گروه فرهنگ و هنر- یک مدرس قصه گویی و داور پایش بخش بین‌الملل بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی، به بیان نکته های درباره قصه گویی پرداخت.  «سولماز صادق‌زاده ‌نصرآبادی» گفت: قصه‌گویی با تکیه بر اصل غیرمستقیم‌گویی، مؤثرترین نقش را در بهبود رفتار و بافتار شخصیت مخاطب خود دارد. وی افزود: قصه‌گویی سفری رایگان به جهانی نامتناهی و بکر است. ‌ الگوی سفر، قهرمان کودک را همراه می‌کند تا دست به سفری فارغ از مخاطره بزند و در عین حال آب‌دیده شود. این مدرس قصه‌گویی درباره فلسفه قصه‌گویی و ضرورت قصه ‌گفتن برای کودکان گفت: در کتاب «آن بالا، این پایین» از انتشارات کانون پرورش فکری در سطرهای آغازین کتاب، وقتی ستاره از ماه رخصت می‌طلبد تا به نزد پیرزن برود، ماه می‌گوید آدم‌ها کنجکاوند و راز تو را خواهند فهمید، در صورتی‌که عیان شوی بایستی برگردی؛ به زعم من قصه‌گویی، اقناع آن لحظه کنجکاوی است. مخاطب با روایتی درگیر می‌شود که احتمالاً که نه، قطعاً در لحظه تنهایی و محاکات یک نفر شکل گرفته، روایتی که وجهی از زندگی یک نفر را عیان می‌کند و دریافت این لحظه عیان‌شدگی، شیرین و خاص است. وی افزود: قصه‌گویی پاسخ‌گویی به میل شدید کنجکاوی و توأم شدن و مواجهه با مکاشفه است. همان‌قدر که ممکن است آدمی در ثروت‌اندوزی حرص و ولع داشته باشد مایل است از رازها سر در بیاورد و پایانی برای میل سردرآوردن در آدمی نیست. کم ندیده‌ایم آدم‌هایی را که سرکوچه یا خیابان ایستاده‌اند تا دعوای دو نفر دیگر را در نهایت لذت و کنجکاوی تماشا کنند زیرا مایلند بدانند پایان ماجرا چه می‌شود. آن قدر همذات‌پنداری می‌کنند که وقت طرفی که کاندیدا کرده بودند می بازد آه از نهادشان بیرون می‌آید؛ این یعنی آدم‌ها علاقه‌مندند به کشف راز، به رصد پایانی که برایشان مجهول است و دوست دارند همراه و دنبال‌کننده ماجرا باشند و از این امر احساس کامیابی به آن‌ها دست می‌دهد. «صادق‌زاده‌نصرآبادی» بیان کرد: کاش نام یکی از زنگ‌های مدارس، قصه‌گویی بود تا در کنار لذت و سرگرمی، می‌آموختند دیگری را بشنوند چرا که قصه‌گویی، دایره واژگان کودک را افزایش می‌دهد، سبب می‌شود گفتار او غنی از کلمه‌های درست و به‌جا باشد. قصه‌گویی با تکیه بر اصل غیرمستقیم‌گویی، مؤثرترین نقش را در بهبود رفتار و بافتار شخصیت مخاطب خود دارد. قصه‌گویی میراثی ناملموس است مبتنی بر تقویت حواس پنجگانه به‌ویژه مهارت شنیدن تا از این طریق به قول «آنا پلویسکی» «قدرت تحمل آرای مخالف را افزایش می‌دهد.» این مدرس قصه‌گویی در پاسخ به این سؤال که «آیا قصه‌گویی مهارت است و مسئله استعداد که ذاتی است و کسب مهارت که با تمرین صورت می‌گیرد چقدر در حوزه قصه‌گویی اهمیت دارد؟ توضیح داد: اجازه بدهید رجوع کنم به طرح این پرسش. پرسیدن یک مهارت است؛ مهارتی که در صورت پختگی، به برقراری ارتباط نایل می‌شود. در واقع مهارت پرسیدن و آشنایی با ابزار پرسش‌گری می‌تواند به شکل‌گیری پرسش‌هایی متفاوت و قابل نگرش، سوق پیدا کند. مثلاً ما چقدر می‌توانیم واژه «آیا» را در طرح پرسش‌هایمان استخدام کنیم؟ اصولاً ما مجاز هستیم از کلمه پرسشی «آیا» در جهت رسیدن به پاسخ‌هایی در خور استفاده کنیم؟ «آیا» چقدر قدرت دارد مخاطب را برانگیزد و او را قلقلک دهد تا پاسخی غیر از بله و خیر به ما بدهد؟! «آیا» تا چه حدی خودبسنده و بی‌نیاز از سلسله سؤال‌های کمکی دیگر است؟

