گروه سلامت -چگونه تغذیه خود را می توانیم سالم تر کنیم و راهکارهای کاهش مصرف نمک، قند و غذاهای چرب چیست؟ رئیس گروه تغذیه و دارویی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به نقش تغذیه در پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، گفت: یکی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در دنیا و همچنین کشور ما بیماری قلبی عروقی است. «فرشته فزونی» نقش تغذیه را در پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر از جمله بیماری‌های قلبی عروقی بسیار مهم بیان کرد. وی الگوی غذایی نامناسب از جمله مصرف زیاد قند، نمک و چربی‌ها، مصرف کم میوه، سبزی، حبوبات و مصرف بی‌رویه فست فودها  و تحرک بدنی کم را مهم ترین علل ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر از جمله بیماری‌های قلبی برشمرد.

 

 نشانگرهای تغذیه‌ای 

وی افزود: توجه به نشانگرهای رنگی تغذیه‌ای محصولات غذایی برای انتخاب محصولات مناسب‌تر کمک می‌کند، بنابراین همه افراد هنگام خرید باید به برچسب محصولات غذایی که با سه رنگ سبز، نارنجی و یا قرمز مشخص شدند دقت کنند. «فزونی» با تاکید بر انتخاب آگاهانه مواد غذایی گفت: برچسب محصولات حاوی مقادیر زیاد قند، نمک، چربی، اسید چرب ترانس و انرژی با رنگ قرمز مشخص شدند که باید مصرف این مواد غذایی محدود شود.

 

 مصرف روزانه نمک

 رئیس گروه تغذیه معاونت بهداشت معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به مصرف زیاد نمک در کشور و نقش آن به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار در پرفشاری خون و عوارض قلبی عروقی گفت: طبق توصیه سازمان بهداشت جهانی، حداکثر مقدار مصرف روزانه نمک در افراد زیر 50 سال پنج گرم(یک قاشق چای خوری) و در افراد بالای50 سال و بیماران قلبی و عروقی و کودکان روزانه کمتر از 3 گرم است. به گفته وی، این میزان نمک شامل نمک‌های پنهان در غذا مانند نان، پنیر، رب گوجه فرنگی و غیره نیز می‌شود که باید مورد توجه قرار گیرد.

«فزونی» خاطرنشان کرد: اگر مقدار نمک افزوده شده به غذا به تدریج کاهش یابد در چند هفته ذائقه افراد به غذای کم نمک عادت می کند. وی با اشاره به آغاز سال تحصیلی جدید به والدین توصیه کرد از غذاهای تهیه شده در منزل و تنقلات سالم شامل میوه، آجیل خام و بدون نمک، ساندویچ‌های خانگی به عنوان میان وعده کودکان و نوجوانان  استفاده کنند و فرزندان خود را از کودکی به مصرف غذای کم نمک عادت دهند.

 

 منابع فیبر

وی مصرف روزانه حداقل پنج واحد سبزی و میوه  را  یک فاکتور پیشگیری کننده از فشارخون بالا و بیماری‌های قلبی و عروقی بیان کرد. «فزونی» از سبزی‌ها  و میوه‌های تازه، غلات کامل (پوست نگرفته )، حبوبات و مغزها به عنوان منابع فیبر نام برد و تاکید کرد: مصرف روزانه غذاهای حاوی فیبر درکاهش چربی و قند خون و تنظیم فشارخون نقش مهمی دارند و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد. وی پیشنهاد کرد برای افزایش ارزش غذایی برنج آن را به صورت مخلوط با سبزی و حبوبات مصرف کنید. وی به بیان راهکارهایی برای کاهش مصرف نمک، قند و غذاهای چرب به عنوان عوامل تاثیرگذار بر سلامت بدن به ویژه سلامت قلب و عروق پرداخت که به این شرح است:

 سرسفره به غذا نمک نزنید و نمکدان را از سفره و میز غذا حذف کنید.

 به میوه‌ها و سبزی‌های خام (گوجه سبز، خیار، گوجه فرنگی و غیره) نمک نپاشید.

