امروزه ورزش جایگاه بهتری در جامعه و بین خانواده ها پیدا کرده است و با وجود این که همچنان در محرومیت به سر می برد اما جایگاه آن در بین خانواده ها کمی ارتقا پیدا کرده، با این حال هنوز فرهنگ ورزش حرفه ای یا قهرمانی در بین آن ها جا نیفتاده است. در فصل تابستان شاهد حضور بسیاری در دانش آموزان در برخی رشته های ورزشی هستیم؛ دانش آموزانی که بسیاری از آن ها نگاه حرفه ای به ورزش ندارند و فقط با نگاه گذراندن اوقات فراغت به آن می نگرند.
این امر آسیبی برای ورزش به ویژه ورزش حرفه ای و قهرمانی است زیرا بسیاری از برنامه های آموزشی و استعدادیابی هیئت ها برای توسعه ورزش حرفه ای و قهرمانی است از این رو به راحتی می توان گفت که رشته های ورزشی از این منظر مورد بی مهری قرار می گیرند. البته این اتفاق به دلایل مختلفی رخ می دهد که در این گزارش مورد بررسی قرار گرفته است.
«شاهدی» مدیر مدرسه فوتبال سرخ پوشان اترک در این باره می گوید: استقبال دانش آموزان از ورزش حرفه ای در این رشته بسیار کم و این امر به دلیل نبود نگاه حرفه ای است.
وی با بیان این که حرفه ای بودن یک بازیکن در خانواده شکل می گیرد، اظهارمی کند: نگاه خانواده ها به ورزش باید متفاوت باشد هم اکنون هنرجویان با توانایی های ذاتی وجود دارند که می توانند یک ورزشکار حرفه ای باشند اما به دلیل عدم حمایت از سوی خانواده و جامعه از این بخش از ورزش عقب می مانند.
وی با اشاره به این که نگاه بسیاری از خانواده ها به ورزش تنها پر کردن اوقات فراغت است، ادامه می دهد: این نگاه تاثیر منفی بر رشته های ورزشی گذاشته است به نحوی که استعدادهایی که توسط مربیان شناسایی می شوند به ورزش حرفه ای ورود نمی کنند چون با مقاومت خانواده ها مواجه می شوند.
وی با بیان این که برخی خانواده ها اعتقادی به آینده ورزشی ندارند، ادامه می دهد: ورزشکاران بسیار کمی ورزش را به شکل حرفه ای ادامه می دهند و این ورزشکاران به تعداد انگشت های یک دست هستند.
نایب رئیس یکی از هیئت های ورزشی نیز می گوید: ورود به ورزش حرفه ای مستلزم هزینه است و بسیاری از خانواده ها راضی به این هزینه نیستند، از این رو بسیاری از استعدادهایی که مورد شناسایی قرار می گیرند هیچ گاه وارد دنیای ورزش حرفه ای نمی شوند.
وی با بیان این که هر زمانی که دوره های استعدادیابی رایگان توسط هیئت های ورزشی برگزار می شود، مورد استقبال خانواده ها و عموم قرار می گیرد، ادامه می دهد: پس از پایان دوره های رایگان دیگر کسی رغبت به ادامه ورزش ندارد و از 100 شرکت کننده در دوره های استعدادیابی تنها یک یا دو نفر به ورزش ادامه می دهند.
وی اعلام می کند: توجه به ورزش حرفه ای در استان کم است و متاسفانه به ورزش به ابزاری برای پر کردن اوقات فراغت نگاه می شود در حالی که در کشورهای پیشرفته دنیا ورزش یک صنعت است و ورزشکاران حرفه ای از این راه کسب درآمد می کنند.
وی با بیان این که نگاه موجود ضربه اساسی به ورزش زده است، اضافه می کند: جایگاه ورزش حرفه ای و قهرمانی از نگاه خانواده ها مغفول مانده است هر چند امروزه ورزشی ها تلاش می کنند تا این جایگاه را معرفی کنند اما موفقیت ها بسیار اندک است.
«سید مهدی شفاعتی» یکی از مربیان مطرح تنیس استان معتقد است:حمایت های مالی خانواده ها در ورود ورزشکاران به ورزش حرفه ای شرط لازم اما علاقه نیز در این مورد دخیل است.
این مربی بیان می کند: بیشتر رده های سنی پایین ماندگار هستند و پس از گذراندن دوره های مقدماتی به دنیای حرفه ای قدم گذاشته اند.
«عطا قربانی» یکی از مربیان تیراندازی با کمان استان نیز می گوید: با این که ثابت شده ورزش کردن تاثیر مثبتی بر فعال شدن ذهن بچه ها دارد ولی هنوز خیلی از خانواده ها ورزش را با درس خواندن در تضاد می دانند به همین خاطر مانع ورزش حرفه ای بچه ها می شوند.
وی با بیان این که نگاه خانواده ها نسبت به گذشته سال به سال بهتر شده است، ادامه می دهد: خانواده ها دریافته اند که ورزش و درس منافاتی با هم ندارند ولی باز هم یکی از دغدغه های مربی ها و هیئت ها نگاه خانواده ها به ورزش و البته شروع سال تحصیلی است.
وی ادامه می دهد: البته از سوی دیگر بی توجهی به ورزشکارانی که به طور حرفه ای ورزش می کنند هم باعث نگرانی خانواده ها می شود.
وی با بیان این که ورزش حرفه ای و مطرح شدن در چند رشته خاص نتیجه خوبی برای ورزشکار دارد و در بقیه موارد وقتی خانواده ها به آینده ورزشکاران حرفه ای استان خودشان نگاه می کنند ترجیح می دهند فرزندان شان فقط از ورزش لذت ببرند و اجازه ورود به ورزش حرفه ای را نمی دهند، اعلام می کند: از خیلی از خانواده ها که دلیل اش را می پرسی می گویند آخرش که چه؟ آن موقع است که این «آخرش که چه» را خودت هم می دانی و ترجیح می دهی تضمینی برای چیزی که دست تو نیست ندهی، باعث می شود خانواده ها آسیب ورزش حرفه ای و دغدغه آینده را بیشتر ببینند و حتی علایق فرزندان شان برای ورود به ورزش قهرمانی را نادیده بگیرند. از طرف دیگر هزینه هایی که باید در این مسیر انجام دهند هم برای شان دردسر دارد.
وی اضافه می کند: ورزش قهرمانی و نگاه مثبت خانواده ها به آن، همت استانی را می طلبد. وقتی از 4 قهرمان استان به طرز شایسته تجلیل و آینده شان تضمین شود مطمئن باشید خانواده ها ترس از آینده ورزشکاران را ندارند و این نگاه، خانواده ها را برای ورود به این عرصه ترغیب می کند؛ ترغیبی که با ورود آموزش و پرورش برای اشاعه ورزش حرفه ای کامل تر می شود.