وی ادامه داد: به ضرس قاطع، در جهانی که ما در آن به سر می‌بریم هیچ اقدامی خارج از دایره مهارت نیست. اگر فعل را به عنوان انجام دادن کار یا روی دادن حالتی در نظر بگیریم و اگر قصه‌گویی را به عنوان انجام کار در گودی معین بدانیم، جا دارد اذعان کنم قصه‌گویی مهارتی است که قصه‌گو در آن و با ابزار وجودی خود، با ابزاری که قصه‌گویی به عنوان یک میراث ناملموس در تار و پود خود دارد به نشان دادن سفر قهرمان قصه در قصه اقدام می‌کند تا نوعی از مهارت حل مسئله را با مخاطب خود در میان بگذارد. قصه‌گو با کاهیدن از همهمه‌های اضافی، کوتاه‌ترین راه برای دستیابی به تجربه زیسته قهرمان قصه را با مخاطب سهیم می‌شود تا هم او را ملتذذ کند و هم گونه‌ای از توانستن را نشان بدهد. این داور قصه‌گویی در بخش پایانی پاسخ به این سؤال گفت: چنانچه این پرسش در گزینه دو را دو ‌قسمت در نظر بگیرم، در پاسخ به بخش دوم، می‌روم سراغ ضرب‌المثلی که تاریخ انقضا ندارد؛ «کار نیکو کردن از پر کردن است.» ما با طی قدم در زمان، در صورت استمرار در امری می‌توانیم محیط به جزئیات آن امر بشویم. بی‌تردید قصه‌گویی در عین حال که قدمتی به اندازه غارنگاره‌ها دارد برای محقق شدن، نیازمند تجربه زیسته‌ای مدون در حوزه تمرین و تکرار برای وقوع بهتر در حین مبادرت به انجام آن است.

داور پایش بخش بین‌الملل جشنواره قصه‌گویی پیشنهادی برای علاقه‌مندان به یادگیری مهارت قصه‌گویی نیز داشت و گفت: پیشنهاد می‌کنم بهترین خودتان را پیدا وکمک کنید به خودتان تا خودتان باشید به‌ویژه در حین اجرا و روایت. این‌گونه تکراری و دست‌چندم دیگری نخواهید بود.

این مدرس قصه‌گویی درباره نوع قصه برای گروه‌های سنی مختلف و رابطه محتوا و فرم قصه با سن مخاطبان بیان کرد: تفکیک فرم و محتوا از هم در هیچ امری ممکن نیست؛ به‌سان خارج شدن خون از رگ است. وقتی خون از رگ بیرون می‌زند دیگر خون نیست، لخته است. اگر چه سخن خود بایستی آن قدر روشن باشد که خودبسنده بوده و نیازی به ارجاع به تمثیل نداشته باشد ولی گاهی برای کوتاه کردن راه ناگزیر می‌شویم. قصه‌گویی هم راه را کوتاه می‌کند و این امکان را می‌آفریند تا با وجود ضیق زمان، عمیق‌ترین وجه را با مخاطب خود در میان بگذاریم. اگر چه شخصاً معتقدم نباید از سطح غافل شد؛ سطح هم جزئی از حیات ما را تشکیل می‌دهد.