 مواد غذایی نمک سود و دودی شده، انواع شور و ترشی، دسرها، سس‌های سالاد آماده، سویا سس، زیتون و خردل و سوپ‌های آماده و تنقلات شور مانند چیپس سیب‌زمینی، چوب شور، چیپس ذرت، کراکر، آجیل و مغزهای شور از منابع عمده سدیم هستند، مصرف آن ها را محدود کنید.

 برچسب‌های تغذیه‌ای را مطالعه کنید و غذاهایی را که مقدار سدیم کمتری دارند انتخاب کنید.

 از ادویه‌هایی استفاده کنید که در تهیه آن ها از نمک استفاده نشده است.

 مصرف گوشت‌های فرآوری شده مثل سوسیس و کالباس را که حاوی نمک زیادی است به حداقل برسانید.

 غذاهای کنسروی حاوی نمک زیادی هستند؛ مصرف آن ها را کاهش دهید .

 به جای تنقلات شور به فرزندان خود، میوه و آجیل خام بدهید.

 به جای نمک از چاشنی‌هایی مانند سبزی‌های معطر تازه یا خشک مانند (نعناع، مرزه، ترخون، ریحان و غیره) یا سیر، لیموترش تازه و آب نارنج برای بهبود طعم غذا و کاهش مصرف نمک استفاده کنید.

 نمک مصرفی را از نوع تصفیه شده یددار انتخاب کنید و به یاد داشته باشید که نمک تصفیه شده یددار نیز به اندازه سایر نمک‌ها موجب افزایش فشار خون می‌شود.

 مصرف غذاهای پرچرب را کاهش دهید.

 به جای سرخ کردن غذا از روش‌های دیگر پخت مانند بخارپز، آب پز و تنوری استفاده کنید.

 از حرارت دادن زیاد روغن و غوطه وری ماده غذایی در مقدار زیاد روغن خودداری کنید.

 پیش از پختن گوشت چربی‌های قابل رویت آن را جدا کنید.

 مصرف ماهی را در برنامه غذایی هفتگی بگنجانید.

 از مصرف لبنیات پرچرب، شیرینی خامه ای، روغن حیوانی ، روغن نباتی جامد و فست فود پرهیز کنید.

 مصرف چربی‌های اشباع و ترانس را کاهش دهید.

 برای کاهش دریافت اسید چرب ترانس (اسید های چرب مضری که به دلیل جامد بودن در دمای محیط و بدن خطراتی چون گرفتگی رگ ها و امراض قلبی را ایجاد می کند) از مصرف روغن نباتی جامد، غذاهای سرخ کرده و فست فود اجتناب کنید.

 از روغن‌های غیراشباع مانند کانولا، زیتون و کنجد به میزان مناسب و نه خیلی زیاد استفاده کنید.

  چند پیشنهاد برای کاهش مصرف مواد قندی

 مصرف بیش از حد مواد قندی باعث بالا رفتن فشار خون و چربی خون می‌شود.

 به جای انواع شیرینی از میوه‌های با طعم شیرین (خرما و انواع میوه‌های خشک) به میزان کم استفاده کنید.

 در مصرف کشمش و خرما هم اگر زیاده‌روی شود منجر به افزایش کالری دریافتی و چاقی می‌شود.

 آب بهترین نوشیدنی برای تامین مایعات است.

 مصرف نوشیدنی های شیرین را کاهش دهید.

 چای و قهوه را بدون اضافه کردن قند و شکر مصرف کنید.

