«ارمغان» پشت دیوار وعده ها
اسدی
پروژه «ارمغان» در مرکزی ترین نقطه شهر بجنورد خاک گرفته است. این پروژه در سال 87 بر اساس برنامه سند ملی بازآفرینی شهری، به عنوان طرح الگو و محوری احیای بافت فرسوده بجنورد معرفی شد و در دستور کار قرار گرفت. این پروژه واقع در بافت مرکزی شهر بجنورد پــروژه ای 230 واحـدی شامل 3 بخش 95 ،70 و 65 واحـدی است که قرار بود سال 93 به بهره برداری برسد اما با وجود پیشرفت فیزیکی بین 50 تا 90 درصــدی برخی واحدها هنوز بلاتکلیف است. آبان سال 97 خبری از سوی دستگاه متولی منتشر شد که برای پیگیری افتتاح پروژه 230 واحدی ارمغان بجنورد جلسه ای به منظور برقراری و توسعه شبکه های آب، برق و گاز تشکیل و مقرر شد با توجه به این که 95 واحد از پروژه که دارای پیشرفت فیزیکی بالای 95 درصد است، به عنوان فاز اول در بهمن همان سال افتتاح شـود اما زمان وعده داده شده نیز سپری شد ولی هنوز سهام داران این پروژه به حق خود نرسیده اند و حتی یک واحد هم تکمیل و قابل سکونت نشده است. این در حالی است که بیش از یک دهه از عمر این پروژه می گذرد و هر از گاهی وعده ای تازه به سهام داران آن داده می شود. به گفته برخی سهام داران، گویا این پروژه مهم هیچ گاه در اولویت کاری مسئولان قرار نگرفته تا یک بار برای همیشه مشکلات آن برطرف و چهره زخمی پروژه درمان شود و آن ها در خانه های شان سکونت یابند.
در نخستین ماه های امسال اداره کل راه و شهرسازی اعلام کرد که تسهیلات ویژه ای برای ادامه ساخت و تحویل واحدهای پروژه ارمغان به استان پرداخت شده است اما گویا این تسهیلات هم نتوانسته قفل درهای این پروژه را باز کند به نحوی که پروژه ای که به گفته سهام داران قرار بود حداکثر در سال 93 تکمیل شود و آن ها خانه دار شوند، نه تنها تکمیل نشده بلکه مشکل تازه ای را برای سهام داران آن ایجاد کرده است؛ مشکلی به نام پرداخت سود میلیونی دوران مشارکت و جریمه دیرکرد اقساط تسهیلات دریافتی که عملاً باید توسط شرکت سازنده پرداخت شود نه سهام دارانی که هنوز در خانه های شان سکونت نیافته اند.
تاخیر در تحویل و افزایش سود مشارکت
«دست پاک» یکی از سهام داران این پروژه است. بنا به گفته او با این که هنوز هیچ واحدی به طور کامل به متقاضیان تعلق نگرفته است تا اقساط تسهیلات پرداخت شود اما بانک بی توجه به این موضوع ضمن افزایش سود مشارکت، جریمه دیرکرد اقساط تسهیلات را نیز از متقاضیان مطالبه می کند.
او ادامه می دهد: برای خرید یک واحد 80 متری در سال اول احداث پروژه فرد متقاضی باید 80 میلیون تومان پرداخت می کرد که من نیز در همان سال 44 میلیون تومان پرداخت کردم و مقرر شد که 20 میلیون تومان از 80 میلیون تومان نیز به شکل تسهیلات از سوی بانک مسکن به حساب شرکت واریز شود.
طی چند سالی که پروژه متوقف شد، بانک مسکن اعلام کرد که به دلیل تحویل ندادن به موقع واحدها و تعلق سود مشارکت، متقاضیان به جای پرداخت 20 میلیون تومان باید 38 میلیون تومان پرداخت کنند که 18 میلیون تومان آن مربوط به سود مشارکت بود؛ موضوعی که در 6 ماه گذشته به متقاضیان اعلام شده است.وی با بیان این که برای ادامه ساخت واحدها از من 60 میلیون تومان دیگر مطالبه کردند و آن را به حساب شرکت واریز کردم، اضافه می کند: پس از آن چند بار وعده دادند که بهمن سال 97 واحد تحویل داده می شود اما این اتفاق نیفتاد و واحدی تحویل داده نشد. تنها یک آپارتمان از این مجتمع کامل شده است که تجهیزات داخل واحدهای آن از جمله کابینت ها متعلق به چندین سال قبل است و به نوعی فرسوده شده و از بین رفته است.
این سهام دار اضافه می کند: در هفته های گذشته که به بانک مسکن مراجعه کردیم، بانک اعلام کرد که تسهیلاتی که باید پرداخت کنیم از 38 میلیون تومان به 79 میلیون تومان رسیده است و این امر به دلیل جریمه دیرکرد اقساط است و اگر اقساط پرداخت نشود، واحد مسکونی مورد نظر در پروژه ارمغان مصادره می شود.
وی گلایه می کند که در حالی که هنوز واحدی تکمیل نشده تا اقساط پرداخت شود این مشکل بانکی نیز به مشکلات سهام داران افزوده شده است و در ادامه می افزاید: با این که ما اقدام به گرفتن کارت تسهیلات و تاکنون چند قسط نیز پرداخت کرده ایم اما گویا مشکلات این پروژه تمامی ندارد.
