کمبود برخی مواد مغذی

کمبود برخی از موارد مغذی در رژیم غذایی فرد می‌تواند سبب ایجاد افسردگی شود یا حالت افسردگی فرد را تشدید  کند. این مواد مفید عبارتند از:

اسیدهای چرب امگا3: کمبود این مواد در رژیم غذایی می‌تواند افراد را مستعد افسردگی کند. منابع غذایی این اسید چرب عبارتند از غذاهای دریایی به ویژه ماهی های چرب، تخم مرغ های غنی شده با امگا3، روغن کانولا، روغن بذر کتان، گردو، سویا و سبزیجات برگ سبز. بر همین اساس توصیه کلی این است که تمام بزرگسالان حداقل دو بار در هفته ماهی مصرف کنند.

اسید فولیک: سطح اسید فولیک در خون برخی از افراد مبتلا به افسردگی پایین است. جگر، قارچ و سبزی های برگ سبز (به ویژه اسفناج و کلم بروکلی)، گوشت گاو کم چرب، سیب زمینی، نان گندم کامل، آب پرتقال و لوبیا از منابع اسید فولیک هستند.

ویتامین B12: سطوح بالاتر این ویتامین در خون افراد افسرده سبب می‌شود که این افراد به درمان جواب بهتری بدهند. منابع غذایی ویتامینB12  عبارتند از: جگر، قلوه، شیر، ماهی، تخم مرغ، ماهی و گوشت.

روی: این عنصر نقش مهمی در عملکرد سیستم عصبی دارد. تعادل این عنصر در بدن در پیشگیری و درمان افسردگی موثر است. گوشت، مرغ، ماهی، شیر و فرآورده‌های آن، جگر، غلات کامل، لوبیا و مغزها از منابع روی هستند.

آهن: کمبود آهن می‌تواند سبب بی‌حوصلگی شود. این ماده مغذی در جگر بیش از سایر منابع غذایی و سپس در غذاهای دریایی، قلوه، دل، گوشت بدون چربی، گوشت پرندگان، زرده تخم مرغ، میوه‌های خشک، غلات کامل و نان غنی شده وجود دارد. آهن موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و برخی سبزی های سبز رنگ به مقدار کمتری جذب می‌شود.

ویتامین B6: مصرف این ویتامین در درمان و پیشگیری از افسردگی موثر است. این ویتامین به طور گسترده در غذاها وجود دارد. گوشت، غلات کامل به خصوص گندم، سبزی ها و مغزها حاوی این ویتامین هستند.

ویتامینE : این ویتامین به علت اثرات آنتی اکسیدانی زیادی که دارد می‌تواند در درمان و پیشگیری از افسردگی موثر باشد. روغن های گیاهی بهترین منابع آن هستند. میزان ویتامین E در روغن آفتابگردان، کلزا، ذرت، زیتون و مغزها به ویژه بادام زیاد است. باید توجه داشت که سرخ کردن در حرارت بالا باعث تخریب این ویتامین می‌شود.

ویتامین C: غلظت این ویتامین در مغز زیاد است و به نظر می‌رسد در تنظیم فعالیت های عصبی نقش داشته باشد. به علاوه این ویتامین دارای خواص آنتی اکسیدانی است. سبزی ها و میوه‌ها به ویژه مرکبات بهترین منبع آن هستند. ویتامین C بسیار حساس است و مقداری از آن در زمان پخت از دست می‌رود. حتی در یخچال نیز بعد از 24 ساعت 45 درصد این ویتامین کاهش می‌یابد.

منیزیم:سطح منیزیم در بدن افراد مبتلا به افسردگی کمتر از افراد سالم است. به نظر می‌رسد که دریافت منیزیم در کاهش افسردگی موثر است. دانه‌ها، مغزها، حبوبات، سبزی های برگ سبز تیره مانند منیزیم منابع خوب این ماده مغذی هستند. شیر نیز در صورتی که به مقدار کافی مصرف شود، یکی از منابع منیزیم محسوب می‌شود.

