علوی
این روزها که آپارتمان نشینی همه گیر شده و از هر کوچه و خیابان بگذری، کمتر خانه ویلایی می بینی، برخی مشکلات نیز به همان اندازه قد کشیده و رشد کرده است؛ مشکلاتی که خودمان مسبب آنها هستیم و در نهایت دودش به چشم خودمان می رود.
رعایت نکردن قوانین آپارتمان نشینی باعث آزار و اذیت بسیاری از خانواده ها شده است چنان که این مشکلات گاهی به برخوردهای فیزیکی و به هم ریختن مداوم اعصاب و آرامش آن ها منجر می شود. برخی شهروندان می گویند: وقتی به همسایه های مان درباره لزوم رعایت حقوق دیگران تذکر می دهیم می گویند «چهاردیواری، اختیاری» است و به رعایت حال همسایگان توجهی نمی کنند.
کوچ بی هنگام
سال گذشته بود که به مجتمع مسکونی مان یک مستاجر تازه آمد و سکونت یافت. هنوز یک هفته از آمدنش نگذشته بود که صدای بلند ضبط شنیده می شد و تعداد زیادی مهمان در رفت و آمد بودند و این سر و صداها تا پاسی از شب ادامه داشت. این ها را یک بانوی بجنوردی می گوید و ادامه می دهد: یک شب هر طوری که بود سر کردیم و نخواستیم به همسایه تازه وارد تذکر بدهیم اما روزهای بعدند متوجه شدیم با خانواده پر سر و صدایی همسایه شده ایم. هر شب مهمانی و دورهمی های مختلف در خانه شان برگزار می شد و تا پاسی از شب ادامه داشت و طی روز صدای سگی که از آن در خانه نگهداری می کردند، آسایش را از ما سلب کرده بود. وی می افزاید: مدتی بعد خانواده دیگری در طبقه پایین آن ها ساکن شدند و از آن جایی که ناچار بودند صبح زود سر کار بروند نمی توانستند سر و صدای این خانواده را تحمل کنند. این بانو خاطرنشان می کند: پس از تذکرهای زیادی که از سوی خانواده تازه وارد به خانواده پر سر و صدا داده شد و حتی بین آن ها دعوا و درگیری رخ داد، در نهایت خانواده ای که تازه به آن جا آمده بودند، به آپارتمان دیگری نقل مکان و آن جا را ترک کردند. شهروندی دیگر که در یک مجتمع 3 واحدی سکونت دارد، هم اظهارمی کند: متاسفانه همسایگان ما حق شارژ آپارتمان را بسیار دیر پرداخت می کنند و همیشه از مزاحمت های آن ها دچار مشکل می شویم. وی ادامه می دهد: شب ها تا دیر وقت صدای تلویزیون همسایه طبقه بالایی مان بلند است و از آن جایی که زن و مردی سالخورده هستند، برای گذراندن وقت شان مدام تلویزیون تماشا می کنند و بیشتر شب ها که خواب شان می برد تلویزیون با صدای بلند همچنان تا صبح روشن است.
یکی از شهروندان با بیان این که در گذشته همسایه ها از حال همدیگر بیشتر خبر داشتند و برای هم مزاحمت ایجاد نمی کردند، خاطرنشان می کند: در زمان قدیم همسایگان کاری نمی کردند باعث آزار و اذیت هم شوند زیرا اعتقاد داشتند چشم شان به چشم هم می افتد و خوب نیست رفتار ناپسندی با هم داشته باشند اما اکنون می بینیم همسایه های برخی واحدهای مسکونی به طور مداوم با هم درگیر هستند و گاهی با این که در آپارتمان شان مقابل هم است و هر روز همدیگر را می بینند با هم صحبت نمی کنند.
خدا کند همسایه بد نداشته باشید
یکی از خانم هایی که به تازگی منزل خود را عوض کرده است، بیان می کند: برخی از افراد انگار به مقررات آپارتمان نشینی مشرف نیستند و نمی دانند در مجتمع های مسکونی باید چگونه رفتار کنند. «کریم زاده» ادامه می دهد: در مجتمع قبلی مان همسایگان بسیار خوبی داشتیم و حتی با همدیگر رفت و آمد می کردیم اما در مجتمع جدیدی که سکونت داریم خانواده ای وجود دارند که علاوه بر آن که شلوغ و پر سر و صدا هستند، بسیار بی ادبانه رفتار می کنند به طوری که وقتی یک بار به دلیل سر و صدای زیاد شان در نیمه شب تذکر دادیم با رفتار بسیار بد زن و مرد خانواده مواجه شدیم. وی ادامه می دهد: رفتار این خانواده با بقیه همسایه ها خوب نیست و همه به وجود آن ها در مجتمع اعتراض دارند اما از آن جایی که مالک آپارتمان هستند کاری از دست مان بر نمی آید.
شهروندی دیگر هم می گوید: همسایگان ما کمتر سر و صدا دارند و تا جایی که می توانند به حقوق همدیگر احترام می گذارند، ما نیز برای آن که مزاحمتی برای آن ها ایجاد نکنیم متاسفانه به فرزندان مان سخت می گیریم که سر و صدا نکنند و بازی های آرام تری را انتخاب کنند اما بعضی وقت ها که همسایه ها مهمان دارند، سر و صدای زیادی ایجاد می شود که چاره ای نیست و نمی توان به مهمانی که برخی اصول را رعایت نمی کند، تذکر داد.
یک جامعه شناس هم با بیان این که محیط مسکونی که مناسب باشد، برآورده کننده نیازهای مختلف روانی، اجتماعی و زیستی انسان است، اظهارمی کند: مهم ترین مسئله یک محیط مسکونی ایجاد زمینه مناسب برای انطباق فرد با اجتماع و پیرامون وی و آماده سازی برای ورود او به جامعه است و می تواند راهی برای تعاملات بهتر و سازنده افراد در یک اجتماع کوچک باشد.
«علیزاده» ادامه می دهد: اگر ساکنان آپارتمان ها به حقوق خود واقف باشند و تلاش کنند فرهنگ آپارتمان نشینی را رعایت کنند و به حقوق هم احترام بگذارند، حس داوطلبانه و مسئولیت پذیری اجتماعی به خوبی ترویج می یابد و محیطی مناسب و امن برای برخوردهای اجتماعی کودکان و حتی بزرگ سالان به وجود می آید.
وی یادآور می شود: بیشتر ما ایرانی ها برای همسایه های مان احترام زیادی قائل هستیم و معتقدیم در صورت بروز مشکل، آن ها قبل از فامیل به داد ما می رسند بنابراین همیشه سعی می کنیم سر و صدایی ایجاد نکنیم و باعث سلب آسایش آن ها نشویم اما نیاز است مدیران مجتمع های مسکونی قوانین آپارتمان نشینی را برای ساکنان تشریح کنند و دوستانه از آن ها بخواهند به این قوانین پایبند باشند.