پیش از این، اشاراتی به بازی های هیجان انگیز دور رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا و البته اشاراتی نیز به بازی های مراحل قبل این لیگ جذاب داشتیم. حال در این شماره قرار بر این است که مروری به بازی های برگشت و البته مروری بر بازی های تیم های راه یافته به فینال لیگ اروپا و کنفرانس لیگ نیز داشته باشیم.

 

 

 لیگ قهرمانان اروپا؛ جذاب، پر گل و مسحورکننده!

لیگ قهرمانان اروپا، مثل همیشه جذاب، پر گل و مسحورکننده است. از بازی برگشت نیمه نهایی بین تیم های پی اس جی و دورتموند شروع کنیم؛ جایی که تیم آلمانی با برتری شکننده یک بر صفر در خاک آلمان، پای به کشور رقیب یعنی فرانسه گذاشته بود و با توجه به آمارهای فوق العاده دفاعی اش، امیدوار به رفتن فینال بود. آن طرف، تیمی متمول و پر سر و صدا حضور داشت که امید به ستاره خود یعنی «کیلیان امباپه» داشت که آخرین فصل خود در فرانسه را سپری می کرد. بازی با حملات همه جانبه تیم فرانسوی شروع شد. سیستم 3-3-4 انتخاب سرمربی اسپانیایی برای شروع این دیدار حیثیتی بود. پی اس جی در خیلی از زمینه ها نسبت به حریف آلمانی خود برتر بود ولی گویا علاوه بر سازمان منظم دفاعی دورتموند، شانس هم به خوبی با این تیم یار بود. پایتخت نشینان فرانسوی از 104 اقدام به حمله خود موفق شدند 31 حمله موثر داشته باشند که حاصل آن 5 شوت به داخل چهارچوب و 16 شوت به خارج از چهارچوب بود. سایر حملات این تیم نیز توسط خط دفاع دورتموند دفع شد و این نشان دهنده فشار سنگین روی خط دفاع «زنبورها»(لقب دورتموند) بود که البته بدون احتساب 4 ضربه به تیرک پی اس جی به سمت دروازه تیم آلمانی، بیانگر عملکرد و تلاش خوب تیم مهمان است.

دورتموند چطور به گل رسید؟ این تیم از 29 اقدام به حمله خود توانست 6 حمله موثر انجام دهد که با توجه به داشتن بازیکنان سرزن توانست از روی ضربه کرنر به گل برسد. ضربات کرنری که برای تیم میزبان اصلاً شیرین نبود چون آن ها از 12 ضربه کرنر خود هیچ خیری ندیدند و این در حالی است که دورتموندی ها از 4 ضربه کرنر به یک گل دست یافتند.

 

 مت هوملز؛ عالی در دفاع و هوشیار در ضربات ایستگاهی

یکی از تاکتیک های دورتموند در این فصل از لیگ قهرمانان اروپا در هنگامی که به گل نیاز دارد، جلو کشاندن «مت هوملز» در حملات هوایی خود بوده است. این بازیکن با تجربه چه در ضربات ایستگاهی و چه در موقع حمله تیمش از جناحین بازیکنی کارآمد محسوب می شود و او این مسئله را در بازی پرفشار در خاک فرانسه به خوبی نشان داد. در مطلب قبل درباره لیگ قهرمانان اشاره کردیم که این بازیکن با 45 تکل موفق بی رقیب در این آپشن دفاعی است و در بازی برگشت آپشنی دیگر از خود ارائه کرد و آن هم استفاده از  ضربات مهلک سرش برای گلزنی بود.

 

 

 

 حسرت در هدف اصلی پی اس جی پا برجا ماند 

بعد از بازی خبرنگاران از «ناصر الخلیفی» در مورد آینده «لوییز انریکه مارتینز» سرمربی تیمش پرسیدند که با واکنش سریع و دفاعی رئیس باشگاه فرانسوی از سرمربی اسپانیایی خود مواجه شدند. اما این حسرت چند سال دیگر پابرجا خواهد ماند؟ درمورد تیمی که راه های مختلف برای دستیابی به جام زیبای لیگ قهرمانان اروپا را امتحان کرده است؛ عیب کجاست؟ راه حل چیست؟ چرا این تیم تازه به دوران رسیده که تازه 53 ساله شده با وجود ریخت و پاش های وحشتناک خود در بازار نقل و انتقالاتی از نوامبر 2011 که مالکان قطری باشگاه را اداره می کنند، هرگز به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا نرسیده است؟ آن ها در سیاست جدید خود قصد دارند روی محصولات آکادمیک خود کار کنند و با صبر و حوصله بیشتر نسبت به آینده پیش روند و همان طور که اشاره شد رئیس باشگاه فرانسوی گفته «لوییز انریکه مارتینز» گزینه جذابی برای این پروژه جدید محسوب می شود.

