه را مرتب کند. در افکار خودش است که صدای فرزند بزرگ تر از اتاق می آید و از نداشتن وسایل مورد نیاز کلاسش گلایه می کند و از مادر می خواهد آن ها را برایش خریداری کند.
خسته از کار روزانه است و چاره ای هم ندارد، کار هر روزش همین است. کم پیش می آید که بتواند استراحتی داشته باشد اما کم نمی آورد و جا نمی زند. دیگر به سریع کار کردن و برآورده کردن نیاز بچه ها عادت کرده است. حتی بیشتر وقت ها آن ها را به پارک و گردش هم می برد و تا پاسی از شب مشغول پخت و پز غذا و آماده کردن آن برای روز بعد است.
خستگی راه و دیر رسیدن
صبح زود مجبور است از یکی از روستاهای نزدیک بجنورد خود را به شهر برساند و باید خودش را به نخستین سرویسی که صبح زود راهی می شود، برساند. رنج و مرارت های راه هر چقدر هم که کوتاه باشد، در گرمای تابستان و سوز فصل سرما طاقت فرساست. خسته تر از همیشه است و هرچه سنش بالاتر می رود، فرسوده تر می شود. وقتی به یکی از خیابان های شهر می رسد، از یکی ساعت می پرسد و می فهمد که خیلی دیر شده است و به ناچار خودرویی کرایه می کند. پشت در که می رسد، بانوی خانه با لحنی تند سرش غر می زند که چرا دیر آمده است. زن به التماس می افتد و می گوید که سرویس روستا در راه خراب و باعث معطلی او شده است. صاحب خانه بدون آن که منتظر پاسخ زن بماند، کودک را به او می دهد و در حالی که کفش هایش را می پوشد هشدار می دهد که مراقب بچه باشد و غذایش را به موقع بدهد و همان طور ادامه می دهد که امروز نیز دیر می آید و باید خودش را به یک جلسه کاری برساند.
روزهای ماموریت
چند روز است که به ماموریت رفته است، همسرش با این که با کار کردن او مخالف نیست اما از این وضعیت مستاصل است، روزهایی که همسرش به ماموریت های خارج از شهر می رود مشکلات و گرفتاری اش دو چندان می شود و نمی داند برای مراقبت از کودک شان چه باید بکند. هر چند صبح ها کودک را به مهدکودک می سپارد اما عصرها با مشکلات زیادی برای نگهداری از کودک مواجه است. گاهی ته دلش آرزو می کند کاش همسرش خانه دار بود و او می توانست با خیال راحت سر کار خود حاضر شود.
می خواهم سر کار بروم
با ناراحتی و دلخوری می گوید: این همه درس نخوانده ام که بنشینم در خانه کار کنم، مدام در آشپزخانه باشم، ظرف بشویم و لباس اتو کنم. اکنون که در این شرایط اقتصادی فرصت کار برایم پیش آمده است، می خواهم سر کار بروم.
این را می گوید و با ناراحتی از اتاق می رود. او اصرار به سر کار رفتن دارد و همسرش نگران این است که نظم خانه به هم بخورد و در تربیت بچه ها غفلتی پیش آید.شهروندی که همسرش از همان ابتدای زندگی مشترک شان شاغل بوده است، اشتغال بانوان را حق طبیعی آن ها می داند و البته متذکر می شود: برخی مشاغل برای خانم ها راحت تر است اما امروزه دیده می شود خانم ها در بسیاری از مشاغل سنگین و سخت در کنار مردان به خوبی فعالیت می کنند. وی ادامه می دهد: همسرم در یکی از شغل های سخت مشغول به کار است، با این حال در کنار آن که به وظایف شغلی اش به خوبی عمل می کند، در خانه داری هم حرف اول را می زند. یکی از بانوان شاغل هم بیان می کند: خانم ها به این دلیل تمایل دارند در بیرون از خانه کار کنند که از این راه رضایت خاطر به دست می آورند، زیرا بیکاری، افسردگی می آورد. این روزها زندگی ماشینی امکاناتی را برای خانم ها فراهم کرده تا کارهای خانه را در کمترین زمان ممکن انجام دهند برای همین وقت اضافه فراوانی دارند و می توانند در آن زمان برای جامعه خود مفید واقع شوند.
این جمله را شهروندی که 2 سال است بازنشسته شده تایید و اظهار می کند: اگر فردی عاشق کارش باشد و از آن لذت ببرد در خانه نیز انرژی لازم را دارد تا بتواند به امور خانه برسد اما باید قبول کرد که انجام هر دوی این وظایف سخت است و انرژی زیادی از فرد می گیرد. وی بیان می کند: من و همسرم هر دو شاغل بودیم و به کمک هم فرزندان مان را بزرگ کردیم و مشکل چندانی نداشتیم.
اما یکی از آقایانی که از وضعیت شغلی همسرش گلایه دارد، اظهارمی کند: همسرم صرفاً به این دلیل که در بیرون از خانه کار می کند در منزل کار چندانی انجام نمی دهد و توقع دارد برایش کارگر بگیرم تا کارهای روزانه او را انجام دهد. وی که تمایلی به ذکر نامش ندارد، ادامه می دهد: با این که همسرم ساعت های زیادی در خانه نیست و مجبور هستم از فرزندان مان چند ساعتی در روز نگهداری کنم اما باز هم در خانه هیچ کاری انجام نمی دهد و مدام بهانه کار کردن خود در بیرون از منزل را می آورد و به وظایف همسری و مادری خود عمل نمی کند.
زن و شوهر باید همراه هم باشند
با این که یک کارشناس ارشد روان شناسی بر این عقیده است که بهتر است در سنین زیر 4 سال کودک توسط مادر خود نگهداری شود اما شاغل بودن بانوان را تایید می کند و سپردن کودک را به مراقبانی که والدین به آن ها اعتماد کافی دارند، متذکر می شود.
«علی پور» شاغل بودن بانوان را باعث افزایش اعتماد به نفس آن ها و ایجاد نشاط و شادابی در منزل می داند و البته این را نیز یادآور می شود که در انجام این وظایف سنگین باید مردان نیز همراه آن ها باشند. به گفته وی، زنی که در بیرون از خانه مشغول فعالیت است، روحیه اعتماد به نفس و پشتکار قوی دارد و واقعیت ها را به عینه می بیند.
استعدادهای نهفته اش شکوفا و از بالقوه به بالفعل تبدیل می شود، شخصیت اش رشد می کند، رغبت و علاقه اش پیرامون مسائل جامعه زیاد می شود و ژرف اندیش بار می آید.
وی می افزاید: زن شاغل مشکلات جامعه را از نزدیک می بیند، همسرش را متقابلاً درک می کند و روحیه تعاون و همکاری در این قبیل خانواده ها قوت می یابد.