مریم ضیغمی- «فائزه کشاورز» در دوران نوجوانی با اجرای اخبار جوانهها در بین کودکان و نوجوانان به چهره آشنایی تبدیل شد. او اکنون گوینده خبر ورزشی بانوان است. او در راستای این حرفه در قاب تصویر به عنوان کارشناس رسانه، مجری، تهیه کننده و گوینده خبر فعالیت کرده است. کشاورز از سال 79 وارد عرصه خبرنگاری شد و در سال 83 گویندگی برنامه را برعهده گرفت و 4 سال بعد به عنوان سردبیر اخبار جوانهها منصوب شد. او هم اینک همزمان کار اجرا را هم برعهده دارد. کشاورز مدرک کارشناسی ارشد مدیریت رسانه دارد و در این گفت و گو از سختی های اجرا و گویندگی و دغدغه هایش برای مان گفت.
در ایامی که تصمیم گرفتید وارد میدان اجرا شوید، سازوکار ورود به این عرصه چگونه بود؟
من خبرنگار بخش خبری «جوانه ها» بودم و سال ها در عرصه رسانه فعالیت کردم، به عنوان خبرنگار در استودیو حاضر شدم و نظر کارشناسی دادم، سپس مسئولان بخشی که کار می کردم چون به گوینده نیاز داشتیم از من خواستند تست اجرا بدهم که تست دادم اما نپذیرفتم اجرا کنم و یکی، 2 سال بعد دوباره از من خواستند تست بدهم و پذیرفتم و در نهایت در اخبار «جوانه ها» اجرا را آغاز کردم.
من از خبرنگاری در بخش اخبار سیما شروع کردم، بعد دبیر خبر شدم و خبرنگار و جانشین سردبیر و گوینده هم بودم، بعد سردبیر شدم و هم اکنون کار گویندگی را برگزیده ام و رسماً آن را ادامه می دهم و در بخش ورزشی شبکه ۳ فعالیت می کنم.
به حرفه خبرنگاری علاقه داشتید که وارد این کار شدید؟
خبر مبحثی است که باید علاقه مند باشی تا بتوانی به فعالیت خود ادامه دهی. هر چقدر علاقه مندتر باشی تلاشت را برای کسب اطلاعات جدید و به روزتر شدن بیشتر می کنی و همین خیلی در پیشرفت بیشتر کمک ات می کند.
اگر حمایت خانواده نبود به طور حتم نمی توانستید در این حرفه موفق شوید؟
همین طور است. دو خواهر دیگرم هم خبرنگار هستند و در سازمان فعالیت می کنند. خانواده ام مخالفتی برای ورودم به این حرفه نداشتند. خوشبختانه حمایت و تشویق های آن ها سبب شد بتوانم این مسیر سخت را طی کنم.
در خانواده خبری ها همیشه همین طور است و خودتان هم خبرنگار هستید و می دانید چه می گویم و اگر حمایت خانواده نباشد خبر کار کردن سخت می شود و هیچ وقت زمانت نظم ندارد. مثل افراد عادی نمی توانیم از تعطیلات به راحتی استفاده کنیم و مرخصی بگیریم و این مسائل هست و البته خبرنگاری شیرینی های خودش را دارد.
به عنوان یک رسانه ای روزانه چقدر خود را به روز می کنید؟
روزانه مطالعاتم بیشتر در خصوص حرفه روزنامه نگاری است و سعی می کنم آخرین اطلاعات مربوط به شیوه های نگارش خبر و روش های دروازه بانی آن را مطالعه کنم. در حوزه گویندگی مبحث ورزش نیاز است اطلاعات مان به روز باشد تا بتوانیم نفس قوی تری داشته باشیم و در مبحث شیوه اجرا سعی می کنم از کتاب هایی که موجود است استفاده کنم.
یک گوینده چقدر باید روی فن بیان خود کار کند؟
معتقد هستم صرفاً با آموزش های گویندگی و داشتن میمیک، صورت خوب و چهره فتوژنیک و صدای خوب نمی توان گوینده خوب در خبر بود و تغییراتی هم که در بخش های مختلف خبری ایجاد شده گویندگان را وادار می کند که در کنار گویندگی اجرا هم داشته باشند. فکر می کنم اندکی ویژگی های شخصیتی یک فرد در کنار آموزش ها در این قضیه تاثیرگذار است.
