بی شرمی کرونا و بی خیالی برخی ها
گروه گزارش
شنبه هفته گذشته طبق تصمیم ستاد ملی کرونا، محدودیتهای مربوط به حضور یک سوم کارکنان ادارات برداشته و این تصمیم در راستای به جریان افتادن و تسریع در خدمات دهی دستگاه های اجرایی و اداره ها گرفته شد. کافی است به برخی از این اماکن سر بزنید، گویا کرونا را شکست داده ایم که بسیاری از مراجعه کنندگان و حتی کارکنان بدون رعایت پروتکل های بهداشتی به امور خود می پردازند.
با وجود این که در ابتدای شیوع کرونا ویروس استفاده از ماسک و دستکش توسط ارباب رجوعان و کارمندان با حساسیت زیادی مورد توجه قرار گرفت اما شواهد نشان می دهد این بیماری بین بسیاری از مردم عادی شده است و از آن مانند گذشته هراسی ندارند. کارمندان سر کارشان حاضر شده اند و انتظار می رود کارها به سرعت پیش برود تا حجم ارباب رجوعان کم شود و شاهد ازدحام جمعیت در اداره هایی که البته بیشتر آن ها دارای فضاهای کوچک و تهویه نامناسب هستند، نباشیم اما آیا این گونه است؟
ماسک هایی برای گردن
به یکی از ادارات پر رفت و آمد مراجعه می کنم. از وارد شدن مراجعه کنندگان بدون ماسک جلوگیری می شود. آن هایی که ماسک زده اند گویا برگه برنده ای دارند و به سرعت وارد ساختمان می شوند تا هر چه سریع تر کارهای اداری شان را انجام دهند اما افرادی که بدون ماسک می آیند به سوپرمارکتی که در همان نزدیکی است، مراجعه می کنند تا بتوانند با زدن ماسک از خان اول عبور کنند.
ماجرا تازه از جایی شروع می شود که وارد این اداره می شوید، بیشتر افرادی که در ورودی ماسک زده بودند، ماسک های خود را به زیر گردن شان هدایت کرده اند و از این اتاق به آن اتاق می روند و البته گهگاهی عرق شان را با دستانی که به طور قطع آلوده هستند، پاک می کنند.
نفس تازه کردن به چه قیمتی؟
یکی از مراجعه کنندگان که بانوی مسنی است، در پاسخ به پرسش من که چرا ماسک را روی گردنش زده است؟ می گوید: هوا بسیار گرم و طاقت فرساست، از طرف دیگر به دلیل فشارخون بالا اگر ماسک مدام روی صورتم باشد، دچار تنگی نفس می شوم بنابراین ناچارم هر چند دقیقه آن را کنار بزنم تا نفسی تازه کنم.
او که خود را «مرادیان» معرفی می کند، ادامه می دهد: کاش حالا که دورکاری کارمندان لغو شده است، فرایند اداری به گونه ای مدیریت شود که ارباب رجوع زمان کمتری را در اداره ها صرف کند و به نتیجه برسد.
او خاطرنشان می کند: افرادی مانند من که کسی را ندارند کارهای اداری شان را انجام دهند و از سوی دیگر بیمار هم هستند، در این شرایط کرونایی بیشتر در معرض خطر قرار دارند.
او می افزاید: می دانم نفس تازه کردن در محیط های بسته در این اوضاع بیماری خطرناک است ولی واقعا بعضی از اوقات آدم کم می آورد.
عادی شدن بیماری!
«با گذشت نزدیک به ۴ ماه از شیوع کووید۱۹، گویا جریان عادی شده است و حتی افرادی که در اوایل شیوع بیماری مسائل بهداشتی را رعایت می کردند حالا بی خیال و نترس شده اند.» این ها گفته های یکی از کارمندان اداره کل ثبت احوال استان و معتقد است: اداره هایی که ارباب رجوعان در آن ها زیاد رفت و آمد می کنند، بیشتر در معرض آلودگی و انتقال بیماری هستند.او که میخواهد اسمی از او در این گزارش برده نشود، می گوید: استفاده از ماسک، دستکش و مواد ضدعفونیکننده در روزهای اوج کرونا در اداره ها اجباری شده بود اما گویا این بیماری ریشه کن شده که زدن ماسک اختیاری است و کسی بر آن نظارت نمی کند.
او که خودش را ملزم به استفاده از ماسک می داند واز همان روز نخست شیوع کرونا ماسک می زند، ادامه می دهد: اداره ها باید ماسک زدن را اجباری کنند و آن را در اختیار کارمندان شان قرار دهند چون ابتلای یک نفر در مجموعه کافی است که بقیه را هم مبتلا کند.
او با تاکید بر این که باید ضدعفونی کردن سطوح همچنان با جدیت ادامه داشته باشد، تصریح می کند: برای ارباب رجوعان سختگیری های لازم انجام نمی شود و خیلی از آن ها بدون ماسک وارد مجموعه می شوند. انگار فقط وقتی برخی اداره ها متوجه می شوند از استانداری یا فرمانداری برای بازدید می آیند، یک نیروی خدماتی را می گذارند تا از ورود افراد بدون ماسک جلوگیری کند و بعد از آن همان آش و همان کاسه.
