شیری- ثبت نام در طرح اقدام ملی مسکن در استان از دیروز رسماً آغاز شد و طبق اعلام مسئولان، متقاضیان تا 3 روز کاری فرصت دارند با مراجعه به سایت www.tem.mrud.ir در این طرح ثبت نام کنند.

طبق آن چه پیش از این اعلام شده بود ثبت نام در این سامانه از ساعت 10 صبح سه شنبه آغاز شد و برخی متقاضیان در بجنورد از ساعت 9 صبح برای ثبت نام در کافی نت ها حاضر شدند. البته تعدادی از آن ها برای اطلاع از شرایط و آماده کردن مدارک مراجعه کرده بودند اما با این وجود برخی مراجعه کنندگان از این که نتوانند مدارک ثبت نام را تکمیل کنند، نگران بودند.

یکی از مراجعه کنندگان که به عنوان اولین نفر توانست در یک کافی نت ثبت نام کند، گفت: با اعلام شرایط و جزئیات ثبت نام، مدارک لازم را آماده کردم تا بتوانم قبل از تکمیل ظرفیت ثبت نام کنم.

وی افزود: اگرچه 30 میلیون تومان برای سپرده گذاری در این طرح برای اقشار کم درآمد بسیار سنگین است اما به امید خانه دار شدن این مبلغ را آماده و واریز کردم.

او که زن خودسرپرست است، گفت: امیدوارم مکان این طرح مانند مسکن مهر خارج از شهر نباشد چون رفت و آمد به دلیل نبود امکانات کافی حمل و نقل مشکل است.

یکی دیگر از شهروندان که او نیز موفق به ثبت نام شده بود، گفت: از ابتدای هفته که زمان ثبت نام اعلام شد هر روز پیگیر بودم تا بتوانم سرپناهی برای خانواده ام فراهم کنم.

او با اشاره به اجاره های بالای مسکن خاطرنشان کرد: از آن جایی که امکانات مناسب برای مسکن مهر در نظر گرفته نشد، فقط افرادی که توان مالی ضعیفی داشتند، در آن جا ساکن شدند و امیدواریم در این طرح مشکلات مشابه مسکن مهر وجود نداشته باشد.یکی دیگر از شهروندان که با شنیدن شرایط ثبت نام و سپرده گذاری 30 میلیون تومانی، برای ثبت نام دچار تردید شد گفت: اگر تا این میزان توان سپرده گذاری داشتم،  خانه ای را برای خانواده ام رهن می کردم که در آسایش باشند.

او اضافه کرد: اگر مکان احداث مسکن در داخل شهر یا جایی باشد که برای رفت و آمد مشکلی نداشته باشیم، بهتر است.

یکی از متصدیان کافی نت هم در این باره گفت: از شنبه مراجعان زیادی برای ثبت نام و جویا شدن از شرایط داشتیم و از سه شنبه که سایت ثبت نام باز شد، هر چند تعداد مراجعان  در حد انتظار نبود اما متقاضیان به تدریج مراجعه می کنند.

وی خاطرنشان کرد: احتمال دارد هنوز برخی افراد از ثبت نام اطلاع نداشته باشند اما در روزهای آینده با اطلاع رسانی بیشتر از طریق دوستان و آشنایان شان، به نظر می رسد تعداد بیشتری برای ثبت نام مراجعه کنند.

به گفته او، در برخی استان ها طی یک ساعت ظرفیت تکمیل شده اما در بجنورد هنوز ظرفیت تکمیل نشده است و شهروندان فرصت ثبت نام دارند.

در این میان مدیرکل راه و شهرسازی استان با اشاره به سهمیه 5 هزار و 460 واحدی خراسان شمالی در طرح اقدام ملی مسکن گفت: از این تعداد 5 هزار واحد در بجنورد، 180 واحد در شیروان، 160 واحد در اسفراین، 60 واحد در جاجرم و 60 واحد در گرمه در نظر گرفته شده است.«مصطفی زاده» افزود: در مرحله اول برای ثبت نام در طرح اقدام ملی مسکن 3 روز در نظر گرفته شده است و اگر کسی موفق به ثبت نام نشد باید منتظر مرحله بعدی بماند. وی محل اجرای این طرح را در گلستان شهر بجنورد و دیگر شهرستان ها در محل های مسکن مهر اعلام کرد.

