دختران بسکتبالیست استان هنوز تا سال های خوش 83 تا 85 راه زیادی برای طی کردن دارند؛ روزهایی که دختران بسکتبالیست در کشور سرآمد و دارای اسم و رسم بودند، دخترانی که امروز یا از بسکتبال رفته اند یا به عنوان مربی و داور در خدمت این رشته هستند.
بعضی از دختران بسکتبالی آن روزها وفادار به این رشته ماندند و امروز که فکر می کنند شاید شرایط برای کار کردن مهیا باشد باز هم دوستی شان را با صرف قهرمانی ثابت کردند و حالا مانده همت مسئولان.
این بسکتبالیست ها به خوب بودن و بردن عادت دارند ولی فرصت چندانی برای نشان دادن آن ها ندارند و همان فرصت های کم را بدون ادعا به سبدی پر گل تبدیل می کنند؛ سبدی که افتخارش برای هیئت بسکتبال است و بس.
این بسکتبالی ها را انگار هیچ وقت نباید دست کم گرفت، این ها دقیقا همان هایی هستند که همیشه بلدند حال ورزش را با نتایج عالی، خوب کنند. این حال خوب بسکتبال را ورزش از دختران بسکتبالیست استان دارد؛ دخترانی که با دست خالی به مسابقه 4 جانبه رفتند و با قدرت اول شدند.
شاید این اولی نه برای خودشان مقام خاصی باشد و نه برای ورزش استان ولی فقط کافی است به این فکر کنیم که این دختران سال هاست سعی کرده اند زیرسایه کمبودها و نبودن ها قامت خم نکنند.
مسئول کمیته 3 در 3 هیئت بسکتبال و مربی و داور بسکتبال استان که در همان سال های پرفروغ جزو ستاره های استان بود، می گوید: واقعیت اش این است که به تازگی به هیئت رسیدگی شده، از لحاظ سخت افزاری سر و سامان گرفته و در دفتر هیئت تغییرات خیلی خوبی انجام شده است، مثلا اسکوربورد سالن درست و قابل استفاده شد، در سالن سکو زدند و کفپوش را عوض کردند، این تغییرات به جامعه بسکتبال روحیه خوبی داد.
آرزو هدایتی ولی این ها را کافی نمی داند، او توجه به بخش بانوان را به هیچ وجه درخور دختران بسکتبالیست استان نمی داند و بیان می کند: در رابطه با پیشرفت کار و از نظر تعداد، نسبت به سال گذشته استقبال بهتری از بسکتبال شد ولی باز هم مشکل تقسیم سالن برای مربی ها را داشتیم، از تابستان به دلیل این که ساعت تمرین نداشتیم، مجبور شدیم این کار را انجام دهیم که دو مربی در یک ساعت کار کنند و همچنان درصد دریافتی مربیان کم و این خودش ناراحت کننده است.
وی تصریح می کند: پارسال قرارداد ما مربی ها 45 درصد بود ولی الان 35 درصد شده، به ما قول دادند که پاییز و زمستان جبران کنند و ما هم برای درست شدن زیرساخت ها مشکلی نداشتیم و قبول کردیم ولی همچنان روی همان 35 درصد ماند هر چند که به قول سخت افزاری شان عمل کردند.
وی یادآور می شود: بسکتبال در بخش آقایان پیشرفت خوبی داشت و حتی لیگ استانی را برگزار کردند ولی در بخش خانم ها مسابقه ها به صورت پراکنده و دوستانه برگزار شد ولی خیلی خوب و قوی و به تعداد زیاد نبود و به نظر من دلیلش ناهماهنگی بین اعضای هیئت است.
هدایتی بیان می کند: این دوره از مسابقاتی که توانستیم با اقتدار اول شویم، 4 جانبه و به مناسبت دهه فجر بود که به میزبانی شهرستان گنبد برگزار شد و تیم هایی از شاهرود و گنبد در آن حضور داشتند و رقابت ها در سطح بسیار بالایی برگزار شد که باید بگویم کیفیت بازی تیم ما یک سرو گردن بالاتر از کیفیت مسابقات بود و همان جا سه نفر از بازیکنان استان برای حضور در مسابقات 3 در 3 کشور به تیم گنبد دعوت شدند.
هدایتی یادآور می شود: مسابقه خیلی خوب بود و بچه ها بازی ها را با اختلاف زیادی بردند ولی با تمام این حرف ها تیم به گونه ای به این رقابت ها اعزام شد که شایسته اش نبود، هزینه وسیله نقلیه و بیمه ورزشی را خود بازیکنان پرداخت کردند و هیئت کمک مالی به ما نکرد.
وی اظهار می کند: برخی مسائل فنی وجود دارد که اگر حل نشود با وجود عملکرد خوب، مشکلاتی را به وجود می آورد.
وی تصریح می کند: در رده های سنی مختلف نونهالان، جوانان و نوجوانان هنوز کار خاصی انجام نشده است. از اول مهر ماه پیگیر بودیم که با آموزش و پرورش رایزنی شود تا به ما اجازه استعدادیابی بدهند ولی هنوز این اتفاق نیفتاده و سال تحصیلی رو به اتمام است.
وی خاطرنشان می کند: مشکلات به نظرم زیاد است ولی هیئت فعلی برای بسکتبال نسبت به قبل بیشتر زحمت کشیده است و امیدوارم مشکلات حل شود تا سود و فایده ای برای هیئت داشته باشد.
وی تصریح می کند: مسابقات آموزش و پرورش در رشته بسکتبال برگزار شد و اگر رایزنی شود به راحتی می توان بازیکنان خوب شان را جذب کرد و پرورش داد.
وی بیان می کند: کلاس برای تیم استان و شهرستان می خواهیم، منکر پیشرفت هیئت نیستم ولی بدون نقص نیست.