ماجرای وام های دانشجویی
تعداد بازدید : 92
گردوی بی مغز برای دانشجویان
نویسنده : بهروز
صدایش گاهی بلند و تیز می شود و گاهی آهسته سخن می گوید به طوری که از پشت تلفن به زحمت می توان شنید اما دغدغه دارد و این دغدغه های دانشگاهی است که تلنبار شده و فتیله اعصابش را بالا و پایین می کشد،
می گوید: هر ترم 3 میلیون تومان شهریه دانشگاهم می شود و برای پرداخت آن مجبورم وام دریافت کنم اما گذشته از پروسه طولانی دریافت، مقدار آن به اندازه ای کم است که یک ششم شهریه ام هم نمی شود.
گذرگاه سخت
کمتر دانشجویی است که گذرش به صندوق رفاه دانشجویی نیفتاده و گذرگاه سخت دریافت وام را طی نکرده باشد؛ گذرگاهی که در انتهای آن باز هم دانشجو می ماند و مشکلات حل نشده شهریه و مسکن و خورد و خوراک و رفت و آمد.
محدثه، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد است. او می گوید: این رقم های کم از ما که باید رقم گزافی بابت شهریه پرداخت کنیم دردی دوا نمی کند.او ادامه می دهد: علاوه بر این که رقم کم است اگر افرادی نتوانند شهریه خود را پرداخت کنند برای آن ها کارت ورود به جلسه صادر نمی شود و این در حالی است که وامی که دریافت می کنیم نامش وام شهریه است ولی بخش کوچکی از شهریه را با آن می توانیم پرداخت کنیم.
یکی از دانشجویان دانشگاه پیام نور بجنورد نیز اظهارمی کند: هر ترم برای دریافت وام ثبت نام می کنم ولی روند طولانی آن آزار دهنده است و از سویی برای 300 ،400 هزار تومان ضامن کارمند و تضمین های آن چنانی می خواهند که در بسیاری از موارد نمی توانیم این ضمانت ها را تامین کنیم.
وی اضافه می کند: در دورانی که بسیاری از دانشجویان دانشگاه های دولتی کشورمان منبع درآمد مشخصی ندارند و به دلیل مشکلات اقتصادی در مضیقه هستند، وام دانشجویی به یک منبع مالی حداقلی برای آن ها تبدیل شده است و پرداخت آن باید به موقع باشد.
بالا رفتن هزینهها
روزی روزگاری که این همه دانشگاه نبود، نه دانشگاه شبانه داشتیم و نه غیرانتفاعی و آزاد، دانشجویی که وارد دانشگاه می شد دغدغه افزایش هزینههای خوابگاهها و قیمت غذای دانشجویی و شهریه را نداشت و کمک هزینه های تحصیلی نیز به این گستردگی نبود که صندوقی به نام صندوق رفاه دانشجویی تشکیل شود.
یکی از دانشجویان رشته دکترای علوم انسانی با بیان این مطلب می گوید: اما اکنون با وجود این همه هزینه های رنگارنگ برخی دانشجویان برای رزرو روزانه غذا و خوابگاه دانشجویی و پرداخت شهریه نیازمند وام هستند و از سوی دیگر افزایش دانشگاههای شهریه محور از جمله پیام نور، آزاد و غیرانتفاعی موجب شده است نیاز دانشجویان به وام شهریه بیشتر شود.وی بیان می کند: با افزایش تعداد دانشجویان تقاضا برای دریافت وام هم زیاد شده بنا بر این چندان عجیب و دور از ذهن نیست که پرداخت وام با تاخیر همراه شود.طبیبی می افزاید: هر چقدر وامهای دانشجویی افزایش پیدا کند باز هم عدهای از دانشجویان که متقاضی وام هستند به علت کمبود اعتبار و سختی های دریافت وام از این قافله عقب میمانند.
وام ضروری و ودیعه
یکی از دانشجویان دانشگاه دولتی هم می گوید: دو ماه دیگر به پایان ترم باقی نمانده اما هنوز وام ضروری و ودیعه مسکن پرداخت نشده است. وی بیان می کند: وام ضروری معادل 100 هزار تومان است اما این رقم را هم به همه نمی دهند.
به گفته وی، افزایش تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی موجب کاهش وام شهریه شده است.دستجردی معاون دانشجویی دانشگاه اشراق در این مورد می گوید: وام دانشجویی که به دانشجویان غیر دولتی تعلق می گیرد فقط وام شهریه است که هر سال هم به تعداد متقاضیان آن افزوده می شود.
وی با اذعان به کم بودن سقف وام دانشجویی می گوید: یکی از علل این که رقم وام زیاد نیست این است که دانشجو بتواند آن را پرداخت کند اما با این حال همین رقم هم پرداخت نمی شود.
دستجردی در ادامه می گوید: در موسسه های آموزش عالی وام شهریه پرداخت می شود و به دست دانشجو نمی رسد بلکه مستقیم برای شهریه استفاده می شود.
وی تصریح می کند: اما این که چرا به همه دانشجویان این وام پرداخت نمی شود به علت کمبود اعتبار است و همین امر موجب می شود به عنوان مثال از 100 دانشجویی که پرونده آن ها تکمیل شده و به بانک رفته و ضامن و مدارک آن ها هم کامل است 30 نفر بتوانند وام دریافت کنند. وی می افزاید: تقریباً بیشتر دانشجویان متقاضی دریافت وام هستند اما صندوق رفاه اعتبار کافی ندارد.