همه قبول داریم که شرایط زندگی انسان ها یکسان نیست. چیزهایی در زندگی بعضی ها هست که در زندگی بعضی های دیگر نیست؛ بعضی ها پول دارند، زندگی ندارند؛ بعضی ها زندگی دارند، پول ندارند؛ در بعضی از زندگی ها قناعت هست و در بعضی از زندگی ها اسراف؛ بعضی ها در زندگی با کم می سازند و بعضی ها با زیاد هم نمی توانند بسازند.
باید اعتراف کنیم که در شرایط کنونی مقداری فاصله طبقاتی زیاد شده است و یکی از جاهایی که فاصله طبقاتی خودش را کاملاً نشان میدهد در ایام عید نوروز است. بعضی ها پول دارند برای خانواده و فرزندان شان انواع و اقسام لباس و کفش و امکانات می خرند و در مقابل، عده ای حتی شکم بچه های شان را هم نمی توانند سیر کنند. البته از نظر اسلام آن کسی که دارد باید رفاه خانواده خودش را تامین کند بنابراین بحثی در این موضوع نیست، فقط یک نکته اساسی از نظر اسلام در این جا قابل تامل و دقت است و آن هم این است که مواظب باشیم نگاه حسرت آمیز یک کودک یا پدر یا مادر ناتوان از خریدهای عید، به سوی ما و فرزندان مان نباشد. گاهی یک آه می تواند زندگی ما را متلاطم کند و باید تلاش کرد توانایی های مالی خود را به رخ دیگران نکشیم. در مهمانی ها و در جمع به خانواده و فرزندان خود سفارش کنید اعتدال و میانه روی را در پوشیدن، پذیرایی و خورد و خوراک رعایت کنند. مرحوم آقا مجتبی تهرانی به مشهد آمده بود، آقا و خانمی که از قبل او را می شناختند با فرزند خردسال شان به دیدنش رفتند؛ مادر لباس های زیبایی را تن فرزندش کرده و موهای او را بسیار زیبا بسته بود. وقتی در زدند و وارد شدند آیت ا... مجتبی تهرانی در بالکن ایستاده بود و پس از احوال پرسی به این آقا و خانم اعتراض کرد و گفت چرا فرزندتان را با لباس های زیبا و موهای بافته شده به بیرون از خانه آوردید؟ فرزندتان را چشم کردند و هر آن امکان دارد به او آسیبی برسد.
بچه که در وسط حیاط برای خودش بازی می کرد ناگهان پایش لغزید و سرش به لبه حوضچه وسط حیاط خورد و زخمی شد.
او گفت تقصیر خودتان است؛ بچه شما را در بازار چشم کرده بودند و نباید با لباس زیبا و این طور او را بیرون بیاورید.
این درس بزرگی است که باید به یاد داشته باشیم؛ شاید کسانی باشند که توان مالی ندارند و در حسرت لباس، کفش و کلاه فرزندان مان بمانند، لذا تلاش کنیم اعتدال و میانه روی را حفظ کنیم تا مشکلات بعدی برای ما به وجود نیاید. ان شاءا... .
استاد دافعی
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
نجفیان- فرماندار اسفراین از قول اختصاص اعتبار 500 میلیارد تومانی وزیر راه و شهرسازی برای تسریع در تکمیل راه آهن جوین– اسفراین– بجنورد– شیروان در جریان سفر استاندار و نمایندگان مجلس شورای اسلامی به پایتخت خبر داد.«رستمی» در نشست خبری با اصحاب رسانه از این اعتبار به عنوان بستر تقویت اعتبار پروژه ریلی استان در سال 98 یاد و خاطرنشان کرد: موانع قانونی برای بهره گیری این پروژه از منابع صندوق توسعه ملی وجود داشت که با مصوبه هیئت وزیران حل شد.وی پروژه ریلی استان و دیگر زیرساخت های حمل و نقل را نیاز کلیدی برای تقویت سرمایه گذاری دانست و تصریح کرد: پروژه ریلی جوین– اسفراین منجر به تحول شگرفی در حوزه زیرساخت های حمل و نقل شد.وی به پروژه سامان دهی مبادی ورودی اسفراین اشاره و بر ضرورت تکمیل آن تاکید کرد و دوبانده کردن محورهای بجنورد – اسفراین، بام – دوغایی – قوچان را از زیرساخت های مهم حوزه راه دانست و به مزیت های کلیدی آن پرداخت.وی به حذف بخاری های نفتی و برق رسانی به روستاهای کوچک و گازرسانی به اسفراین به عنوان شهرستان سبز و احداث راه دسترسی به شهر تاریخی بلقیس اشاره کرد.«رستمی» از تلاش برای بهره برداری از فاز 4 طرح تکمیلی مجتمع صنعتی فولاد با سرمایه گذاری 94 میلیون یورو خبر داد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
مدبر- گزارشی از مناطق زلزله زده بجنورد پس از 22 ماه. از روز وقوع حادثه چندین نوبت تیم خبری روزنامه به مناطق حادثه دیده اعزام شد و بارها حرف مردم با مسئولان متفاوت بود؛ آن ها می گفتند در هیچ کجا دیگر چادری نیست اما در شب های سرد هنوز برخی چادرها ساکنانی داشتند.
