حس غریب آوارگی
تعداد بازدید : 317
خواب توسعه خوابگاه های دانشجویی
نویسنده : بهروز
حس و حال اولین روزهای دانشگاه ترم اولی ها را هیچ فردی به جز دانشجویانی که این مراحل را گذرانده اند، درک نمی کند. حس عجیب شادی، اندوه، سردرگمی و غربت که به نوعی نداشتن آرامش خاطر را در انسان به وجود می آورد. ترم اولی هایی که تقریبا خود و خانواده های شان همه به دنبال خوابگاه هستند و هنگامی که خوابگاه مناسبی نمی یابند یا در خوابگاه هایی ساکن می شوند که با انتظار آن ها زمین تا آسمان فرق دارد انگشت به دهان می مانند و در چهارراه چه کنم گرفتار می شوند.
تولد یک مشکل
در ابتدای آغاز به کار آموزش عالی استان روندی در پیش گرفته شد که به توسعه کمی دانشگاه های بجنورد انجامید اما در کنار توسعه دانشگاه های استان معضل نبود خوابگاه نیز متولد شد و هم پای توسعه فیزیکی دانشگاه ها زیرساخت خوابگاهی توسعه نیافت.
از سویی به گفته دکتر محقر، رئیس دانشگاه مادر استان در حالی که در کل استان 39 هزار دانشجو داریم و 60 درصد آن ها غیر بومی هستند، می توان گفت: تعداد زیادی از دانشجویان استان با کمبود فضای خوابگاه مواجه اند و اگر حتی نیمی از این دانشجویان متقاضی خوابگاه باشند، در واقع 6 هزار و 500 دانشجوی ما با کمبود خوابگاه دست و پنجه نرم می کنند.
کمبود فضا و امکانات
دانشجویان در مورد مشکلات خوابگاه های دولتی و خودگردان می گویند: برخی مشکلات مانند کمبود فضای کافی و نامناسب بودن امکانات و خدماتی مانند اینترنت در همه خوابگاه ها مشترک و تراکم دانشجویان در اتاق ها از مهمترین مشکلات خوابگاه هاست. یکی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اظهارمی کند: در خوابگاهی که هستیم بالا آمدن گاه و بیگاه فاضلاب در کنار بقیه مشکلات زندگی دانشجویان دختر را سخت کرده است.
یکی از دانشجویان دانشگاه انقلاب هم از شهریه ها گلایه دارد و می گوید: در ابتدای ثبت نام رقمی در مورد شهریه ذکر شد که با بهای اصلی آن متفاوت بود و بعد از ساکن شدن در خوابگاهی که امکانات خوبی هم ندارد به مبلغ شهریه 50 هزار تومان اضافه شد.
دانشجویان خوابگاه دختران دانشگاه آزاد هم نکاتی را مطرح می کنند که قابل توجه است از جمله نبود آرامش و انضباط، تاریک بودن سالن ها و آشپزخانه و همچنین کمبود امکانات برای پخت و پز، تهویه و کمبود سرویس های بهداشتی و حمام.
یک کارشناس امور دانشجویی در مورد توسعه نیافتن خوابگاه ها هم پای آموزش عالی می گوید: شاید علت آن نبود دیدگاه بلندمدت و چند بعدی در توسعه آموزش عالی باشد نگاهی که توجه کافی به عرصه فرهنگی، اجتماعی، اخلاقی و روانی نداشته و حتی در مواردی به دلیل حساب و کتاب های اقتصادی تنزل یافته است.
صفری می افزاید: امروز آمارها نشان می دهد کمتر از 10 درصد دانشجویان دانشگاه های استان از خوابگاه پردیس و استاندارد تحت تملک دانشگاه بهره مند هستند و اگر خوابگاه های خودگردان را هم به آن ها اضافه کنیم، باز هم به رقمی که باید نمی رسد.
وی تصریح می کند: به معنای دقیق تر بخش اعظمی از دانشجویان ما در حساس ترین و سرنوشت سازترین دوران زندگی شان از خدمات فرهنگی، روانی و رفاهی مناسبی برخوردار نیستند.
بلاتکلیفی
در این جا باید گفت تکلیف حدود ۱۰ هزار دانشجویی که ممکن است در خارج از محیط دانشگاه گرفتار انواع آسیب ها از اعتیاد و افسردگی گرفته تا معضلات دیگر شوند چیست؟
اگر سری به خانه های دانشجویی بزنیم می بینیم که بیشتر از قیمت واقعی به دانشجویان اجاره داده می شوند و از سویی آن قدر به لحاظ استانداردهای بهداشتی و ایمنی اوضاع نامساعدی دارند که در بین استفاده کنندگان به دوران غارنشینی از آن ها تعبیر می شود. به گفته این استاد دانشگاه نبود نظارت کافی و خدمات مشاوره ای بستر مناسبی را برای رشد آسیب ها در خانه های دانشجویی فراهم کرده و این یک واقعیت تلخ است.
نظارت
در مورد نظارت بر خوابگاه های دانشجویی با مدیر دانشجویی دانشگاه بجنورد و مرکز نظارت استانی خوابگاه ها تماس می گیرم اما وی به گفتن این جمله که اطلاعات را فقط از کانال روابط عمومی می توانیم بدهیم بسنده می کند و در عین حال، روابط عمومی در بجنورد نیست و محترمانه می گوید پاسخ نمی دهم. دکتر قربانیان، معاون دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی می گوید: همه متقاضیان خوابگاه در آن جا سکونت دارند که شامل 800 دانشجو از 1700 دانشجوی این دانشگاه می شوند.
وی ادامه می دهد: منکر برخی کاستی ها در فضای خوابگاه نیستیم اما در حال حاضر توانسته ایم به نیاز خوابگاهی ها تا حدودی پاسخ دهیم.
تامین ودیعه
رئیس دانشگاه انقلاب هم می گوید: اگر بتوانیم از صندوق رفاه تسهیلات ودیعه خوابگاه بگیریم در صدد افزایش فضای خوابگاه ها در این دانشگاه هستیم. دکتر«همت افزا» می افزاید: از هزار و ۱۰۰ دانشجوی این دانشگاه ۳۷۰ نفر در خوابگاه ها ی دولتی و خودگردان مستقر هستند.