وی افزود: آن چه گفتم در تأکید بر این نکته بود که فرم و محتوا با هم و در هم رشد می‌کنند، پیش می‌روند و فربه می‌شوند. شاید بهتر است چنین عنوان کنیم که رعایت گروه سنی در انتخاب قصه و شیوه اجرا، نقش به‌سزایی دارد. به چه دلیل عمل قصه‌گویی رخ می‌دهد؟ چیزی به جز شکل‌گیری ارتباط؟! ابزار شکل‌گیری این ارتباط، در تبیین صحیح و مهارت به کارگیری آن است.

«صادق‌زاده نصرآبادی» درباره این که قصه ذاتاً در خود پیام دارد و سرگرم‌کننده هم است. کمیت و کیفیت آن پیام برای کودکان امروز باید چه تفاوتی با قصه‌های گذشته داشته باشد؟ بیان کرد: برخی از پیام‌ها، تاریخ مصرف ندارند؛ امانت‌داری، احترام به حقوق دیگری، صرفه‌جویی و نیکوکاری، این پیام‌ها کالا نیستند که رویشان تاریخ مصرف درج شده باشد که از تاریخ فلان تا تاریخ فلان راستگو ‌باشید، بعدِ آن نمی‌توانید راستگویی را مصرف کنید زیرا در صورت استفاده مسموم می‌شوید و این چیزها. پیام‌ها گسترش پیدا کرده‌اند و جزیی‌تر شده‌اند. صد سال پیش، بشریت دغدغه‌ای به نام آسیب دیدن لایه ازون را نداشت یا تهدیدها و آسیب‌های هوش مصنوعی بند دل‌مان را پاره نمی‌کرد! صد سال پیش ما قاچاقی به نام قاچاق درخت نداشتیم؛ بنابراین گره‌های جدید، واژگان و اصطلاح‌های جدید در پی دارد و اساساً دغدغه برای شکل‌گیری پیام‌های جدید که هی فلانی مراقب باش خطر بیخ گوش ماست و اگر کلاهمان را دو دستی نچسبیم باد می‌برد! وی درباره موارد دیگری که بعد از پیام باید به آن در قصه‌گویی توجه کرد گفت: پیام در کُنه قصه‌گویی است. با این عبارت در دوران کودکی‌مان حتی در دوران کودکی نسل امروز بسیار مواجه شدیم و می‌شویم که شما از این قصه یا داستان چه نتیجه‌ای گرفتید؟ وقتی پای نتیجه به میان می‌آید درواقع ما آن متن را می‌کُشیم؛ زیرا تمام متن را با نتیجه عجین‌کردن دچار تک‌یاختگی و استبداد نظر می‌کنیم؛ ای بسا یک‌ متن لایه‌هایی متعدد دارد. وی بیان کرد: شخصاً به عنوان یک کتابدار، مربی و قصه‌گو هرگز نمی‌گذارم گزگز واژه نتیجه، جان متن را بگزد. پیشنهاد کرده‌ام و اصرار دارم بر واژه «برداشت»! ممکن است هر ذهنی بذری متفاوت در زمین یک متن بکارد. ما در آغاز قصه هم تأکید بر این داریم که «یکی بود یکی نبود». توجه کنید به خوانش من از گزاره آشنا و ‌نخ‌نمای آغاز قصه‌ها! این‌گونه از ترویج تک‌صدایی پرهیز می‌کنیم. قصه‌گو در ابتدا، داستانی یا قصه‌ای را مبتنی بر ابزار وجودی خود برای اجرای قصه، تحلیل و بررسی می‌کند و به‌تبع هر متنی ممکن است زیرلایه‌های متعددی داشته باشد و اگر مخاطب در هر گروه سنی، تنها و تنها یک پیام را با تأمل و رعایت آداب گوش دادن به قصه دریابد، فکر می‌کنم قصه‌گو توانسته عملکردی مقبول داشته باشد. به گزارش اداره کل روابط عمومی و بین الملل کانون، این مربی قصه‌گویی در پاسخ به این سؤال که در قصه‌گویی شفاهی کودکان شنونده هستند و در کتابخوانی می‌توانند خودشان داستان و قصه را بخوانند. قصد مقایسه نداریم اما برایمان بگویید فواید قصه‌های شفاهی چیست؟ اظهار کرد: مقایسه در این امر هم صدالبته وجهی از اعتبار ندارد. این دو به بقای هم و میزان اقبال هم یاری می‌رسانند. قصه‌گویی فاصله میان مخاطب با کتاب را بر می‌دارد و او را تشویق می‌کند تا با خِرَد و لذت به سراغ کتاب برود. بسیار تجربه کرده‌ام با قصه‌گویی اعضا به مراجعه به متن اصلی قصه ترغیب شده‌اند طوری که نسخه‌های امانتی منبع قصه‌ام، بیشترین تعداد امانتی را در سامانه به خود اختصاص داده است. در قصه‌گویی، مخاطب اعم از نوباوه، نوخوان، نونهال، نونگاه، نوجوان و حتی بزرگسال با خیال و جادوی قصه همراه می‌شود، از این همراهی لذت می‌برد و  همین التذاذ او را وا می‌دارد تا در پی دستیابی به نسخه مکتوب متن قصه‌گویی برآید زیرا مایل است این لذت را به صورتی مستقل، تکرار کند.