وی آخرین اطلاعات ثبت نامی در ساعت 13:06 روز گذشته را 740 نفر ذکر کرد.

علوی

 کودکی را تازه پشت سر می گذاشتند که اِیْلچِه (خواستگار)، کوبه‌ در چوبی شان را می‌کوفت. مراسم جواب دادن به خواستگار، به سرعت برگزار می‌شد و بدون کمترین نظرخواهی از عروس، یکی، دو روز بعد، با مردی پای سفره‌ عقد همراه می‌شد که تا آن لحظه، همدیگر را ندیده بودند.

مدتی بعد و با آماده شدن جهیزیه، به خانه‌ای می‌رفتند که یک یا دو اِیْلتِه(جاری) بزرگ‌تر از عروس با خانواده‌ داماد در حال گذراندن روزگار بودند.

 یک پژوهشگر فرهنگ عامه اظهارمی‌کند: خمیر کردن و پختن نان در تنور و دوشیدن شیر گاو و گاه آماده کردن تابّک(تاپاله) برای سوزاندن در اجاق، از اولین وظایف نوعروسانی بود که زندگی مشترک با خانواده‌ همسرشان را در اتاق‌های کوچک کاهگلی که اجاق و گهواره‌ آویخته از دیوار، فضا را تنگ‌تر کرده بود، آغاز می‌کردند. «احسان حصاری مقدم» ادامه می دهد: شدت روابط عاطفی تا نیم قرن پیش در بین خانواده‌ها، قابل تصور نبود، در حدی که با سامان گرفتن عروس در یک کوچه آن طرف تر یا محله‌ای دیگر، تا مدت‌ها دل مشغولی و اندوه به دل نشسته‌ مادر، تکرار این عبارت بود که «چاغام ایزاقَه دیش‌ده!» یعنی «بچه‌ام به دوری(غریبی)افتاد!»

به گفته وی، «یَشماق»، رعایت سنتی دیرین در روابط بین عروس با خانواده همسرش بود.

پدر و برادران همسر، از جمله افرادی بودند که عروس اجازه‌ همکلام شدن با آن‌ها را نداشت، حتی اگر برای کودکش در حین بازی در محوطه‌ حیاط اتفاقی می‌افتاد، قرار نبود عروس فریاد بکشد یا کلامی بگوید و از فردی کمک بخواهد. پس از گذشت مدتی و گاه چند سال، با انجام مراسمی، عروس روبند صورتش را برمی‌داشت و اجازه‌ صحبت کردن با پدر و برادران همسرش را می‌یافت.وی این مادران را افرادی می داند که با آغاز سومین دهه از زندگی‌شان، هیبت یک مادر‌بزرگ را به خود می‌گرفتند، دردناک تر این که، در موارد بسیاری مجبور به ادامه‌ زندگی با زنی با عنوان وَسنِه (هَوو) در زیر یک سقف هم می‌شدند. وی می افزاید: پاییز که می‌رسید، دغدغه‌شان آماده کردن آذوقه برای زمستان بود؛ تهیه‌ قُووِرمَه(قورمه) از گوشت گوسفند برای شب‌های سرد فصلی پر برف که گاه خوراک روزانه‌ بچه ها در مسیر مکتب خانه و مدرسه می‌شد.