فراموش نمی کنم استاندار وقت اصرار داشت که هیچ کس در چادر زندگی نمی کند و دیگر چادری در مناطق زلزله زده نیست. صدای استاندار وقتی بلند شد که «خراسان» و «خراسان شمالی» در صفحه یک خودشان عکس چادرها را چاپ کردند و تیتر زدند «این جا کرمانشاه نیست!!» مدیران چنان صحبت می کردند که انگار مشکل مناطق زلزله زده بجنورد حل شده و باید فکری برای کرمانشاه کرد. اما تاکید «صالحی» استاندار وقت و اصرار دیگر مدیران برای سردبیر روزنامه شک برانگیز و بنا شد تیمی متشکل از بنیاد مسکن، استاندار و دبیر تحریریه و ... همراه با تیم خبری روزنامه به منطقه اعزام شوند. پس از اعزام همان شد که در گزارش قبلی آمده بود. روزنامه، گزارش دیگری را از چادرهای یخ زده چاپ کرد. از شما چه پنهان، جنگ سرد و حمله به روزنامه شدت یافت اما همراهی مردم و رسانه های دیگر از شدت حملات می کاست تا این که به طور اتفاقی، بزرگی در استان از پی نوشت گزارش توسط بزرگان کشوری خبر داد و گفت: استانداری مامور به پاسخ شده است.
باور کنید به یک باره خستگی حملات چند ماهه دستگاه های دولتی از تن مان درآمد. به خبرنگارمان و تیم خبری گفتم خداوند به آن بزرگ طول عمر عنایت کند.
البته پیگیری های نماینده محترم ولی فقیه، آیت ا... «یعقوبی»، بسیار کارساز بود به خصوص که گزارش های روزنامه را تا دفتر مقام معظم رهبری پیگیر بود.
صدا و سیما گزارشی از منطقه تهیه کرده بود که پخش نشد اما مدیرکل بخشی از آن را در یک جلسه که برخی به گزارش روزنامه خدشه وارد کرده بودند به طور خصوصی پخش کرده بود که کارساز بود. اما این بار گزارش تیم اعزامی حال و هوای دیگری دارد؛ تمام روستاهای زلزله زده چهره دیگری دارند؛ روستاهایی که آن روز به تلی از خاک تبدیل شده بودند امروز به شهرک های مقاوم تبدیل شده اند و از چادرها دیگر خبری نیست. ساختمان های مقاوم، تمیز و ... چشم نوازی می کنند. باورمان نمی شود این روستاها همان روستاهای دیروزند. مشارکت و همت مردم و تلاش جهادی بنیاد مسکن، اثر معجزه آسایی را خلق کرده که قلم نمی تواند واژه ای برای شرح و توصیف آن پیدا کند.
فقط باید ببینید! باور کنید لطف خداوند در تلاش مهندسان و دست اندرکاران بنیاد و همت مردم خودش را نشان داده است و البته حمایت ها و پیگیری های پشت صحنه آیت ا... «یعقوبی» را نیز نباید فراموش کرد.جان سخن این که باید به مردم، «آفرین»؛ به بنیاد، «بارک ا...» و به آیت ا... «یعقوبی»، «جزاکم ا...» گفت و در نهایت، فرش «سپاس» از خداوند را پهن نمود؛ خسته نباشید.
این شما و این هم بازخوانی بخشی از گزارش مناطق زلزله زده، 22 ماه پس از زلزله که البته مشروح آن شنبه هفته جاری در روزنامه منتشر شد.
یک شنبه 24 اردیبهشت 96 روستای لنگر نخستین روستایی بود که پس از شب سخت بجنورد، شبی که بجنورد تَرَک برداشت، راهی آن شدم. از بسیاری از منازل تلی از خاک بیشتر باقی نمانده بود. مردم غم زده و مصیبت دیده یکی یکی دستم را می گرفتند و مرا سراغ منازل شان می بردند که تبدیل به ویرانه شده بودند. روزهای زندگی زیر چادر در گرما و سرما به سختی گذشت . 22 ماه پس از زلزله ویرانگر دوباره راهی مناطق زلزله زده می شوم. همانند 22 ماه پیش ابتدا مسیر روستای لنگر را در پیش می گیرم؛ روستایی که به تولید انگور معروف است امروز چهره دیگری به خود گرفته است. دیگر خبری از خانه های کاهگلی در این روستا نیست و به جرئت می توان گفت اغلب منازل این روستا دیگر مقاوم سازی شده اند. طی 22 ماه گذشته 316 واحد مسکونی مقاوم در این روستا ساخته شده اند که به گفته اهالی این تعداد منازل ساخته شده بیش از تعداد منازلی است که در زلزله اردیبهشت 96 تخریب شده اند چرا که با حمایت های بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان حتی فرزندان اهالی که در تهران و دیگر شهرها به سر می بردند نیز دوباره به روستا بازگشتند.
در کوچه های روستای لنگر که قدم می زنم ساختمانهای نوساز چهره روستا را دگرگون کرده اند و منازل مقاوم سازی شده حالا جای ویرانه ها را گرفته اند. در گفت و گو با اهالی لنگر اغلب آنان از همکاری بنیاد مسکن و بانک ها برای اعطای تسهیلات مناسب خرسند هستند.
البته اندک افرادی نیز هستند که هنوز موفق نشده اند نمای ساختمان شان را بزنند تا قسط آخر تسهیلات یا آخرین مبلغ کمک هزینه بلاعوض را دریافت کنند. این تنها روستای لنگر نیست که امروز نو نوار شده است و در سمت دیگر کوه ضلع شمال شرق بجنورد روستای قصر قجر نیز شکل دیگری به خود گرفته است. ساختمان های نوساز در پایین دست تپه های یک دست سفید پوش آخر داغ به طور کامل نمایان هستند. قصر قجر با از دست دادن یک دختر نوجوان از جمله روستاهایی بود که خسارت زیادی بر اثر زلزله سال 96 دید اما امروز مردمش با خاطری جمع شب ها سر بر بالین می گذارند.