برگزاری نمایشگاه‌های تجسمی در سطوح منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی نوعی تبادل هنری را در پی خواهد داشت که باعث به اشتراک گذاشتن ایده‌ها و تکنیک‌ها و تفکرات دیگر هنرمندان خواهد شد و  نمایشگاه‌ها، فرصتی برای آموزش و تربیت هنرمندان به دنبال خواهد داشت.

داور جشنواره هنرهای تجسمی ایثار با بیان این مطلب اظهارکرد: در دنیای امروز، ارتباطات‌ است که زمینه‌های پیشرفت را هموار می‌کند و هنر، از سرآمدترین ابزار موثر ارتباطی محسوب می‌شود. به گزارش پارتیان امروز، «محمد کریمی مقدم» افزود: هنر محدود به زمان و مکان نیست، حتی مرزبندی هم ندارد؛ گاه یک اثر هنری که در فراسوی مرزها تولید می‌شود و اثری بسیار تاثیربرانگیز در آن سوی گیتی را به همراه دارد. وی اضافه کرد: آثار هنری در قالب رشته‌ها و شاخه‌های مختلف تحول‌گرایی می‌کنند که این خود دلیل برتری این مقوله بر دیگر روش‌های بیان مفاهیم است ولی در آخر هنری تاثیرگذارتر خواهد بود که به روزتر باشد، شرایط و مقتضیات زمان را بشناسد، خیر و شر را تشخیص دهد و هدفی جز ارتقای روح والای انسانی نداشته باشد. «کریمی مقدم» اظهارکرد: در دنیایی که ارتباطات در آن حرف اول را می‌زند، هنر ارتباطات مهم‌ترین بخش آن است، بنابراین تولید اثر هنری تاثیر بیشتری را خواهد داشت که هنرمند موارد فوق را بهتر و بیشتر بشناسد و این شناخت با تبادل و انتقال بیشتر خواهد شد؛ انتقالی که از طریق دورهمی‌های هنری، کارگاه‌ها، نشست‌ها و نمایشگاه‌های مختلف هنری میسر و به تبع آن، آثار ماندگارتری تولید می‌‌ شود. وی گفت: زمانی که نمایشگاهی در هر رشته هنری برگزار می‌شود، شاهد حجم وسیعی از ایده‌ و تکنیک خواهیم بود و این همان عدم مرزبندی هنر است.. وی افزود: نمایشگاه‌های هنری و به طور مشخص تجسمی، به دلیل داشتن رشته‌ها و زیرشاخه‌های فراوان و کاربردی، قابلیت جریان‌سازی در سطوح مختلف استانی، ملی و بین‌المللی را دارد و این جریان‌سازی باید به نحوی مدیریت شود تا تولیدات هنرمندان ما، در گفتمان ایرانی -‌اسلامی بگنجد و آثار فاخر و متعهد به حقیقت اسلامی را عرضه بدارد.