یک مادربزرگ از خاطرات آن روزهای خود می گوید: آن زمان اصلاً به ما نمی گفتند که خواستگار آمده و نظر هم نمی خواستند، طوری که یکی از اقوام، مرا می خواست و من نیز از او خوشم می آمد و به خواستگاری آمد اما چون هنوز شغل درست و حسابی نداشت پدرم بدون آن که نظر مرا بخواهد به او  جواب رد داد. وی که تمایلی به ذکر نامش ندارد، ادامه می دهد: پس از آن زمانی که  14 ساله بودم  گفتند باید به همراه همسر آینده ام برای عقد به محضر برویم و نزد یک محضردار در کوچه صدری رفتیم و عقد کردیم. روز بعد مادرم یک لحاف را چهار لا کرد و طرف سفید آن را زیرم انداخت و از سوی خانواده داماد به دنبالم آمدند تا به آرایشگاه برویم و مادرم یک کله قند و یک چادر سفید هدیه داد و مادر شوهرم یک سکه در سینی گذاشت. می خواستیم از آرایشگاه به سمت خانه خاله ام که حیاط بزرگی داشت و عروسی در آن جا برگزار می شد، برویم و قرار بود دایی ام که خودروی جیپ داشت به دنبال ما بیاید زیرا در آن زمان خودرو کم بود. وی ادامه می دهد: ما خیلی منتظر ماندیم اما دایی ام نیامد و با یک درشکه به خانه رفتیم و  مراسم عروسی مفصلی برگزار شد و همه در روز عروسی به داماد می گفتند: «عروس به این زیبایی را از کجا پیدا کرده ای؟!» و همسرم با شنیدن این جمله غیرتی شد و می خواست که با آن ها گلاویز شود. این مادربزرگ که اکنون 70 سال دارد، می گوید: مدتی نامزد بودیم و بعد از آن که قرار بود به خانه خودمان برویم خانواده داماد در خانه خودشان به فامیل خود شام دادند و ما نیز در خانه خودمان به اقوام خود غذا دادیم و دوباره مراسمی برگزار شد و زمانی که خواستند من را از در رد کنند، من در وسط در ماندم. دایی ام دستم را گرفته بود و به یکی از اقوام داماد که آن طرف در ایستاده بود می گفت «قباله را بده تا دختر را بدهم» و فامیل داماد هم می گفت تا دختر این طرف نیاید قباله را نمی دهم و این کشمکش و بحث نیم ساعت طول کشید تا این که  قباله را داد و آن را زیر پایم گذاشتم و رد شدم که این یک سنت بود. وی با گفتن این خاطرات چشم هایش را می بندد و یک به یک همه آن ها را مرور می کند. وی بیان می کند: زمانی که به خانه خود رفتم با مادرشوهرم زندگی می کردم و هر روز برای مان غذا می پخت تا این که به تدریج توانستم راه و رسم زندگی را بیاموزم.

بانوی کهن سال دیگری که او هم خاطرات شیرینی از ازدواجش دارد، بیان می کند: خانواده من و همسرم با هم در یک کوچه زندگی می کردند و من با خواهر همسرم دوست و همکلاسی بودم و او همیشه نزد همه می گفت که مرا همسر برادرش خواهد کرد و من هم می گفتم من تا حالا برادرت را ندیده ام. وی ادامه می دهد: یک روز خواهر همسرم انجیر بزرگی به من داد و گفت که آن را برادرش از تهران آورده است و وقتی به طرف دیگر کوچه نگاه کردم دیدم جوانی یواشکی در حال نگاه کردن به من است و همان موقع انگار بند دلم پاره شد تا این که چند وقت بعد به خواستگاری آمدند و پس از موافقت پدرم روزها از مدرسه به دنبالم می آمدند و با همان روپوش مدرسه برای خرید می رفتیم و پس از آن مراسم عروسی مفصلی برگزار شد و بعد از 2 سال نامزدی هم مراسم دیگری در زمان بردن عروس به خانه برگزار کردند. یک شب مراسمی به نام «کچه کچه» داشتیم که داماد را به حمام می بردند و حنا می‌بستند  و در شب عروسی نیز مرا به زیرزمین خانه و در یک پستو برده بودند و می گفتند خوب نیست عروس به داخل مجلس بیاید. حتی یک بار همراه با همسرم به یک مراسم عروسی که در خانه شان برگزار می شد رفتیم و همه با انگشت مرا نشان می دادند که چه کار بدی کرده ام که در دوران نامزدی به خانه داماد رفته ام. شب هم وقتی برگشتم مادرم اجازه نداد به خانه بروم و گفت باید به همان جایی که بودی بروی! مادربزرگی دیگر هم که تنها دختر خانواده بوده و سه برادر داشته است، بیان می کند: زمانی که برایم خواستگار می آمد، هر یک از برادرانم یک نظر می دادند و قبول نمی کردند و اگر هم آن ها قبول می کردند مادرم نمی پذیرفت و من هم خجالت می کشیدم نظری بدهم. سنم کم کم بالا رفت و در 19 سالگی خواستگاری آمد که مورد پسندشان شد و عقد کردیم. وی می افزاید: در زمان نامزدی یک بار به دور از چشم برادرهایم با موتور چوپای همسرم به بش قارداش رفتیم و یکی از آشنایانم ما را دیده و به برادرهایم گفته بود. وقتی به خانه برگشتم آن ها با من دعوا کردند و من هم خجالت می کشیدم که بگویم ما محرم هستیم و چرا نباید با هم بیرون برویم.

