افت و خیز ترانه سرایی استان
گروه ادب و هنر
ترانه به عنوان یکی از گونه های فراگیر ادبیات آهنگین، جایگاه خوبی در میان شاعران دارد و بسیاری از فعالان ادبی در کنار پرداختن به گونه های ادبی، ترانه سرایی را نیز تجربه کرده اند.
شاعران خراسان شمالی نیز از این گونه ادبی بی نصیب نمانده اند و هستند افرادی که در این وادی قلم فرسایی می کنند اما با توجه به تنوع این گونه ادبی در استان و ترانه های محلی وجود شورایی برای نظارت و انجمن های ادبی که بتوانند فعالان و علاقه مندان این حوزه را به درستی هدایت کنند احساس می شود.
از نگاه فعالان این عرصه پرداختن به ترانه به ویژه ترانه های محلی می تواند داشته های فرهنگی را حفظ کند و به نوعی به معرفی استان بپردازد اما نبود نظارت های درست بر عرضه تولیدات در بازار موسیقی در کنار ورود بی سر و سامان افراد مختلف به این حوزه موجب شده این گونه ادبی بیم و امیدهای زیادی را از سر بگذراند و همچنان در افت و خیز به راهش ادامه دهد.
«انصاری» با بیان این که استان در زمینه بازار تجاری ترانه به واسطه این که با شرکت های بزرگ موسیقی در ارتباط نیست عقب است، تصریح می کند: همین امر سبب شده آثار ارائه شده از استان در کشور بسیار کم باشد و خوانندگان مطرح از آثار ترانه سرایان این خطه بهره نگیرند، در صورتی که ممکن است ترانه های شان از سطح ترانه سرایان دیگر بالاتر باشد اما به خاطر نبود ارتباط با شرکت ها وارد بازار موسیقی نشده اند.
وی در مقوله ترانه سرایی به ظرفیت های موجود که به شکل جدی در این زمینه قلم می زنند، می پردازد و سطح ترانه ها را برابر و حتی در برخی موارد جلوتر از ترانه سرایان مطرح می داند و تاکید می کند: وصل نبودن به بازار موسیقی و نبود شرکت های موسیقی در استان سبب شده در این زمینه عقب باشیم.
وی ابتذال در زمینه ترانه های بومی و محلی را از آسیب های این عرصه بیان و تصریح می کند: متاسفانه برخی افراد هر آن چه را که دم دست دارند وارد بازار موسیقی محلی می کنند که این ضعف بزرگی در این عرصه است.
«انصاری» ادامه می دهد: شاعران بومی باید وارد عمل شوند و با ارائه ترانه های بومی بازار ترانه های محلی را از وضعیت نامناسب خارج کنند تا شاهد ترانه های فاخر در این عرصه باشیم.وی که سال هاست در عرصه شعر فعالیت می کند، بر این باور است که نبود انجمن تخصصی در حوزه ترانه در استان سبب شده این مقوله چندان جدی گرفته نشود و از سوی دیگر به عنوان یک قالب جدی در زمینه شعر از سوی شاعران مد نظر قرار نگیرد و نگاه به این گونه ادبی تفننی شود.وی تصریح می کند: در حالی که ترانه یک قالب پرقدرت است که در کنار موسیقی می تواند تاثیر به سزایی در اجتماع بگذارد اما متاسفانه در انجمن به این موضوع نگاه جدی نمی شود.
«صادق آدینه» از فعالان عرصه ترانه سرایی استان حوزه موسیقی را به 3 شاخه سنتی، مقامی و محلی و پاپ تقسیم می کند و ورود به هر کدام از آن ها را مستلزم سواد و آگاهی کافی می داند و می گوید: در غیر این صورت، پرداختن به این گونه ادبی تاثیر منفی خواهد گذاشت و به این جریان ادبی لطمه خواهد زد.
وی از این که عده ای بدون سواد کافی در زمینه ادبیات و رعایت بدیهیات ترانه سرایی وارد این مقوله می شوند، سخن می گوید و طرح چنین ترانه هایی را آسیب جدی به این بخش می داند.
وی شعر و ترانه را دو مقوله جدا از هم می داند و معتقد است: شعر محاوره قابلیت سوار شدن روی ملودی را ندارد در حالی که ترانه قابلیت سوار شدن بر موسیقی را دارد.
سراینده مجموعه «جمهوری خودمختار دلتنگی» با اظهار تاسف از این که عده ای با سوء استفاده از بازار ترانه موجب ضربه زدن به این گونه ادبی و جایگاه آن شده اند، تصریح می کند: بسیاری از نهادها به واسطه این که از تجربه چندانی برخوردار نیستند به این مقوله ناخواسته دامن می زنند.وی به وعده مدیرکل پیشین صدا و سیمای استان طی نشستی که با فعالان موسیقی و شعر، مبنی بر راه اندازی شورای شعر و موسیقی در استان داشت، اشاره می کند و خواستار پیگیری این مقوله به منظور بررسی و ارزیابی آثار و تولیدات می شود.
«قربانی جم» مدیرکل صدا و سیمای خراسان شمالی ضمن تایید تاخیر در راه اندازی شورای شعر و موسیقی به نشستی با پیش کسوتان موسیقی و شاعران و ترانه سرایان به منظور تقویت همکاری در سال آینده اشاره می کند و از راه اندازی این شورا در سال ۹۸ خبر می دهد.
معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هم با اشاره به این که تهیه و تولید آثار موسیقایی توسط موسسات دارای مجوز انجام می شود، می گوید: در غیر این صورت هر فردی امکان تولید آثار موسیقی را ندارد.
«رضایی» با بیان این که تعداد افرادی که در این عرصه فعالیت می کنند بسیار محدود است، تصریح می کند: در این زمینه جای کار وجود دارد و پیشنهادهایی از سوی شورای شعر ارائه شده تا به شکل ویژه به این مقوله پرداخته شود.