سلنیم: کمبود این ماده می‌تواند با افسردگی مرتبط باشد. میزان سلنیم غذا بستگی به محتوای آب و خاک هر منطقه دارد. غذاهای دریایی، قلوه، جگر، گوشت قرمز و ماهیان منابع عمده این ماده هستند.

تریپتوفان:  یک اسید آمینه ضروری است که بدن قادر به ساختن آن نیست. این ماده پیش ساز سروتونین است. سروتونین اثرات ضد افسردگی دارد. هنگامی که سروتونین در مغز فعال است، احساس «خوب بودن» در فرد تقویت می‌ شود. به نظر می‌رسد برخی از کسانی که دچار افسردگی هستند، دارای کمبود سروتونین هستند. این ماده مغذی در گوشت مرغ و گاو، مغزها، ماهی، شیر، تخم مرغ، پنیر و برخی سبزی ها به میزان زیاد موجود است. مصرف مواد حاوی کربوهیدرات ورود تریپتوفان را به مغز افزایش می‌دهد. مواد غذایی حاوی کربوهیدرات عبارتند از: غلات، حبوبات، سبزی های نشاسته‌ای مانند سیب زمینی، لبنیات و میوه‌ها.

برخی مواد غذایی که اثر ضد افسردگی دارند شامل چای سبز، ماهی، روغن زیتون و چربی‌های ضروری است.

   الگوی غذایی

مصرف بیشتر سبزی ها، میوه، مغزها، حبوبات و غلات کامل(سبوس دار)، روغن زیتون، دانه‌های خوراکی، ماهی و لبنیات کم چرب در مقایسه با مصرف گوشت قرمز پرچرب، لبنیات پرچرب، کره و روغن های حیوانی، الگوی غذایی مناسب تری برای پیشگیری و درمان افسردگی است.

   چاقی

افراد چاق به علل مختلف بیشتر به افسردگی مبتلا می‌شوند. از سوی دیگر افسردگی نیز می‌تواند فرد را مستعد چاقی کند. بنابراین در افراد افسرده باید مراقب چاقی بود و افراد چاق را به داشتن فعالیت بدنی و کاهش مصرف مواد پرکالری تشویق کرد.

   قهوه و مواد دیگر حاوی کافئین

افرادی که دچار افسردگی هستند.، معمولاً از کافئین برای بالا بردن انرژی خود استفاده می‌کنند اما این اقدام می‌تواند کاملاً اشتباده باشد.کافئین، سیستم عصبی را تحریک می‌کند بنابراین مقدار زیاد آن می‌تواند مانع استراحت خوب شبانه شود. کافئین از خواب عمیق جلوگیری می‌کند. تحریک بیش از حد سیستم عصبی می‌تواند به طور بالقوه باعث افزایش سطح اضطراب شود. اضطراب و افسردگی معمولاً دست در دست هم حرکت می‌کنند و این امر، بهبودی را دشوارتر می‌سازد.

 

* برای مدیریت دیابت، فشار خون بالا یا سایر بیماری های مزمن کمک می خواهید: یک کارشناس تغذیه می تواند به شما در درک وضعیت خود و چگونگی تأثیر غذاهایی که انتخاب می کنید کمک کند. به علاوه، یک متخصص تغذیه با شما همکاری می کند تا یک برنامه غذایی ایجاد کند که دارای مواد مغذی مورد نیاز برای مدیریت وضعیت شما باشد.

 

* به انجام یا انجام عمل جراحی بای پس معده فکر می کنید: از آن جایی که معده شما فقط می تواند وعده های کوچک را پس از جراحی مدیریت کند، دریافت مواد مغذی مورد نیاز بدن دشوار است. به عنوان بخشی از تیم مراقبت های بهداشتی خود، یک متخصص تغذیه به شما کمک می کند تا تغییراتی در برنامه غذایی خود ایجاد کنید تا این نیازها را برآورده و همچنان احساس رضایت کنید.

* مشکلات گوارشی دارید: با همکاری نزدیک با شما و پزشکتان، متخصص تغذیه، راهنمایی هایی را برای کمک به تنظیم دقیق رژیم غذایی شما ارائه می دهد. گزینه هایی را خواهید یافت که وضعیت شما را تشدید نمی کنند. به عنوان مثال، محدود کردن غذاهای سرخ شده یا نوشیدنی های کافئین دار و گازدار.