یک متخصص روان پزشکی با اشاره به این که کم تحرک بودن در زندگی روزمره علاوه بر تاثیراتی که بر جسم می گذارد عوارض زیادی هم روی سلامت روان دارد، اظهارکرد: کم تحرکی در طولانی مدت یکی از دلایل مرگ زودرس است و علاوه بر اثرات طولانی مدت، عوارض نامطلوبی دارد که می توانید روزانه آن ها را احساس کنید. دکتر «میثم پورغلامی مرکه» با اشاره به این که بیرون آمدن از رختخواب در بیشتر روزها می تواند ناخوشایند به نظر برسد، گفت: مغز انسان بی تحرکی را به رفتارهای پویاتر ترجیح می دهد. وی ادامه داد: هر چه زمان بیشتری را صرف بی تحرکی کنید، مغز تلاش بیشتری می‌کند تا در همین وضعیت باقی بماند. به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اگر چه بسیاری از افراد به سلامت مغز خود فکر نمی کنند اما، حقیقت این است که سلامت مغز به دلیل کم تحرکی می تواند آسیب ببیند. دکتر «پورغلامی» خاطرنشان کرد: با وجود این که زوال عقل و دیگر مشکلات حافظه به شدت با عوامل ژنتیکی مرتبط هستند، ولی مطالعات نشان داده اند ورزش نکردن می تواند تأثیر مشابهی داشته باشد. وی گفت: ورزش نکردن خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهد. وی توضیح داد: بخشی از مغز که در ساختن خاطرات جدید نقش دارد با کم تحرکی نازک می شود و همین مسئله، در درازمدت باعث ناتوانی در به خاطر سپردن خاطرات و تغییرات خلق و خو می شود که تنها راه حل این مشکل، افزایش فعالیت بدنی است. دکتر «پورغلامی» افزود: مجموعه شواهد نشان می دهد بی تحرکی با سطوح بالاتر استرس مرتبط است. وی با اشاره به این که یکی از دلایل اصلی بی تحرکی و استرس استفاده زیاد از فناوری است، توضیح داد: به طور متوسط، افراد کم تحرک زمان بیشتری را در مقابل نمایشگرها می گذرانند و این می تواند باعث ایجاد اعتیاد شود که برای همه افراد یک احساس استرس ایجاد می‌کند؛ علاوه بر این، ضعف بدن بر سلامت روان فشار وارد می کند و همان طور که شروع به احساس ضعف می کنید، کنترل کمتری بر زندگی و اعمال خود احساس می کنید، بنابراین، میزان استرس افزایش می‌یابد. وی توصیه کرد: اگر به دلیل افزایش بی تحرکی در زندگی دچار استرس می شوید باید شروع به فعالیت کنید زیرا بخش اصلی که تحت تاثیر بی تحرکی قرار می گیرد، سلامت روان است. به گفته دکتر «پورغلامی»، هنگامی که بی تحرک می شوید، احتمال این که افسردگی یا اضطراب را تجربه کنید بسیار بیشتر است. وی با اشاره به این که هورمون ها نقش اساسی در در تعادل خلق و خو دارند، خاطرنشان کرد: هورمون اولیه درگیر در این فرآیند سروتونین است و هنگامی که ترشح نمی شود، منجر به افسردگی و اضطراب می شود، بنابراین وقتی تمام روز را دراز می کشید، احتمال ترشح سروتونین در مغز کاهش می یابد. این متخصص روان پزشکی ادامه داد: هنگامی که غیر فعال هستید، مغز سروتونین ترشح نمی‌کند بنابراین، افسرده می شوید و هنگامی که افراد احساس اضطرب یا افسردگی می کنند کمتر به فعالیت بدنی می پردازند زیرا قدرت انجام این کار را پیدا نمی کنند و این یک چرخه معیوب ایجاد می کند که تنها با فعالیت بدنی می توان آن را تغییر داد. دکتر «پورغلامی» با اشاره به این که محققان پیش بینی می کنند که با افزایش پشت میز نشینی، نداشتن تحرک کافی، استفاده از برنامه های سرگرمی و تفکر نکردن روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهرنشین زمینه ابتلا به آلزایمر نیز فراهم شود. وی با بیان این که آلزایمر یک پدیده چند وجهی و چند عاملی است، ادامه داد: بر همین اساس شاید به تنهایی نتوان به یک علت اشاره کرد بلکه فاکتورهای متعددی از جمله بالا رفتن سن، دیابت، افزایش چربی خون و بیماری‌های عصبی و مسئله وراثت، در ابتلا به بیماری آلزایمر موثر هستند. وی هشدار داد: پیش بینی می‌شود با افزایش پشت میز نشینی، نداشتن تحرک کافی، استفاده از برنامه‌های سرگرمی و نداشتن تفکر روزانه، دیابت و فشارخون در جامعه شهرنشین، باید برای پیشگیری از آلزایمر در آینده نزدیک کاری کرد.

