ضیغمی- تعدادی از بازیگران زن در سینما و تلویزیون ایران نقش های ماندگاری را از خود به جا گذاشته اند که قابل تحسین هستند و در ذهن ها جا خوش کرده و با آن ها مطرح شده اند. برای برخی بازیگران فرقی نمی کند که نقش اصلی یا مکمل باشد و مهم ارائه درست نقش است. در این مطلب ۵ نقش مکمل زن در سینمای ایران را که ماندگار شدهاند مرور می کنیم.
ثریا قاسمی
آفاق/ شام آخر
آفاق در شام آخر زنی است رنج کشیده. یک دایه مهربان و به یاد ماندنی که نظیرش در سینمای ایران وجود ندارد. زنی که خود را فراموش و تمام زندگی اش را فدای میهن مشرقی (کتایون ریاحی) کرده است. درددل کردن میهن و آفاق در شب بارانی و برق رفته، در حالی که فقط یک شمع روشن است، یکی از بهترین صحنههای فیلم است.
قاسمی در این فیلم از بازیهای کلیشهای در تلویزیون بسیار فاصله گرفته و توانسته تصویری کاملاً متفاوت از خودش را به نمایش بگذارد، از این رو شام آخر در کارنامه بازیگری قاسمی یک اوج محسوب میشود. قاسمی در ششمین جشن خانه سینمای ایران توانست تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل را برای ایفای این نقش از آن خود کند.
گلاب آدینه
کبوتر / روسری آبی
زنده یاد جمشید اسماعیل خانی در مصاحبهای اشاره کرده بود که اگر مثل اکبر عبدی امکان بازی در نقش زن را داشت دوست داشت نقش کبوتر روسری آبی را بازی کند؛ نقشی که به قول مرحوم اسماعیل خانی از لحاظ بازی جای کار فراوانی داشت. بازی گلاب آدینه در روسری آبی دیدنی است، هم جدی است و هم شوخ طبع. ظاهری مردانه دارد ولی وقتی خبر ازدواجش را به نوبر میگوید بسیار ظریف و کنترل شده بازی میکند. او برای این نقش برنده جایزه بهترین نقش مکمل از سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم فجر شد.
گوهر خیراندیش
هاجر / بانو
پیش از این فیلم، خیراندیش عموماً در نقش زنان نسبتاً متمول و مرفه ظاهر شده بود. بانو یک چرخش ۱۸۰ درجهای در کارنامه خیراندیش محسوب میشود. هاجر در فیلم بانو گریم عجیب و غریبی دارد. بازی خیراندیش پر از ریزه کاری است.
صحنه صحبتهای عاشقانه اش با کرمعلی خان (فردوس کاویانی) و صحنه دعوایش با مریم بانو (بیتا فرهی) از بهترین لحظات فیلم است. بانو در سال ۷۷ اکران شد. خیراندیش برای این فیلم برنده تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل از دومین جشن خانه سینمای ایران شد.
فقیهه سلطانی
لیلا مشرقی / صورتی
لیلا مشرقی از همان صحنهای که وارد فیلم میشود تا صحنه خداحافظیاش از شهرام (رامبد جوان) به فیلم حال و هوای متفاوتی میبخشد.
در جشنواره بیست و یکم فیلم فجر جوایز محدود و جایزه نقش مکمل زن و مرد حذف میشود و از این رو این بازی در جشنواره دیده نمیشود، هر چند که سلطانی برای بازی در صورتی، کاندیدای نقش مکمل در هفتمین جشن خانه سینمای ایران میشود.
جمیله شیخی
مادرجون / لیلا
زنده یاد جمیله شیخی همواره یکی از به یاد ماندنیترین نقشهای مادر را در سینمای ایران بازی کرده است. جمیله شیخی در لیلا با دو دیالوگ معروف «لیلا اجازه بده رضا زن بگیره» و «من اگه یه پسر دیگه داشتم این جور به تو التماس نمیکردم» همیشه در ذهنها مانده است.
صحبتهای تلفنی مادرجون با عروسش لیلا و پیگیری وضعیت بارداری که آرامش روحی و روانی او را به هم میزد از یک طرف و گریهها و التماس هایش به لیلا برای ازدواج مجدد رضا (علی مصفا) از سوی دیگر این شخصیت را بسیار باورپذیر و دلنشین کرده است. زنده یاد شیخی برای بازی در این فیلم برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن شد.