یک دهه انتظار برای یارانه تولید
چرخ های صنعت، منتظر روغن یارانه تولید
نویسنده : اسدی
زمستان صنایع سخت تر شده است. افزایش هزینه های تولید، تورم قیمت ها در بازار و نوسانات نرخ ارز موجب بدتر شدن شرایط مالی واحدهای تولیدی شده است. امسال واحدهای تولیدی درخواست بیشتری برای پول و سرمایه در گردش دارند، به نحوی که گفته می شود بیش از 70 درصد از واحدهای تولیدی اکنون مشکل سرمایه در گردش دارند. از سوی دیگر پرداخت نشدن سهم 30 درصدی صنعت از محل هدفمندی یارانه ها ماجرایی است که همچنان ادامه دارد و نمیتوان چندان به اجرای این قانون امیدوار بود. سال هاست صنعت، قربانی تصمیمی است که اگرچه با موافقت بسیاری از مسئولان رو به رو شد اما منابعی برای تامین آن در نظر گرفته نشد. در گذشته به بهانه افزایش یارانه واحدهای تولیدی، نرخ حاملهای انرژی افزایش داده شد و در حالی هزینه های تولیدکنندگان افزایش یافت که برای کمک به آن ها هیچ اقدام کارگشایی انجام نشد.
با وجود این که سال ها از تصویب این قانون میگذرد و واحدهای تولیدی علاوه بر رکود، با مشکل نقدینگی هم رو به رو هستند، بد نیست مشکلات ایجاد شده به این دلیل بازگو شود.
مدیر یک واحد صنعتی در استان با بیان این که اکنون صنعت به شدت تحت فشار قرار دارد و اگر مورد توجه قرار نگیرد دوباره به سمت ورشکستگی پیش می رود، می افزاید: از زمانی که بحث گران شدن حامل های انرژی در قالب هدفمندی یارانه ها مطرح شد، صنایع با مشکلات بیشتری مواجه شده اند زیرا گران شدن حامل های انرژی منجر به افزایش هزینه های تولید و در نهایت رقابت پذیر نبودن کالاها در بازارهای بین المللی شده است.
وی با بیان این که قرار بود تبعات ناشی از گران شدن حامل های انرژی با پرداخت یارانه به بخش تولید جبران شود، ادامه می دهد: از سال 90 که قانون هدفمندی یارانه ها اجرایی شد تاکنون هیچ مبلغی در این خصوص پرداخت نشده است.
وی با بیان این که پرداخت بخشی از بسته حمایتی می تواند کمک بزرگی برای تولید باشد، تصریح می کند: اکنون با وجود کمبود نقدینگی باید بخشی از درآمد را برای پرداخت تسهیلات هزینه و بخش کم باقی مانده را وارد چرخه تولید کنیم؛ تولیدی که هر روز به دلیل گران شدن مواد اولیه کاهش پیدا می کند.
وی می افزاید: اگر یارانه بخش تولید، از همان سال تصویب این قانون در قالب بسته های حمایتی و تسهیلات کم بهره پرداخت می شد، بخشی از مشکلات نقدینگی قابل جبران بود.
یکی دیگر از مدیران واحدهای تولیدی استان که به ذکر نام خود در این گزارش تمایلی ندارد، می افزاید: گفته می شود تسهیلات به جای یارانه تولید پرداخت شده این در حالی است که همه واحدها نتوانسته اند از این تسهیلات استفاده کنند و از سوی دیگر سرمایه کنونی واحدها نتوانسته تمام تولید را پوشش دهد یعنی تنها 30 درصد از پول برای خرید مواد اولیه باقی مانده و بقیه صرف پرداخت بدهی های گذشته شده است.
وی با بیان این که اکنون مشکل این است که واحدهای صنعتی با رکود مواجه هستند، اضافه می کند: تنها راه حل، صادرات محور بودن تولیدات است که در صورت نداشتن متقاضی داخلی، بتوان آن ها را در بازارهای خارجی عرضه کرد و برای این کار باید یارانه های بخش تولید در قالب یارانه های صادراتی پرداخت شود.وی با بیان این که اکنون لازم است برای رونق بازار اقدامات اساسی انجام شود، اظهارمی کند: پرداخت یارانه تولید به واحدهای تولیدی موجب رونق بازارهای داخلی و کمبود نقدینگی منجر به کاهش تولید و گران تر شدن محصولات می شود.
در همین باره رئیس خانه صنعت و معدن خراسان شمالی می گوید: یارانه بخش تولید از محل هدفمندی یارانه ها پرداخت نشده است و با وجود این که در قالب تسهیلات برای امور اقتصادی خاص پرداخت یا برای واحدهای صنعتی صادراتی یارانه های بخش صادرات اختصاص داده شده اما بسته های حمایتی در قالب برنامه هدفمندی یارانه ها که در گذشته از آن ها صحبت شده هیچ گاه اعمال نشده است.
«حیدریان» با بیان این که نقدینگی حرف اول واحدهای صادراتی را می زند، ادامه می دهد: نقدینگی خونی است که در کالبد واحدهای صادراتی جاری است و اکنون به دلیل شرایط ایجاد شده واحدها بیش از پیش به آن نیاز دارند.
وی با بیان این که اکنون واحدها به 2 یا 3 برابر نقدینگی گذشته نیاز دارند تا بتوانند با همان ظرفیت فعالیت کنند، اضافه می کند: اکثر واحدهای صنعتی کوچک در استان غیرفعال هستند و از واحدهای صنعتی کوچک و متوسط حمایتی نمی شود.