 

بدن شما زمانی کم آب می‌شود که آب دفع شده از بدن بیشتر از مقدار جذب آن باشد. آب به طور معمول به دلیل تنفس، تعریق، ادرار و مدفوع از دست می‌رود. کم آب شدن بدن با علایم مختلفی شامل سردرد، خستگی، کاهش اشتها، سبکی سر و کاهش کشیدگی طبیعی پوست همراه است. آب عملکردهای مهمی در بدن دارد، به طور مثال آب بخش اساسی در تمام بافت‌های بدن محسوب می‌شود و بسیاری از مواد حل‌شده در آن برای کارهای سلول در دسترس قرار می‌گیرند و معمولاً در تمام واکنش‌های بدن مورد نیاز است. همچنین برای اعمال فیزیولوژیک مثل هضم، جذب و دفع مواد نیز عاملی ضروری است، آب در ساختمان و عملکرد سیستم گردش خون نقش دارد و حفظ ثبات فیزیکی و شیمیایی مایعات خارج و داخل سلولی نقش دیگر آب در بدن است. بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، نوشیدن آب کافی و فراوان بسیار اهمیت دارد اما تشنگی مکرر و همیشگی ممکن است علامتی از اشکال در سبک زندگی یا یک مشکل پزشکی باشد. ایسنا نوشت، هفت علت که سبب احساس تشنگی مکرر می‌شود شامل این موارد است:

1 رژیم غذایی پرنمک: زمانی که شما نمک بیشتری از رژیم غذایی دریافت می‌کنید، ادرار کمتری دارید و سلول‌هایتان از آب محروم می‌شوند. سلول‌های محروم از آب پیام‌های شیمیایی را به مغز برای درخواست آب بیشتر ارسال می‌کنند و شما احساس تشنگی مداوم می‌کنید. کاهش مصرف نمک از طریق رژیم غذایی و نوشیدن آب به اندازه کافی می‌تواند این احساس تشنگی را از بین ببرد.

2پیاده روی در صبح: راه رفتن بیش از حد و با ریتم تند در هنگام صبح منجر به تعریق بیشتر نسبت به زمان‌های دیگر روز می‌شود. تعریق بیش از حد نیز یعنی از دست دادن بیشتر مایعات بدن. بهتر است زمان‌های دیگری را برای پیاده روی تند در طول روز انتخاب کنید یا این که مطمئن شوید قبل از ورزش به میزان کافی آب نوشیده‌اید. میزان کافی آب نسبی است و باید در این مورد به زبان بدن خود گوش دهید.

3 ابتلا به دیابت: در افراد مبتلا به دیابت نیز افزایش میزان قند خون می‌تواند منجر به افزایش ادرار و در نتیجه کم آبی شود. به همین دلیل است که ادرار مکرر و تشنگی بیش از حد به علاوه تاری دید از جمله علایم بیماری دیابت هستند. در صورت بروز هر سه علامت باید با پزشک‌تان حتماً مشورت کنید.

4 خشکی دهان: هنگامی که غدد بزاقی به اندازه کافی بزاق تولید نمی‌کنند، شما ممکن است نیاز به نوشیدن آب بیشتر برای رهایی از خشکی دهان داشته باشید. خشکی دهان می‌تواند عارضه جانبی داروهای تجویز شده برای شما یا داروهای بیماری آلرژی و داروهای بیماری سرگیجه باشد. همچنین چندین بیماری وجود دارد که می‌تواند علت خشکی دهان باشد، بنابراین این مشکل ارزش مشورت با پزشک را دارد.

5 کم خونی: بدن شما متکی به سلول‌های سالم برای حمل خون به سراسر بدن است. کم خونی خفیف در این میان معمولاً با احساس تشنگی بیش از حد همراه می‌شود. در مورد راه‌های تشخیص و درمان کم خونی با پزشک تان مشورت کنید.

6 دیابت بی‌مزه: اگرچه دیابت بی‌مزه با آن دیابتی که ما می‌شناسیم مرتبط نیست، اما دیابت بی‌مزه نیز برخی از نشانه‌ها و علایم مشابه دیابت از قبیل از دست دادن آب و مشغولیت مثانه را دارد. دیابت بی‌مزه یک عدم تعادل هورمونی در بدن است که جذب آب را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در این اختلال، از آن جا که شما مقدار زیادی آب از طریق ادرار از دست می‌دهید، بدن شما تلاش می‌کند که مایعات از دست داده را جبران کند. از آن‌ جا که انواع مختلفی دیابت بی‌مزه وجود دارد و دیابت بی‌مزه می‌تواند با شرایط دیگری نیز ایجاد شود، پزشک شما انواع آزمون‌ها را برای تعیین این‌ که کدام گزینه درمانی برای شما بهتر است، درخواست می‌کند.