زلزله هر چند برای قصر قجری ها تهدید بود اما با اقدامات انجام شده به یک فرصت برای نوسازی روستا تبدیل شد. قصر قجر را به سمت روستاهای پایین دست ترک می کنم. به دراقانلو می رسم. مردم این روستا هم مانند دیگر روستاییان این مسیر از تغییر چهره روستای شان خرسند هستند و از خدماتی که با تلاش های خادمان نظام جمهوری اسلامی ایران برای آن ها پس از زلزله مخرب به ارمغان آمده است سپاسگزارند.
در سمت راست روستای دراقانلو روستای فخرالدین با تاکستان های زیبایش خودنمایی می کند. پس از زلزله 5.8 ریشتری 22 ماه پیش ابتدا خانه های ویران شده و بعد ردیف های چادر در این روستا نمایان بود اما امروز از همان فاصله دور هم به خوبی می توان دید که چهره روستا دگرگون شده و حتی تعداد منازل آن نسبت به گذشته افزایش یافته است.
با گذر از فخرالدین به روستای چوپلی تپه می روم؛ روستایی که به گفته «محسن آگاهی» مسئول روابط عمومی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان مردم آن همکاری بسیار خوبی با کارشناسان این بنیاد داشتند.
وقتی به این روستا می رسم نمای خانه های تازه ساز با شکل و اندازه مشخص، گویای آن است که اهالی مطابق اصول و استانداردهای تعیین شده پیش رفته اند و به همین دلیل امروز نمای ظاهری این روستا یک شکل شده است.
البته در این روستا منازلی به چشم می خورند که سقف گذاری و دیوار چینی شده اند اما هنوز مرحله نازک کاری شان به اتمام نرسیده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
علوی- کارناوال گل از سوی شهرداری بجنورد از فرهنگ سرای شهروند تا میدان شهید به راه افتاد و پس از گذر از چهارراه شهید صفا دوباره به فرهنگ سرا بازگشت.
معاون خدمات شهری شهرداری بجنورد گفت: در این کارناوال خودروهای کلاسیک قدیمی و چند دستگاه مینی لودر با گل تزیین شد و همچنین یک تریلی که روی آن سفره هفت سین داشت، حرکت کرد تا پیام بهار را به همه شهروندان برساند و باعث ذوق و شوق آن ها شود. «خاکشور» بیان کرد: همچنین در این کارناوال عده ای با لباس محلی به نواختن موسیقی سنتی پرداختند تا این جشن را برای مردم دیدنی تر کنند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه اقتصاد- «رضا فیروزه» رئیس سازمان صمت خراسان شمالی، فردا در جلسه شورای برنامه ریزی و توسعه استان معارفه می شود و سکان داری این سازمان را بر عهده می گیرد تا با معارفه وی، دوران طولانی سرپرستی این سازمان خاتمه یابد؛ اگر چه سرپرستی این سازمان هم داستانی است ماندگار؛ سرپرستی را که وزارت می پسندید، استاندار نمی پسندید. البته از برکات این مسئله این بود که از چهره مدیریتی استاندار در اولین برخورد با سرپرست این سازمان در جلسه شورای اداری پرده برداری شد و استاندار به نماینده اسفراین آفرین گرفت.«رضا فیروزه» که از سابقین شورای شهر است و کرسی ریاست شورا در 2 دوره با او خو گرفته، با کرسی مشاور قائم مقام وزیر کشاورزی در امور مجلس خداحافظی و از فردا رسماً سازمان صمت را در استان مدیریت می کند و باید منتظر ماند و دید که این متولد سال 47 با مدرک کارشناسی ارشد برنامه ریزی، چه آشی در مطبخ خانه مدیریتش خواهد پخت.او از جنس این اهالی و کارشناس این میدان است. او در گفت و گو با خبرنگار ما، خیلی امیدوار است با برنامه هایی که دارد جلوی مردم شرمنده نشود و در این شرایط وانفسا بتواند به مردم کمکی کند و با مشارکت آنان قدم های ویژه ای بردارد. به گفته او، تنظیم بازار و قیمت ها بخشنامه ای نیست و عرضه و تقاضا قواعد خودش را دارد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شیری- شور و نشاط خرید شب عید این روزها نفس سال 97 را به شماره انداخته است و دیگر فروشگاه و غرفه معنایی ندارد، بساط ملزومات نوروزی از پاساژ و مغازه به کف معابر و خیابان های شهر رسیده و این وضعیت، نبض خرید نوروز را تندتر کرده است.از شهر و روستا به نقاط مختلف بجنورد که این روزها دست فروشان بساط کرده اند، آمده اند و ساعات زیادی از شبانه روز را در بازارهای مختلف سپری می کنند. بازارچنان رونقی گرفته که کسبه در رقابت با یکدیگر با اصطلاحاتی همچون «بیا این ور بازار»، «حراج کردیم» و «ارزان بخر و گران نخر» مشتری ها را جذب می کنند.براساس مشاهدات عینی گزارشگر ما، با وجود فاصله زیاد بین قیمت کالاها در بساط دست فروشان و واحدهای صنفی، باز هم قیمت ها مقطوع نیست و چانه زنی برای ارزان تر خریدن کالا باعث ازدحام جمعیت و مانع تردد در معابر و این ترافیک عابران پیاده، توفیق اجباری برای تماشای کالاهای بساط شده در معابر توسط شهروندان شده است. با وجود شرایط نامناسب اقتصادی، باز هم بازار نوروزی داغ است.
شیرینی و آجیل
بازار شیرینی خشک و آجیل این روزها داغ است و به وفور با قیمت های بسیار متفاوت در معابر به نمایش گذاشته شده است. شیرینی خشک هر جعبه 9 تا 25 هزار تومان در بساط دست فروشان به چشم می خورد اما در فروشگاه ها همان شیرینی ها با قیمت های گزافی حتی 40 هزار تومان عرضه می شود و آجیل در فروشگاه ها که حداقل قیمت هر کیلوی آن 65 هزار تومان است با بساط شدن در معابر به 35 هزار تومان رسیده و تمام این ها مشتریان خاص خود را دارد به طوری که فروشنده حتی فرصت پاسخگویی به مشتریانش را ندارد.
