«محمد رضا شفیعی» تهیه کننده سریال «برادر جان» مطرح کرد:
تعداد بازدید : 245
ویژگی های تولید کار مناسبتی
مریم ضیغمی- جوان است و پر تلاش؛ او نه تنها در بین اهالی سینما و تلویزیون با تولید آثار ماندگار و قابل دفاعش مشهور است بلکه در بین اهالی رسانه هم شناخته شده است. «محمدرضا شفیعی» سال هاست که مدیر مسئول یک نشریه است. او در سال 1383 با تهیه سریال «سرود خاک» فعالیت حرفه ای خود را در تلویزیون آغاز کرد و با سریال «وضعیت سفید» به شهرت رسید. سریال های نوار زرد، عقیق، سر دلبران، رهایی، کیمیا، تنهایی لیلا، مادرانه، شیدایی، فاصلهها، جراحت، رستگاران و آدمخوار و فیلم های شعله ور، هیهات، ماهی سیاه کوچولو، سر به مهر و زندگی خصوصی آقا و خانم میم از جمله آثار درخشان در کارنامه هنری اش است. او در ماه مبارک رمضان با سریال «برادر جان» مهمان شبکه سوم سیما بود و به همین بهانه با این تهیه کننده کاربلد گفت و گویی داشتیم.
برای تایید فیلم نامه «برادر جان» از سوی تلویزیون چه روالی را طی کردید تا در نهایت اثر به مرحله تولید برسد؟
طرح سریال «بردار جان» مربوط به 4، 5 سال پیش است. زمانی که فیلم نامه را به سیما فیلم ارائه دادیم مصوب شد و قرار بود کار کنیم اما به دلایل مختلفی تولید آن به تعویق افتاد. در نهایت در چند ماه آخر سال 1397 به منظور تولید سریال برای ماه رمضان تصمیم گرفته شد.
با فیلم نامه آماده مقابل دوربین رفتید؟
تنها طرح آماده بود و بعد از این که چند قسمت از متن نوشته شد بلافاصله وارد مرحله تولید شدیم چون باید کار برای پخش در ماه مبارک رمضان آماده می شد.
ساخت سریال برای ماه پر فیض و برکت رمضان چه ویژگی هایی دارد؟
ساخت سریال در ماه رمضان بسیار جالب و لذت بخش است و من بیش از 7، 8 اثر برای این ماه ساخته ام و اولین بارم نبود اما تولید با این فرصت زمانی، کار بسیار اشتباهی است. مدام داریم از این بخش روی آنتن به لحاظ کیفی حرف میزنیم و برای تولید کارهای محتوا محور باید زمان گذاشت. وقتی شما قرار است حرف مهمتری بزنی باید دقیقتر و درستتر آن حرف را بزنی. اگر درست و دقیق زده نشود لاجرم بر دل نمینشیند و ممکن است عدهای دوست داشته باشند و عدهای هم خیر. وقتی فشار روی گروه باشد هر چقدر مراقبت کنی که مخاطب متوجه اشکالات و سختیها نشود باز هم متوجه میشود.
شما هم با ما هم نظر هستید که چند سالی می شود جای کار طنز در آثار ماه رمضانی خالی است؟
سختترین کارها در تلویزیون، تولید اثر با محتواهای غنی است. من تجربه چندین سریال ماه رمضانی و سریال های «تنهایی لیلا» و «جراحت» را که محتواهای دقیق تری برای ماه رمضان دارند، داشتم و تولیدشان در سازمان سختتر است.