بانوی سرد و گرم چشیده دیگری هم که کلاس پنجم بوده که ازدواج کرده است، اظهارمی کند: روزی عده ای به خانه مان آمدند و صحبت هایی با پدرم کردند، سپس شناسنامه مرا گرفتند و رفتند و پس از چند ماه آمدند و مادرم گفت باید همراه آن ها به یکی از روستاهای یک استان دیگر بروی. من هم گریه کردم و گفتم چرا؟ یکی از اطرافیان داماد گفت ما دختر شما را عقد کرده ایم و حالا باید او را با خود ببریم! من هم یکسره گریه می کردم و ناراحت بودم اما فایده ای نداشت . وی ادامه می دهد: زمانی که به روستای محل سکونت همسرم رفتم هیچ چیزی نداشت و من شبانه روز گریه می کردم. آن ها حتی اجازه ندادند آخرین امتحان کلاس پنجم ام را بدهم و کارنامه ام را بگیرم. این بانوی کهن سال خاطرنشان می کند: پدر و مادرم مرا ترسانده و گفته بودند حق نداری از خانه همسرت بیرون بیایی و روزها با دلتنگی سپری می شد تا این که پس از گذشت 3  تا 4 سال  و زمانی که 2 کودک به دنیا آورده بودم به همسرم گفتم دیگر نمی توانم این جا زندگی کنم و او هم به ناچار به بجنورد آمد و این جا ماندگار شد و این گونه زندگی های قدیمی سپری می شد.

 

جواد حشمتی

آقای شهردار، مواظب چهره شیروان باشید، این شهر در مسیر جاده آسیایی قرار دارد و سالانه بیش از 20 میلیون مسافر از این شهر عبور می کنند. ویترین این شهر نماد و معرف آن است، مردم و مسافران از ورودی های نازیبای شهر گلایه دارند، ورودی های این شهر لباسی نو می خواهد. مواظب چهره شهر باشید.

 

هنگامی که برای رفتن به مسافرت به شهر و دیاری سفر می‌کنیم اولین چیزی که در ورود به مقصد توجه ما را به خود جلب می‌کند ورودی آن شهر است. 

مبادی ورودی هر شهری ویترین و جلوه‌ای گویا از هویت تاریخی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و گردشگری آن شهر است، از این رو توجه به سامان دهی ورودی ‌های شهری در توسعه گردشگری بحثی غیرقابل انکار به نظر می‌رسد.

با توجه به این که شهر شیروان در مسیر اصلی جاده آسیایی و مشهد قرار دارد مسافران و زائران زیادی در طول سال از این شهر عبور می کنند و متاسفانه در شرایط کنونی که باید زیباسازی ورودی شیروان جلوه خاصی به چهره شهر ببخشد و طراوت و شادابی روحی مسافران و شهروندان را در پی داشته باشد، اما این گونه نیست و این موضوع به یکی از مهم ترین دغدغه های مردم و شهروندان تبدیل شده است.با این که چند سال است صحبت از اصلاح، به سازی و زیباسازی ورودی های شهر و ایجاد تونل سبز می شود اما این طرح از روی کاغذ تکان نمی خورد.

