راه سنگلاخی که آسفالت شد

پیش از رسیدن به روستای گلیان راه نامناسب عبور از این روستا برای رسیدن به اسطرخی را به یاد می آورم اما وقتی به گلیان می رسم دیگر خبری از آن راه نامناسب، باریک و سنگلاخی که در گذشته از این روستا می گذشت نبود و به جای آن یک راه آسفالت با عرض مناسب جایگزین شده بود؛ راهی که البته در گذشته شامل عرض رودخانه پایین دست روستا بود اما امروز با هزینه کرد بالا از جمله برای ایجاد دیوار ساحلی به معبری مناسب برای اهالی گلیان و اسطرخی تبدیل شده است. همچنین اهالی بیدواز و اردوغان اسفراین اگر بخواهند از مسیر شیروان به جاده آسیایی برسند حالا راه دسترسی مناسبی دارند. وقتی از برخی اهالی در مورد متولی ساخت این جاده مناسب و پر کاربرد می پرسم، پاسخ می دهند: این جاده نتیجه تلاش و مهندسی مدیران و کارشناسان بنیاد مسکن استان است.

بنویسید قدردان زحمات بنیاد مسکن هستیم

با برخی از مردم گلیان که صحبت می کنیم از ما می خواهند از طرف آنان بنویسیم که قدردان زحمات بنیاد مسکن هستند. با توجه به این که روستای اسطرخی هدف سفر ماست، از گلیان عبور می کنیم و با گذر از راه شیب دار و پر پیچ و خم راهی این روستا می شویم. وقتی به بلندای کوهی می رسیم که در میان دره آن اسطرخی قرار گرفته است خودرو را متوقف و محو تماشای این دره چشم نواز می شویم؛ دره ای که در میان آن یک روستای پلکانی با معماری قدیمی خودنمایی می کند. اگر اسفیدانی ها و روئینی ها از ما دلگیر نمی شوند باید بگوییم دره اسطرخی زیباتر از 2 روستای دیگر پلکانی استان است. هر چه به روستا نزدیک تر می شویم، زیبایی های این دره بیشتر نمایان می شود؛ دره ای که 2 آبشار زیبا را در خود جا داده است. آبشارهایی که هر چند در استان شناخته شده نیستند اما می توان آن ها را زیباترین آبشارهای خراسان شمالی نامید. هر چند زیبایی های این دره وصف ناپذیر است اما وقتی وارد روستا می شویم با توجه به این که سال ها پیش جزو روستاهای دارای بافت با ارزش بنیاد مسکن قرار گرفته است، تعجب می کنیم که چرا ورودی مناسبی ندارد؟

یک سوال

وقتی جلوتر می رویم برخلاف دیگر روستاهایی که توسط بنیاد مسکن مهندسی شده اند، پیشرفتی در کار به سازی و زیباسازی این روستا نمی بینیم. وقتی از مردم روستا در مورد این موضوع سوال می کنم مرا به سمت ضلع شمال شرقی روستا راهنمایی می کنند؛ جایی که توسط مهندسان و کارشناسان بنیاد مسکن سنگ فرش، دیوارسازی و جداره سازی شده است. برایم سوال پیش می آید که چرا پروژه زیباسازی اسطرخی فقط در بخشی از آن اجرا شده است؛ موضوعی که اهالی دیگر قسمت های اسطرخی جوابی درخصوص آن به ما نمی دهند. با این وجود به سمت قسمت به سازی شده روستا می رویم. برخلاف دیگر روستاهایی که طرح هادی ویژه روستاهای هدف گردشگری در آن ها اجرا شده است، عرض کوچه های این روستا با هدف حفظ بافت قدیمی همانند گذشته باریک مانده و این کار را برای حمل مصالح و فعالیت کارگران سخت کرده است با این وجود کوچه ها به شکل زیبایی سنگ فرش شده اند.سنگ فرش این قسمت از اسطرخی تا ورودی منازل حتی در کوچه های   دارای شیب و پر پیچ و خم ادامه پیدا کرده که گویای توجه مهندسان و گروه پیمانکاری فعال در این روستا بوده است. اما آن چه برایم جای تأمل داشت، کم توجهی به پاکیزه نگه داشتن و حفظ اقدامات میلیاردی انجام شده بود.