معمولاً کارهای آپارتمانی باید سریعتر به لحاظ اداری و تولید جلو برود ولی وقتی کاری محتوا محور مطرح میشود هم نظرات متعدد میشود و هم قاعدتاً دقتهای مدیریتی برای این که درصد خطاها پایین بیاید، بیشتر میشود و اساساً روند این گونه کارها را کُند میکند و تلویزیون به این موضوع نیاز دارد. ما سالهاست که داریم درباره این موضوع حرف میزنیم و میگوییم ماه رمضان، عید نوروز، محرم و صفر وجود دارد و این سریالهای مناسبتی سالانه باید ساخته شود ولی همیشه چند ماه مانده به شروع مناسبتها تازه فکر میکنیم که برای این مناسبتها چه کاری تولید شود. میشود برای این مناسبتها برنامهریزی کرد. به یاد دارم دورهای که آقای دارابی معاون سیما بود گروهی را راه انداخته بود که اعضای آن فقط به سریالهای مناسبتی فکر میکردند و اساساً لازم نبود کاری را تولید کنند و بیشتر، گروهی محتوایی بود تا در واقع اعضای آن دقت کنند در مناسبتها همه سریالها یک شکل یا مثلاً با یک موضوع نباشند و به هر حال در آن برهه این اتفاق افتاد اما خروجی نداشت، ولی به هر حال آقای دارابی به این موضوع فکر کرده بود که به سریالهای مناسبتی دقیقتر و ویژهتر نگاه شود.
با توجه به تعجیل برای رساندن سریال به پخش آیا زمان مناسبی برای تولید داشتید؟
خیر. یکی، دو ماه آخر، با دو تیم کار کردیم. البته «برادر جان» سریال درخور توجهی است، هم به خاطر نویسنده که برای نگارش دقیق متن وقت گذاشت و هم کارگردان و گروه بازیگران و عوامل جلو و پشت دوربین دقیق انتخاب شدند و به نظرم خروجی قابل قبولی داشت. همیشه باید به آینده فکر کنیم. «برادر جان» ساخته شد و مورد توجه قرار گرفت و مردم هم آن را دوست داشتند، آن هم با محتوای همیشگی مورد نظر ما و موضوع رزق حلال، کسب حلال و اساساً حق الناس همیشه نو است.
یکی از نکات پر بحث این روزها پر دیالوگ بودن نوشته های نعمت ا... شده است که از زبان برخی بازیگران می شنویم.
سعید نعمت ا... قلم اش خاصیت هایی دارد و یک جور امضاست که آن را با دیگر نویسندگان متفاوت می کند. در «برادر جان» هرگز این اتفاق نیفتاد که شخصیت ها شبیه هم حرف بزنند و نعمت ا... روی این موضوع دقیق شد و اساساً دیالوگ هایی که «کریم بوستان» میگفت هرگز از زبان دیگری در نمی آمد ولی به هر حال مدل حرف زدن شخصیت ها کوچه بازاری نبود یعنی اندکی متفاوت با محاوره روز ما بود و این خاصیت این اثر و به نظرم ویژه است.
ترکیب بازیگران خیلی خوب، درست و حساب شده بود؛ این انتخاب ها بر چه اساسی بود؟
آن چه در کارهای مجموعه ما اتفاق میافتد این است که با کارگردان به این جمعبندی می رسیم که از بازیگرانی که بیشتر روی آنتن هستند و از آنها استفاده میشود، استفاده نکنیم. ترکیبی از بازیگران تلویزیون و حتی بازیگران جدید در کار داشتیم. در کارهایی که من در چند سال اخیر تولید کردهام ترکیب بازیگران متفاوت بود؛ مثلاً در سریال های «نوار زرد»، «عقیق» و «تنهایی لیلا» در هیچ کدام بازی های تکراری نمیبینید و دقت کردیم که از بازیگران سینمایی و تلویزیونی و بازیگرانی که ممکن است کمتر دیده شده باشند اما قابلیتهایی دارند و از همه مهمتر از جوانان تئاتری استفاده کنیم که خیلی با انرژی هستند و دوست دارند کارهای خوبی داشته باشند.
با توجه به دشواری تولید کار مناسبتی، سازمان همکاری لازم را با شما داشت؟
سازمان همکاری خوبی هم در پخش و هم در محتوا با ما داشت و انصافاً با گروهی قوی در سیما فیلم و شبکه سوم طرف بودیم و مشکل خاصی نداشتیم ولی به هر حال زمان همیشه موضوع مهمی است که از آن غافل هستیم.