7مصرف داروها: برخی از داروها می‌توانند منجر به احساس تشنگی دائمی شوند، از جمله داروهای آنتی کولینرژیک و دیورتیک‌ها برای درمان فشار خون. در صورت ادامه دار بودن تشنگی ناشی از مصرف این داروها، حتماً با پزشک تان برای معرفی درمان‌های جایگزین در تماس باشید.

به گفته پژوهشگران، آلودگی هوای ناشی از ترافیک سنگین می‌تواند فشار خون افراد را افزایش دهد. به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، افرادی که هنگام رانندگی تنها هستند و در اتومبیل خود ماسک می‌زنند، کار بیهوده‌ای نمی‌کنند. ممکن است ماسک N95 منبع مورد اعتمادی برای فیلتر کردن آلودگی هوا، به ویژه در هنگام ترافیک باشد. بر اساس یافته‌های یک پژوهش جدید، آلودگی هوا به ویژه در ترافیک می‌تواند منجر به افزایش شدید و پایدار فشارخون در افراد شود. این پژوهش که 28 نوامبر 2023 منتشر شده است، گزارش می‌دهد بودن در ترافیک و تنفس هوای آلوده، با افزایش 4.5 میلی متر جیوه در فشار خون در ارتباط است. به گفته پژوهشگران دانشگاه واشنگتن، افزایش فشارخون ناشی از مواجهه با آلودگی هوای مرتبط با ترافیک (TRAP) طی 60 دقیقه به اوج خود می‌رسد و تا 24 ساعت ادامه می‌یابد. دکتر «جوئل کافمن»، سردبیر مسئول پژوهش و استاد دانشگاه واشنگتن، همه گیری شناس و کارشناس بهداشت محیط، گفت: آلودگی هوای ناشی از ترافیک حتی در سطوح کم به نظر می‌رسد که سبب افزایش قابل توجه فشارخون می‌شود. دکتر «جان هیگنز»، متخصص قلب و عروق ورزشی در دانشکده پزشکی مک گاورن در UTHealth در هیوستون، گفت: یافته‌های این پژوهش نشان می‌‎دهد مسافران وسایل نقلیه روزانه هوای آلوده بزرگراه‌ها را تنفس می‌کنند و ممکن است در روزهای کاری فشارخون بالا را تجربه کنند. وی ادامه داد: این یافته‌ها که سرعت افزایش فشارخون و تداوم آن برای مدت طولانی را نشان می‌داد، خیره کننده بود. «کافمن» نیز اظهار کرد: گروه ما پیش از این نشان داده بود که مواجه شدن با اگزوز دیزل سبب افزایش فشارخون می‌شود. پژوهش ترافیک جاده‌ای برای آزمایش این یافته‌ها در یک محیط واقعی با جداسازی اثرهای آلودگی هوای مرتبط با ترافیک طراحی شده است.

 