تخریب نماکاری ها

وقتی به مسجد روستا می رسیم و متوجه تخریب نماکاری های انجام شده مقابل آن می شویم، بیشتر تأسف می خوریم. جلوتر که می رویم به کوچه هایی می رسیم که خاک و گل تمام سنگ فرش ها را پوشانده است؛ تمام زحمات و هزینه های انجام شده برای این کوچه ها زیر خاک و گل دفن شده بودند. علاوه بر این موارد هنگامی که راهی چشمه زیبای پایین دست روستا می شویم در قسمتی از مسیر با انبوه زباله روبه رو می شویم.

راه دسترسی نامناسب آبشار 

راه دسترسی به آبشار با آن که برخی اهالی از الاغ های شان برای حمل محصولات کشاورزی استفاده می کنند، بسیار نامناسب و پر از چاله های کوچک بود. با خودم می اندیشم چرا با وجود این همه تردد اهالی آستین های شان را برای بهبود این مسیر بالا نمی زنند؟ وقتی با این صحنه ها رو به رو می شوم بخشی از جواب این سوالم را می گیرم که چرا اسطرخی با داشتن جاذبه های طبیعی زیبا همچون اسفیدان و روئین اما نسبت به این 2 روستا کمتر گردشگر دارد؟

چرایی نیمه کاره ماندن طرح هادی 

در بازگشت از اسطرخی هنگام رسیدن به شیروان به اداره بنیاد مسکن این شهرستان می رویم تا در مورد چرایی نیمه کاره ماندن طرح هادی ویژه این روستا یا دیگر مشکلات موجود آن جویا شویم. وقتی سوالاتم را از «ابراهیمی» رئیس بنیاد مسکن شیروان می پرسم او پلان در نظر گرفته شده برای اسطرخی را نشان می دهد که برای آن یک ورودی زیبا در نظر گرفته شده است و می گوید: روستای اسطرخی به همراه اسفیدان بجنورد و روئین اسفراین 3 روستای نخست استان بودند که به عنوان بافت با ارزش بنیاد مسکن استان به آنان اعتبار تخصیص یافت اما مشکلاتی وجود داشت که اجازه نداد پروژه در این روستا هم پای 2 روستای دیگر پیشرفت کند. وی نخستین مشکل اصلی را اجرا نشدن پروژه راه اتصالی اسفراین به شیروان از مسیر اسطرخی بیان می کند  و می افزاید: با توجه به تکمیل نشدن این پروژه، اهالی روستاهای بخش اردوغان و بیدواز اسفراین برای رفتن به شیروان از داخل اسطرخی عبور می کردند و با توجه به تردد مداوم خودروها پیمانکاران بنیاد نمی توانستند پروژه و پلان در نظر گرفته شده برای این روستا را اجرا کنند. در این باره بنیاد مسکن مکاتبات بسیاری را با ادارات مربوطه برای تکمیل این پروژه داشت. وی تصریح می کند: هر چند پروژه کمربندی اسطرخی هنوز به دلیل تکمیل نشدن پل آن به طور کامل به بهره برداری نرسیده اما با راه فرعی احداث شده در جوار پل این کمربندی این مشکل هم اکنون رفع شده است. وی اختلاف اهالی و شرکت آب و فاضلاب استان برای لوله کشی آب به منازل اهالی این روستا را دیگر مانع پیشرفت پروژه در این روستا اعلام می کند و می گوید: تا حل نشدن اختلافات اهالی برای لوله کشی آب این روستا ما قادر به ادامه کار نخواهیم بود. به گفته «ابراهیمی»، تاکنون برای طرح زیباسازی و به سازی و همچنین حفظ بافت با ارزش این روستا یک میلیارد و 200 میلیون تومان هزینه شده است. 

در این زمینه «صابری» معاون عمران روستایی بنیاد مسکن استان با اشاره به این که روستای اسطرخی جزو 3 روستای نخست استان است که تحت عنوان بافت با ارزش بنیاد مسکن به آن اعتبار ملی تخصیص یافت، تصریح می‌کند: دهیاری و اهالی اسطرخی برای حفظ و نگهداری بافت با ارزش این روستا باید بسیار کوشاتر باشند در حالی که تاکنون این گونه نبوده است. وی هشدار می دهد: در صورتی که دهیار و اهالی این روستا با اقدامات خود بافت با ارزش این روستا را نادیده بگیرند بنیاد مسکن، برای ادامه اجرای پروژه، اسطرخی را از فهرست روستاهای دارای بافت با ارزش استان خارج می کند.