سبزه
روزهای آخر اسفند، شلوغی مغازه ها، بازار هفت سین، سبزه، ماهی قرمز و حتی خیابان های شهر، متفاوت تر از روزهای گذشته است. کمتر از دو روز دیگر به نوروز مانده است و مردم دل شان می خواهد هر چند با نقدینگی اندک خرید کنند.قیمت سبزه این روزها متعادل و یکسان نیست و برخی برای پر کردن جیب شان تلاش می کنند و این وضعیت را با یک گشت در بازارهای مختلف شهر می توان به وفور مشاهده کرد. سبزه هایی در ظروف یک اندازه در یک نقطه از شهر 2 هزار تومان و در نقطه ای دیگر 10 هزار و حتی 30 هزار تومان عرضه می شود تنها تفاوت بعضی از آن ها، ظروف سفال استفاده شده است که قیمت را تا چند برابر افزایش داده است.
ماهی قرمز
رقص ماهیان قرمز در ظرف های بزرگ پر از آب و آکواریوم هایی که به زیبایی در معابر در معرض دید چیده شده، رسیدن بهار را به عابران پیاده نوید می دهد. این بار دیگر ماهیان اعیانی و اشرافی با دیگر ماهیان تفاوت قیمت زیادی ندارند فقط ریز و درشتی آن هاست که قیمت ها را از 2 تا 20 هزار تومان متفاوت کرده است.ماهی قرمز چند سالی است مهمان سفره های نوروزی و این سنت باعث شده است ماهی قرمز از تولید تا عرضه درآمدزایی بالایی داشته باشد.هر سال تقریبا از اوایل اسفند تشت های ماهی قرمز در معابر و خیابان ها نوید نزدیک شدن نوروز را می دهد و اولین مشتریان آن ها کودکانی هستند که مشتاقانه نگاه شان را به ماهی های در حال حرکت می دوزند و بالاخره یک یا چند تا از آن ها را برای خرید انتخاب می کنند.اگرچه میانگین قیمت ماهی قرمز این روزها بین هزار تا 10 هزار تومان است اما با توجه به نوع ماهی، سلامت و سرحال بودن آن ها نرخ های شان متفاوت است و پرس و جو در بازار این موضوع را نشان می دهد.
سفره های هفت سین
در این میان با سفره های هفت سین که یکی از رسوم دیرینه محسوب می شود و هر سال با قرار گرفتن در آستانه نوروز با رنگ و طرح های مختلف متنوع و گران تر از سال قبل می شود، مواجه می شویم؛ بساط مربوط به هفت سین این روزها داغ داغ است. بر اساس مشاهدات گزارشگر ما، قیمت سفرههای هفت سین که هنر دست شرکت های خدماتی است از 50 هزار تومان شروع می شود و در صورت تمایل به افزایش مساحت این سفره ها قیمت شان به 500 هزار تومان هم می رسد. البته این قیمت ها مربوط به سفره های ساده ای است که چیده می شود اما قیمت سفره های هفت سین اعیانی که ظروف شیک مسی و برنز دارند با دیگر هفت سین ها قابل قیاس نیستند چون تنها یک آینه آن ها 350 هزار تومان و تنگ ماهی شان 60 هزار تومان است. بماند که تنها یک کیلو سنجد برای پر کردن یکی از ظروف هفت سین 45 هزار تومان و همین مسئله باعث نارضایتی و گلایه شهروندانی شده است که این روزها تمام خریدهای شان را انجام داده اند و اکنون دنبال تهیه ملزومات سفره هفت سین هستند.
سنبل
گلدان های کوچک و متوسط با رنگ های مختلف در مقابل گل فروشی ها زیبایی خاصی به خیابان های شهر داده است. عطر و بوی آن ها چنان فضا را معطر کرده است که هر رهگذری ناخودآگاه راهش را به سمت آن ها کج می کند و اگرچه در نگاه اول تصور می شود عمده این جمعیت قصد خرید دارند اما با شنیدن قیمت های 20 تا 40 هزار تومانی تعداد زیادی از آن ها از خرید منصرف می شوند یا خرید را به روز دیگری موکول می کنند.
