مریم ضیغمی- «محدثه صارمی» در رشته مدیریت صنعتی در دانشگاه علامه طباطبایی تهران تحصیل کرده اما با این وجود به دلیل علاقه به گویندگی و اجرا، در 20 سالگی پس از گذراندن دوره های گویندگی، اجرا، بازیگری و برنامه سازی در رادیو و موفقیت در تست ها و آزمون های مختلف به عنوان گوینده و مجری وارد رادیو جوان شد. جمعه من (همراه با فرزاد حسنی)، برنامه صبحگاهی جوان ایرانی سلام، به افق ماه، ویژه برنامه های عیدانه شبکه جوان با عنوان عید من، نقطه سرخط، قهوه قندپهلو، جوانه، هزار تو، شب انار، مثل گل، پیچک و مینای مهتاب از جمله برنامه هایی هستند که این مجری جوان اجرای آن ها را بر عهده گرفته است. با این مجری جوان رادیو و تلویزیون همراه شدیم تا از او درباره ورودش به اجرا و گویندگی و به تعبیری آن سوی استودیو بدانیم.
چگونه پا در میدان اجرا گذاشتید؟
به فضای اجرا علاقه مند و همیشه به دنبال کانالی برای ورود به این حوزه بودم. خواهرم از رادیو جوان فراخوانی شنیده بود که افراد علاقه مند به حوزه اجرا می توانند به باشگاه رادیویی جوان مراجعه کنند و تست بدهند. بیش از هزار نفر برای تست اولیه مراجعه کردند که من در آن مصاحبه پذیرفته و وارد فضای آموزشی شدم و 4 ترم شامل فن بیان و بدن، گویندگی و گزارشگری، فلسفه رسانه و همه آن چه را که برای ورود به این فضا نیاز بود تحت نظر استادان فن که در حوزه رسانه پیش کسوت بودند، گذراندم و در نهایت مدرک دریافت کردم ولی در مدرک ما قید شده بود که هیچ تضمینی برای جذب در سازمان با دریافت این مدرک ندارند. مدت های مدیدی منتظر آفیش بودم و بعد خودم با آیتم و برنامه سازی کار را ادامه دادم.
شنیده ام علاوه بر اجرا در حیطه های دیگری هم فعالیت می کنید؟
در باشگاه رادیو جوان که بودم خودم برنامه سازی می کردم و همان موقع در برنامه های مختلفی مثل «پاتوق شبانه» و «سبقت آزاد» آیتم داشتم. من از رادیو جوان برای مدتی به دلیل شرایط کاری و پیشنهادهای بهتری که در شبکه های مختلف داشتم به شبکه نمایش رفتم و برنامه «هزارتو» را گویندگی کردم. با یک برنامه خاص دیده نشدم چون خیلی فعالیت می کردم، برنامه سازی، گزارشگری، نویسندگی و گویندگی و چندین برنامه را همزمان داشتم و همه این ها در مسیر رو به جلو برای من کمک کننده بود.
رمز استمرار خود را در حیطه اجرا در چه می دانید؟
علاقه به این حرفه دلیل استمرارم است، سپس پشتکار و تلاش و همت خودم، تشویق خانواده ام و هزینه ای که به لحاظ مالی و روحی در این مسیر صرف کردم به من کمک کرد.
خانواده تان مانع ورود شما به این حرفه نشدند؟
خیر. همیشه خانواده ام مشوقم بودند و پدر و مادرم خیلی روحیه می دادند و خیلی جاها که به خاطر سختی به من فشار می آمد این دو عزیز با انرژی و تشویق شان سعی می کردند ریکاوری شوم. والدینم به شدت مخاطبان پر و پا قرص اجراهایم هستند. علاوه بر تشویق، قطعاً انتقادهای سازنده و بجایی می کنند که همیشه استفاده کرده و خدا را شکر مسیر خودم را ادامه داده ام.
الگویی در عرصه اجرا دارید؟
به الگوی واحدی در کارم اعتقادی ندارم چون هر فردی نقاط ضعف و قوتی در کار خود دارد. چون علاقه مند به کارم هستم همیشه کار مجریان شبکه های داخلی و مجریان بنام دنیا را که فعالیت می کنند رصد می کنم و معتقدم اگر از هر فردی یک نکته یاد بگیرم و در کارم اعمال کنم مجموعه ای از الگوهای مختلف می شود که در سراسر دنیا وجود و هر کدام شان امتیازی دارند.
با چه برنامه ای دیده شدید؟
«فرزاد حسنی» پیشنهاد اجرا در برنامه صبح جمعه را ارائه داد که خودتان می دانید یکی از بهترین های رادیو بود و او گروه «هفت شنبه» را دوباره بعد از سال ها با نام جدیدی راه انداخت و وارد برنامه «جمعه من» شدیم. ما با فرزاد حسنی اجرا کردیم، برایم کلاس اجرا بود و چیزهای زیادی از او یاد گرفتم چون خودم مشتاق یادگیری هستم، حتی از میمیک صورت و لحن جملاتش هم یادداشت برمی داشتم چون حسنی مجری توانا و موفقی است. آن سال همه اعیاد در رادیو جوان برنامه «عید من» را با هم کار کردیم و 2 ساعت برنامه زنده داشتیم. بهترین برنامه بود و بیشتر از بقیه دیده شد چون آن سال اولین برنامه صدای جمهوری اسلامی ایران از دیدگاه مردم در جشنواره نوروزی شدیم و چهارمین برنامه برتر صدا و سیما.
الان کجای کار ایستاده اید؟
بعد از حدود 9 سال اجراهای مختلف همیشه دوست دارم از صد درصد توان خودم استفاده کنم چون پر از ظرفیت های مختلف و انرژی هستم و جایی که می بینم از این انرژی آن طور که شاید و باید بهره برداری نمی شود سرخورده می شوم و این آزارم می دهد.
وجهه مالی قصه می تواند اولویت چندم برای جوان ها باشد حداقل از دید خودم و کسانی که مانند من و هم دوره ام هستند می گویند ای کاش بتوانیم از تمام استعدادهای مان استفاده کنیم.
اگر یک مجری جوان داریم که خوش ذوق و خوش قریحه و نویسنده است و در بخش های مختلف می تواند کمک کند باید همه جوره از او استفاده کنیم ولی متاسفانه بهترین استفاده ها و بهره برداری ها از این استعدادها نمی شود.
من 2 سال و نیم آموزش دیدم و هزینه کردم و برایم هزینه شده است و بعد فهمیدند استعدادش را دارم و فکر می کنم خیلی بیشتر از این ها باید از ما استفاده شود و به 2، 3 برنامه اکتفا نکنند. ای کاش فضایی باشد که از بهترین استعدادها بیشترین بهره برداری و استفاده را داشته باشند.