 

 رئال مادرید – بایرن مونیخ ؛ معجزه تکراری و البته جذاب برنابئو با نقش آفرینی «خوسلو»

برعکس پاری سن ژرمن که در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تیمی تازه به دوران رسیده محسوب می شود، رئال مادرید تیمی است که به گفته علاقه مندان به فوتبال، پادشاه این لیگ است؛ پادشاهی که در مواقع ضروری طور دیگر حملات خود را پی ریزی می کند و برای برتری تا آخرین لحظه از طرق مختلف دست به حمله می زند. این بار این قرعه به نام بایرن مونیخ و «توماس توخل» سرمربی این تیم درآمد. بایرن مونیخ با سیستم 3-1-2-4 به دیدار رئال مادرید آمده بود. آن ها در زمین خود، نتیجه ای بهتر از تساوی به دست نیاورده بودند و در خاک اسپانیا امید به سیستم «ضدحمله» داشتند که به همین منظور از «سرژ گِنَبری» در جناح چپ و «لِروی سانه» در جناح راست خود برای نفوذ به داخل محوطه جریمه رئال مادرید استفاده کرده بودند اما غافل از این که «کارلو آنجلوتی» یک بار اگر از نقطه ای گزیده می شود و بار دیگر جلوی آن حفره را خواهد گرفت. در برنابئو، وینگرهای مونیخی اصلاً برای نفوذ به قلب خط دفاع رئال مادرید موفق نبودند و زمان لو دادن توپ وارد سیستم 1-5-4 می شدند تا از دروازه خود دو چندان دفاع کنند. رئال مادرید در نیمه اول، شانس های خوبی برای رسیدن به گل داشت که گاهاً «مانوئل نویر» و در چند موقعیت بی دقتی بازیکنان رئال مادرید موانع رسیدن «قوهای سپید» (یکی از القاب رئال مادرید) به گل بود. رئال مادرید با سیستم 2-1-3-4 پا به میدان گذاشته بود که این سیستم در زمان حمله به 3-3-4 و در بعضی از مواقع به 3-4-3 میز تبدیل می شد و همین امر در اوایل نیمه دوم به سفیدپوشان مادریدی ضربه زد. 

 

 

«آلفونسو دیویس» که به جای «سرژ گنبری» به عنوان یار تعویضی به میدان آماده بود روی یک ضد حمله برق آسا و با استفاده از سرعت و تکنیک خوب خود موفق شد از جناح چپ بایرن مونیخ به عمق دفاع رئال مادرید نفوذ کند و گل اول خود در این تورنومنت را به ثمر برساند، گلی که می توانست در صورت صعود مونیخی ها در برنابئو او را به یک ابرقهرمان تبدیل کند. اما تصاویر ثبت و ضبط شده حاکی از ابرقهرمانی دیگر بود. از این جا به بعد شاهد معجزه تکراری و البته جذاب برنابئو با نقش آفرینی «خوسلو» بودیم. «خوسلو» به میدان آمد درست مثل «آلفونسو دیویس» و درست مثل بازیکن کانادایی بایرن مونیخ گل زد اما بازیکن اسپانیایی دو گل زد آن هم به «مانوئل نویر» با اعتماد به نفس که یدی طولانی در تاریخ بازی های لیگ قهرمانان اروپا در قالب دروازبان دارد، آن هم در دقایق هیجان انگیز 88 و 1+90! حملات و تعویضی های کارلتوی کبیر جواب داد تا بار دیگر به همه اروپا فهمانده شود که وقتی شما در سانتیاگو برنابئو هستید اصلاً امنیت برد ندارید و خطر تحقیر همیشه در کمین شماست! زیرا در لیگ قهرمانان اروپا همیشه صحبت از رئال مادرید، پادشاه این لیگ است.

 

رئال مادرید با 55 درصد تصاحب توپ، 23 دریبل موفق(بایرن 13 دربیل موفق)، 64 اقدام به حمله(بایرن مونیخ 29 اقدام به حمله)، دقت پاس 90 درصدی (بایرن مونیخ 86 درصد)، 587 پاس صحیح از 653 پاس(419 پاس سالم از 486 پاس برای بایرن مونیخ) و 7 شوت داخل چهارچوب (5 شوت داخل چهارچوب برای بایرن مونیخ) نشان داد نتیجه به دست آمده حاصل فشاری همه جانبه روی دروازه مونیخی ها بوده است. بایرن مونیخ مثل دیگر تیم آلمانی یعنی دورتموند از گزینه خوش شانسی «ضربه به تیرک» بهره مند نبود تا بعد از حدود 12 سال آن ها کاملاً بدون جام، فصل را به اتمام برسانند.