میوه تنظیم بازار
در این میان آن چه مهم تر و خاص تر به نظر می رسد، میوه تنظیم بازار است که جای آن در بین بساط دست فروشان و حتی در میوه فروشی ها خالی است. امسال با این که حدود هزار تن میوه تنظیم بازار برای استان ذخیره سازی شده است و اکنون در 53 نقطه از شهر بجنورد توزیع می شود اما گویا قیمت آن از بازار بیشتر است. در حالی که این روزها سیب کیلویی 5 هزار و 500 و پرتقال 4 هزار تومان عرضه می شود نرخ سیب تنظیم بازار 6 هزار و پرتقال 4 هزار و 500 تومان است و همین موضوع باعث شده کسی تمایل چندانی به خرید میوه تنظیم بازار نداشته باشد و افراد میوه مورد نیازشان را از بازار تهیه می کنند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
اسدی- «سال حمایت از کالای ایرانی»؛ این شعار را رهبر معظم انقلاب در پیام نوروزی برای سال 97 اعلام کردند. ایشان، آحاد ملت را مورد خطاب قرار دادند تا با حمایت از تولیدات این مرز و بوم، چرخ اقتصاد و زندگی خانواده های ایرانی به حرکت درآورده شود. حالا با سپری شدن 362 روز از سال 97 از دیدگاه چند مسئول به عملکرد دولت و ملت نگاهی می اندازیم تا از میزان تحقق شعار امسال در استان مطلع شویم.یکی از مسئولان استان که تمایلی به ذکر نام خود در این گزارش خبری ندارد گلایه های بسیاری در این باره دارد؛ او با بیان این که آن طور که باید از کالای ایرانی حمایت نشده است، افزود: چرایی این را مسئولان مرتبط باید پاسخگو باشند اما امسال با توجه به افزایش نرخ ارز می توانستیم کالای ایرانی را بیشتر معرفی و تهدید پیش آمده را به بهترین نحو به فرصت تبدیل کنیم.وی با بیان این که با یک برنامه ریزی درست و دقیق می توانستیم کالای ایرانی را در جهان مطرح کنیم، ادامه داد: می توانستیم بازارهای خوبی را در کشورهای هدف ایجاد کنیم اما متاسفانه با مصوبات ارزی دولت طی امسال، به طور کامل مقابل این فرصت گرفته شد و ما آن را به راحتی از دست دادیم.وی با اشاره به این که بازارهای موجود نیز در این تصمیم دولت از دست رفتند، اظهارکرد: کمبود مواد اولیه برای برخی واحدهای تولیدی نیز منجر به کاهش کیفیت تولیدات داخلی و به معضلی برای کالاهای ایرانی تبدیل شد و اتفاق مبارکی که منجر به استفاده از فرصت های به وجود آمده بشود، نیفتاد.وی اضافه کرد: 10 تا 15 درصد تمام صادرات کشور، غیر نفتی است بنابراین نباید با وضع قوانین سختگیرانه، این میزان صادرات نیز متوقف می شد، اگر از کالای ایرانی حمایت می شد امسال فرصتی مناسب برای معرفی آن بود.«مجید پورعیسی» معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار خراسان شمالی در پاسخ به سوال خبرنگار ما در خصوص تحقق شعار سال در استان، اظهارکرد: هنوز ارزیابی از میزان برنامه ها در خصوص حمایت از کالای ایرانی توسط این معاونت انجام نشده است اما باید شاخص های مدنظر خارج شود و دبیرخانه آن نیز سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان است.وی اعلام کرد: ما سعی کردیم در مکاتبات اقتصادی که با دستگاه ها انجام شده است، کالاهای تولید استان به فروشندگان، خریداران و دستگاه ها معرفی شود، از سوی دیگر به پیمانکاران استان بها می دادیم تا در مناقصات کار را برعهده بگیرند و این دو اقدام اساسی بود که جهت تحقق شعار سال از سوی استانداری انجام شد.وی ادامه داد: حالا باید این تصمیمات ارزیابی و عملکرد آن نیز از نهادهای مرتبط دریافت شود.مدیرعامل شرکت شهرک های صنعتی خراسان شمالی نیز گفت: به طور قطع همه تلاش کرده اند از کالای ایرانی بیشتر در استان استفاده کنند؛ به عنوان مثال شرکت شهرک های صنعتی در ساخت و سازهای خود تا جایی که امکان داشته از کالای داخلی استفاده کرده است.«وحدت» ادامه داد: سال گذشته نیز اسامی واحدهای تولید کننده استان را برای استانداری ارسال کردیم تا محصولات آن ها به تمام دستگاه های استان معرفی شود.وی افزود: تا جایی که مطلع هستم بر اساس بخشنامه ای که برای همه دستگاه های استان ارسال شده این کار در حال انجام است اما نیازمند زمان بیشتری است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تجلیل از قهرمانان و برترین های ورزشی استان پایان سال 97 را خوش رنگ تر کرد، هر چند هستند ورزشکارانی که جای نام شان در این تجلیل خالی بود ولی ارزش این کار آن قدر بزرگ است که پرونده سال 97 را با همین حال خوش تجلیل از برترین ها ببندیم.
امسال را نمی توان سال پرفراز و نشیب ورزش دانست، اگر بخواهیم برآوردی از 12 ماه گذشته داشته باشیم و در یک جمله آن را توصیف کنیم شاید بتوان از آن به عنوان سال رو به جلوی ورزش با وجود چاله های فراوان در مسیر یاد کرد؛ سالی که هیئت های ورزشی از سال های گذشته فعال تر بودند و ورزشکاران برای افتخارآفرینی تلاش کردند.
ولی توپ در زمین مشکلات باقی ماند، مشکلاتی مانند نبود خوابگاه ورزشی، نبود زیرساخت ورزشی و جای خالی حامی مالی به سال 98 رفتند تا شاید در این سال قدمی برای حل آن ها برداشته شود.
مشکلاتی که هربار ضربه های بزرگی را به بدن ورزش وارد می کنند.
برگزار نشدن جلسه شورای عالی ورزش داغ بر جان نشسته ورزش دوستان استان بود و ماند.
همه از برگزاری این شورا قبل از سال 97 خبر دادند ولی در نهایت باز هم رویای برگزاری اش ماند تا به سال 98 برسد و باید دید بالاخره طلسم برگزاری شورای عالی ورزش استان کی شکسته خواهد شد.
البته این جمله که مقام ارشد خراسان شمالی ورزشی است و این شورا حتماً برگزار خواهد شد دوای هیچ دردی نیست؛ دوای این درد عمل به وعده و توجه به ورزش است که باید دید کی و چه موقع این اتفاق خواهد افتاد.
سال تمام شد و هنوز وعده کارگروه اسب ترکمن به ریاست معاون هماهنگی امور اقتصادی و توسعه منابع استاندار محقق و جایزه و پرداختی های اهالی سوارکاری در جشنواره زیبایی تیر هنوز پرداخت نشده است.
