در گفت و گو با «محمود معظمی» کارگردان سریال مطرح شد:
تعداد بازدید : 223
3 سال سختی با «بوی باران»
مریم ضیغمی- «محمود معظمی» بیش از یک دهه است که به طور حرفه ای بر صندلی کارگردانی نشسته و سریال هایی در ژانرهای مختلف ساخته است. او دانش آموخته رشته ادبیات نمایشی است. در این وادی علاوه بر کارگردانی بازی نیز کرده و منشی صحنه هم بوده است. اغلب بینندگان او را با سریال «تکیه بر باد» و «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» می شناسند. «سرشاخ» اولین سریال این کارگردان محسوب می شود، معظمی سپس سریال های پیکسل، زاویه هفتم، شیوع، فاخته، تکیه بر باد، مثل من مثل تو و شاید برای شما هم اتفاق بیفتد را ساخت. او باری دیگر با سریال شبانه «بوی باران» به تلویزیون بازگشته است؛ سریالی که قصه آن از یک اتفاق تلخ آغاز می شود، از جایی که عروسی نگون بخت در شب عروسی به قتل می رسد و خواستگار قبلی او به اتهام قتل بازداشت می شود و این آغاز قصه ای معمایی و پر تعلیق است. به بهانه ساخت این سریال با «محمود معظمی» همکلام شدیم.
چه دغدغه ای سبب شد به فکر ساخت سریال «بوی باران» بیفتید؟
مهم ترین فاکتور برای هر کارگردانی در تمام دنیا انتخاب قصه و فیلم نامه، تهیه کننده، عوامل حرفه ای و بازیگران خوب است و همه دست به دست هم می دهند تا یک سریال از شروعش متفاوت، جذاب و برای مخاطب قابل باور و در تلویزیون حرفی برای گفتن داشته یا از استانداردهای لازم برخوردار باشد. برای کارگردانی سریال «بوی باران» توسط تهیه کننده دعوت شدم. با «عباس نعمتی»، نویسنده، سال ها تجربه همکاری مشترک داشتیم و از آن جایی که اعتماد زیادی به خلاق و خوش فکر بودنش داشتم در کنار «محمدرضا تخت کشیان»، تهیه کننده بزرگ، برای انجام کار متفاوت وسوسه شدم و سبب شد دعوت شان را بپذیرم.
اشاره به قصه و فیلم نامه خوب کردید، می خواهم بدانم چه بخشی از قصه بر اساس واقعیت و چه بخشی بر اساس تخیل نویسنده بود؟
قصه ای را نویسنده درباره آسیب های اجتماعی روایت کرده و ما راهکارها و راه های برون رفت از آسیب ها را در قصه مان به مخاطب نشان می دهیم، یعنی در قصه ما شخصیت ها به گونه ای طراحی شده اند که شخصیت نجات دهنده ای داریم که با راهکارها و واکنش هایی که دارد این مسیر را هموار می کند. در بخشی از کار ما به مواردی مثل طلاق، زندگی حاشیه نشینی و مواد مخدر پرداختیم. کل ماجرا زاییده تخیل نویسنده است. در حقیقت «بوی باران» در سبک آسیب اجتماعی و در ژانر ملودرام خانوادگی یا معمایی - جنایی است. در کل دنیا امروزه از پربیننده ترین شیوه های پرداخت در ساختارهای تلویزیونی جهان، این شیوه روایت داستان است. با رعایت اصول و الگوهای برتر داستان گویی تلویزیونی که در دنیا همین کار را می کنند سعی شده در این سریال با استفاده از این فرمول ها هم برای جذابیت و تعلیق و هم برای افزایش آگاهی بیننده از کاراکترها، اتمسفر قصه و پیش داستان و دیگر عناصر درام سود برده شود. این سریال می تواند در درون خود لایه های ایدئولوژیک، همان گفتمان حاکم بر سریال های پر مخاطب خارجی را به مخاطب ایرانی تزریق کند.
شما آسیب های اجتماعی را مطرح می کنید و به طور حتم از منابع و افراد و نهادهایی برای درست به تصویر کشیدن آن ها کمک گرفته اید.
از منابع مختلفی در مرحله تحقیق استفاده کردیم. مشاوران زیادی کنار نویسنده بودند که در تیتراژ از آن ها تشکر کردیم.
گویی به عنوان یک کارگردان تلویزیونی تعامل خوبی با سازمان دارید و اصلاحیه های اندکی به سریال خورده است.
تعامل ما خیلی بیشتر بوده است. وقتی سال ها با تلویزیون همکاری می کنم ممیزی ها، اهداف و خط قرمزها را می شناسم و آن ها را رعایت می کنم. در نگارش و ساختار، اصول را رعایت کرده ایم اما بعضی از اوقات سلیقه ای برخورد و یک مقدار می شود سخت گیرانه به مسائل نگاه نکرد و قصه مان پر چالش، پرمخاطب و جذاب است.
واقعاً بعضی وقت ها لحظاتی در قصه ها وجود دارد که اگر حذف شود از بار دراماتیک قصه کم می کند و مخاطب در لحظه ارتباط برقرار نمی کند. تعامل خوبی با سازمان داریم ولی توقع من به عنوان کارگردان بوی باران این است که با مهر و محبت بیشتری به کار نگاه کنند چون برایم مهم است. من و محمدرضا تخت کشیان، نویسنده سریال و گروه نویسندگان ۳ سال از خودمان گذشتیم. وقتی شما حداقل را دارید و می خواهید کاری فراتر از آن حداقل ارائه دهید فشار اصلی به تهیه کننده، کارگردان و نویسنده وارد می شود که ما تصمیم گرفتیم از خودمان بگذریم و اثری که برای مخاطب جذاب باشد، بسازیم. واقعاً اگر به ساختار اثر نگاه کنید کار پر از طراحی و میزانسن است، یعنی واقعاً پلان طولانی و کشداری به لحاظ تایم پیدا نخواهید کرد یعنی سعی کردم از تنوع پلان ها و انواع زوایا استفاده کنم تا به لحاظ بصری به مخاطب حال بهتری بدهد و واقعاً ساختار کلاسیک را در سریال رعایت کردم. تمام این ها در کنار بازیگران حرفه ای و پیش کسوت و بازیگران جوانی که در سریال معرفی کردم اتفاق افتاد. تلویزیون ما به تهیه کننده حرفه ای و کاربلدی مثل آقای تخت کشیان و امثال او نیاز دارد و باید مدیران از این گونه افراد حمایت کنند تا دوست داشته باشند کار کنند و متولیان کاری نکنند که امثال آقای تخت کشیان دلسرد شوند و عطای کار را به لقایش ببخشند. حداقل وظیفه ماست که برای مخاطب مان ارزش قائل شویم.
چرا ریسک و از چهره های کمتر کار کرده و جوان استفاده کردید؟
بعد از سال ها کار کردن به یک اطمینان از خود رسیدم که این انتخاب ها را داشته باشم. در جلساتی که با نویسنده و تهیه کننده سریال داشتیم به این نتیجه رسیدیم که می توانم با آن ها کار کنم. سختی و زحمت زیادی برای من کارگردان دارد. در خیلی از کارهایم انتخاب های جوان داشتم و جواب داد. می خواهم از «نیما حسن دوست» تدوینگر سریال تشکر کنم که زحمت زیادی برای بوی باران می کشد.
فکر می کنید این سریال هم مثل اثر پرمخاطب دیگرتان، «تکیه بر باد»، در ذهن مخاطبان باقی می ماند؟
امیدوارم این اتفاق بیفتد. ما تلاش و با این هدف سریال را شروع کرده ایم.