سیما وحدانی
با «چاله پرش» خاطرات بسیاری دارد. آسیب هایش، پرش هایش و رکوردهایی که در کشور زد درست از همان چاله پرش خاکی رقم خورد؛ همان جایی که باید با ماسه بادی پر می شد اما پر از خاک معمولی بود و با هر بار پرش نگرانی از آسیب دیدن و نرسیدن به مسابقات تمام وجودش را فرا می گرفت.
بعد از رسیدن به سطح حرفه ای می طلبید مربیان مجربی برای تمرین در ساعات مناسب در نظر گرفته شوند یا حتی 2 زمان در استادیوم برای ادامه تمرینات شان اختصاص دهند که چندان شرایط وفق مراد نبود؛ اما درست سر بزنگاه انگیزه اش دوچندان می شود تا مبادا کمبودها سایه سنگین اش را بر قهرمانی هایش بگستراند.
در مسابقات بین المللی به عنوان تنها بانوی بجنوردی راهی تهران شد، بیرون از جایگاه موبایلش را تحویل داد و بدون مربی در میدان مسابقه قرار گرفت، نه کسی بود فریاد بزند و از او حمایت کند، نه کسی برای او دست هایش را بالا برد و تشویقش کرد، اما او رکورد زد و با پرشش نایب قهرمان رقابت های بین المللی شد و اجازه نداد مدال از چنگ اش خارج شود. با هیجان از سالن بیرون رفت تا موبایلش را از متصدی مربوطه بگیرد که نبود، دست به دامان مربیان شد. گوشی یکی از مربیان مشهدی را گرفت، خبر نایب قهرمانی اش را به مادرش داد و واکنش او هنوز شوق قهرمانی را در وجودش زنده نگه داشته و امید دارد در میادین، قهرمانی دوباره ای را رقم بزند و واکنش مادر و اشک های از سر شوق او بتواند تلنگری باشد برای ادامه راه.بعد از تماس با مادرش با مربی اش «علی اصغر صابری» تماس گرفت که او نیز گفت: مطمئن بوده مقام کسب می کند.«مریم رضایی» نایب قهرمان رقابت های بین المللی پرش سه گام، از دوومیدانی کاران خوش آتیه استان است که پیه کمبودها و مشکلات این ورزش را به تنش مالید و با انگیزه در پیست خاک آجری تختی سال ها برای قهرمانی تلاش کرد.متولد سال 1377 است و به واسطه قهرمانی هایش در آزمون های دوومیدانی مدارس برای فعالیت در این رشته ورزشی به هیئت معرفی شد و از اوایل سال 92 استارت فعالیت در رشته دوومیدانی را زد.
3 ماه بعد از شروع فعالیت در رشته پرش طول قهرمان رقابت های نونهالان کشور شد و نخستین مدال طلای خود را در رقابت های کشوری بر گردن آویخت.بعد از کسب این مدال، وارد عرصه قهرمانی نوجوانان شد و اوج درخشش این ورزشکار در این رده سنی رقم خورد.
کسب 5 مدال طلای کشور و 2 مدال نقره از افتخارات او در این رده سنی است و در سال 94 در اردوی تیم ملی نوجوانان حضور یافت.
در رده سنی نوجوانان در رقابت های بین المللی دوومیدانی که به میزبانی تهران برگزار شد مدال نقره را بر گردن آویخت. در این رویداد بین المللی دوومیدانی کاران 15 کشور دنیا حضور داشتند و او نایب قهرمانی پرش سه گام را به دست آورد.او در رشته پرش سه گام رکورد خوبی را از خود به جا گذاشت و با آن توانست به اردوی تیم ملی نوجوانان راه پیدا کند و 2 مدال طلا، یک نقره و یک برنز کشوری را به دست آورد.نخستین مربی اش «علی اصغر صابری» بود که ورزشکاران بسیاری را پرورش داد و در عرصه های متعدد شاهد مقام آوری آن ها هستیم.
از ابتدای تمریناتش در پیست خاک آجری می گوید که به چاله پرش نیاز داشت و باید آماده پرش از چاله ای می شد که با خاک معمولی پر شده بود و اوایل آسیب های زیادی را برای او و دیگران به همراه داشت و این عوامل سبب شده بود آن ها در مسابقات رسمی خطاهای بیشتری داشته باشند.
نبود این پیست شرایط را برای مستعدان این ورزش سخت تر کرده بود. بعد از مدتی برای رسیدن به سطح حرفه ای می طلبید در فضای مناسبی تمرینات اختصاصی زیر نظر مربی مجرب داشته باشند که همواره با کمبود مربی متخصص و همچنین زمان مواجه می شدند اما انگیزه و علاقه ورزشکاران باعث شد به فعالیت مستمر در این ورزش با وجود کمبود امکانات بپردازند.او با وجود تمام کم و کاستی های مسیر ورزش، آموخته که برای هدفش تلاش و از موانع عبور کند؛ او آمده تا آخر خط بدود و سوت پایان ورزش برایش معنایی ندارد.