سیما وحدانی- حال و روز کشتی این روزها چندان خوب به نظر نمی رسد و کمتر شاهد علاقه و اشتیاق ورزشکاران برای پوشیدن دوبنده تیم های کشتی هستیم. مربیان این ورزش معتقدند نبود حمایت از مربیان فعال استان سبب ریزش کشتی گیران شده و ورزشکاران مدال آور و شاخص استان نیز بی توجهی به قهرمانان استان را عامل بی انگیزگی کشتی گیران برای ادامه فعالیت می دانند.
به گفته مربیان کشتی استان، عمده علاقه مندان کشتی از قشر ضعیف و کم درآمد جامعه هستند و پیه این ورزش سخت را به تن خود می مالند و بعد از مدتی به خاطر نداشتن شرایط از این ورزش کناره گیری می کنند و عطای قهرمانی را به لقایش می بخشند.قهرمانان نیز در ادامه نداشتن شرایط کاری و امنیت شغلی را مهم ترین عاملی ذکر می کنند که سبب شده الگوی مناسبی نباشند و ورزشکاران را از ادامه راه باز دارند.
«احمد جفاکش» دیر بازده بودن این ورزش و مصدومیت های زیاد در آن را جزو عواملی می داند که سبب شده استقبال از این ورزش کم رنگ شود.وی پایین بودن مبلغ قرارداد کشتی گیران را مهم ترین عاملی می داند که بسیاری را بی انگیزه می کند و سدی در برابر قهرمانی های شان خواهد شد.
وی کشتی را ورزش سختی معرفی می کند که ورزشکاران آن چندان درآمد ندارند و عمدتاً خانواده های کم درآمد علاقه مند به فعالیت در این ورزش سخت هستند.«حمید الهیان» از بی انگیزگی قهرمانان مطرح کشتی استان و نبود حمایت از آن ها گلایه می کند و می گوید: تا زمانی که از قهرمانان استان حمایت نشود قطعاً نمی توان انتظار سالن های شلوغ را داشت.این ورزشکار شاخص استان همواره از حمایت و توجه به قهرمانان به عنوان اهرمی برای ادامه قهرمانی ها یاد می کند که متاسفانه نادیده انگاشته شده است.
«مهدی نامور» مربی باسابقه استان نیز از ریزش تعداد کشتی گیران نگران است.به گفته وی، کشتی ورزش سختی است و ورزشکاران امروزی چندان مایل نیستند شرایط و تمرینات سخت را تحمل کنند و دیربازده بودن آن نیز از جذابیت های این ورزش کاسته است.
وی تاکید می کند: برای کسب مدال در این ورزش باید سال ها عرق ریخت و خاک خورد اما از سویی متاسفانه در استان صنایع از این رشته حمایت نمی کنند و همین عامل کشتی را روز به روز به ورطه نابودی می کشاند.
وی بیکاری مربیان و قهرمانان این ورزش را از مهم ترین عواملی می داند که سبب شده چندان الگوی مناسبی برای ورزشکاران تازه کار نباشند و توی ذوق شان بخورد.وی تنش و اختلاف بین برخی مربیان را نیز از دیگر مواردی بیان می کند که باعث شده چندان کشتی در استان رونق نگیرد و ناهماهنگی ها سبب دور شدن ورزشکاران از کشتی شده است.
وی کشتی را ورزشی دیربازده و سنگین می داند که چندان برای برخی خانواده ها هضم این موضوع که باید سال ها وقت صرف قهرمانی شود، آسان نیست.
«نامور» نداشتن امنیت شغلی قهرمانان را عاملی برای بی انگیزگی می داند و می گوید: البته مربیان نیز امنیت شغلی ندارند و این موضوع سبب شده دغدغه های شان به کشتی گیران انتقال یابد و تا زمانی که مربی چندان پشتوانه محکمی نداشته باشد و حمایت نشود قطعاً نمی توان بدون دغدغه کشتی استان را ارتقا داد.