گروه فرهنگ و هنر-  فراخوان نوزدهمین جشنواره ملی هنرهای نمایشی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با شعار «این صحنه خانه ماست» و جزئیاتی از این جشنواره منتشر شده است. آن گونه که اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون گزارش داده است، نوزدهمین جشنواره ملی هنرهای نمایشی کودکان و نوجوانان از سوی معاونت فرهنگی کانون از یک بهمن تا ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ در سطح استانی و شهریور ۱۴۰۳ در سطح کشور برگزار می‌شود. عمومی‌سازی و مردمی‌سازی نمایش در جامعه و فضاسازی و ارتقای ظرفیت نمایش به عنوان یک رویکرد فراگیر تربیتی از اهداف این جشنواره است. نوزدهمین جشنواره ملی هنرهای نمایشی کودکان و نوجوانان کانون در بخش‌های نمایش (صحنه، عروسکی، زنده عروسکی)، نمایش خلاق (نمایش کتابخانه ای، بازی‌ نمایش) و نمایشنامه‌نویسی برگزار می‌شود. بر اساس این خبر، عکاسی نمایش، کارگاه‌های آموزشی و کارناوال عروسک‌های غول‌پیکر استان‌ها از بخش‌های جنبی جشنواره است. موضوع جشنواره شامل توجه به نامداران، امیدآفرینی، آیین‌های بومی، سنتی، مذهبی، طنز، محیط زیست و آزاد می‌شود و گروه سنی نوجوانان و جوانان ۱۲ تا ۲۲ سال و بزرگسالان امکان شرکت در این رویداد هنری را دارند. توجه به مفهوم خانواده و اهمیت آن، توجه به نامداران دینی، ملی و اسطوره‌ای با پررنگ کردن شخصیت‌های آنان در نمایش‌ها، توجه به ایجاد امیدآفرینی در تولید نمایش، توجه به داستان‌هایی با موضوع‌های محیط زیست، طنز، سبک زندگی و مهارت‌های اجتماعی، توجه به نمایش‌های آیینی و سنتی، توجه به استفاده از کتاب‌های چاپ شده در کانون، توجه به خلق زاویه دید جدید در تولید آثار نمایشی و توجه به فرهنگ و بوم مناطق مختلف ایران رویکردهای ارزش‌گذاری نمایش‌ها در این جشنواره است. علاقه‌مندان برای ثبت‌نام و ارسال آثار به نوزدهمین جشنواره ملی هنرهای نمایشی کودکان و نوجوانان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می‌توانند به سامانه جشنواره ها و رویدادها به آدرس: www.kanoonfest.ir مراجعه کنند.