رژیم کتوژنیک یا «کتو» یک برنامه غذایی کم کربوهیدرات و غنی از چربی است که پیش از این برای درمان بیماری‌های خاص مورد استفاده قرار می‌گرفت، در حالی که امروز گفته می‌شود این رژیم می‌تواند مشکلاتی را نیز برای فرد ایجاد کند. به گزارش ایسنا، در قرن نوزدهم، رژیم کتوژنیک معمولاً برای کمک به کنترل دیابت استفاده می‌شد. در سال ۱۹۲۰ میلادی به عنوان یک درمان موثر برای صرع در کودکانی که دارو در آن ها بی‌اثر بود، معرفی شد. رژیم کتوژنیک همچنین در محیط‌های تحت نظارت دقیق برای سرطان، دیابت، سندرم تخمدان پلی کیستیک و بیماری آلزایمر آزمایش شده و مورد استفاده قرار گرفته است. با این حال این رژیم غذایی به عنوان یک استراتژی بالقوه کاهش وزن به دلیل تمایل زیاد افراد به رژیم غذایی کم کربوهیدرات که در دهه ۱۹۷۰ با رژیم اتکینز (رژیم غذایی بسیار کم کربوهیدرات و پروتئین بالا) که یک موفقیت تجاری بود، شروع شد و توجهات زیادی را به خود جلب کرد و رژیم‌های کم کربوهیدرات را در سطح جدیدی متداول کرد. امروزه دیگر رژیم‌های کم کربوهیدرات سرشار از پروتئین هستند، اما چربی متوسطی دارند. در مقابل، رژیم کتوژنیک دارای چربی بالا (معمولاً بین ۷۰ تا ۸۰ درصد) و مقادیر متوسط ​​پروتئین است. هنگامی که اجسام کتون در خون جمع می‌شوند؛ به این حالت کتوز می‌گویند. افراد سالم به طور طبیعی کتوز خفیف را در طول دوره‌های روزه داری و ورزش بسیار شدید، تجربه می‌کنند. طرفداران رژیم کتوژنیک بیان می‌کنند که اگر رژیم غذایی به دقت دنبال شود، سطح کتون‌ها در خون نباید به سطح مضری برسد (که به عنوان «کتواسیدوز» شناخته می شود) زیرا مغز از کتون‌ها برای سوخت استفاده می‌کند و افراد سالم معمولاً انسولین کافی برای جلوگیری از آن تولید می‌کنند. کتون‌های بیش از حد و تجمع تعداد بالای اجسام کتونی در خون از فردی به فرد دیگر متغیر است و به عواملی مانند درصد چربی بدن و میزان متابولیسم در حالت استراحت بستگی دارد.

اجسام کتون بیش از حد می‌تواند سطح سمی خطرناکی از اسید در خون تولید کند که کتواسیدوز نامیده می‌شود. در طی کتواسیدوز، کلیه‌ها شروع به دفع اجسام کتون به همراه آب بدن از طریق ادرار می‌کنند که باعث کاهش وزن مرتبط با مایعات می‌شود. کتواسیدوز اغلب در افراد مبتلا به دیابت نوع یک رخ می‌دهد، زیرا آن ها انسولین (به عنوان هورمونی که از تولید بیش از حد کتون ها جلوگیری می کند) تولید نمی‌کنند. با این حال در چند مورد نادر، کتواسیدوز در افراد غیردیابتی به دنبال یک رژیم غذایی طولانی مدت با کربوهیدرات کم گزارش شده است.

یک رژیم کتوژنیک استاندارد با نسبت خاصی از درشت مغذی‌ها (کربوهیدرات، پروتئین و چربی) وجود ندارد. رژیم کتوژنیک معمولاً مصرف کل کربوهیدرات را به کمتر از ۵۰ گرم در روز کاهش می‌دهد (کمتر از مقدار موجود در یک شیرینی ساده متوسط) ​​و می‌تواند تا ۲۰ گرم در روز باشد.

به طور کلی، رژیم کتوژنیک محبوب به طور متوسط ۷۰ تا ۸۰ درصد چربی از کل کالری روزانه، ۵ تا ۱۰ درصد کربوهیدرات و ۱۰ تا ۲۰ درصد پروتئین را پیشنهاد می‌کند درواقع یک رژیمِ ۲۰۰۰ کالری به معنای حدود ۱۶۵ گرم چربی، ۴۰ گرم کربوهیدرات و ۷۵ گرم پروتئین است. مقدار پروتئین در رژیم کتوژنیک در مقایسه با سایر رژیم‌های کم کربوهیدرات با پروتئین بالا در حد متوسط ​​است، زیرا خوردن بیش از حد پروتئین می‌تواند از کتوز جلوگیری کند. اسیدهای آمینه موجود در پروتئین را می‌توان به گلوکز تبدیل کرد بنابراین یک رژیم کتوژنیک پروتئین کافی برای حفظ توده بدون چربی بدن از جمله عضلات را مشخص می‌کند، اما همچنان باعث کتوز می‌شود.

