مریم ضیغمی- برای معرفی «ابوالفضل صفری» می توان به این نکته اشاره کرد که هر روز صبح با برنامه پربیننده «سلام صبح بخیر» مهمان خانه های ماست. البته این تهیه کننده پرتلاش و کاربلد، تولید برنامه «وقتشه» را با اجرای «کامران تفتی» برعهده داشت. تهیه سریال هایی همچون «شبکه» و «سارق روح» هم در کارنامه او دیده می شود. صفری با سریال شبانه «ترور خاموش» مهمان شبکه اول سیماست و این موضوع بهانه ای شد تا با او گفت و گویی داشته باشیم که در ادامه می خوانید.
شرایط تولید سریال «ترور خاموش» چگونه فراهم شد؟
تلویزیون با طرحی که ارائه دادیم موافقت کرد. طرح ما حاصل تحقیقات، پژوهش ها و مطالعات و به همین دلیل جزئیات سریال مان دقیق است. در بخش پژوهش از کارشناسان مواد مخدر گرفته تا جامعه شناسان و حتی روان شناس خانواده استفاده کردیم و یک تیم بزرگ حرفه ای پشت کار بود. معتقدم نزدیک شدن گونه نمایشی به مواد مخدر سخت است و اگر حواست نباشد قصه به جای این که تاثیرگذار باشد اثر مخرب می گذارد و به جای این که ابرویش را درست کنیم چشم اش را هم کور می کنیم.
چالش های تان در ساخت «ترور خاموش» چه بود؟
تعدد بازیگران، پیچیدگی قصه، مسائل فنی و تعدد لوکیشن ها از چالش های سریال بود. «ترور خاموش» حدود 200 لوکیشن متفاوت داشت. سعی کردیم کاراکترهای مان شناسنامه دار باشند که کار راحتی نبود.
درباره انتخاب های متفاوت بازیگران بگویید که چطور به این انتخاب ها رسیدید؟
«مرتضی اصفهانی» مشاور پروژه در انتخاب ها نقش داشت؛ البته احمد معظمی هم وقت زیادی در پیش تولید گذاشت و روزی 15، 16 ساعت با بازیگران کار و از فیلم نامه نویسان دعوت می کرد و آن ها قصه را برای بازیگران تعریف می کردند تا آن ها متوجه شوند چگونه باید بازی کنند. زن ها در «ترور خاموش» موثر و پررنگ هستند.
شما یکی از تهیه کنندگان موفق تلویزیون هستید؛ گویی از همکاری تان با رسانه ملی لذت می برید؟
کارمند تلویزیون و چون نیروی این سازمان هستم با سیاست های آن آشنایی دارم و در حوزه های مختلف کار می کنم. تلویزیون چیز عجیبی است و از نقطه صفر مرزی تا رو به روی سازمان صدا و سیما مخاطب داری. تلویزیون همچنان مهم ترین و تاثیرگذارترین رسانه با درجه نفوذ خیلی بالاست.
یکی از شاخص ترین آثارتان کدام است؟
اثری فاخر درباره دفاع مقدس است که نامش را نمی گویم. چند سال است که روی فیلم نامه آن کار می کنیم و همه تلاش مان ساخت این سریال است. دغدغه ام ساخت این اثر است چرا که ما در این زمینه کم گذاشته ایم و جان مطلب را نتوانسته ایم ادا کنیم.
وقتی تهیه اثری را بر عهده می گیرید، آن را می سازید تا بیننده داشته باشد یا تاثیر اجتماعی اثر برای تان اهمیت دارد؟
تلویزیون سبد دارد. شما توجه داشته باشید که حتماً تلویزیون نقشی را که «خندوانه» دارد مثلاً از برنامه «سلام صبح بخیر» توقع ندارد.
همان گونه که گفتم تلویزیون سبد دارد و یک ساعتی قرار است همه بخندند و در ساعات دیگر هم برنامه های مذهبی، ورزشی و نمایشی دارد و مجموع این سبد تلویزیون را تشکیل می دهد. در مدت 20 سال همکاری ام با تلویزیون دیده ام که تلویزیون این طراحی را داشته است و هر برنامه ای نقش خودش را دارد و حتی به کارهای نمایشی نقش داده می شود.
بازتاب سریال تان را از مخاطب گرفتید؟
بله بازتاب خوبی دارد، به خصوص در این موضوع سخت و با این قصه پیچیده. معتقدم قسمت هایی از سریال به بازبینی مجدد نیاز دارد تا کل پیام خود را منتقل کند. در همین سطح استقبال خوب بوده و هم سازمان و هم خودمان راضی هستیم. ضمن این که ژانر سریال سخت و متفاوت است و ما ملودرام نساختیم که عموم مردم استقبال کنند و همراهش شوند. در این ژانر این حد از استقبال و اقبال جای شکر دارد. «ترور خاموش» جزو اولین سریال هایی است که زن ها در نقش های متفاوت حضور دارند و کار می کنند و تنها نقش همسر را ندارند بلکه نقش خودشان را دارند و اتفاق خوبی افتاده و این ها وجه تمایز سریال است.
حرف آخرتان با خوانندگان ما.
من از دوران کودکی وارد تلویزیون شده ام و همکاری با تلویزیون لذت بخش است. در تلویزیون با مخاطبان عجیب و غریبی سر و کار داری. اگر در مدیوم های دیگر بهترین اثر را هم بسازی به اندازه تلویزیون اثرگذار نیست.
«ترور خاموش» ساخته شد تا همه برای مبارزه با دشمن ملت کمک کنیم. امروز مواد مخدر دشمن ملت است و باید سریال را عمیق ببینیم و از آن پیام بگیریم. سریال همان گونه که طراحی شده اثر خودش را می گذارد.