زهره اسدی z.asadi@khorasannews.com
سال تحصیلی 98 از راه رسید و دانش آموزان پس از گذراندن تعطیلات برای ورود به مدرسه آماده می شوند. اول مهر و بازگشایی مدارس مجالی است تا به وضعیت زنگ های ورزش در مدارس بپردازیم.
بازخوانی پرونده زنگ ورزش در مدارس، یادآور مظلومیت این زنگ است؛ ساعتی که به جای ورزش با تفریح و سرگرمی می گذرد و گاهی به دیگر درس ها از جمله ریاضی اختصاص پیدا می کند در حالی که با برنامه ریزی کاربردی و طولانی مدت میتوان مسیر پیشرفت ورزش دانش آموزی را هموار کرد.
فعالیت بدنی برای هر فردی در زندگی ضروری است، بنابراین انتظار میرود یکی از برنامه های ثابت و پرطرفدار در مدارس تربیت بدنی باشد؛ برنامه ای که نقش آن در شکوفایی استعدادهای مختلف و متعاقب آن تقویت و افزایش ظرفیت های اخلاقی، جسمانی و اجتماعی افراد انکار ناپذیر است، موضوعی که اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست اما اکنون به صراحت میتوان گفت ورزش یکی از مظلوم ترین دروس در مدارس به شمار میرود.
البته سال گذشته برخی مدارس حرکت های خوبی انجام دادند که اگرچه کافی نبود اما بارقه های امید را زنده کرد و مدیران مدارس و اولیا به ورزش اهمیت می دادند و با نگاهی کارشناسانه به این مورد نگاه می کردند. سال 97 برخی مدارس همکاری های خوبی با برخی هیئت های ورزشی داشتند و به دعوت هیئت ها به سالن ها و زمین های تخصصی رشته های ورزشی می رفتند و استعداد و توانایی دانش آموزان شناسایی میشد؛ اقدامی که خروجی هر چند اندک برای هیئت های ورزشی داشت اما امید می رود ادامه آن فرهنگ ورزش را در مدارس تقویت کند و موجب شناسایی استعدادهای برتر ورزشی شود. البته نباید از گفتن این نکته غافل ماند که آموزش و پرورش استان با برگزاری المپیادهای ورزشی سعی در توسعه ورزش در مدارس دارد اما این مسابقات به تنهایی برای توجه به ورزش کافی نیست و کارشناسان و مربیان ورزش باید کمی بیشتر به ساعت های ورزش اهمیت بدهند، به ویژه در مدارس غیر دولتی که برگزاری کلاس های ورزشی هزینه بر است و این امر موجب مخالفت خانواده ها و مدیران این مدارس می شود.