این پاسکاری استانداری، جهاد کشاورزی، سازمان برنامه و بودجه و هیئت سوارکاری داستان دنباله دار 9 ماهه ای شده است که انگار قرار نیست به این راحتی ها، حداقل به راحتی وعده داده شده حل شود و سوارکاران همچنان به دنبال یکی، دو میلیون تومان جایزه ای هستند که حق 9 ماه قبل شان بود و حالا باید ببینند سرنوشت این پاسکاری ها در سال 98 چه خواهد شد.
سال 97 هم تمام شد و دل های ورزشکاران از مسئولان هنوز هم پر از گلایه های کوچک و بزرگ است.
ورزشکارانی که لژیونر شدند و ملی پوش هستند از تنهایی شان و خبر نگرفتن حتی یک مسئول از خراسان شمالی گلایه دارند و ورزشکاران داخل استان از نبود امکانات و حمایت کافی، هر چند امسال نسبت به سال های گذشته حمایت مالی بیشتری از هیئت های ورزشی شد ولی انگار این زخم های قدیمی به این زودی ها خوب نخواهد شد.
البته کوراش کاران با درخشش در بازی های آسیایی مرکز توجه استان شدند و این موضوع را که این توجه بیشتر حرف بوده یا عمل، کوراش کاران باید بگویند ولی چیزی که دیده شد موجی از حمایت، توجه و امید به این رشته خوش استعداد در استان بود که همه به درخشش این ورزشکاران در سال های آینده امیدوارترند به گونه ای که انگار نجات ورزش استان در دست کوراش کاران خواهد بود!
البته محمدی بریمانلو، جودوکار با ارزش و امید المپیک استان شاید آن گونه که باید و شاید مورد حمایت مسئولانی که آرزوی شان دیدن ورزشکاران در المپیک است قرار نگرفت؛ این را می توان در لا به لای صحبت های این ورزشکار پرتوان و بااخلاق متوجه شد.
بریمانلو در سکوت تمرین می کند و می توانیم به حضور این ورزشکار در المپیک 2020 امیدوار باشیم البته اگر در سایه رشته های مورد توجه او را گم نکنیم.
کشتی گیران هم درخشیدند و امسال نسبت به سال های گذشته بیشتر نام شان در استان مطرح شد. احمد جفاکش، امیرحسین محمدی و ... از نام آوران این ورزش بودند، هر چند هنوز هم داغ نرفتن امیرحسین محمدی به المپیک گذشته بر دل مان مانده است و حرف های او را به خوبی به یاد داریم، هنوز جمله اش یادگاری مانده است، این جمله که «حتی یک نفر در اردوی تیم ملی خبر من را نگرفت». او یک تنه با همه جنگید ولی دست تنها جنگیدن تاوان دارد، امیر استان، تاوان کم توجهی مسئولان را داد و امروز از هر چیزی ناراحت کننده تر دلسردی این قهرمان ملی ماست.
فوتبالی ها هر چند همیشه در بحث توجه بیشتر مسئولان مورد اتهام بوده اند ولی آن ها انگار به این حرف ها توجهی ندارند، آن ها رایزنی و لیگ های شان را برگزار می کنند و حالا هم به فکر داشتن تیمی در لیگ دسته 2 کشور در رده سنی بزرگ سالان هستند تا سال 98 را برای دوستداران فوتبال در استان پر هیجان تر کنند.
صعود آبی های نوین بجنورد به لیگ دسته یک امیدهای کشور هم اتفاقات پرهیجانی را برای سال آینده نوید می دهد.بعضی از رشته ها هم با این جمله که «رشته های هدف مشخص شده اند» مانند سال های گذشته در حاشیه قرار گرفتند. این جمله اگر چه به معنای حمایت نشدن از سایر رشته های ورزشی نیست ولی جمله ای ناامید کننده برای دیگر ورزشکاران استان است، یک جورهایی مثل نداشتن تکیه گاه!
از بلاتکلیفی ها و نداشتن ها و گلایه ها که آرام عبور کنیم به درخشش داوران استان در اغلب رشته های ورزشی در کشور می رسیم؛ داورهایی که با کمی حمایت به جایگاهی در کشور رسیده اند که به راحتی می توان درباره اش بارها نوشت؛ از داوران فوتبال و فوتسال گرفته تا بسکتبال، والیبال، فوتوالی، بوکس، کوراش و ....
درخشش داوران چیزی نیست که بتوان از آن گذشت، همان طور که از تلاش مربیان نمی توان گذشت، آن هایی که باعث قهرمانی ورزشکاران شان می شوند، مربیانی که اصل کارند و در حاشیه قرار می گیرند.از این تکیه گاه های محکم نمی توان به راحتی گذشت.
امسال سال درخشش لژیونرهای استان هم بود.
علی اصغر مجرد و روزبه ارغوان بیشترین موفقیت ها را از آن خود کردند بدون آن که در استان حرفی از این موفقیت ها باشد و این در حالی است که استان های دیگر در حال تلاش برای به نام خود کردن این ورزشکارانند.
به هر حال استفاده درست از سرمایه های ورزشی استان انگار کاری است که ما آن را بلد نیستیم.
از همه این ها که بگذریم نمی توانیم سال خوب 97 را برای ورزش استان نادیده بگیریم.دلخوشی های ورزش امسال کم نبود؛ دلخوشی تعمیر و تجهیز همان اندک داشته ها، تقسیم اعتبارات و کمک هایی که کم و زیاد بود تا ورزش نمیرد.
باز هم نمی توان از ورزشی گذشت که با کمترین امکانات همچنان نتیجه می گیرد و جانانه در میدان های کشوری قدم می گذارد.