* باردار هستید، در تلاش برای باردار شدن هستید یا یک والدین جدید هستید: برای اطمینان از دریافت مواد مغذی مورد نیاز برای بارداری سالم، با یک متخصص تغذیه ملاقات کنید و پس از تولد نوزاد، یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما و کودکتان کمک کند تا مطمئن شوید که شما و کودکتان مواد مغذی مورد نیاز برای حمایت از سلامت را دریافت می‌کنید.

* آلرژی، عدم تحمل یا حساسیت غذایی دارید: به دلیل بیماری سلیاک، آلرژی غذایی، عدم تحمل لاکتوز یا شرایط دیگر مطمئن نیستید چه چیزی می توانید بخورید؟ یک متخصص تغذیه می‌تواند به شما استراتژی‌هایی از جمله درباره شناسایی غذاهایی که باید اجتناب کنید و یافتن جایگزین‌هایی برای متعادل و خوشمزه نگه داشتن رژیم غذایی خود به شما آموزش ‌دهد.

* شما یا فرزندتان اختلال خوردن را تجربه می کنید: به عنوان بخشی از تیم درمان، متخصص تغذیه به افراد مبتلا به اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی مشاوره می دهند.

* در حال مراقبت از والدین سالخورده هستید: متخصص تغذیه می تواند به تداخلات غذایی یا دارویی، هیدراتاسیون مناسب، رژیم های غذایی خاص برای فشار خون بالا و تغییر جوانه های چشایی با افزایش سن کمک کند.

* مشاوره عملی در مورد شیوه زندگی می خواهید: یاد بگیرید چگونه برچسب‌ها را در سوپرمارکت بخوانید، یاد بگیرید که چگونه آشپزی سالم می‌تواند ارزان باشد، بیاموزید که چگونه سالم غذا بخورید و چگونه وسوسه‌ها را مدیریت کنید. هنگامی که یک متخصص تغذیه را می بینید، موردی که دریافت می کنید توصیه یک رژیم غذایی است. پس از یادگیری در مورد تاریخچه سلامتی، غذاهای مورد علاقه، عادات غذایی و ورزش، یک متخصص تغذیه به شما کمک می کند تا اهداف و اولویت بندی خود را تعیین کنید. بازدیدهای بعدی بر نگهداری و نظارت بر پیشرفت شما متمرکز خواهد بود.

* می خواهید عملکرد خود را در ورزش بهبود ببخشید: متخصص تغذیه می تواند به شما در تعیین رژیم غذایی متناسب با ورزشی که انجام می دهید کمک کنند و نیازهای کالری شما را با نوع ورزشی که انجام می دهید محاسبه کند و یک رژیم غذایی مناسب ارائه دهد.

* متوجه نیاز به تغذیه خانواده خود با غذاهای سالم تر هستید اما آشپزی نمی کنید: یک متخصص تغذیه می تواند به شما نحوه برنامه ریزی و تهیه وعده های غذایی را به روشی ساده، سالم و راحت آموزش دهد.

