روایتی از روزهای اوج و عروج
گروه ادب و هنر
ادبیات دفاع مقدس سندی غیرقابل انکار از ادبیات و تاریخ کشور و در این روزها که یادآور اوج و عروج و حماسه و ایثار دلاورمردان این خطه است سراغ آن هایی رفتیم که از دفاع مقدس نوشتند و سرودند.
«تیمور غلامی» از نویسندگان فعال در حوزه دفاع مقدس به بایدها و نبایدهای ادبیات دفاع مقدس می پردازد و از این که در پرداختن به این مقوله به روایت های عمیق تری نیاز داریم، سخن می گوید و اظهارمی کند: پرداخت صرف به گزارش و وقایع کافی نیست و به نظر می رسد باید چالشی تر به آن پرداخت، در حالی که تاکید بر این است، به طور صرف به وقایع به جای تحلیل وقایع پرداخته شود.
وی از تقویت نویسندگان و ضرورت وجود تیم ارزیابی قوی برای هدایت نویسندگان سخن می گوید و اضافه می کند: باید رویکرد نسبت به دفاع مقدس تغییر کند، زیرا هرچه بیشتر در این مسیر حرکت کنیم خواست مردم عمیق تر می شود و چرایی اتفاق برای شان مهم تر است.
نویسنده مجموعه «پرستو به رواست بی سیم» ادامه می دهد: از این رو نیاز داریم نویسندگان تحلیلی را پرورش دهیم و بیشتر به چرایی شخصیت و موقعیت بپردازیم.
وی تغییر رویکردها و تقویت آموزش را امری مهم و ضروری در ارتقای سطح آثار دفاع مقدس بیان می کند.
وی به تخصص لازم نداشتن برای واکاوی و تحلیل ماجرا از سوی برخی راویان اشاره می کند و انتخاب درست افرادی که از تخصص لازم برای بیان وقایع برخوردار باشند و بتوانند به شکل دقیق به روایت رویدادها بپردازند، امری ضروری برمی شمرد.
یکی از فعالان عرصه ادبیات دفاع مقدس با چند لایه خواندن حوزه دفاع مقدس اظهار می کند: وقتی قرار است آثاری تولید شود که خط به خط آن نیازمند اطلاعات است باید زمینه ای فراهم کنیم تا ظرفیت های موجود تقویت شود و در این راستا نیازمند صرف اعتباراتی برای تربیت نیروهای متخصص هستیم.
وی توجه و بهره گیری از نویسندگانی که با فضا و موقعیت جنگ آشنا هستند، در شکل گیری اثری مخاطب پسند و اثربخش ضروری می داند و معتقد است: متاسفانه به این مقوله کمتر توجه می شود، در حالی که حتی نیاز است در کنار هر نویسنده ای یک کارشناس وجود داشته باشد.
او فاصله گرفتن راویان از دوران جنگ و دفاع مقدس و فراموشی خاطرات را از مشکلات اساسی این ژانر بیان می کند و می افزاید: این امر سبب می شود اثر از پختگی برخوردار نباشد.
«حسن اسعدی» از استادان زبان و ادبیات فارسی و از فعالان عرصه ادبیات استان، از جنگ 8 ساله به عنوان تحول اجتماعی و تاریخی بزرگ یاد می کند که از بن مایه های سیاسی، اعتقادی و ملی برخوردار بود.
وی تصریح می کند: از این رو هنر در تمام عرصه ها ظهور و بروز کرد و شاعران به میدان آمدند، به گونه ای که نوعی از ادبیات دفاع مقدس شکل گرفت.
وی از رسالت ادبیات دفاع مقدس در این سال ها در خراسان شمالی سخن می گوید و با توجه به این که دستگاه های مسئول به این نوع از ادبیات در قالب برپایی جشنواره ها و محافل ادبی توجه کردند، می افزاید: به نظر می رسد در این زمینه خوب عمل شده است و کمیت آثار منتشر شده در این سال ها دلالت بر صحت این نظر دارد.
«اسعدی» از نظر کیفی هم آثار را مورد توجه قرار می دهد و معتقد است: باید برای رسیدن به کیفیت هزینه کرد، اما از آن جایی که دولت از شاعران و نویسندگان حمایت مادی نکرده است، کیفیتی را در تولیدات نمی بینیم.
وی به چاپ و نشر آثار در عرصه دفاع مقدس که با پشتیبانی های فرعی همراه بوده است، اشاره و از نبود حمایت های درست و اصولی در این زمینه و از سازمان دهی نشدن شاعران و نویسندگان اظهار تاسف می کند.
وی ادامه می دهد: شاعران در راستای منافع ملی اقدام می کنند و دستگاه های مسئول باید به حمایت از آن ها بپردازند.
وی از ضعف محتوای آثار منتشر شده هم سخن به میان می آورد و برگزاری کارگاه های آموزشی برای تقویت آثار را ضرورتی انکار ناپذیر می داند.