چیزی که در حوزه خبر به گویندگان کمک زیادی می کند این است که اطلاعات شان به روز باشد و آگاهی از بخش خبری که قرار است اجرا کنند داشته باشند و این خیلی کمک می کند که یک گوینده خبر اجرای راحت تر و مناسب تری داشته باشد. حس می کنم درست است که آموزش اهمیت دارد اما طی 20، 21 سال که در این حرفه هستم به این نتیجه رسیده ام که فقط با آموزش یا صرفاً با علاقه فردی نمی توان موفق شد و ویژگی هایی را باید در کنار هم داشت.
یک مجری خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟
در بخش های خبری مشهور و استاندارد دنیا این رویه خیلی رعایت می شود که کسی که در عرصه اجرا قدم می گذارد نباید یک دفعه شروع به کار کند و باید کسی باشد که کار در تحریریه و کار خبری را تجربه کرده و با آن آشنایی داشته باشد و چنین افرادی در دنیا گویندگان موفقی بودند. هنوز همکارانی داریم که تست می دهند و پذیرفته می شوند و می آیند و برنامه اجرا می کنند اما فکر می کنم اگر از ابتدا شروع و پله پله پیشرفت کنند و جلو بروند و بعد وارد حرفه اجرا شوند موفق تر خواهند بود.
آیا ویژگی های شخصیتی افراد در انتخاب شغل شان تاثیرگذار است؟
قطعاً افرادی که به مسائل جدی تر زندگی علاقه دارند در حرفه خبر موفق تر هستند به این دلیل که از نظر شخصیتی در کار حرفه ای خبر خسته نمی شوند. دوستانی که این ویژگی را ندارند کم کم خبر خسته شان می کند. علاقه مندی به خبر است که شما را جذب می کند، اطلاعات شما ناخودآگاه به روز می ماند و احساس نیاز می کنید برای این که به روز باشید و این باعث می شود به راه تان ادامه دهید. در این مسیر وقتی وارد مسائل اداری بشویم انگیزه ها بالا و پایین می شود. مسائل زیادی تاثیرگذار است اما فکر می کنم علاقه مند بودن تنها چیزی است که باعث می شود آدم کار خبر را به شکل حرفه ای ادامه دهد.
دلایل دیده شدن بخش خبری جوانه ها چه بوده است؟
همچنان من را با «جوانه ها» می شناسند. زمانی که در این بخش شروع به کار کردم سن خیلی کمی داشتم و ناخودآگاه بچه ها وقتی سن شان کم است همین طور که بزرگ می شوند تو بیشتر در یادشان می مانی.
خاطره ای از دوران خبرنگاریتان دارید؟
چند وقت پیش آقایی را جلوی آسانسور سازمان دیدم که به من گفت: یادتان است من کلاس اول بودم شما به مدرسه من آمدید و با من مصاحبه کردید؟ الان یکی از گرافیست های سازمان هستم. این موضوع برایم خیلی جالب بود.
فکر می کنید چرا گویندگی اخبار «جوانه ها» در ذهن ها ماندگار شده است؟
خبر «جوانه ها» ناخودآگاه به دور از مسائل سیاسی جهان و برای مخاطبان شیرین تر و قطعاً بیشتر در یادشان مانده است. بچه ها جایی که خودشان حضور دارند بیشتر در یادشان می ماند و ما هم سعی کردیم طی این سال ها تا جایی که امکانات اجازه می دهد این اتفاق بیفتد، یعنی بچه ها کاملاً احساس کنند که این بخش خبری مال خودشان است.
شرایط کار در زمان شیوع «کرونا ویروس» چگونه است؟
اوایل خیلی سخت بود و زدن ماسک و استفاده از دستکش کلی دردسر داشت اما به مرور عادت و با رعایت بهداشت فردی در کنارش تلاش کردیم رخوت و رکود خبری را که داشتیم از بین ببریم. تمام همکاران ما در حوزه سیاسی این کار را انجام دادند و در روزهای بی خبری سخت بود. ببینید این اتفاق در دنیا افتاد و ناخودآگاه خبرهای ورودی مان خیلی کم و به کرونا محدود شد. بزرگ ترها مشتاق شنیدن این اخبار بودند اما در بخش کودکان ما باید تمام تلاش خود را می کردیم که در کنار آموزش های لازم بچه ها را از این اتفاق نترسانیم. در کنار سختی هایی که داشت تجربه خوب و جالبی بود. ما کار جدیدی را تجربه کردیم و کار با فضای مجازی بیشتر شد. اوایل مصاحبه کردن خیلی سخت بود و کم کم بچه ها یاد گرفتند در فضای مجازی مصاحبه کنند و تصویر و گزارش های شان را از همین طریق برای ما بفرستند و خیلی ها در مراکز خبر کشور کمک مان کردند.