مدیرگروه مبارزه با بیماری ها در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی با بیان این که 3 مارس، مصادف با 13 اسفند، روز جهانی شنوایی نامگذاری شده است، اعلام کرد: طبق آمار موجود، در 6 ماه نخست امسال 5 هزار و 616 غربالگری شنوایی در جمعیت تحت پوشش این دانشگاه انجام شد. دکتر «فلوریا انفرادی» با بیان این که غربالگری شنوایی از مهم ترین خدمات مرتبط با گوش و شنوایی است که توسط معاونت بهداشتی با همکاری معاونت درمان و بهزیستی انجام می شود، افزود: این برنامه شامل غربالگری نوزادان در بدو تولد، غربالگری کودکان در ۳ تا ۶ سالگی، مراقبت گوش در همه سنین و غربالگری های شنوایی شغلی و مراقبت از شنوایی در سالمندی است. وی با اشاره به این که طبق استاندارد اجرایی برنامه سلامت گوش و شنوایی، تمام نوزادان متولد شده در استان زیر یک ماه باید غربالگری شوند، خاطرنشان کرد: این اقدام، اکنون در بیمارستان های استان و در بدو تولد توسط شنوایی شناسان و غربالگران آموزش دیده انجام می شود وکودکانی که دچار مشکل در شنوایی هستند، شناسایی می شوند. دکتر «انفرادی» بیان کرد: طیق دستورالمعل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، نوزادان زیر سه ماه دارای مشکلات شنوایی باید شناسایی و درمان آن ها مطابق دستورالعمل ها انجام شود. وی ادامه داد: در حال حاضر با اجرای برنامه نظام مراقبت سلامت گوش و شنوایی، پیگیری های مرتبط با شنوایی نوزادان وکودکان توسط مراقبان سلامت و بهورزان در تمام مراکز خدمات جامع سلامت، پایگاه های بهداشتی و خانه های بهداشت در استان انجام می شود. این مسئول تصریح کرد: امسال هم به مانند سال های گذشته ۳ مارس برابر با ۱۳ اسفند روز جهانی شنوایی، با شعار «با تغییر نگرش، مراقبت از گوش و شنوایی را به واقعیت تبدیل کنیم» نامگذاری شده است. مدیرگروه مبارزه با بیماری ها در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی ادامه داد: تمام خانواده ها بدانند که همه نوزادان در بدو تولد باید غربالگری شنوایی برای آن ها انجام شود و در صورتی که نوزادی در خانواده ها به دنیا آمده و برای نوزاد خدمت غربالگری انجام نشده در اسرع وقت به نزدیک ترین مرکز بهداشت، یا پایگاه بهداشتی یا در روستاها به خانه بهداشت مراجعه کنند. دکتر «انفرادی» یادآور شد: کودکان در زمان بازی امکان دارد دچار آسیب های شنوایی شوند، پس غربالگری های دوران کودکی را جدی بگیرید و همواره پیگیر سلامتی گوش و شنوایی کودکان خود باشید.

 

مدیر نظارت بر دارو و مواد تحت کنترل معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، روش های امحای داروهای بدون استفاده طی ایام خانه تکانی عیدانه را تشریح کرد. دکتر «بهاره بهمنی» اظهار کرد: ضمن انجام خانه تکانی و گردگیری عید، حتماً در منازل با کیسه های دارو محتوی قرص، کپسول یا شربت نیمه مصرف شده مواجه خواهید شد. توصیه می شود جعبه یا قفسه دارویی خود را سر و سامان دهید. وی افزود: داروهایی که تاریخ انقضای آن ها فرا رسیده، از بسته بندی اصلی خارج کنید و با بطری یا بلیستر داخل کیسه زباله بریزید و از داروساز مسئول فنی داروخانه نحوه امحای دارو را پرسش کنید. برای جلوگیری از مصرف نا به جای داروهایی که مجاز به دورریختن آن ها در زباله هستید، بهتر است قرص ها و کپسول ها را با زباله های تر مانند تفاله چای مخلوط نمایید تا ظاهر ناخوشایند آن مانع مصرف داروها توسط کودکان و غیره شود. دکتر «بهمنی» ادامه داد: تاریخ انقضا معمولاً به تاریخ شمسی یا میلادی روی جعبه مقوایی داروها، همچنین در انتهای ورقه های آلومینیومی بسته بندی قرص ها و کپسول ها، روی شیشه آمپول و ویال های تزریقی و درخصوص پمادها و کرم های موضعی روی انتهای تیوب پماد و کرم یا روی جعبه مقوایی آن ها حک شده است. داروهای تاریخ گذشته قابل استفاده نیستند و باید دور ریخته شوند. وی افزود: شربت های تاریخ گذشته را اگر آنتی بیوتیک نیستند در فاضلاب خالی کنید و شیشه های آن را دور بریزید. نحوه امحای داروهای تاریخ گذشته و بدون استفاده در منزل را از داروسازان بپرسید. دکتر «بهمنی» با بیان این که قطره های چشمی که از باز شدن در آن یک ماه گذشته است دیگر استریل نیستند و باید دور ریخته شوند، افزود: آمپول ها و سرنگ های تاریخ گذشته، می بایست در کیسه ای جمع آوری و بر اساس توصیه داروسازان دور ریخته شود. وی تصریح کرد: کرم ها و فرآورده های آرایشی و بهداشتی هم دارای تاریخ انقضا(بسته به نوع فرآورده) از 6 تا 24 ماه پس از بازکردن در ظرف هستند که به صورت یک عدد در کنار تصویر یک قوطی با در باز شده روی بسته بندی فرآورده ترسیم می شود. وی افزود: داروهایی که تاریخ انقضای آن ها فرا نرسیده است ولی استفاده ای در منزل ندارد قابل عودت به داروخانه و مراکز مشابه نیست و بهتر است به نحو صحیح دور ریخته شوند. دکتر «بهمنی» بیان کرد: ممکن است در ایام تعطیلات عید، دسترسی شما به داروخانه های روزانه به دلیل تعطیلی آن ها مقدور نباشد ولی همیشه دسترسی به داروخانه های شبانه روزی و برخی داروخانه هایی که به صورت شیفت از پیش تعیین فعال است وجود دارد، لذا باید توجه کرد چنان چه شما یا بستگانتان، به دلیل ابتلا به بیماری مزمن، دارویی را به صورت مرتب مصرف می کنید، مطمئن شوید دارو را به حد نیاز و تا پایان تعطیلات و ضمن سفر در اختیار دارید.