از قهرمانی ها بنویسیم باید از تمام رشته های ورزشی نام ببریم ولی کاش مسئولان بیشتر از همیشه به فکر ورزش هایی که در المپیک حضور و شانس مدال آوری دارند باشند و ای کاش در سال جدید جای خالی نبود حمایت از ورزش شهرستان ها با یک لبخند دلگرم کننده و وعده های عملی پر شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تکتم علوی- اعضای شورای اسلامی شهر بجنورد در آخرین جلسه رسمی این شورا طی امسال با مناقصه انجام شده در خصوص 40 هزار تن آسفالت با رقم پیشنهادی 13.8 میلیارد تومان موافقت کردند.«براتیان» درباره لزوم خرید سنگ شکن جدید اظهارکرد: در شهرداری به این دلیل که معدن نداریم سالی یک میلیارد تومان بابت اجاره معدن به دولت پول می دهیم در صورتی که معدنی که این سنگ شکن را دارد با فعالیت بالای 50 تا 60 سال پیش بینی شده است که می تواند تامین منابع کند. وی خاطرنشان کرد: تجهیزات فعلی ما فرسوده است و سنگ شکن فعلی نیز مربوط به 50 سال پیش است و چون در مجاورت بافت مسکونی است، اداره حفاظت محیط زیست هم به آن ایراد می گیرد که به جا به جایی نیاز دارد. به گفته وی، با خرید سنگ شکن جدید، سنگ شکن موجود به پارک موتوری تبدیل و زمین آن آزاد سازی می شود.اعضای شورای اسلامی شهر با خرید این سنگ شکن به مبلغ ۳٫۵ میلیارد تومان موافقت کردند و مصوب شد.رئیس شورای اسلامی هم با قرائت نامه فرمانداری بیان کرد: در نامه ای از سوی فرمانداری در خصوص تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی دادگستری آمده است؛ در صورتی که دستمزد توافق شده از تعرفه دستمزد کارشناسان رسمی مصوب رئیس قوه قضاییه کمتر باشد بلامانع است. «محمدی» ادامه داد: همچنین در ادامه نامه آمده است که با موضوع تمدید پروانه کسب روسای اتحادیه ها با اعمال ضریب صفر مستند به تبصره 3 ماده 50 قانون مالیات بر ارزش افزوده اعاده می شود و در تصمیم گیری تجدید نظر شود. اعضای شورای اسلامی شهر بر این مصوبه اصرار کردند.
این جلسه با مصوبه ای دیگر درباره درخواست شرکت آبفا به منظور تمدید افزایش سنوات مبالغ مصوب تبصره 3 جاری و سرمایه ای ماده واحده قانون ایجاد تسهیلات برای توسعه طرح های فاضلاب همراه بود که طبق توافق کمیسیون برنامه و بودجه، اعضای شورای شهر نیز با رشد 15 درصدی افزایش سنوات تعرفه های جاری موافقت کردند اما با رشد 15 درصدی تعرفه های سرمایه ای موافقت نشد.
رئیس کمیسیون عمران و معماری شورای شهر بجنورد هم در این جلسه بر لزوم استفاده از بتن اسفنجی برای آسفالت معابر و گرفتن تاییدیه آزمایشگاه مکانیک خاک برای کیفیت آسفالت تاکید کرد که «براتیان» در این باره اظهارکرد: شهرداری بیش از 400 میلیارد تومان برای بهسازی و روکش آسفالت مناطق مورد نظر نیاز دارد و مجبور هستیم معابر را با لکه گیری نگه داریم تا زمانی که پول بیاید. وی درباره استفاده از بتن اسفنجی هم گفت: این بتن فقط برای معابر جدید است که بیش از 2.5 برابر هزینه دارد و باید زهکشی هم شود که ما امکان زهکشی و پول آن را نیز نداریم چون توجیه اقتصادی ندارد و در توان شهرداری بجنورد حداقل در این دوره 4 ساله نیست. وی افزود: برای آسفالت رنگی هم قراردادی با بنیاد مسکن منعقد کرده ایم که نخستین کارخانه آن را در استان راه اندازی می کنیم که هم آسفالت پلیمری و هم رنگی دارد که طبق قرارداد، مردم در سال آینده شاهد آسفالت پلیمری و رنگی خواهند بود.شهردار بجنورد درباره عملکرد شهرداری بیان کرد: طبق آخرین آمار تاکنون 133 میلیارد تومان درآمد داشتیم که تا نیمه اسفند است و امیدوارم به 145 میلیارد تومان افزایش یابد که در آن شرایط فقط 7 میلیارد تومان کسری خواهیم داشت. وی از مشارکت مردم تقدیر کرد و افزود: همه هزینه های شهرداری با تایید واحد بودجه و تامین اعتبار در چارچوب بودجه انجام می شود. وی از پرداخت همه حق و حقوق کارکنان هم خبر داد و گفت: سنوات کارکنان نیز پرداخت و 2 سبد کالا به همه کارگران شهرداری تا سقف 200 هزار تومان داده شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
قاشق زنی، شعر خواندن و از روی آتش پریدن در چهارشنبه سوری آن سال ها، خاطره هایی است که در عکس های 10 در 10 آلبوم های قدیمی جا خوش کرده اند و امروزه از آن سنت های قدیمی فقط ترقه انداختن و آتش برافروختن مانده است. چهارشنبه سوری سنتی قدیمی و به جا مانده از نیاکانی است که برای برپایی آن فلسفه هایی داشتند. شب آخرین چهارشنبه سال، اقوام و همسایه ها دور هم جمع می شدند، برخی در حیاط خانه هایی که بزرگ بود و بعضی ها در کوچه هیزم ها و بوتهها را روی هم میگذاشتند و خورشید که پنهان میشد، آن ها را روشن می کردند و در بعضی از نقاط ایران برای شگون، وسایل دورریختنی خانه از قبیل پتو، لحاف و لباس های کهنه را میسوزاندند.
