ادبیات داستانی زیر ذره بین اهل فن
مرتضوی
از میان حرکت هایی که در این سال ها در جریان ادبیات داستانی شاهد بودیم، استعدادهایی گُل کردند که این روزها خود جریان ادبیات داستانی را بر عهده دارند. محافل ادبی با تمام کاستی ها سعی کردند با تکیه بر توان خود، اتفاق های تازه ای را در این زمینه رقم بزنند و در بال و پر دادن به استعدادها سهیم باشند. با همه حرکت های جسته و گریخته ای که شکل گرفته اما به باور برخی علاقه مندان، ادبیات داستانی خراسان شمالی جزیره ای دور افتاده است که در صورت ایجاد فرصت هایی برای برقراری تعامل و ارتباط می توان جریان ایستای موجود در محافل داستان و داستان نویسی را به پویایی رساند.
یکی از فعالان عرصه شعر و داستان خراسان شمالی اگرچه استعدادهای خوبی را برای خراسان شمالی برمی شمرد و به واسطه آشنایی اش با جریان داستان اسفراین از فعالیت و علاقهمندی چشمگیر این شهرستان به جریان داستان سخن می گوید اما از این که مسئولان کاری انجام نمی دهند، اظهار گلایه می کند.
«یوسف نژاد» به جلسات پربار داستان، حضور فعالان در جشنواره های مختلف ادبی و دعوت از نویسندگان ملی و برپایی کارگاه ها به همت فعالان و علاقه مندان این عرصه بدون ردپایی از مسئولان و شورای داستان اشاره می کند.
او از این که فعالیت خودجوش محافل ادبی می تواند در دیگر شهرستان ها تسری پیدا کند و برای این منظور به نظر می رسد به فردی که علاقه مندان را کنار هم جمع کند نیاز است، سخن می گوید و اضافه می کند: آن چه مهم است این است که نویسندگان و هنرمندان خودشان باید کارشان را انجام دهند و در واقع نباید به یاری دیگران امید ببندند.
از نگاه «یوسف نژاد» افرادی وجود دارند که آثارشان چندین نوبت به چاپ رسیده است و شاهد کسب مقام های مختلفی هستیم، اگرچه این جریان خیلی آرمانی نیست اما با توجه به موقعیت استان قابل تقدیر است.
این در حالی است که به نظر می رسد اوضاع باید بسیار بهتر از این باشد و فعالان این عرصه منسجم تر کارکنند و مسئولان اندک نگاهی به این مسائل داشته باشند.
او خراسان شمالی را جزیره ای دور افتاده در همه زمینه ها می داند و معتقد است: می توان راه های ارتباطی برای این جزیره پیدا کرد و اتفاق هایی همچون برپایی نمایشگاه های کتاب در سال های گذشته بسیار تاثیرگذار بود که باید پر رنگ شود و آمدن نویسندگان بزرگ به خراسان شمالی حادثه ای استثنایی محسوب می شود که باید تسهیل شود.
«لیلا حکاک» از دیگر فعالان عرصه داستان نویسی که تاکنون مجموعه هایی را منتشر کرده است، هر چند در دهه اخیر سیل ورود علاقه مندان به دنیای نویسندگی را خوب می داند اما می گوید: نبود پشتوانه و حمایت سبب شده است نویسندگان آن گونه که باید عمل نکنند و به نظر می رسد باید منبعی باشد تا به شکل گسترده از آن ها حمایت شود.
او که مدتی است مسئولیت انجمن داستانی ققنوس را عهده دار شده و تلاش هایی را برای حضور پر رنگ علاقه مندان انجام داده است، به مقایسه فعالیت های شعری با داستانی می پردازد و جریان داستان نویسی را در استان به اندازه شعر پر رنگ نمی بیند و توجه متولیان را به واسطه جشنواره های بیشتر معطوف به شعر می داند.
«حکاک» بر این باور است که شورای داستان نتوانسته گامی را در راستای رونق داستان نویسی بردارد و با وجود برگزاری جلسات، اتفاقی رقم نخورده است.
«دولت آبادی» که خود سال هاست در عرصه داستان نویسی فعالیت می کند و مدتی سکان انجمن داستان نویسی در بجنورد را عهده دار بوده است، به روند فعالیت انجمن در طول این سال ها که افت و خیزهای فراوانی داشته اشاره می کند. وی نداشتن خروجی جلسات داستان در بجنورد را به واسطه نبود برنامه ریزی منسجم برای تربیت نیرو در پس زدن داستان نویسی در مرکز استان موثر می داند و معتقد است: در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی دغدغه ای برای بودن یا نبودن داستان نویسی وجود ندارد و صرف ارائه آمار حرکت هایی در قالب جشنواره شکل می گیرد که خود اما و اگرهایی داشته است. در واقع از نگاه این فعال ادبی، نبود مشوق ها برای علاقه مندان جوان به رکود فعالیت های ادبی دامن زده است، ضمن این که سر رشته نداشتن مدیریت در برخی محافل ادبی صرف گذراندن دوره های سطحی و مطالعه چند کتاب بیانگر این است که نمی توان آن گونه که باید جریان داستان را تقویت کرد. از نگاه او به نظر می رسد افرادی که جلسات داستان را مدیریت می کنند نیاز دارند یاد بگیرند تا بتوانند به دیگران هم بیاموزند تا بتوان شاهد رونق جریان داستان در خراسان شمالی بود.