در حاشیه ورودی این شهر، تعمیرگاه ها، مراکز خرید و فروش ضایعات، ادوات مکانیکی و کشاورزی و چوب بری ها در سکوت مسئولان رشد کرده اند.

 پیشانی های نازیبای این شهر نه تنها موجب نارضایتی مسافران شده بلکه صدای اهالی را نیز درآورده است. «مومنی» از شهروندان قدیمی این شهر است.

 او می گوید: وضعیت ورودی های شهر مناسب نیست و با وجود این که اقدامات کمی برای زیباسازی انجام شده اما کمکی به بهبود شرایط نکرده است.

این شهروند ادامه می دهد: هر فردی با دیدن ویترین یک شهر تصمیم می گیرد به داخل شهر برود یا نه، به نوعی می توان گفت که ورودی ها نماد یک شهر هستند، اما ویترین شیروان کمکی به جذب مسافر نمی کند.

وی با بیان این که ورودی‌ ها نقطه قوتی برای هر شهر هستند، اظهارمی کند: ورودی شهر مکانی است که مسافر با دیدن آن در مورد وضعیت فرهنگی، اقتصادی و شهرسازی قضاوت می‌کند و حتی در تصمیم مسافران برای اسکان یا عبور از شهر بسیار موثر است.

یکی دیگر از شهروندان شیروانی می گوید: وقتی مسافرانی از شهرهای دیگر به شهر ما سفر می‌کنند انتظار داریم از بودن در شهرمان لذت ببرند و با تعریف و تمجید از فضا و زیبایی شهر شیروان به دیار خود برگردند.

حسن پور می افزاید: مسئولان شهری قول و وعده های بسیاری برای سامان دهی ورودی های شهر داده اند اما تاکنون به غیر از کمی خاک ریختن در وسط بولوار، شاهد اقدام اساسی و چشمگیری در خصوص آن نبوده ایم.

وی خاطرنشان می کند:  در ورودی شهر از سمت مشهد درختان بسیاری وجود داشت اما شنیده ایم به تازگی به دلیل تغییر کاربری درختان را خشک می کنند، در حالی که وجود همین درختان و فضای سبز نمای خوبی به ورودی شهر می دهد و شهرداری می تواند با خریدن این ملک و تغییر کاربری به پارک اقدام مثبتی انجام دهد.

اما شهردار شیروان در این باره می گوید: ورودی ضلع غربی شهر مشروط به آزادسازی مسیر به عرض120 متر و به طول 1400 متر توسط اداره مربوط به شهرداری تحویل داده و عملیات اجرایی پروژه نیز آغاز شده است.

به گفته «شاهرخی»، ادارات و شرکت های خدمات رسان در خصوص جا به جایی و انتقال انشعابات خود تاکنون اقدامی انجام نداده اند و برای ادامه پروژه اعتبار استانی نیاز است.

وی با بیان این که ورودی شرقی شهر هنوز به شهرداری تحویل داده نشده است، اظهار می کند: پروژه سامان دهی ورودی غربی شهر سال گذشته با 92 میلیارد ریال اعتبار تعریف شد و هم اکنون 7 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.وی اضافه می کند: پروژه سامان دهی ورودی های شهر از اولویت های کاری شهرداری است.

 

شیری

می گویند: «برخی چای های موجود در بازار کیفیت ندارند» و «اختلاط در برخی بسته های چای انجام می شود»؛ این ها جمله هایی است که این روزها در بازار می شنویم، هر چند عمده چای های بسته بندی شده از دیگر استان ها وارد می شود اما تبعات آن هم استانی ها را درگیر کرده است.اگر بخواهیم ظاهر امر و موجودی کالا در فروشگاه ها را در نظر بگیریم، می بینیم که صحبت و وعده مدیران تا حدودی محقق و کالا از جمله چای به وفور در ویترین فروشگاه ها چیده شده است اما وقتی صحبت و درددل شهروندان را می شنویم، حکایت از تخلف و اختلاط برخی چای ها و بی کیفیت شدن آن ها در بازار دارد.

