«امید سرداریان» سکوتش را شکست
تعداد بازدید : 123
مسئولان استان دلسردم کردند
نویسنده : شیرازی
بالاخره «امید سرداریان» را پیدا کردیم! امید فوتبال ایران را یادتان است؟ امیدی که بعد از سال ها بی خبری بالاخره توانستیم توسط پدرش با او ارتباط برقرار کنیم. امید همیشه درددل هایش را به روزنامه خراسان شمالی می گفت و این بی خبری از حالش دل ما را هم به درد آورده بود.
این که چقدر با دل شکسته از این استان رفته که این گونه از همه دل کنده است برای مان عجیب بود.
البته همان حکایت همیشگی بود، همان وعده های عملی نشده که باعث دلخوری امید ایران شده بود؛ امیدی که به آلمان رفت تا رویاهای فوتبالی اش را در آن جا دنبال کند. امیدی که مشکل شنوایی اش مانع ادامه رویاهایش نشد و با دلی غمگین از بجنورد و در نهایت از ایران رفت.امید سخت و کوتاه ولی مودب و متواضع مثل سال های گذشته به سوال ها پاسخ می دهد و با این که حسابی سرش به دلیل تمرینات شلوغ است ولی قولش را برای پاسخ به سوال ها فراموش نمی کند.امید که چند سال پیش عضو تیم ملی فوتبال ناشنوایان ایران بود و دو بار در آسیا و اقیانوسیه و تایلند مقام اول و در رقابت های کره جنوبی مقام دوم را به دست آورده بود، می گوید: در گرفتن سهمیه المپیک نقش پررنگی داشتم و حتی در بازی های المپیک در بلغارستان نیز مقام پنجم را به دست آوردم.وی که هنوز وعده های مسئولان را فراموش نکرده است، می افزاید: در سال ۲۰۰۸ بعد از قهرمانی آسیا و اقیانوسیه، استاندار و مسئولان خراسان شمالی به من قول اهدای یک قطعه زمین را دادند ولی متاسفانه تا چهار سال یعنی تا سال ۲۰۱۲ به من تحویل ندادند و من باز هم در مقابل وعده های تازه شان صبوری کردم.
وی بیان می کند: من هرگز امیدم را از دست ندادم و در سال ۲۰۱۲ دوباره به تیم ملی برای بازی های آسیایی و اقیانوسیه دعوت شدم و مقام دوم را به دست آوردیم.
وی اظهار می کند: مسئولان به من قول داده بودند که یک ماشین یا قطعه زمین بدهند اما متاسفانه از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ هیچ کاری برایم نکردند و از من برای حضور قدرتمندانه تر قول گرفته بودند ولی متاسفانه خودشان به وعده های شان عمل نکردند.
سرداریان ادامه می دهد: هفت سال نگرفتن حقم را تحمل کردم ولی نشد، خسته و دلسرد شدم و به این نتیجه رسیدم که وقت و زندگی ام را با ورزشی که برای مسئولان اهمیتی ندارد، هدر دادم.
وی بیان می کند: متاسفانه ترجیح دادم از ایران بروم و با دلگیری از مسئولان و بعضی از مربیان شهرستان بجنورد و استان رفتم زیرا هیچ کدام قدر من را به عنوان ورزشکار ندانستند.وی که الان وضعیت خوبی در آلمان دارد، اظهار می کند: در حال حاضر در آلمان زندگی می کنم و عضو باشگاه «کارلسروهه» هستم.
وی بیان می کند: سه سال در خدمت این تیم هستم و توپ می زنم و از استفاده از امکانات و تجهیزات در باشگاه ام خیلی لذت می برم.
وی خاطرنشان می کند: دو بار نایب قهرمانی لیگ آلمان و مقام پنجم جام باشگاه های اروپا در سویا را کسب کردم.
وی یادآور می شود: این جا به طور منظم تمرین می کنم و بدن سازی را در دستور کار دارم و خوشبختانه بلافاصله زبان آلمانی را یاد گرفتم و مشکلی از این بابت ندارم.وی درباره وضعیت زندگی اش می گوید: دولت آلمان به معلولان یعنی ناشنوایان، نابینایان و ... خیلی توجه می کند و زندگی راحت تری دارم و راحت تر ورزش می کنم و از خدا برای انتخاب راه درست سپاسگزارم که تنهایم نگذاشت.