 

 لیگ اروپا؛ «ژابی آلونسو»ی موفق یا «گاسپرینی» با تجربه؛

 کدام صاحب جام می شوند؟

در لیگ اروپای امسال شاهد حضور دو تیم متفاوت در فینال هستیم؛ یکی بایرلورکوزن جذاب «ژابی آلونسو» و دیگری آتالانتا «پیِر گاسپِرینی» با تجربه.

 

 

 چرا بایرلورکوزن جذاب است؟

بایرلورکوزن در این فصل از کل بازی هایش اصلاً باخت نداشته و در خیلی از بازی های خود موفق شده کامبک های جذابی به حریفان خود بزند. لورکوزن با استفاده از نیروی جوانی بازیکنانش در این فصل گزینه باخت را تا به امروز کنار گذاشته اند و در بازی هایی که حتی 2 بر صفر عقب هستند می توانند نتیجه را 3 بر 2 به سود خود خاتمه دهند. حال به کامبک های این تیم فقط در لیگ اروپا نگاهی می اندازیم تا بیشتر متوجه این تیم شدیداً جذاب شویم:

لورکوزن در بازی رفت مقابل «قره باغ» از آذربایجان، بازی 2 بر صفر باخته را با نتیجه 2-2 عوض کرد. 

 

 

این تیم در بازی برگشت با حریف آذربایجانی خود در خاک آلمان در حالی که 2 بر صفر بازی را باخته بود نتیجه را با برد 3 بر 2 عوض کرد و پا به مرحله بعدی گذاشت. آن ها به وستهم هم از جادوگری خود در زمینه کامبک گوشه چشم هایی نشان دادند و در بازی ای که یک بر صفر عقب بودند با گل دقایق پایانی خود نتیجه را به تساوی کشاندند. اما این پایان کار نبود و آن ها باید به حریفی دیگر از کشوری دیگر درس هایی می دادند. آن تیم «آاس رم» ایتالیا بود. تیم آلمانی در حالی که در خانه خود با هدیه دادن دو پنالتی به حریف رومی 2 بر صفر عقب بود، در جلوی دیدگان «ده روسی» سرمربی تیم ایتالیایی که در دوران بازی لقب «گلادیاتور» را از هواداران «آ اس رم» هدیه گرفته بود، مانند گلادیاتور های رومی سرزمین خود را با شجاعت مثال زدنی در کامبک، از باخت نجات دادند. خیلی ها با توجه به قهرمانی زودهنگام لورکوزن در لیگ آلمان و بازی های درخشان این تیم در طول این فصل، شانس قهرمانی تیم آلمانی را در فینال لیگ اروپا که در دوبلین ایرلند قرار است برگزار شود بیشتر می دانند. اما مگر می شود از تیمی که لیورپول را در زمین خودش مبحوس کرد به راحتی گذشت، آن هم با پیری به نام «پیر گاسپرینی» که کوله باری از تجربه را در طی سال های حضورش در آتالانتا را کسب کرده است؟!

 

 

 آنفیلد و تیرهای «اسکاماکا»! 

اگر قرار به نشان دادن بازی جذابی از این فصل از لیگ اروپا باشد باید به معجزه مردان شهر «برگامو» در بندر لیوپول اشاره کنیم، جایی که داستان طور دیگری رقم خورد، جایی که معمولاً برای حریفان در اصطلاح، جهنم محسوب می شود. اما مهاجمی به اصطلاح قاتل حریفان برای عوض کردن داستان پا به خاک انگلستان گذاشته بود، مهاجمی که فصل قبل فوتبال اروپا در وستهم تجربه بازی در این کشور را به خوبی به دست آورده بود. 

 

