بازنشر یک گفت و گوی فراموش نشدنی
تعداد بازدید : 257
آقای بازیگر در گفت و گو با «خراسان»
نویسنده : مریم ضیغمی
حدود 8 سال پیش بود که «غزاله سلطانی» فیلم ساز جوان توانست با وجود وسواس ها و سختگیری ها، آقای بازیگر را راضی کند تا درباره زندگی اش مستند «...و آسمان آبی» را بسازد؛ مستندی که با استقبال مردم رو به رو شد و استاد «عزت ا... انتظامی» هم از آن راضی بود. آبان ماه سال 1389 بود که به همین بهانه با آقای بازیگر گفت و گویی انجام دادم. عزت سینمای ایران با عزت زندگی کرد و روز گذشته با عزت دار فانی را وداع گفت. بازنشر مصاحبه با این اسطوره بازیگری سینما، تئاتر و تلویزیون ایران را با هم مرور میکنیم.
«عزت ا... انتظامی» درباره ساخت این فیلم مستند می گوید: ساخت فیلم مستند درباره بازیگران چند سالی است که مد شده و تعداد زیادی از دانشجویان رشته سینما و حتی یکی از کارگردان های مطرح کشور به من هم پیشنهاد داده بودند. سال های متمادی با انواع و اقسام طرح ها روبه رو شدم که بعد از خواندن آن ها را نپذیرفتم زیرا طرح هایی که به من ارائه می شد کلیشه ای و تکراری بود. البته یک ماه با یکی از کارگردان های مشهور برای ساخت مستند کار کردم اما هنگام فیلم برداری متوجه شدم برنامه ریزی خاصی ندارد و فقط فیلم می گیرد. بنابراین به او گفتم این گونه کار نمی کنم. همان جا کار تعطیل شد و فیلمهایی را که گرفته بود، به من تحویل داد.
این بازیگر پیش کسوت سینما، تئاتر و تلویزیون می افزاید: چند سالی است که غزاله سلطانی (کارگردان فیلم مستند «... و آسمان آبی») را دورادور می شناسم. این معاشرت های چندین ساله سبب شد او را بیشتر بشناسم. او در مدرسه ونکوور سینما خوانده است. خانم سلطانی به دلیل علاقه اش به سینما، کتاب «آقای بازیگر» را خوانده بود و دوست داشت درباره زندگی ام فیلمی بسازد. طرحی به من ارائه داد و گفت: می خواهم این کار را بسازم. مدتی بعد از خواندن متن پاسخ مثبت دادم. از آن بسیار خوشم آمد چون با طرح های کلیشه ای متفاوت بود. متاسفانه در ساخت مستند بازیگران مرسوم شده است که از دوستان و آشنایان درباره او می پرسند و مانند استشهاد محلی می شود. به خانم سلطانی گفتم علاقه ندارم دیگران این گونه تعریف و تمجید کنند. می خواهم فیلمی بسازی که مستند و واقعی باشد.
عزت ا... انتظامی می افزاید: دوستانم به من گفتند با آن همه وسواسی که در کارهایم دارم، چه طور جرئت کردم به یک خانم کم تجربه که کار هنری انجام نداده اعتماد کنم. من در پاسخ به آن ها گفتم: او را قبول دارم چون جوان تحصیل کرده ای است. سالانه ۶۵۰ دانشجو در رشته هنر، از دانشکده هنرهای زیبای تهران دانش آموخته می شوند. عقیده دارم هر حرکت هنری که انجام می شود، جوانان تحصیل کرده می توانند به خوبی از پس آن برآیند، منتهی باید به آن ها اعتماد کرد.
بازیگر سریال «هزاردستان» با اشاره به این که پروسه فیلم برداری مستند «... و آسمان آبی» مدت ۲ سال و اندی به طول انجامید ادامه می دهد: مدتی به دلیل تحصیل کارگردان پروژه تعطیل شد. او برای ساخت این مستند خیلی فیلم گرفته بود که از میان آن ها، ۷۵ دقیقه انتخاب شد و موسیقی اش را پسرم مجید ساخت. البته ابتدا با غزاله سلطانی شرط گذاشتم که قبل از ساخت موسیقی، اگر از فیلم خوشم نیامد آن را پخش نکند. خوشبختانه هنگامی که فیلم را دیدم از آن بسیار خوشم آمد زیرا زندگی روزمره عادی ام و کارهایی را که در منزل انجام می دهم به تصویر درآورده بود. مردم نمی دانند ما هنرمندان چگونه زندگی می کنیم، آیا راننده و آشپز داریم یا گلف بازی می کنیم و... این مستند زندگی واقعی ام است.
آقای بازیگر سینمای ایران با اشاره به این که فیلم «... و آسمان آبی» برایش بسیار ارزشمند است، تصریح می کند: عقیده دارم به جوانان امروزی باید اعتماد کرد زیرا وسایل مدرن، امکانات پیشرفته و اینترنت در دسترس دارند، دوران ما خیلی فرق می کرد. در زمان قدیم ما حتی رادیو نداشتیم و در تئاتر لاله زار، در خاک می غلتیدیم و کار می کردیم. جوانان امروزی اطلاعات عمومی بالایی دارند و فرهنگ شان با فرهنگ ما فرق می کند. داشتن تحصیلات عالی از دلایل انتخاب غزاله سلطانی برای ساخت این فیلم مستند بود. بعد از پایان کار از او راضی بودم زیرا زندگی واقعی ام و تمام کارهایی را که در منزل انجام می دهم روایت کرد. گاهی اوقات متوجه نبودم که فیلم می گیرند. من کار خودم را انجام می دادم و آن ها کار خودشان را می کردند.
بازیگر فیلم «روسری آبی» بیان می کند: این مستند ۳ اکران در جشنواره فیلم فجر داشت. اولین شب در سینما آزادی و یک شب در سینما فلسطین. برای خبرنگاران هم مصاحبه مطبوعاتی همراه با نمایش فیلم در برج میلاد برگزار و هر سه اکران با استقبال روبه رو شد. البته بهترین اکران این فیلم در «ونکوور» کانادا بود. فیلم به مناسبت ۷۰ سال فعالیت ام در عرصه بازیگری اکران شد. سالن مملو از جمعیت بود و اکران موفقی داشت که بازتابش در روزنامه ها منتشر شد. مطالبی هم که در نشریات و روزنامه ها درباره فیلم منتشر شده، خوب و مثبت است.
بعد از دیدن فیلم خوشحال شدم که مورد توجه واقع شده است و تماشاگران با آن ارتباط خوبی برقرار می کنند. هنوز خیلی از اکران این فیلم نگذشته است. فکر می کنم کمی زمان لازم است تا نگاه منتقدان و مردم را ارزیابی کنیم ولی امیدوارم که مورد توجه واقع شود. البته هر فیلم و اثر هنری نقص های خودش را دارد.