یکی از مراجعان به فروشگاه که جویای قیمت انواع چای است، می گوید: چندی پیش برای خرید یک بسته چای که از گذشته تاکنون همان برند را استفاده می کنم 65 هزار تومان پرداخت کردم اما متأسفانه کیفیت مناسبی نداشت و در نظر دارم برند دیگری که کیفیت خوبی داشته باشد، خریداری کنم.وی اظهار می کند: به نظر می رسد برخی متولیان تولید و بسته بندی چای فقط سود خود را در نظر می گیرند و مصرف کننده ناگزیر به هزینه های هنگفت برای کالای بی کیفیت می شود.یکی دیگر از شهروندان که نظارت ضعیف بر تولید و توزیع کالاها را اجحاف در حق شهروندان می داند، می گوید: در گذشته یک بسته چای با برند مشهور را در مدت زمان مشخصی استفاده می کردیم اما اکنون با وجود افزایش دو برابری قیمت ها، مدت زمان استفاده از آن به نصف کاهش یافته است.وی خاطرنشان می کند: زمانی که متوجه بی کیفیتی چای شدم، بسته آن را داخل سینی خالی کردم که متأسفانه برگ ها یکنواخت نبود و اختلاط و تقلب در آن محرز بود و اعتراضم به فروشنده نتیجه ای نداشت چون او هم این بسته ها را به شکل کلی از نمایندگی های فروش خریداری می کند و لازم است دست اندرکاران برای این مسئله تدبیر اساسی بیندیشند.

در این میان یکی از فروشندگان که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش ندارد، می گوید: در حالی که دو برند مختلف قیمت های یکسانی داشت، اما اکنون یکی از برندها مطابق با افزایش قیمت گران شده اما برند دیگر نصف قیمت عرضه می شود و این خود نشان دهنده تخلف است.وی می افزاید: چای هایی که با قیمت های کمتر عرضه می شود، احتمال اختلاط در آن ها بیشتر است چون برخی برای حفظ مشتری از هر ترفندی استفاده می کنند.

وی دلیل اختلاط و پایین بودن قیمت برخی برندهای چای را فشار در قیمت گذاری می داند و خاطرنشان می کند: بازاریابان براساس تجربه ای که دارند و با مسائل مختلفی در این باره مواجه هستند، مطرح می کنند، چای بی کیفیت ارزان قیمت را با چای گران قیمت با کیفیت مخلوط و با قیمت های تعیین شده در بازار عرضه می کنند که متأسفانه کیفیت گذشته را ندارد.رئیس اداره بازرسی و نظارت سازمان صمت خراسان شمالی هم در این باره می گوید: تاکنون از اختلاط چای گزارشی داده نشده اما اگر اختلاطی هم باشد مربوط به کارخانه هاست که در صورت محرز شدن، مکاتبه لازم را در این زمینه انجام می دهیم.«کرمیان فر» می افزاید: با این وجود پیگیری و نظارت های لازم را برای بررسی مسئله انجام می دهیم تا با متخلفان در این بخش برخورد شود.وی خاطرنشان می کند: اگر شهروندی با اختلاط در بسته چای مواجه شد، آن را برای بررسی به سازمان ارسال کند تا اقدامات لازم انجام شود.

وی با شنیدن این مسائل در بازار اظهار می کند: بدون هیچ گونه اتلاف وقت همکاران برای بررسی مسئله از هم اکنون اقدام خواهند کرد.

 

نجفیان-  مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس خراسان شمالی از تعیین تکلیف ۲ پروژه آموزشی ناتمام ۶ کلاسه مسکن مهر اسفراین خبر داد.به گفته «امین فلاح کوشکی»، پروژه مدرسه ۶ کلاسه مسکن مهر یک پیشرفت فیزیکی قابل توجهی دارد و به زودی تکمیل می شود و به بهره برداری خواهد رسید. 

