شیرازی
شاید هر وقت موضوع ورزش کودکان و رده سنی پایه به میان می آید صحبت درباره قهرمان پروری و استعدادیابی و هدایت این گروه سنی به میان بیاید و شاید کمی از بازی های کودکانه و ورزش تفریحی بچه ها غافل شویم.
شاید یادمان برود این بچه ها برای ماندن در مسیر قهرمانی نیاز به بازی و دوری از دغدغه قهرمانی دارند.
اگر فضای ورزشی را برای ورود کودکان به رشته های مختلف آماده کنیم و یادمان نرود این بچه ها سرمایه های ورزش هستند و ماندگاری شان از قهرمانی زودهنگام مهم تر است، شاید نگاه مان منصفانه تر شود.
این نگاه منصفانه را هم باید خانواده ها داشته باشند و هم مربیان و مسئولان ورزشی تا کودکان برای ورزش همیشه راغب باشند.
واقعیت اش این است که فعالیت های ورزشی یک راه عالی است تا به فرزندان خود بخشی از کار تیمی را یاد بدهید که خود را به چالش بکشند و فعال شوند، این به شکوفایی اجتماعی کودکان هم کمک می کند و به طور مطلوب به بچه ها آموزش می دهد که چگونه فعالیت های جسمانی را به نحو لذت بخش به زندگی روزمره خود اضافه کنند.
شخصیت کودک می تواند به شدت با ورزشی که در نهایت انتخاب می کند پرورش یابد و در کنار فعالیت هایی که باید انجام دهد راه می افتد از بسکتبال گرفته تا شنا و انجام بازی. درخصوص ورزش کودکان، ورزش های تفریحی به شدت توصیه می شود.
یک کارشناس ارشد تربیت بدنی در این باره می گوید: شخصیت، توانایی ورزشی، دسترسی به زمان تمرین، تجهیزات و علاقه کودکان بخش مهمی از فاکتورهای انجام فعالیت است. آن چه می توانید انجام دهید تا بتوانید راه استفاده از امکانات موجود را برای آن ها باز کنید و اجازه دهید بیش از یک ورزش را امتحان و رد کنند. ممکن است قبل از پیدا کردن آن چه برای آن ها جالب ترین گزینه است، کمی آزمون و خطا صورت گیرد.
هدایتی می افزاید: اگر فرزند شما بیشتر وقت خود را مقابل تلویزیون صرف می کند، صبح زود برای یک دور، دویدن اطراف زمین فوتبال یا کنار جایگاه آماده اش کنید، ممکن است فرزند تان قبول نکند در این صورت برایش یک تشویقی در نظر بگیرید تا برای ورزش کردن همراه شود.
وی بیان می کند: سعی کنید بیش از حد فرزندان تان را به خاطر علاقه خود تحت فشار قرار ندهید. شما ممکن است یک ستاره در زمینه فوتبال در جوانی خود بودید ولی قرار نیست فرزند شما هم راهی را برود که شما رفته اید، به تصمیم او احترام و استعدادیابی را برعهده مربیان متخصص بگذارید.
وی تصریح می کند: شما باید آگاه باشید که فرزندتان هنوز توان جسمی زیادی برای بعضی از ورزش های سنگین ندارد پس توجه کنید برای سنین پایین ورزش باید آموزشی باشد.
وی اظهار می کند: تعریف ورزش در کودکان به معنای انجام فعالیت هایی که سال ها در ذهن بزرگ سالان و والدین به عنوان ورزش جا افتاده، نیست. فعالیت های کودکان را که برای سلامتی آن ها مفید است «فیزیکال اکتیویتی» یا «مجموعه تحرکات بدنی» می نامند که باید با بازی و هیجان به آن ها آموزش داد. لازم است کودک با فعالیتهای مختلف و جذاب تحرک داشته باشد و بالطبع با این حرکات عضلات شروع به فعالیت می کند و تقویت میشود. به گفته وی، لازم است حرکات روی تمام اندام ها انجام شود و همه عضلات شروع به فعالیت کند.
با شروع ورزش از سنین پایین، کودک متوجه توانمندی های خود و علاوه بر ارتقای فاکتورهای آمادگی جسمانی، از نظر روانی تقویت می شود و اعتماد به نفس پیدا می کند. به طور کلی ورزش در کودکان راهی است که آن ها از سنین پایین، تحرک و زندگی سالم را یاد بگیرند، قرار نیست همه قهرمان ورزشی شوند.
وی درباره این که بهتر است ورزش از چه سنی شروع شود؟ ادامه می دهد: می توان از همان سن نوزادی عضلات کودکان را تقویت کرد.
این روزها پزشکان به مادران جوان ماساژ و ورزش دادن مانند باز و بسته کردن دست ها و پاهای نوزاد را آموزش می دهند. تمام این ها شامل همان بحث فیزیکال اکتیویتی است که نوزاد توانایی انجام آن را ندارد و مادر مسئولش است. از زمانی که کودک سینه خیز می رود می توان تمرینات مخصوص او را شروع کرد، کار دشواری نیست مادر در این سن می تواند او را وسط دایره بنشاند و اشیای خوش رنگ و جذاب را اطرافش بچیند. در این صورت کودک برای برداشتن این اشیا خود را به این طرف و آن طرف می کشد. این نوع بازی با هدف ورزش و تقویت عضلات است.
وی خاطرنشان می کند: مربی کودک باید توانایی انجام فعالیت های کودکانه را داشته باشد، کودک درون خود را زنده نگه دارد و پر انرژی، خوشرو، آراسته، بشاش و دلسوز باشد زیرا کودک در گام اول بیش از ورزشی که انجام میدهد، جذب انرژی مربی می شود. یک فرد خشک، سختگیر، عصبی و بی حوصله صلاحیت مربیگری کودکان را ندارد. مربی باید تخصص و علم کار با کودکان و تحصیلات آکادمیک را داشته و از توانمندی جسمی و روحی آن ها آگاه باشد و نباید با اعمال زور کودکان را وادار به انجام تمرین و باید کاری کند که آن ها جذب ورزش شوند و آن را جزئی از زندگی روزمره بدانند.