او می گوید: سرمایه گذار پروژه هم وعده داده است 18 میلیون تومانی که بابت سود مشارکت به تسهیلات پرداختی اضافه شده است، رفع میشود اما تاکنون اقدامی انجام نشده است.
درخواست از مسئولان ارشد استان
یکی دیگر از سهام داران هم به وعده های بی سرانجام برای تکمیل واحدهای پروژه ارمغان به عنوان پروژه محوری نوسازی بافت فرسوده بجنورد اشاره می کند و می گوید: چرا مسئولان ارشد استان از جمله استاندار برای پایان دادن به مشکلات پروژه ارمغان اقدام نمی کنند تا هم سهام داران به حق خود که همان سکونت در واحدشان است برسند و هم چهره مرکز شهر با نوسازی بخشی از بافت فرسوده زیباتر شود؟
وی ادامه می دهد: واحدهای این پروژه هر روز که می گذرد فرسوده تر می شود در حالی که هنوز قابل سکونت نیست.
به گفته وی، هنوز وضعیت انشعاب آب و برق این پروژه مشخص نیست، ضمن این که محوطهسازی پروژه هم انجام نشده است. وی از تحمیل پرداخت سود چندین میلیون تومانی مشارکت و جریمه دیرکرد اقساط تسهیلات پروژه سخن می گوید و خواستار کمک مسئولان برای جلوگیری از این اجحاف به سهام داران است.
وی اضافه می کند: به زودی فصل سرما و بارش ها آغاز می شود و عملیات عمرانی احتمالی در پروژه نیز به سختی امکان پذیر خواهد شد و ضروری است اقدام عاجلی برای تکمیل پروژه انجام شود. وی البته یادآور می شود: تعدادی از واحدهای پروژه، تکمیل نشده تحویل داده شده است که عملاً یعنی هیچ.
مشکل تسهیلات «ارمغان»
همان طور که گفته شد، پــروژه ارمغان شامل 230 واحد در 3 بخش 95 ،70 و 65 واحدی است، گویا بخش 95 واحدی این پروژه از سال 91 به دلیل دریافت تسهیلات ارزی توسط سرمایه گذار و نوسانات نرخ ارز و ناتوانی در بازپرداخت تسهیلات در توقیف بانک است، بخش 70 واحدی این پروژه سال گذشته در مرحله اصلاح پروانه در طبقات شهرداری بجنورد می گشت تا بتواند از تسهیلات 6 درصدی بافت فرسوده استفاده کند و طبق شنیده ها قرار بود ادامه ساخت این پروژه از اردیبهشت سال گذشته آغاز شود و متقاضیان واحدهای خود را دریافت کنند؛ وعده ای که البته این بار نیز عملی نشد و کسی را صاحب سقف نکرد.
وعده ای برای تحویل 95 واحد
سرپرست معاونت بازآفرینی شهری و مسکن اداره کل راه و شهرسازی خراسان شمالی در خصوص این پروژه به گزارشگر ما اعلام می کند که تسهیلات این پروژه دارای مشکلاتی است با این حال این پروژه به بانک مسکن معرفی شده است و سرمایه گذار در حال تهیه مجوزهای لازم جهت دریافت تسهیلات است.
«عمادیان فر» ادامه می دهد: اسناد و مدارک دریافت تسهیلات تهیه شده است و 22 بهمن امسال 95 واحد از واحدهای این پروژه آماده بهره برداری خواهد بود و به متقاضیان تحویل داده خواهد شد.
از قلم شما
تولید مسکن در مسیر بازآفرینی شهری
به نظر می رسد که شرکت بازآفرینی شهری فاصله معناداری از اهداف کلان، راهبردها و سیاست های توانمندساز کننده محلات هدف بازآفرینی شهری مندرج در «سند ملی راهبردی احیای به سازی و نوسازی و توانمندسازی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری» گرفته است.اولویت قرار دادن تولید مسکن در شرکت بازآفرینی شهری در ایران از سه جنبه قابل بررسی است:
1- با برنامه اقدام ملی برای تولید مسکن در واقع دولت مستقیماً در عرصه ساخت مسکن ورود می کند که برنامه ای تجربه شده در سال های قبل است که قطعاً شکست خورده است. تولید مسکن باید توسط مردم و حمایت دولت ها صورت پذیرد.
2- اولویت قرار دادن تولید مسکن با اقدامات صورت پذیرفته تضاد معناداری دارد. به عنوان نمونه جالب است که سهم دولت در تسهیلات ساخت مسکن با سود 9 درصد باید پس از تولید مسکن تسویه شود! یعنی سهم دولت در تسهیلات مسکن فروش اقساطی نمی شود. سقف تسهیلات برای هر واحد هم بسیار حداقل است.
3- بازآفرینی شهری توسعه همه جانبه در عرصه های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در پیوند با شهر است. (سیاستی جامع و یکپارچه، جامع از این نظر که بازآفرینی در تمام گستره شهر مفهوم دارد و نه فقط در بافت های ناکارآمد و یکپارچگی از این نظر که از تفرق شهری باید به دور بود و همه کنشگران (دولت، مردم و توسعه گران) در بازآفرینی باید سهیم باشند. ) در اولویت قرار دادن تولید مسکن یعنی در عمل کم توجهی به ابعاد اجتماعی و اقتصادی بازآفرینی شهری. به نظر می رسد که بازآفرینی شهری درک نشده است. بازخوانی مبانی نظری بازآفرینی شهری یک ضرورت است.
یک کارشناس