یک دکترای تخصصی قارچ‌شناسی و فلوشیپ آزمایشگاه بالینی با بیان این که علت های فیزیولوژیک یا بیماری‌های ژنتیکی یا عفونی می‌تواند منجر به تغییر رنگ یا شکل ناخن‌ها شود، اظهارکرد: بین 30 تا 50 درصد تغییر شکل ناخن‌های دست و پا به دلیل ابتلا به عفونت قارچی است که این موارد در افرادی که ناخن کاشت دارند به مراتب بیشتر دیده می‌شود. دکتر «انصاری» با اشاره به این که یکی از دسته‌های مهم ایجاد کننده بیماری‌های عفونی، قارچ‌ها هستند، اظهارکرد: قارچ‌ها به صورت میکروسکوپی در محیط یا در سطح بدن وجود دارند. وی افزود: از لحاظ ساختاری و بیماری‌زایی، قارچ‌ها به دو گروه تک سلولی یا مخمرها و پرسلولی یا کپکی تقسیم می‌شوند. عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به این که بخش عمده‌ای از عفونت‌ها و ناهنجاری ناخن‌ها مربوط به عفونت های قارچی است، خاطرنشان کرد: این عفونت‌ها توسط هر دو گروه قارچ‌های مخمری و کپکی ایجاد می شود که معمولاً این عفونت‌های قارچی ناخن‌های دست و پا را درگیر می‌کند. دکتر «انصاری» با اشاره به این که میزان درگیری با عفونت‌های قارچی در ناخن‌های پا در مقایسه با دست به مراتب بیشتر است، گفت: شیوع بیماری‌‌های ناخن که توسط قارچ‌های کپکی ایجاد می‌شود نیز از مخمرها بیشتر است. این متخصص قارچ‌شناسی به علاقه روزافزون نسبت به زیبایی ناخن‌ها در جامعه اشاره کرد و ادامه داد: توصیه اکید این است که حتماً برای دریافت خدمات زیبایی ناخن به مراکز معتبری که مسائل بهداشتی را رعایت می‌کنند مراجعه کنید. وی هشدار داد: افرادی که ناخن می‌کارند نباید این مواد را بیش از سه ماه روی دست یا پای خود داشته باشند و بین هر دوره کاشت ناخن بین یک تا دو ماه زمان تنفس برای ناخن را در نظر داشته باشند. دکتر «انصاری» به علامت‌های ایجاد قارچ ناخن اشاره کرد و ادامه داد: عفونت‌های قارچی ناخن با توجه به عوامل ایجاد کننده می‌تواند متفاوت باشد. علاوه بر تغییر رنگ، شکل و بدبویی ناخن‌ها که از بارزترین نشانه‌های ابتلا به این عفونت‌هاست، ممکن است بافت اطراف ناخن هم درگیر این عفونت‌ها شود تا جایی که منجر به قرمزی، تورم و دردناکی بافت اطراف شود. به گفته این متخصص قارچ‌شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، برخلاف قارچ‌های مخمری، قارچ‌های رشته‌ای هم از شایع‌ترین عوامل بیماری قارچی ناخن هستند؛ این قارچ‌ها بیشتر ناخن‌های پا را درگیر می‌کنند و دردناک هم نیستند. بد شکلی، ضخیم شدن یا شکنندگی ناخن‌ها از نشانه‌های این عفونت است. وی با بیان این که عفونت‌های قارچی ناخن هم در افراد سالم و هم در افرادی که بیماری زمینه‌ای دارند ایجاد می‌شود، اضافه کرد: در افراد سالم بدون بیماری زمینه‌ای، رطوبت زیاد، رعایت نکردن بهداشت، ضربه یا تروما می‌تواند باعث ایجاد قارچ شود. دکتر «انصاری» ادامه داد: افرادی که مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مثل انواع سرطان‌ها، دیابت یا دچار مشکلاتی در سیستم ایمنی هستند یا حتی سالمندان مستعد ابتلا به عفونت‌های قارچی هستند. این دکترای تخصصی قارچ‌شناسی در پاسخ به این سوال که آیا قارچ‌ها مسری هستند؟ گفت: با توجه به این که عوامل ایجاد کننده بسیاری از عفونت‌‌های قارچی ناخن‌ها هم متفاوت است، برخی عفونت‌های قارچی قابلیت سرایت دارند و زمانی که فردی را آلوده می‌کنند توانایی زنده ماندن تا بیش از یک سال را هم دارند، بنابراین ضایعات ناخن یا پوست آلوده این افراد اگر در محیط باشد می‌تواند سایرین را به عفونت قارچی مبتلا کند. وی با اشاره به این که درمان عفونت‌های قارچی ناخن طولانی مدت و پیچیده است، تاکید کرد: شانس بیشتر با کسانی است که درمان را زودتر و به موقع پیگیری می‌کنند. دکتر «انصاری» گفت: درمان قطعی باید توسط پزشک متخصص انجام شود و اقداماتی که به صورت فردی مثل ضدعفونی کردن، خشک، کوتاه کردن و تمیز نگه‌ داشتن انجام می‌شود، صرفاً پیشگیرانه است. این عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به این که عفونت‌های قارچی ناخن‌ها به کندی رشد می‌کند، ادامه داد: بافت ناخن معمولاً به درمان داروهای ضد قارچی سخت پاسخ می‌دهد بنابراین باید به محض مشاهده در تغییر شکل، رنگ، دردناک شدن، بوی بد و ضخامت ناخن‌ها برای درمان اقدام کرد. وی با تاکید بر این که کراتین موجود در ناخن، منبع اصلی تغذیه قارچ‌هاست، مصرف مکمل‌های دارویی را برای پیشگیری از روند کاهشی قارچ‌ها بی‌اثر بیان کرد. دکتر «انصاری» ادامه داد: افرادی که مدام با آب سر و کار دارند باید توجه داشته باشند که مدام ناخن هایشان خیس نباشد و مرتباً دست و ناخن خود را خشک و تمیز کنند. همچنین اگر برای کاشت ناخن به سالن‌های زیبایی مراجعه می‌کنید مراکزی را انتخاب کنید که نسبت به رعایت اصول بهداشتی این مراکز مطمئن هستید. این دکترای تخصصی قارچ‌شناسی با اشاره به این که معمولاً عامل ایجاد قارچ در ناخن پا بسته بودن کفش، تنگ بودن کفش یا ضربه‌هایی است که در ناخن‌ها به خصوص در ناخن بزرگ پا ایجاد می‌شود، ادامه داد: رطوبت و فشاری که کفش به پا وارد می‌کند محیط را برای رشد قارچ فراهم می‌کند. وی با بیان این که اگر درمان عفونت‌های قارچی جدی گرفته نشود، این عفونت ادامه دار و منجر به جدا شدن ناخن می‌شود، افزود: ناخن جدید که در مبتلایان به عفونت قارچی رشد می‌کند، همچنان عفونی است و حتماً باید درمان‌های ضد قارچ برای آن انجام شود. وی نسبت به استفاده خودسرانه داروهای ضدقارچ هشدار داد و افزود: ناخن‌های پا به این دلیل که رشد کندتری دارند، به درمان طولانی‌تری(بین سه تا شش ماه) نیاز دارند