بانک، پلاستیک و ازدحام
در عین حال، یکی از مراجعه کنندگان به بانک، با بیان این که برداشته شدن محدودیت ها موجب شده برخی افراد بدون این که مسائل بهداشتی را رعایت کنند موجب آلوده شدن خود و دیگران شوند، می افزاید: وضعیت نسبت به روزهای اوج شیوع کرونا متفاوت و حساسیت های ماه های گذشته کمتر شده و از سوی دیگر تعداد مراجعه کنندگان به بانک ها برای آزادسازی سهام عدالت و بورس افزایش یافته است.
«یساولی» اضافه می کند: با این که در بانک ها بین مشتریان و کارکنان پلاستیک کشیده اند اما ازدحام جمعیت در برخی ساعات روز تعجب آور و وحشتناک است.
خودم تمام موارد بهداشتی را رعایت می کنم اما افرادی که بی خیال هستند موجب آلودگی و انتشار ویروس کرونا می شوند.او با گلایه از این که برخی بانک ها ضدعفونی کردن سطوح، دستگاه شماره گیر و عابر بانک را به خوبی انجام نمی دهند، اظهارمی کند: تا زمانی که نسبت به این ویروس بی خیال باشیم این مهمان ناخوانده، شانه به شانه ما در همه جا قدم خواهد زد.
چرا من؟
یکی از شهروندان که به دلیل شغل اش به بسیاری از اداره ها از جمله شهرداری، سازمان نظام مهندسی، راه و شهرسازی و بانک مراجعه می کند، می گوید: برخی کشورها برای پیشگیری از شیوع کرونا در مراکز پرتردد مانند فروشگاه ها و اداره ها، مکان ایستادن ارباب رجوعان را مشخص کرده اند تا فاصله اجتماعی بین آن ها رعایت شود اما در این جا مردم در صفوف فشرده می ایستند بدون این که یادشان باشد کرونایی هم وجود دارد و با آن ها نفس می کشد.
«یوسفی» ادامه می دهد: هنگامی که برای استفاده نکردن از ماسک به بعضی از همکاران یا دوستانم تذکر می دهم، آن ها به افرادی که ماسک نمی زنند، اشاره می کنند و می گویند، چرا من ماسک بزنم؟
به اعتقاد او، اگر دولت ماسک را به طور رایگان در اختیار مردم قرار دهد و استفاده از آن را در زمان مراجعه به اداره ها اجباری کند، به طور قطع از تعداد بیماران مبتلا به کرونا کاسته می شود، تا این که بخواهد آن ها را به طور رایگان درمان کند.
بی توجهی به فاصله گذاری اجتماعی
شهروندی دیگر هم با اشاره به این که هفته گذشته برای تمدید دفترچه بیمه تامین اجتماعی اش مراجعه کرده است، می گوید: جمعیت زیادی روی صندلی ها، در کنار یکدیگر نشسته و در انتظار نوبت شان بودند، بین آن ها برخی ماسک داشتند و بعضی ها نداشتند و به راحتی در آن فضای بسته در حال تردد بودند و هیچ فردی به آن ها تذکر نمی داد.
«حسن زاده» می افزاید: مراکز درمانی و مکان های وابسته به آن ها بیشتر از جاهای دیگر در معرض ویروس کرونا قرار دارند و باید تمام پروتکل های بهداشتی به ویژه فاصله گذاری اجتماعی رعایت شود، در حالی که واقعیت امر چیز دیگری است.
او خاطرنشان می کند: وقتی یکی از مراجعه کنندگان از بیمارستان آمده بود و عجله داشت، بدون نوبت نزد متصدی رفت، بقیه نیز هجوم آوردند و تمام موارد بهداشتی را زیر پا گذاشتند.
داروخانه ها هم حال و روز خوبی درخصوص رعایت فاصله گذاری اجتماعی ندارند. برخی از مراجعه کنندگان توجهی به ماسک زدن و رعایت فاصله گذاری نمی کنند. بوی کرونا از همه جا به مشام می رسد، یک پزشک متخصص بیماری های عفونی می گوید: توصیه های بهداشتی مبنی بر ماسک زدن در محیط های بسته مانند اداره ها و مکان های پرازدحام است، در حالی که مردم رعایت نمی کنند و حتی برخی از آن هایی که ماسک می زنند به طور مناسب و بهداشتی از آن استفاده نمی کنند.او که به ذکر نام خود در این گزارش تمایلی ندارد، به تعدادی از بیماران خود اشاره می کند که کارمند بوده و کرونا گرفته اند و ادامه می دهد: مشکل این جاست که مردم فکر می کنند باید با کرونا زندگی کنند اما آیا می توانید با دشمن تان زندگی کنید؟ پس باید به ماسک مسلح باشید تا کمترین آسیب را ببینید، در حالی که کمترین توجه به این امر می شود.
کرونا از زمستان سال گذشته با ما همراه شده است و معلوم نیست تا چه فصلی مهمان ناخوانده در تمام ابعاد زندگی مان باشد، فقط باید قوانین برای رعایت پروتکل های بهداشتی جدی تر باشد تا قانون شکنان نتوانند با آسیب زدن به خود و دیگران، جایی برای خوش نشینی این ویروس منحوس فراهم کنند.