مریم ضیغمی- کارگردان هایی در عرصه سینما فعالیت دارند که با فاصله زمانی محسوسی فیلم می سازند، یعنی فاصله بین فیلم های شان زیاد و آثارشان مورد توجه قرار گرفته است. در مطلب پیش روی تان درباره کارگردان های حرفه ای همچون واروژ کریم مسیحی، ناصر تقوایی، رخشان بنی اعتماد، احمدرضا درویش، کامبوزیا پرتو، کیانوش عیاری و مرضیه برومند نوشته ایم و این که چقدر طول کشیده فیلم بعدی شان را بسازند.
ناصر تقوایی
فاصله بین دو فیلم آخر: 12 سال
ناصر تقوایی سال 68 فیلم « ای ایران» را ساخت و سال 80 «کاغذ بی خط» را. در این فاصله یکی از اپیزودهای قصه های کیش را هم کارگردانی کرد. تقوایی تصمیم داشت سال 81 فیلم زنگی و رومی را بسازد که در میانه کار رها شد. یک سال بعد سراغ چای تلخ رفت اما با وجود فیلم برداری برخی صحنه ها، پروژه به خاطر مشکلات مالی متوقف شد. امسال، وارد هفدهمین سالی می شویم که ناصر تقوایی فیلم نساخته است. کاغذ بی خط، ای ایران، ناخدا خورشید و آرامش در حضور دیگران از فیلم های ناصر تقوایی و از آثار تحسین شده سینمای ما هستند.
واروژ کریم مسیحی
فاصله بین دو فیلم آخر: 18 سال
وقتی در سال 1369 فیلم «پرده آخر» تحسین شد، انتظار می رفت واروژ کریم مسیحی فیلم بعدی را بلافاصله بسازد اما 18 سال بعد پشت دوربین رفت. او در این سال ها بیشتر وقت خود را صرف تدوین کرد و اتفاقا در جشنواره بیست و نهم فجر به خاطر تدوین فیلم «ندارها» و در جشنواره بیست و هفتم برای تدوین فیلم «تردید» سیمرغ بلورین را دریافت کرد. او پیش از کارگردانی، دستیار فیلم سازان مطرحی از جمله بهرام بیضایی بود. واروژ کریم مسیحی کلا دو فیلم بلند ساخته است؛ پرده آخر و تردید.
رخشان بنی اعتماد
فاصله بین دو فیلم آخر: 5 سال
رخشان بنی اعتماد بعد از این که در سال 85 فیلم «خون بازی» را ساخت و تحسین شد، قصد داشت سراغ فیلم بعدی برود اما چند فیلم کوتاه ساخت؛ حیاط خلوت خانه خورشید، ما نیمی از جمعیت ایرانیم، فردا می بینمت الینا و اتاق. بنی اعتماد سال 90 قصه ها را ساخت ولی چون پروانه ساخت نداشت، مجوز نمایش نگرفت. قصه ها، خون بازی، گیلانه، زیر پوست شهر، بانوی اردیبهشت، روسری آبی، نرگس، پول خارجی، زرد قناری و خارج از محدوده فیلم های بنی اعتماد هستند. فاصله زمانی فیلم سازی خانم بنی اعتماد منطقی بوده اما بعد از خون بازی این فاصله بیش از حد طولانی شده است.
احمدرضا درویش
فاصله بین دو فیلم آخر: 10 سال
احمدرضا درویش بعد از فیلم «دوئل» چند طرح داشت که مهمترین آن ها ساخت فیلمی بر اساس قیام عاشورا بود. او سال ها روی این طرح و فیلم نامه «رستاخیز» کار کرد و برای آن پیش تولید مفصلی را پشت سر گذاشت. در نهایت 10 سال بعد از دوئل، رستاخیز را در سال 92 آماده کرد. 4 سال طول کشید تا درویش دوئل را بعد از متولد ماه مهر بسازد. با این حال فاصله زمانی دیگر فیلم هایش معقول است. شهرت و محبوبیت این کارگردان بعد از «کیمیا» رقم خورد. او در این فیلم و فیلم بعدی اش سرزمین خورشید، روایتی متفاوت از جنگ را ارائه کرد. نگاه او به ماجرای حاشیه جنگ در متولد ماه مهر هم مورد تحسین قرار گرفت. درویش با دوئل قدرت نمایی کرد. رستاخیز اثری شاخص درباره قیام عاشوراست که هنوز سرنوشت اکران آن مشخص نیست.
مرضیه برومند
فاصله بین دو فیلم آخر: 13 سال
مرضیه برومند کارش را با تلویزیون و تئاتر شروع کرد. دغدغه اصلی اش را هم در این دو مدیوم دنبال می کند و کلا کمتر به سینما سر می زند. او بعد از فیلم «مربای شیرین»، 13 سال فیلم سینمایی نساخت تا این که ماجرای شهر موش های 2 پیش آمد و خانم برومند یک بار دیگر پشت دوربین فیلم سینمایی ایستاد. بین ساخته های سینمایی او همیشه فاصله زیادی افتاده است. او 9 سال بعد از شهر موش ها فیلم دوم را ساخت و 7 سال طول کشید فیلم سوم را بسازد. بین فیلم سوم تا چهارم او 13 سال فاصله افتاد. او وارد چهارمین سالی شده که پشت دوربین سینمایی نایستاده است.مرضیه برومند چهره شاخص و ماندگار سینمای کودک است. او با شهر موش ها نام خود را به عنوان رکورددار گیشه و خاطره ساز چند نسل ثبت کرده است.
کیانوش عیاری
فاصله بین دو فیلم آخر: 6 سال
کیانوش عیاری سال 1389 فیلم «خانه پدری» را ساخت و فعلاً تکلیف نمایش آن معلوم نیست.کاناپه، خانه پدری، بیدارشو آرزو، سفره ایرانی، بودن یا نبودن، شاخ گاو، آبادانی ها، دو نیمه سیب، روز باشکوه، شبح کژدم و تنوره دیو فیلم های این کارگردان هستند.
عیاری خانه پدری را 6 سال بعد از بیدار شو آرزو ساخت و جالب آن که برای فیلم بعدی یعنی کاناپه هم 6 سال منتظر ماند.