با شعله ور شدن آن صدای جیغ و داد و هلهله بچه ها به آسمان می رفت و هر یک با خنده و شادی سعی می کردند از روی آتشی که بلندای آن از قدشان بیشتر بود، بپرند. مادرها در این میان همیشه نگران بودند مبادا تکه ای هیزم به پای بچه ها گیر کند و در آتش بیفتند.
در این ولوله و شادی که در هر کوی و برزنی بر پا می شد، عده ای از مادران کاسه هایی از دانه های تفت داده شده، شکلات و فطیر را آماده می کردند تا به گروهی از بچه ها و جوان ها، صرف نظر از این که دختر هستند یا پسر بدهند. آن ها چادر بر سرشان می کشیدند تا شناخته نشوند و ملاقه به دست به در خانه های مردم می رفتند و با خواندن «خلی خلی خلتمه به، دیشیدَه کِه کُلتمه به، سوا گلیم یمرتمه به، خلیخلی خلته گلده، ایچنه کلچه گلده» برای برپایی این سنت سنگ تمام می گذاشتند.
بهانه دورهمی
یکی از جوان های آن موقع که حالا گرد پیری بر سر و رویش نشسته است، بیان می کند: در چهارشنبه سوری ها مادرم و خاله هایم دور هم آش می پختند و اعتقاد داشتند برای برکت بیشتر در سال جدید باید از 7 نوع حبوبات در آن استفاده کنند. «رشیدی» ادامه می دهد: این دورهمی ها و آش خوردن ها در هوایی که رو به بهار می رفت، بسیار دلنشین بود. وی با ذکر خاطره ای اظهارمی کند: آن موقع ها زمانی که نوجوان بودم با پسرعموهایم چادر مادر یا خواهرهای مان را می گرفتیم و بر سرمان می کشیدیم و با ملاقه ای در دست به خانه دوست و آشنا می رفتیم و صدای مان را تغییر می دادیم که ما را نشناسند سپس شعری را به زبان ترکی می خواندیم و صاحب خانه بر حسب سخاوت خود مشتی شکلات و تنقلاتی مانند آجیل را در کاسه های مان می ریخت و این به منزله آن بود که سال پر روزی را در پیش خواهیم داشت.
دور کردن درد و بلا
این شهروند بجنوردی به آیین کوزه انداختن از بالای پشت بام هم اشاره و بیان می کند: در زمان قدیم مادربزرگم می گفت باید در شب چهارشنبه سوری بالای پشت بام برویم و کوزه قدیمی را از بالا به پایین پرت کنیم.
وی ادامه می دهد: البته در این کوزه یک سکه به نشانه فقر و نداری، مقداری نمک به نشانه چشمان شور و مقداری زغال به نشانه سیاه بختی و روزگار بد می ریخت و آن را دور سر همه بچه ها و اعضای خانواده می چرخاند، سپس یک نفر بالای پشت بام می رفت و کوزه را به نشانه دور کردن درد و بلا و تنگدستی به پایین پرت می کرد.
بانویی کهنسال هم اظهارمی کند: این شب آیین های بسیار جالبی داشت و وقتی دختر نوجوانی بودم به من و همسن هایم می گفتند چادر سرمان کنیم، روی مان را بگیریم و سر گذر بایستیم و حرف های خوب دیگران را بشنویم تا سال خوبی در پیش داشته باشیم.
وی این شب را شب دور کردن بلاها و آرزو کردن برای داشتن سالی خوب می داند و می گوید: در زمان قدیم مردم دور هم آتش روشن می کردند و از روی آن می پریدند و می گفتند: «زردی من از تو، سرخی تو از من» یعنی درد، ناراحتی و روی زرد و زارم را به آتش می دهم و سلامتی و روی سرخ را از آن می گیرم و آرزوی سلامتی برای خود و خانواده شان می کردند.
وی به رسمی از یاد رفته در این روزگار هم اشاره و ذکر می کند: در زمان قدیم نزدیک سال جدید که می شد و در شب چهارشنبه سوری مردم ظرف های مسی شان را که بر اثر مصرف در یک سال گذشته سرخ شده بود به مسگرها می دادند و سفید می کردند ولی حالا دیگر نه از ظرف های مسی خبری است و نه از مسگرها.
وی می افزاید: اعتقاد داشتند آتشی را که در این شب روشن می کردند نباید خاموش کنند تا خودش خاکستر شود سپس آن را یک نفر جمع می کرد و بی آن که پشت سرش را نگاه کند سر نخستین چهارراه میریخت و در بازگشت اهل خانه که میپرسیدند، کیست؟
میگفت: «منم» از عروسی آمده ام. می گفتند: چه آورده ای؟ می گفت: سلامتی و تندرستی آورده ام.
رنگ باختن آیین های قدیمی
یک کارشناس جامعه شناسی با افسوس از این که بیشتر آیین های قدیمی رنگ باخته اند، می گوید: علاوه بر این که در هر یک از سنت های قدیمی، فلسفه ای نهفته بود و صرف نظر از باورهایی که مردم داشتند، این رسوم باعث نزدیکی دل ها به هم می شد و مردم را به هر شیوه ای که بود به هم نزدیک می کرد.
«جمالی» ادامه می دهد: آیین ها و آداب و رسوم سازنده عناصر فرهنگی جامعه محسوب میشود و نشان دهنده خرده فرهنگ ها و باورهای هر قومی است. به گفته وی، آداب و رسوم و تمدن فرهنگی در بین نسل ها از طریق همین برپایی سنت ها منتقل می شد و سازنده جامعه بود اما امروزه از این سنت ها چیز زیادی باقی نمانده است به ویژه آن که آیین های خوب و سنت های پسندیده شب چهارشنبه سوری در آتش دنیای مجازی این روزها سوخته و خاکستری بیش نمانده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.