از سوی دیگر، نمایشنامه‌های برگزیده هجدهمین جشنواره هنرهای نمایشی کانون برای تولید تئاتر به مراکز کانون در سراسر کشور ارسال شده است. نمایشنامه‌های برگزیده هجدهمین جشنواره هنرهای نمایشی به عنوان منبع مورد تایید و پیشنهادی، برای استفاده‌ گروه‌های نمایشی شرکت کننده در نوزدهمین جشنواره هنرهای نمایشی در اختیار مراکز کانون در سراسر کشور قرار گرفت. بخش تولید متن نمایشی هجدهمین جشنواره هنرهای نمایشی یکی از مهم‌ترین بخش‌هایی است که می‌تواند به کشف استعدادهای مربیان و ارائه الگوهای درست و اصولی نمایش‌نامه‌نویسی منجر شود. بر همین اساس، هجدهمین جشنواره هنرهای نمایشی ضمن توجه به تولید تئاتر در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به تولید متون خلاق و نو و در عین حال دارای پردازش اصولی از سوی داوران این رشته پرداخته و 15 نمایشنامه برگزیده را که ازسوی مربیان کانون نوشته شده گردآوری و مدون کرده است. این نمایشنامه‌ها از سوی هیئت انتخاب شامل «یدا... وفاداری»، «حسن دادشکر» و «آزاده انصاری»، بررسی و از بین 277 نمایش‌نامه شرکت کننده در این بخش انتخاب شدند. نمایشنامه‌های برگزیده هر دوره و انتشار و ارسال آن‌ها برای مراکز استان‌ها می‌تواند راهی برای دسترسی به متون برگزیده برای تولید اثری فاخر باشد و مربیان کانون می‌توانند از متن تا اجرای یک اثر نمایشی را به سرانجام برسانند. «هاکال» اثر «آمنه نعیمی»، «آخرین آرزو» اثر «علی بهزادی»، «ساعت‌ها» اثر «محمدجواد کشوری»، «ماهور» اثر «غزاله مرصوصی»، «اگر دیوها زنده بمانند» اثر «زهرا نوری»، «ضحاک بنده ابلیس» اثر «زهره اکبرآبادی»، «نامیرا» اثر «علی قسمتی»، «نقل زنان انتظار» اثر «محسن اکرمی»، «خدا نگه‌دار عم قزی» اثر «صدیقه صادقی»، «شیرین باقرالموسوی» اثر «علی‌اکبر پوررسول»، «لالو» اثر «سمیه حسین‌نژاد»، «پرنده کاغذی» اثر «منصوره محمدی»، «لیلا سپهری»، «فاطمه جوکاری» و «فاطمه حسن‌نسب»، «پنج و پنج» اثر «بی‌با رهسپار»، «ببو» اثر «یاسر هاشم‌زاده»، «دگمه» اثر «هانیه غنمی» و «آش سنگ» اثر «کتایون آذرپی»، نمایشنامه‌هایی هستند که برای مربیان و اعضای کانون برای تولید نمایش ارسال شده است. 

کتاب «هنر اقناع» نوشته «مجتبی تمدنی» به تازگی توسط شرکت چاپ و نشر بین الملل منتشر و روانه بازار نشر شده است. به گزارش مهر، کتاب «هنر اقناع» به مسیر حیات پربرکت اهل‌بیت(ع) توجه کرده و با سبکی متفاوت به سیره فرهنگی و اجتماعی آنان پرداخته است. به‌طور کلی، قدرت سخت و قدرت نرم، دو موضوع اصلی و مهم در عرصه بین‌المللی است. اما مهم‌تر از قدرت سخت، برخورداری از قدرت نرم است. کتاب «هنر اقناع» به کاربست شیوه‌ها و فنون عملیات روانی و ضد عملیات روانی با هدف مدیریت افکار عمومی در سیره اهل‌بیت (ع) پرداخته است و به اهمیت هنر اقناع یا به فرموده مقام معظم رهبری با عنوان جهاد تبیین در جامعه امروزی می‌پردازد. به گفته نویسنده این کتاب، خواننده با مطالعه آن می‌تواند تقابل جبهه حق و باطل را به طور ملموس مشاهده می‌کند، همچنین این کتاب تئوری محض نیست و جنبه کاربردی عملیاتی دارد. این کتاب با ۲۴۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۲۰ هزار تومان عرضه شده است.

 

در آستانه با شب چله، کتاب «شب یلدا» به نویسندگی «احمدرضا احمدی» و تصویرگری «محمدعلی بنی‌اسدی» از تولیدات کانون پرورش فکری بازنشر شد. به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، «شب یلدا» داستان نوجوانی است که در این شب به خواب می‌رود و در خواب دنیاهای متفاوتی را تجربه می‌کند. او در این روایت‌ها با افراد مختلف زندگی‌اش رو به رو می‌شود و هر بار به کشف و مکاشفه‌ای دست می‌زند. در بخشی از این کتاب‌ می‌خوانیم: «گل شدم. گل لادن، ‌گل داوودی، گل میخک، گل بنفشه، گل اطلسی، گل لاله، گل شیپوری، گل نسترن، گل ارغوان، گل شقایق و... گل شدم... با رنگ‌های جورواجور، ‌با شکل‌های مختلف و عطرهای گوناگون». «احمدی» در این کتاب برداشت آزادی از شب یلدا داشته است و در روایت خود ماجراها را به مفهوم اصلی این شب یعنی پایان تاریکی گره زده است. این کتاب در سال ۱۳۹۶ از سوی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد و اکنون به چاپ دوم رسیده است. کتاب «شب یلدا» مناسب گروه سنی بالای ۱۲ سال (نونهال) است و با قیمت ۷۰هزار تومان به فروش می‌رسد. 