اضافه وزن و چاقی امروزه بسیار شایع شده است. افراد مبتلا به اضافه وزن برای کنترل وزن خود و کاهش آن باید از یک رژیم غذایی علمی پیروی کنند تا وزن کاهش یافته برگشت نداشته باشد. به گزارش دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، برای دستیابی به این امر رعایت موارد ذیل ضروری است: رژیم های غذایی علمی و اصولی را از یک متخصص تغذیه بگیرید. رژیم های غذایی اشتباه و سرخود که در آن مقدار نان، برنج، بیسکویت، کیک و شیرینی بیش از حد محدود شود باعث کاهش آب بدن می شوند نه چربی بدن. آب بدن به راحتی و به سرعت کم می شود و در نگاه اول فرد احساس می کند که کاهش وزن اتفاق افتاده است در حالی که این کاهش در آب بدن به سرعت به حالت قبلی برخواهد گشت. اغلب موارد مربوط به برگشت وزن کاهش داده شده به این علت است. به علاوه در صورتی که در رژیم های غذایی کاهش وزن، آب بدن کم شود اختلالات زیادی در اعصاب و روان، پوست و مو اتفاق می افتد. بنابراین از آن جایی که مشکل اصلی در اضافه وزن، زیاد بودن چربی بدن است نه آب بدن، پس باید در درمان آن نیز چربی بدن کم شود نه آب بدن .در یک برنامه غذایی علمی و اصولی برای کاهش وزن، نوع غذای مصرفی اهمیت زیادی ندارد، بنابر این رژیم های غذایی که در آن ها برنامه غذایی روزانه به فرد داده و از فرد خواسته می شود تا هر روز یک غذای معینی را مصرفی کند از نظر علمی اعتبار ندارند. در این رژیم ها چون فرد مجبور می شود در هر روز غذایی را که از او خواسته شده است مصرف کند بسیار اذیت می شود و معمولاً این رژیم ها دوام چندانی ندارند و فرد از این رژیم خسته می شود و آن را کنار می گذارد. در یک برنامه غذایی علمی متخصص تغذیه نباید فرد را به صرف غذای خاص در یک روز معین مجبور کند بلکه بر اساس تنوع غذایی که خود فرد مصرف کند برنامه غذایی را تنظیم کند تا فرد هر روز بتواند هر غذایی را که دلش خواست مصرف کند و در این صورت از رژیم خسته نخواهد شد. در یک برنامه غذایی علمی، نیازی به مراجعات هفتگی فرد برای تعویض رژیم غذایی نیست. از نظر علمی بیمار باید هر ماه برنامه غذایی را بر اساس کاهش وزنی که اتفاق افتاده است با نظر متخصصان تغذیه تعویض نماید. بنابراین هفته به هفته مراجعه کردن و صرف هزینه های زیاد در هر مراجعه در یک کاهش وزن علمی جایگاهی ندارد. رژیم های غذایی پرپروتئین که در آن ها مقادیر زیادی تخم مرغ، انواع گوشت ها، حبوبات، آجیل ها و لبنیات قرار می گیرند به علت تسریع در تخلیه آب بدن باعث کاهش وزن سریع می شوند. افرادی با تجویز چنین برنامه های غذایی سعی در جلب توجه بیمار به علت سرعت کاهش وزن دارند این در حالی است که این وزن کاهش یافته چون به علت کاهش آب بدن رخ می دهد نه چربی بدن به راحتی قابل برگشت است و معمولاً وزن اضافه شده در برگشت بسیار بیشتر از وزن کاهش داده شده خواهد بود.