مهاجم، زاده شده شهر روم با 1.95 سانتیمتر قد و 25 سال سن گویا برای این بازی خاص و عجیب زاده شده بود؛ «اسکاماکا» نجیب زاده ای عجیب بود که با خونسردی از هر موقعیتی که برایش فراهم می شد، تیری درست می کرد برای فرو کردن به قلب هواداران لیورپول در آنفیلد بندر لیورپول! کاری که «محمد صلاح» و دیگر ستارگان نامدار قرمزپوش در خاک خود موفق به انجامش نشدند. شاید در آخر فصل و بعد از قهرمانی احتمالی آتالانتا نگاه ها به مهاجم زاده شده رومی طور دیگری ختم شود. شاید با درخشش احتمالی او در فینال، آینده ای درخشان در انتظار این بازیکن گلزن باشد. لیورپول از 18 حمله خود موفق شد 5 شوت درون چهارچوب آتالانتا بنوازد که سهم تیم میزبان در رسیدن به گل صفر مطلق بود! بازیکنان تیم بندرنشین موفق به رد و بدل کردن 555 پاس سالم به یکدیگر شدند ولی اگر از «یورگن کلوپ» جویای این مسئله شوید به شما خواهد گفت: این کافی نبود. چون تیم ایتالیایی فقط با 176 پاس سالم توانست برد تحقیرآمیز 3 بر صفر را رقم بزند تا این نتیجه حتی با وجود باخت یک بر صفر در بازی برگشت، ضامن صعود به فینال باشد. در لیگ اروپای امسال، نکته جالبی به چشم می آید و آن آقای گل و آقای پاس گل لیگ اروپاست که همگی از مارسی هستند. «اوبامیانگ» مهاجم اهل «گابن» با به ثمر رساندن 10 گل علاوه بر احیای خود، به احتمال زیاد آقای گل این مسابقات نیز می شود، چون تنها بازیکن حاضر که شانس به صدر رسیدن آقای گلی از لورکوزن است که به 6 گل زده در تعقیب بازیکن تیم فرانسوی است. آقای پاس گل نیز در اختیار تیم مارسی است. «هَریت و کلاوس» هر کدام با ارسال 6 پاس گل در صدر هستند. 

 

در آقای پاس گل «گریمالدو» از بایرلورکوزن که 5 پاس گل به هم تیمی های خود داده، شانس به صدر رسیدن در این زمینه را داراست و باید دید در فینال این بازیکن خوش آتیه چه خواهد کرد.

 

 لیگ کنفرانس؛ هواداران «آ اِ ک»، طرفداران حریف رقیب سنتی؟

فینال لیگ کنفرانس یا کنفرانس لیگ(هر دو اصطلاح استفاده می شود) امسال قرار است در ورزشگاه تیم «آ اِ ک» از یونان برگزار شود، جایی که «المپیاکوس» به این فینال جذاب در میسری جذاب رسیده است و باید این احتمال را در نظر گرفت که هواداران تیم «آ اِ ک» طرفداران حریف رقیب سنتی شان یعنی «فیورنتینا» هستند! فیورنتینایی که اتفاقاً در فصل قبل لیگ کنفرانس به فینال راه پیدا کرده بود که مقابل وستهم موفق به برتری نشدند و با چشمانی گریان مدال نقره را بر گردن خود آویختند. آیا آن اشک ها دوباره سرازیر خواهد شد؟ آن اشک ها در قالب خوشحالی خواهد بود این بار یا همان پارسالی تکرار می شود، یعنی غم از دست دادن جام؟ تیم فیورنتینا نباید حریف خود را دست کم بگیرد زیرا المپیاکوس توانسته در بازی نیمه نهایی تیمی را از پیش رو بردارد که سرمربی آن تیم، سلطان گرفتن جام های اروپایی در لیگ اروپاست! یعنی «اونای امری». خیلی ها بر این باورند که «اونای امری» تمرکز خود و تیمش را بر گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان اروپا در لیگ انگلیس گذاشته بود و تمرکز کافی را برای صعود به فینال نداشتند. البته که «استون ویلا» موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپای فصل بعد شد اما آن «اونای امری» جذاب اروپایی چه شد؟ «اِل کعبی» مهاجم تیم المپیاکوس در دو بازی از 6 گل به ثمر رسیده تیمش به تنهایی 5 بار موفق به باز کردن دروازه استون ویلا شد و همین موضوع حاکی از قاطعیت تیم یونانی در حمله است. تیم یونانی در خاک انگلیس موفق شد با نتیجه 4 بر 2پیروز شود و چهار گل زده در حالی به ثمر رسید که آن ها تنها 5 شوت به درون چهارچوب زدند و این نیز حاکی از دقت بالای مهاجمان این تیم خطرناک است.

 

 فیورنتینا و حریفانی که به دام کارت قرمز کشیده می شوند 

آماری جالب از مرحله گروهی کنفرانس لیگ همراه فیورنتینا دیده می شود و آن این است که در 5 بازی متفاوت 5 بازیکن مقابل این تیم ایتالیایی اخراج شده اند و حریفان به دام کارت قرمز کشیده می شوند. یکی از همین اخراجی ها به سود تیم شهر فلورانس بود. در بازی رفت نیمه نهایی مقابل «کلوب بروخه» در حالی که بازی2 بر 2 در خاک ایتالیا دنبال می شد، تیم بلژیکی با دادن اخراجی حکم باخت خود را امضا کرد و نکته جالب این جاست که تیم بلژیکی در بازی برگشت نیز متحمل این اشتباه شد تا از صعود به فینال باز بمانند. حال وقت آن است که تیم ایتالیایی بتواند باخت فصل قبل در فینال را  جبران کند؛ آیا می تواند؟!