 

کتاب «برنامه سازی تلویزیونی» نوشته جیم آونز به تازگی با ترجمه «مهدی رحیمیان» توسط انتشارات سروش منتشر و روانه بازار نشر شده است. به گزارش مهر، این کتاب بیش از ۱۷ مرتبه تجدید چاپ شده و نسخه‌های اولیه آن را «جرالد میلرسون»، نویسنده نامدار کتب آموزشی، نگاشته است. اثر مورد اشاره، به دلیل ویژگی‌های آموزشی به زبان‌های مختلف از جمله چینی، ایتالیایی، روسی، اسپانیایی و فرانسه ترجمه شده است. «برنامه‌سازی تلویزیونی» شامل بخش‌های متنوع در زمینه آخرین فناوری‌ها، ابزار و تجهیزات برنامه‌سازی تلویزیونی و همچنین توصیف دقیق از فرایند تولید برنامه در استودیو و خارج از استودیو است که آن را در زمره اصلی‌ترین متون آموزشی در زمینه تولید برنامه‌های تلویزیونی قرار داده است.

در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم: در سال ۱۳۶۷ که آخرین نسخه اصلاح‌شده کتاب فن برنامه‌سازی تلویزیونی، نوشته جرالد میلرسون در انتشارات سروش ترجمه شد و به چاپ رسید، صنعت تلویزیون در جهان هنوز در دوران به اصطلاح آنالوگ به سر می‌برد. در آن زمان، گرچه نسیم تغییرات در ابزار و تجهیزات تولید برنامه و به تبع آن، دگرگونی در ساختار و بنیاد نظام برنامه‌سازی تلویزیونی شروع به وزیدن کرده بود و چشم‌انداز روشنی از آینده آن تحولات وجود نداشت، کتاب فن برنامه‌سازی تلویزیونی جرالد میلرسون در چهارچوب متون آموزشی در زمره بهترین متون کلاسی، چه به لحاظ فنون و روش‌ها و چه هنر برنامه‌سازی تلویزیونی، برای علاقه‌مندان به حرفه کارگردانی و تهیه‌کنندگی تلویزیون بود و البته در بسیاری زمینه‌ها هنوز هم قابل تأمل است، اما با گسترش و فراگیری فنون رایانه‌محور در صنعت تصویر، عصر تلویزیون آنالوگ رو به افول گذاشت و به‌تدریج پدیده دیجیتال، صنعت تلویزیون را در طیفی وسیع از ابزار تولید تا تجهیزات پخش برنامه متحول ساخت. در دهه‌های اخیر، صنعت برنامه‌سازی تلویزیونی دستخوش تحولات بسیار عمیقی شده است. کتاب برنامه‌سازی تلویزیونی جیم اوونز از نسخه اصلاح‌شده سال ۲۰۲۰ میلادی ترجمه شده است. این کتاب به گروه تولید برنامه تلویزیونی کمک می‌کند شرایط تولید را درک و چگونگی ارتباط با محیط تولید را تنظیم و ارزیابی کنند و همچنین به علاقه‌مندان تولید برنامه در صنعت تلویزیون کمک می‌کند تا به مهارت و تبحر لازم در فرایند برنامه‌سازی، از تصویربرداری و تهیه‌کنندگی تا تدوین و پخش برنامه دست یابند.

این کتاب با ۵۷۰ صفحه، شمارگان ۱۰۰ نسخه و قیمت ۲۷۲ هزار تومان عرضه شده است.