نسخه‌های زیادی از رژیم‌های کتوژنیک وجود دارد، اما همه، غذاهای غنی از کربوهیدرات را ممنوع می‌کنند. این غذاها شامل نشاسته از غلات تصفیه شده و غلات کامل مانند نان، غلات، پاستا، برنج و کلوچه، سیب زمینی، ذرت و سایر سبزیجات نشاسته‌ای و آب میوه‌ها، لوبیا، حبوبات و بیشتر میوه‌ها هستند. اکثر برنامه‌های کتوژنیک غذاهای حاوی چربی اشباع بالا مانند تکه‌های چرب گوشت، گوشت‌های فرآوری شده، کره و همچنین منابع چربی‌های غیراشباع مانند آجیل، دانه‌ها، آووکادو، روغن‌های گیاهی و ماهی‌های روغنی را در بر می‌گیرند.

تحقیقات تاکنون نشان داده است که رژیم کتوژنیک در کوتاه مدت تغییرات متابولیکی مفیدی مانند مقاومت به انسولین، فشارخون بالا و کلسترول و تری گلیسیرید بالا همراه با کاهش وزن ایجاد می‌کند. اثر سیر کننده رژیم کتوژنیک همراه با کاهش میل به غذا به دلیل محتوای چربی زیاد رژیم و کاهش هورمون‌های محرک اشتها، مانند انسولین و گرلین، هنگام خوردن مقادیر محدود کربوهیدرات است. برخی از عوارض جانبی منفی رژیم کتوژنیک طولانی مدت، از جمله افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه و پوکی استخوان و افزایش سطح اسید اوریک خون (یک عامل خطر برای نقرس) دیده شده است. اگر انواع غذاهای توصیه شده در رژیم کتوژنیک گنجانده نشود، ممکن است کمبود مواد مغذی احتمالی ایجاد شود. باید روزانه انواع گوشت، ماهی، سبزیجات، میوه‌ها، آجیل و دانه‌های مجاز را برای اطمینان از دریافت کافی فیبر، ویتامین B و مواد معدنی (آهن، منیزیم و روی) که معمولاً در غذاهایی مانند غلات کامل یافت می‌شوند توسط فرد مصرف شود. تحقیقات موجود در مورد رژیم کتوژنیک برای کاهش وزن هنوز محدود است. اکثر مطالعات تاکنون تعداد کمی از شرکت کنندگان داشته‌ و کوتاه مدت (۱۲ هفته یا کمتر) بوده‌اند. رژیم کتوژنیک فواید کوتاه مدتی از جمله کاهش وزن و بهبود کلسترول تام، قندخون و فشارخون در برخی افراد داشته؛ با این حال، این اثرات پس از یک سال در مقایسه با اثرات رژیم‌های کاهش وزن معمولی تفاوت معنی‌داری ندارند. حذف چندین گروه غذایی و احتمال بروز علایم ناخوشایند ممکن است پیروی از آن ها را دشوار کند. تاکید بر غذاهای سرشار از چربی اشباع شده  ممکن است اثرات نامطلوبی بر کلسترول LDL خون داشته باشد. با این حال، می‌توان رژیم غذایی را با تاکید بر غذاهای کم چربی اشباع شده مانند روغن زیتون، آووکادو، آجیل، دانه‌ها و ماهی‌های چرب اصلاح کرد. رژیم کتوژنیک ممکن است برای برخی از افرادی که در کاهش وزن با روش‌های دیگر با شکست مواجه شده‌اند، گزینه‌ای مناسبی باشد. نسبت دقیق چربی، کربوهیدرات و پروتئین برای دستیابی به مزایای سلامتی در بین افراد به دلیل ساختار ژنتیکی و ترکیب بدن آن ها متفاوت است؛ بنابراین اگر فردی تصمیم به شروع رژیم کتوژنیک دارد، توصیه می‌شود با پزشک و متخصص تغذیه مشورت کند تا پس از شروع رژیم، هرگونه تغییر بیوشیمیایی را از نزدیک تحت نظر داشته باشد و از یک برنامه غذایی متناسب با شرایط سلامتی موجود پیروی کند. یک متخصص تغذیه همچنین ممکن است راهنمایی‌هایی را در مورد معرفی مجدد کربوهیدرات‌ها به رژیم غذایی پس از کاهش وزن ارائه دهد. بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، به طور کلی رژیم غذایی با کربوهیدرات اصلاح شده با پیروی از بشقاب غذای سالم ممکن است فواید سلامتی و کاهش وزن کافی را در جمعیت عمومی ایجاد کند.