علوی
روزی که پیاده روسازی، آن هم در سطح گسترده در بجنورد آغاز شد، بسیاری از شهروندان از این که معابر محل زندگی شان سامان دهی می شود و شکل و شمایل جدیدی به خود می گیرد، اظهار رضایت و از این مسئله استقبال کردند، حتی عده ای برای آن که منطقه محل زندگی شان زودتر مناسب سازی شود، لحظه شماری می کردند.
شاید بیشتر از همه شهروندان، بارقه های امید در دل معلولان جوانه زد و تصور می کردند یکی از مشکلات همیشگی شان در بحث تردد آسان در خیابان ها برطرف خواهد شد و از این پس می توانند با خیال راحت و بدون کمک دیگران به خیابان بروند اما این کوه یخی آرزوها خیلی زودتر از آن چه تصور می کردند، آب شد و آن ها از کمترین امکان شهری باز هم بی نصیب ماندند، هر چند تلاش هایی در این باره انجام و با تاکید مدیران شهری بر رمپ سازی، رمپ هایی برای سهولت تردد معلولان در پیاده روهای شهر تعبیه شد اما در برخی مناطق یا به درستی جانمایی یا اصلا جایی برای اجرای آن در نظر گرفته نشد.
ساعت 11، تقاطع خیابان های شریعتی و طالقانی غربی
ساعت 11 است و دختری که دسته های ویلچر پدرش را گرفته و آن را هدایت می کند، همراه با مادرش در حال عبور از عرض خیابان در تقاطع خیابان های شریعتی و طالقانی غربی هستند، از رمپ آن سوی خیابان به این طرف می آیند اما در این سمت رمپی پیدا نمی کنند، دور می زنند و وارد خیابان اصلی طالقانی می شوند و از رمپی که آن جا وجود دارد، استفاده می کنند؛ رمپی که به خوبی جانمایی شده و مقابل خط عابر پیاده است اما مشکلی که وجود دارد این است که آن دسته از معلولانی که از عرض خیابان شریعتی می خواهند عبور کنند، رمپی برای ترددشان وجود ندارد و ناچار هستند وارد خیابان طالقانی شوند و از رمپ آن استفاده کنند این در حالی است که گردش خودروهای مسیر شریعتی شمالی به سمت چپ آزاد و بدون چراغ قرمز است و از سوی دیگر احتمال تردد اتوبوس های خط واحد وجود دارد که خطر را برای این شهروندان دوچندان می کند.
ساعت 11:30، چهارراه 17 شهریور
تردد در آن مانند همیشه بالاست. در ترافیک و شلوغی تردد خودروها دلت می خواهد کمی در پیاده روهای این مسیر قدم بزنی و مغازه های متنوع این محدوده را تماشا کنی.
سرت را که پایین می اندازی، پیاده روی یکدست و مرتب تا انتهای مسیر نظرت را جلب می کند اما کمی جلوتر که می روی و به چهارراه نزدیک می شوی، کنده شدن موزاییک فرش های پیاده رو مانند تکه ای ناجور منظره ای بد را مقابل چشمانت به تصویر می کشد.
دلت می گیرد از به باد رفتن زحماتی که شبانه روز برای ایجاد این پیاده روها کشیده شده است.
شهروندی میانسال که در حال عبور از این محدوده است، جلوتر می آید و می گوید: چند سالی است پیاده روهای شهر مرتب و سامان دهی شده اند اما در برخی مناطق مانند این جا پیاده رو تخریب شده است.
وی که خود را «علیداد» معرفی می کند، می افزاید: حیف است منابع مالی زیادی که برای ساخت پیاده روها هزینه می شود، به باد برود و به راحتی تخریب شود. شهروندی دیگر احتمال می دهد که مصالح استفاده شده مرغوبیت لازم را نداشته و باعث تخریب برخی پیاده روها شده است و یکی دیگر هم به نگهداری نکردن مناسب برخی شهروندان اشاره می کند.
به گفته یکی دیگر از شهروندان، پیاده روهای مسیر خیابان طالقانی شرقی تا طالقانی غربی سامان دهی و مناسب سازی شده اما در مسیرهای دیگر مانند چهارراه معروف به سمت بیمارستان امام رضا(ع) تا چهارراه شریعتی بخش هایی از پیاده رو تخریب شده است.
شهروندی دیگر هم می گوید: مسیر خیابان سید جمال الدین اسدآبادی، تقاطع چهارراه کتاب به سمت پارک مادر و کودک و بیمارستان امام رضا(ع) هیچ گونه پیاده رویی ندارد.
«سیدی» ادامه می دهد: این مسیر بسیار خطرناک است و خودروها با سرعت بالا تردد می کنند و بیشتر مواقع که از این مسیر عبور می کنم می بینم مادرانی که کودکان خود را به پارک آورده اند ناچار هستند به دلیل نبود پیاده رو از کنار خیابان عبور کنند که ممکن است برای شان حادثه ای رخ دهد.
معاون فنی و عمرانی شهرداری بجنورد درباره گلایه های برخی شهروندان مبنی بر نبود رمپ مناسب در برخی مناطق اظهارمی کند: در زمینه مناسب سازی معابر رزومه خوبی ارائه کرده ایم چنان که نماینده مناسب سازی معابر کل کشور طی بازدیدی که از معابر بجنورد به عمل آورد بر این موضوع صحه گذاشت و گفت در کمتر جای کشور دیده است مناسب سازی معابر تا این اندازه انجام شده باشد.
«پارساپور» عقیده دارد: در هر مکان جدیدی که پیاده رو کار کرده ایم، بسترهای مناسب سازی انجام شده است و طبق برنامه کاری در معابر جدید مناسب سازی برای معلولان انجام می شود و سالانه بخشی از اعتبار برای مناسب سازی معابر قدیمی هزینه می شود زیرا علاوه بر معلولان، افراد سالمند و مادرانی که برای فرزندان شان از کالسکه استفاده می کنند در آن جاها تردد می کنند.
وی درباره تخریب برخی پیاده روهایی که به تازگی کار شده است، بیان می کند: در برخی مناطق ناچار هستیم مجوز تاسیسات زیربنایی را برای شهروندان صادر کنیم، البته این موضوع شامل معابری که حدود 2، 3 سال است کار شده، نمی شود و فقط به معابری که قبل از این زمان کار شده باشند، مجوز داده می شود.
وی البته موارد استثنایی را برای این موضوع بیان می کند و می گوید: گاهی در برخی شرایط خاص و ضروری ممکن است ناچار شویم در معابر جدید اجازه حفاری بدهیم که برای رفاه حال شهروندان است.
وی اظهارمی کند: معابری که بیشتر استفاده می شود برای ما ملاک و اکنون معابر از هسته مرکزی به سمت حاشیه شهر در حال گسترش است.