وی همچنین از اعلام آمادگی یک خیر مدرسه ساز برای مشارکت در تکمیل مدرسه ۶ کلاسه مسکن مهر ۲ خبر داد و افزود: با تامین اعتبار از محل مشارکت خیران مدرسه ساز به زودی عملیات تکمیل آن آغاز خواهد شد و امید است تا مهر سال آینده به بهره برداری برسد.

پیشتر، روزنامه «خراسان شمالی» در گزارشی به آخرین وضعیت پروژه های ناتمام آموزشی مسکن مهر اسفراین اشاره کرد و خواستار اهتمام بیش از پیش برای تکمیل و بهره برداری از این 2 پروژه ناتمام آموزشی شد.

 

 

میم پرور- فرماندار فاروج درخصوص افزایش مجدد آمار ازدواج در سنین پایین هشدار داد. «مسعود صادق تیتکانلو» با بیان این مطلب در جلسه شورای هماهنگی ثبت وقایع حیاتی این شهرستان گفت: از آن جایی که ازدواج در سنین پایین به خصوص در بین دختران در حال افزایش است و درصد بالای ثبت طلاق در میان زوج ‌هایی است که در سنین پایین ازدواج کرده‌اند، همه اعضای جلسه و دستگاه‌ های مرتبط لازم است به این مسئله مهم توجه ویژه ای داشته باشند و برنامه‌های خود را در اسرع وقت به کارگروه اعلام کنند.

 

جوادحشمتی - معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در جلسه امضای تفاهم نامه احداث پردیس سینمایی «امید» شیروان، گفت: تامین زمین و اجرای پروژه بر عهده شهرداری و تهیه نقشه و طراحی سازه بر عهده سازمان سینمایی است و یک میلیارد و 200 میلیون تومان از اعتبارات ملی به صورت بلاعوض برای احداث پردیس سینمایی «امید» شیروان پرداخت می شود.«حیدری خلیلی» ادامه داد: ۷ سالن سینما در خراسان شمالی فعال است و ۴ سالن سینمای دیگر با سرمایه گذاری بخش خصوصی در شهر بجنورد در مرحله پایانی ساخت قرار دارد.

 

