چشم و هم چشمی برای جهش تحصیلی
نویسنده : علی نیا
بعضی از والدین همیشه وضعیت تحصیلی فرزندشان را تحت نظر دارند و با خود می گویند با توجه به هوش و استعدادی که فرزندشان دارد نباید وقتش هدر برود و باید نسبت به همسن و سالانش پیشرو باشد. یکی از راه هایی که به این منظور به ذهنشان خطور می کند، جهش تحصیلی است. در این بین برخی خانواده ها هم تردید دارند که آیا جهش تحصیلی باعث موفقیت بیشتر فرد می شود؟ این روزها بازار جهش تحصیلی در بین برخی خانواده ها داغ شده و چشم و هم چشمی بین برخی از آن ها در این باره رواج پیدا کرده است و احساس می کنند فرزندشان این توانایی را دارد که در دوران تحصیل جهش تحصیلی داشته باشد بدون آن که بدانند، این اقدام آنان چنان چه از روی اجبار باشد چه لطمه هایی به فرزندشان وارد می کند.
یکی از والدینی که فرزندش سال گذشته جهش تحصیلی داشته است، می گوید: سال گذشته برای جهش تحصیلی فرزندم اقدام کردم و با وجود این که معلمش در این زمینه مشوق مان بود اما مدیر مدرسه ترجیح می داد که فرزندم از جهش تحصیلی استفاده نکند.وی می افزاید: با مشاوره هایی که از یک کارشناس خبره گرفتم برای جهش تحصیلی فرزندم اقدام کردم و سال تحصیلی گذشته را با نمره های خوب به پایان رساند.
وی با اشاره به این که از جهش تحصیلی فرزندم من و پدرش راضی هستیم، ادامه می دهد: این در حالی است که فرزندم تمایلی به جهش تحصیلی نداشت و ترجیح می داد با همسالان خودش باشد.
یکی دیگر از والدینی که فرزندش جهش تحصیلی داشته است، می گوید: زیرساخت های لازم برای جهش تحصیلی در دوران ابتدایی باید فراهم و در صورت امکان برای دانش آموزانی که علاقه مند هستند کلاس های مخصوص دانش آموزان جهشی به صورت متمرکز برگزار شود.
وی که تمایلی به معرفی خود ندارد، ادامه می دهد: فرزندم در بین دانش آموزانی مشغول به تحصیل شده که یک سال از او بزرگ تر هستند و به لحاظ روانی کمی آسیب دیده است.
وی بیان می کند: در مدارس تیزهوشان بیشتر دانش آموزان در یک سطح هستند و راحت می توانند تبادل اطلاعات کنند و کمتر با مشکل مواجه می شوند این در حالی است که دانش آموزانی که برای جهش تحصیلی اقدام می کنند در محیط مدارس عادی تحصیل می کنند که بی انگیزگی را در بین آنان تقویت می کند.
رئیس آموزش و پرورش استثنایی خراسان شمالی در این باره می گوید: جهش تحصیلی در مقطع ابتدایی یکی از روش های تسریع آموزشی است و برای دانش آموزی توصیه می شود که به واسطه تفاوت قابل ملاحظه هوشی و توانایی های ذهنی در صورت حضور در بین همسالان، کلاس برایش کسالتآور و خستهکننده است.
«متقیان» می افزاید: توصیه روان شناسان بیشتر بر روش غنی سازی است و اجبار دانش آموزان به تحصیل در کنار افرادی که از نظر سنی و جثه از آن ها بزرگ تر هستند، کمتر توصیه می شود زیرا ممکن است در سازگاری با همکلاسی ها مشکلاتی داشته باشند و این امر باعث ایجاد استرس و کاهش رغبت به تحصیل در دانشآموزان می شود.وی اظهارمی کند: در آموزش کودکان تیزهوش نقش خانواده ها حیاتی است و برنامه های آموزش این کودکان باید محرک خلاقیت، انگیزه و توانایی های آنان باشد.
وی از غنی سازی هوش به عنوان یکی از روش های آموزش به کودکان یاد می کند و ادامه می دهد: در این روش معلم عمق برنامه درسی را زیاد می کند و جزئیات بیشتری را به آن ها می آموزد و دانش آموزان عمیق تر و کامل تر مطالعه و ارتباط اجتماعی خود را با همسالان خود حفظ می کنند.وی با بیان این که در دنیا این روش در دوره ابتدایی متداول است، تصریح می کند: یکی دیگر از روش های آموزش، تسریع آموزشی است که در این روش دانش آموز دوره تحصیلی را سریع تر از همسالان خود طی می کند.
وی با اشاره به این که دانش آموزان دارای استعداد ویژه از سرمایه های انسانی و فکری هر جامعه ای محسوب می شوند و توجه به آن ها زمینه پیشرفت و شکوفایی جامعه را فراهم می کند، می افزاید: روش های مختلفی برای شناسایی و نوع آموزش تیزهوشان وجود دارد و معرفی توسط منابع قابل اعتماد مثل والدین و معلمان، توجه به عملکرد کودکان و استفاده از آزمون ها از روش های شناسایی قلمداد می شود.
وی بیان می کند: در صورت تایید نکردن واحد تشخیص آموزش و پرورش استثنایی در استفاده از جهش تحصیلی، بهتر است به جای تاکید بر قبولی در آزمون های جهش تحصیلی و پیگیری های مکرر در این زمینه، خانواده ها واقعیت پذیر باشند و زمینه بحران اعتماد به نفس، اضطراب، بیمیلی و ناکامی در تحصیل را برای کودکانشان فراهم نکنند.