جرگلان محروم از بازارچه صنایع دستی
نویسنده : محمود نجاهی
خانه هایی با بافت روستایی و مزین به هنر انگشتان توانمند و البته رنج کشیده ساکنان سرزمین اسب و ابریشم، کارگاه هایی از جنس اصالت و فرهنگ هستند که روستاهای بزرگ و کوچک جرگلان را شکل داده اند. تنوع در رنگ و شکل و کیفیت بی بدیل صنایع دستی قوم ترکمن از قبیل فرش های ابریشمی، قالیچه، البسه ابریشمی و زیورآلات بانوان سبب شده آوازه آن محدود به مرزهای جغرافیایی نباشد و این خطه محروم در شمال شرقی ترین نقطه کشور سالانه میزبان خریداران و توریست هایی از کشورهای اروپایی باشد. هنرهای دستی این قوم نجیب و مرزبان، چشم نواز و اعجاب انگیز اما برای فعالان این حرفه طاقت فرسا، زمان بر و کم درآمد است و به سبب نبود مکانی برای عرضه و فروش محصولات در منطقه می رود تا به دست فراموشی سپرده شود. ایجاد بازارچه یا نمایشگاهی با توجه به ظرفیت مثال زدنی در منطقه در کنار این که برای تولیدکنندگان توجیه اقتصادی خواهد داشت، مسافران و توریست ها را نیز از سردرگمی خارج خواهد کرد.
در این باره یکی از اهالی جرگلان می گوید: شهرت صنایع دستی جرگلان بر کمتر کسی پوشیده است و توجه به این عرصه توسعه مشاغل پایدار روستایی را به همراه خواهد داشت.«محمدی» با اشاره به این که بیشتر بانوان ترکمن از کودکی با صنایع دستی آشنا می شوند تصریح می کند: ظرفیت اشتغال در صنایع دستی بانوان ترکمن بالاست و برای توسعه مشاغل در زمینه صنایع دستی و دست بافته ها به آموزش کمتری نیاز است و از خردسالی با آن مانوس می شوند اما شناساندن و معرفی این ظرفیت مهم تر از تولید صنایع دستی است.
وی ادامه می دهد: به سبب محرومیت و دورافتادگی از شهرهای بزرگ فروش صنایع دستی مشکل است و نیاز به سامان دهی دارد.
وی می افزاید: فعالان صنایع دستی نماد عینی اقتصاد مقاومتی و تولید کالای ایرانی هستند و حمایت از تولیدات بومی و کالای داخلی در کنار ایجاد اشتغال، ارزآوری و جلوگیری از مهاجرت روستاییان، باعث دلگرمی بانوان خواهد شد.
یکی دیگر از اهالی نیز با بیان این که مهم ترین مشکل در زمینه صنایع دستی، مقوله فروش آن است می گوید: خیلی از بافندگان دسترنج شان را به قیمت ناچیزی به دلالان می فروشند در حالی که بسیاری از این فعالان بیمه نیستند و پشتوانه ای ندارند.
«داوری» ادامه می دهد: باید زمینه ای فراهم شود تا بافنده بتواند هنر خود را به نمایش بگذارد و آن را به قیمت واقعی و مطلوب به فروش برساند ولی متاسفانه این منطقه که قطب تولیدات صنایع دستی است از بازارچه یا نمایشگاه صنایع دستی محروم است.
وی تصریح می کند: در صورت حضور توریست ها و حتی مسافران از استان ها و شهرهای مجاور در جرگلان هیچ مکانی برای خرید و تهیه صنایع دستی منطقه سراغ ندارند که این مسئله در صورت احداث بازارچه حل خواهد شد و رونق اقتصادی را به همراه خواهد داشت.
وی اظهار می کند: احداث بازارچه در کنار ایجاد اشتغال و فروش محصولات به قیمت مناسب، بر توریست پذیری منطقه می افزاید و ظرفیت های بومی را به نمایش خواهد گذاشت.
مسئول نمایندگی اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان راز و جرگلان نیز از افزایش چشمگیر شمار مسافران و گردشگران نوروزی امسال در این شهرستان خبر می دهد و می گوید: در نوروز امسال تقریباً ۵۰۰ نفر در اقامتگاه های بوم گردی و مراکز اسکان آموزش و پرورش راز و جرگلان اقامت داشتند که نسبت به نوروز سال گذشته افزایش ۸ برابری را نشان می دهد.«قاسم بهادری»، تبلیغات و معرفی جاذبه های متنوع گردشگری در شهرستان از جمله تنوع قومی و فرهنگی، صنایع دستی، سوغات و غذاهای بومی و محلی و شرکت صنعت گران و مدیران اقامتگاه ها در نمایشگاه ها وجشنواره های سراسر کشور را از عوامل این افزایش می داند و بر ایجاد نمایشگاه ها و بازارچه های صنایع دستی برای فروش و نمایش محصولات تاکید می کند.