شیری- کمبود نان و ایجاد صف های طولانی در مقابل نانوایی‌های برخی نقاط روستایی، معضلی است که مردم را نگران و نسبت به این شرایط گلایه مند کرده است. حدود یک ماه است که مقابل نانوایی ها در برخی نقاط روستایی صف های طویل تشکیل می شود و مردم از این وضعیت ناراضی هستند.هر چند در ابتدا تصور می شد، با پایان یافتن فصل کار، از میزان ازدحام و شلوغی در نانوایی ها کاسته شود اما هنوز هم این وضعیت در برخی روستاها ادامه دارد و این بار دهیاران و شوراها برای رفع این مشکل دست به کار شده اند.بر همین اساس، «ثابتی نژاد» دهیار روستای باقرخان گفت: ازدحام در نانوایی ها هر روز مشهود است اما روزی که یکی از نانوایی های روستا تعطیل می شود، ازدحام جمعیت مقابل نانوایی های دیگر چندین برابر افزایش می یابد.وی دلیل شلوغی نانوایی ها را کاهش سهمیه آرد ذکر و خاطرنشان کرد: از آن جایی که این منطقه مهاجرپذیر است، تعداد جمعیت آن مشخص نیست و سهمیه آرد هم کاهش یافته است، این روزها شاهد کمبود نان و شلوغی نانوایی ها هستیم.یکی از اهالی روستای بدرانلو در این باره گفت: امسال سهمیه آرد را در روستاها کاهش داده اند و مناسب با میزان جمعیت نیست.وی ادامه داد: با این که جمعیت افزایش می یابد و در فصل کار مصرف نان بیشتر می شود ولی سهمیه آرد روستایی را کاهش داده اند و باعث ایجاد این گونه مشکلات شده اند. به گفته وی، اکنون عمده روستاهای بجنورد با مشکلات کاهش سهمیه آرد و کمبود نان مواجه هستند.در این میان بخشدار مرکزی شهرستان بجنورد گفت: موضوع کمبود نان در روستاها عمومیت ندارد و فقط در چند روستا به دلیل این که فصل کار است با کمبود نان مواجه شدیم و در مجموع هفته گذشته شورای آرد و نان تشکیل شد و تصمیم داریم مشکل روستاها را تک تک بررسی و رفع کنیم.«اسدالهی» افزود: تصمیم کلی دیگری هم گرفتیم که احتمالا سرانه آرد هر نفر در ماه را از 8.5 به 9.5 کیلو افزایش دهیم.  وی خاطرنشان کرد: در مجموع مشکل خاصی درخصوص تأمین نان مردم وجود ندارد و چند مورد اعلام شده است که برای رفع آن ها اقدام کردیم. ممکن است در قسمتی نارسایی هایی باشد که دهیاران و شوراها اعلام می کنند و تاکنون به تمام گزارش های اعلام شده ترتیب اثر داده شده است.او افزود: کمبودها خیلی شدید نیست، در یک نقطه روستایی به دلیل افزایش 10 درصدی جمعیت با کمبود نان مواجه شدیم که این مشکل را در هفته بعد از آن برطرف کردیم.وی اظهار کرد: تاکنون در روستاهایی که اعلام شده پیگیری های لازم و مکاتبه با فرمانداری و شورای آرد و نان انجام شده است.   خبر رسیده از شیروان حکایت مشابهی را روایت می کند. به گزارش خبرنگار ما از این شهرستان، چند روزی است که شیروانی ها دوباره شاهد بازگشت شلوغی صف به نانوایی ها هستند. بعد از شلوغی نانوایی ها در ماه های اخیر در شهرستان و استان و رفع مشکل، دوباره بعد از وقفه ای کوتاه نانوایی ها در شیروان شلوغ شده اند و تعدادی از نانوایی های روستاها فعالیت ندارند.محمدیان از شهروندان زیارت، با اشاره به این که بیش از ۴ روز است که در این شهر ۶ هزار نفری فقط یک نانوایی آزاد پز فعالیت دارد، اظهارکرد: متاسفانه نانوایی های زیارت به دلیل آن چه نبود آرد اعلام می شود تعطیل شده‌اند و مردم این شهر برای تهیه نان به شیروان مراجعه می کنند و این امر مشکلات زیادی را به وجود آورده است.یکی از شهروندان شیروانی اظهارکرد: سه شنبه برای تهیه چند نان، به بیش از ۱۰ نانوایی مراجعه کردم که متاسفانه یکی شلوغ تر از دیگری بود و شلوغی در نانوایی‌های آزاد پز و دولتی دیده می شود. در همین باره، «امین رضا مرآتی» فرماندار شیروان با اشاره به برگزاری جلسه شورای آرد و نان این شهرستان در سه شنبه، دلیل کاهش پخت نان در تعدادی از روستاها را وقفه ایجاد شده در توزیع آرد در کل روستاهای استان دانست و اضافه کرد: این وقفه در روستاهای شیروان وجود داشت که ناوگان حمل و نقل ویژه دیده شده است و توزیع آرد بدون کاهش مقدار و سهمیه از چهارشنبه (امروز) انجام می شود.«برهانی پور» نماینده شرکت حمل و نقل خلیج فارس در شمال شرق (که وظیفه توزیع و حمل آرد را برعهده دارد) روز گذشته در گفت و گو با خبرنگار ما در شیروان اظهار کرد: مشکلاتی مانند جابه جایی رانندگان، اصلاح و بازبینی کامیون ها و تغییرات لازم در ناوگان که با برخورد به تعطیلات همراه بود باعث این مشکل و وقفه شد که این مشکلات حل و نواقص رفع شده است و با 32 دستگاه کامیون، توزیع آرد در استان انجام خواهد شد.